Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  powikłania
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Introduction and purpose: There are several commonly known complications occurring in the acute phase of stroke which have influence on patients’ mortality and functional status. There is, however, less information concerning the state of the patients in long-term follow-up. The aim of the study was to assess the functional status of stroke patients depending on neurological and general medical complications in three years follow-up. Material and methods: The study has been carried out amongst 101 patients treated at the Department of Neurology with Stroke Unit of the Specialist Hospital in Końskie, who were diagnosed with the first stroke in their lives and registered with a questionnaire of the POLKARD programme. Examination after three years consisted of assessing the patients’ functional status using the Rankin’s Scale and the Barthel’s Scale, examination by both the Mini Mental State Examination and the Geriatric Depression Scale. Their functional status was analysed before the stroke and on discharging them from the hospital, as well as three years after stroke depending on complications. Results: The patients who are self-dependent in daily activities (Rankin 0-1) constituted 47% of the researched, 42% require some assistance (Rankin 2-3), and 11% require substantial assistance or complex treatment (Rankin 4-5). The most frequent recognised after-stroke complications are depressive disorders (45.5%), falls (42.6%), dementia (33.7%), cardiological complications (19.8%), pain and oedema in the paretic limbs (15.8%). During three years from the stroke at least one complication occurred in case of 84% of the patients. Any statistically essential dependence between complications and gender, age as well as functional status was found. Conclusions: The post-stroke complications occur statistically independently from the patients’ functional status but their incidence increases with progression of patients’ disability. Systematic, long-term follow-up of the post-stroke patients may prevent many complications and improve the patients’ quality of life.
PL
Wstęp i cel pracy: Powszechnie znany jest wpływ wczesnych powikłań udaru mózgu na śmiertelność i stan funkcjonalny, natomiast niewiele wiadomo o powikłaniach późnych w opiece długoterminowej. Celem pracy była ocena stanu funkcjonalnego pacjentów trzy lata po udarze niedokrwiennym w zależności od rodzaju i częstości powikłań. Materiał i metody: Analizą objęto 101 osób leczonych w Oddziale Neurologii w Końskich z rozpoznaniem pierwszego w życiu niedokrwiennego udaru mózgu i zarejestrowanych w programie POLKARD. Po trzech latach od udaru chorych oceniano za pomocą skali Rankina i Barthel, testem Mini Mental i Geriatryczną Skalą Depresji. Analizowano stan funkcjonalny przed udarem i przy wypisie ze szpitala oraz trzy lata po udarze mózgu w zależności od powikłań. Wyniki: Pacjenci samodzielni w zakresie codziennych czynności (Rankin 0-1) stanowili 47% badanych, pewnej pomocy wymagało 42% (Rankin 2-3), a 11% wymagało znacznej pomocy lub kompleksowej pielęgnacji (Rankin 4-5). Najczęstszymi powikłaniami były zaburzenia depresyjne (46,5%), upadki (42,6%), otępienie (33,7%) i powikłania kardiologiczne (19,8%). W ciągu trzech lat od udaru przynajmniej jedno powikłanie wystąpiło u 84% pacjentów. Nie znaleziono statystycznie istotnej zależności między powikłaniami a płcią, wiekiem i stanem funkcjonalnym. Wnioski: Powikłania po udarze mózgu występują statystycznie niezależnie od stanu funkcjonalnego, ale częstość ich występowania narasta wraz z narastaniem niepełnosprawności. Systematyczne, wieloletnie monitorowanie pacjentów po udarze mózgu może zapobiec wielu powikłaniom i poprawić jakość życia chorych.
EN
Introduction: General acceptance of the robotic platform in pancreatic surgery is poor. One of the main concerns regarding this technique is that the likelihood of complications is greater compared to other approaches. Material and Methods: We performed a retrospective analysis of our database on robotic pancreatic surgery. Results: A total of 22 patients (12 male) underwent robotic pancreatic surgery. 6 pancreatoduodenectomies (PD 27.3%), 12 distal pancreatectomies (DP 54.5%), 2 tumor enucleations (9.1%) and 2 pseudocyst-gastrostomy (9.1%) were performed. The overall operative time was 425 (390–620) min, the median blood loss was 150 ml (70–600). We observed 10/22 (45.4%) overall postoperative morbidity, with 4 grade III to V complications according to the Clavien-Dindo classifi cation system. The Clinically relevant pancreatic fi stula rate was 3/22 (13.6%): 2 in DP group, 1 in the PD group. The reoperation rate was 2/22, one in the PD group, the other in the PG group; while the readmission rate was 18.6%. There was no postoperative death during the 30 days post surgery. Conclusion: Robotic pancreatic surgery seems to be safe and feasible and it is associated with an acceptable risk of complications, low estimated blood loss and low conversion rate.
PL
Wprowadzenie: Ogólny stopień akceptacji dla stosowania chirurgii robotowej w chirurgii trzustki jest niski. Jedną z podstawowych barier dla wprowadzania tej techniki jest obawa przed większym niż w przypadku innych technik operacyjnych ryzykiem wystąpienia powikłań pooperacyjnych. Materiał i metody: Przeprowadzono retrospektywną analizę danych szpitalnych dotyczących zabiegów operacyjnych trzustki z dostępu robotowego. Wyniki: Ogółem operowano 22 chorych (w tym 12 mężczyzn) z zastosowaniem systemu robotowego do operacji trzustki. Wykonano 6 pankreatoduodenektomii (27,3%), 12 pankreatektomii obwodowych (54,5%), 2 wyłuszczenia guza (9,1%) oraz 2 zespolenia pseudotorbieli trzustki ze światłem żołądka (9,1%). Czas operacji wyniósł średnio 425 min (390–620 min), a mediana utraty krwi – 150 ml (70–600 ml). Powikłania pooperacyjne stwierdzono u 10 z 22 chorych (45,4%) przy czym u 4 wystąpiły powikłania w stopniu III–V według skali Claviena-Dindo. Klinicznie istotna przetoka trzustkowa wystąpiła u 3 z 22 chorych (13,6%), w tym u 2 chorych po resekcji obwodowej trzustki i u 1 po pankreatoduodenektomii. Reoperacje były konieczne u 2 z 22 chorych: jedna po zabiegu pankreatoduodenektomii i jedna po zespoleniu pseudotorbieli ze światłem żołądka. Odsetek ponownych przyjęć do szpitala wyniósł 18,6%. Nie stwierdzono zgonów w okresie 30 dni po zabiegu operacyjnym. Wnioski: Robotowa chirurgia trzustki wydaje się być techniką bezpieczną i wykonalną przy akceptowalnym ryzyku powikłań pooperacyjnych, niskiej śródoperacyjnej utracie krwi oraz niskim ryzyku konwersji.
PL
Cel: niektóre z chorób powszechnych są chorobami współistniejącymi z chorobami rzadkimi i stanowią istotne obciążenie ekonomiczne dla systemu opieki zdrowotnej i gospodarki. W pracy przeanalizowano obciążenie ekonomiczne chorobą rzadką (stwardnienie guzowate; TSC) w Polsce i chorobami z nią współistniejącymi (choroby powszechne – epilepsja i stan padaczkowy), uwzględniając analizę wrażliwości. Projekt/metodologia/podejście: badanie to jest badaniem kosztów choroby, które zostało przeprowadzone za pomocą metody opartej na rozpowszechnieniu choroby i wykorzystaniu tzw. podejścia z góry na dół. Przeanalizowano w nim bezpośrednie i pośrednie koszty TSC i jego powikłań. Analizę opracowano na podstawie danych Narodowego Funduszu Zdrowia (NFZ), Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) i Głównego Urzędu Statystycznego (GUS), wykorzystując metodę kapitału ludzkiego. Wyniki: całkowity koszt TSC i jego powikłań w Polsce, biorąc pod uwagę analizę wrażliwości, wynosi 2,2–3,4 mln EUR, z przewagą kosztów pośrednich (61–83% kosztów całkowitych). Z przeprowadzonej analizy wynika, że wyższe koszty chorób powszechnych są rezultatem niewystarczającego finansowania badań nad chorobami rzadkimi, w przypadku których choroby powszechne stanowią często chorobę współistniejącą. Ograniczenia/implikacje badawcze: ograniczenia badania wynikają z braku rejestrów pacjentów cierpiących na choroby rzadkie w Polsce oraz braku wymagań dotyczących kodów rozliczeniowych w dokumentacji NFZ i polskich świadczeniodawców. Z tego względu w badaniu przeprowadzono analizę wrażliwości. Oryginalność/wartość: jest to pierwsze badanie, w którym przeprowadzono analizę całkowitego obciążenia ekonomicznego TSC w Polsce. Z badania wynika, że pośrednie koszty chorób często są nieuwzględniane w podejmowaniu decyzji w ramach planowania opieki zdrowotnej w Polsce. JEL: H51 I15 I18, I19 Acknowledgements This research received no funds. Suggested Citation: Leśniowska, J. (2020). Economic Burden of Rare Diseases With Common Diseases as a Comorbidity in Poland. Problemy Zarządzania (Management Issues), 18(3), 103–120.
EN
Purpose: Some of the common diseases are the comorbidities of rare diseases and they impose a considerable economic burden on the national health care system and economy. We examined the economic burden of a rare disease (tuberous sclerosis complex – TSC) in Poland and its comorbidities (common diseases – epilepsy and status epilepticus) while taking into account a sensitivity analysis. Design/Methodology/Approach: This study is a prevalence-based top-down cost of illness study that analyzes the direct and indirect cost of TSC and its complications. The research was based on the data obtained from the National Health Fund (hereinafter referred to as “NFZ”, which is the abbreviation of the source language name of the institution), Social Insurance Institution (hereinafter referred to as “ZUS”, which is the abbreviation of the source language name of the institution), and Poland’s Central Statistical Office (hereinafter referred to as “GUS”, which is the abbreviation of the source language name of the institution) by using the human capital method. Findings: The total cost of TSC and its complications in Poland, when taking the sensitivity analysis into account, amounts to EUR 2.2 million – EUR 3.4 million, which has a prevalence of indirect costs (61%–83% of the total costs). The conducted analysis indicates that the higher costs of common diseases result from insufficient financing for research of rare diseases which in many cases have common diseases as a comorbidity. Research limitations/implications: The limitations of the research analysis result from the lack of registration of patients suffering from rare diseases in Poland and from the requirements for the billing codes in the documentation of NFZ and Polish health care providers. Therefore, the study includes a sensitivity analysis. Originality/value: This is the first attempt to evaluate the total economic burden of TSC in Poland. The study indicates that the indirect costs of diseases are often overlooked in health care planning in Poland. JEL: H51 I15 I18, I19 Acknowledgements This research received no funds. Suggested Citation: Leśniowska, J. (2020). Economic Burden of Rare Diseases With Common Diseases as a Comorbidity in Poland. Problemy Zarządzania (Management Issues), 18(3), 103–120.
EN
”Long-COVID” is described as long-term effects of SARS‑ CoV‑2 infection that last >4 weeks after the acutephase of infection. The aim of this narrative reviews to evaluate the frequency of occurrence of 3 symptoms often observed in Long-COVID, i.e., chronic fatigue, shortness of breath and cough, and whether comorbidities such as diabetes and arterial hypertension increase the risk of complications after a history of SARS‑ CoV‑2 infection. The method of narrative review was used in this paper. PubMed (May 31, 2021) search was performed to retrieve articles concerning the occurrence of long COVID-19 chronic fatigue, dyspnoea and chronic cough. Studies in which the observation period was <30 days and the average age of subjects exceeded 60 years, as well as studies with no information on the methodology used, in particular without the method of recruiting people for the study, were excluded. Populations with a high frequency of diabetes were defined as the prevalence >10%, and in the case of arterial hypertension >40%. The average frequency of diabetes <10%, hypertension 40%. It can be concluded that in the period of >30 days after discharge from the hospital, in populations with a high incidence of diabetes and hypertension, the incidence of chronic fatigue and cough was higher than in the other analyzed groups. Symptoms of dyspnea were most frequently reported in populations with high rates of diabetes, but at the same time in the average percentage of people with arterial hypertension. Persistent symptoms specific to “Long-COVID” can significantly reduce the ability to perform work. In this situation, check-ups performed before returning to work after long-term leave tape on a new dimension.
PL
Long-COVID (długo utrzymujący się COVID-19) lub post-COVID syndrome (PCS) to dolegliwości związane z infekcją wirusem SARS‑ CoV‑2 utrzymujące się >4 tygodni od wystąpienia pierwszych objawów. Celem niniejszego przeglądu narracyjnego była odpowiedź na pytanie, jaka jest skala występowania 3 często manifestujących się w long-COVID objawów, tj. przewlekłego zmęczenia, duszności i kaszlu, oraz czy takie choroby współistniejące jak cukrzyca i nadciśnienie tętnicze zwiększają ryzyko powikłań po przebytej infekcji SARS‑ CoV‑2. W pracy zastosowano metodę przeglądu narracyjnego. Artykuły dotyczące występowania objawów long-COVID-19 wyszukano w bazie PubMed (31 maja 2021 r.). Wyłączono badania, w których okres obserwacji był <30 dni oraz średnia wieku badanych przekraczała 60. r.ż., oraz te, w których nie podano informacji o zastosowanej metodologii, a w szczególności o sposobie rekrutacji uczestników. Za wysoką częstość występowania cukrzycy przyjęto wartości >10%, a nadciśnienia tętniczego >40%. Za średnią częstość występowania cukrzycy przyjęto wartości <10%, a nadciśnienia tętniczego <40%. Na podstawie powyższych danych można wnioskować, że w okresie >30 dni od wypisu ze szpitala w populacjach obciążonych wysoką częstością cukrzycy i nadciśnienia tętniczego przewlekłe zmęczenie i kaszel występowały częściej niż w pozostałych analizowanych grupach. Najczęściej występującą duszność stwierdzono w populacjach o wysokiej częstości cukrzycy i średniej częstości nadciśnienia tętniczego. Utrzymujące się objawy charakterystyczne dla long-COVID mogą znacząco ograniczać możliwość wykonywania pracy. W tej sytuacji badania kontrolne wykonywane przed powrotem do pracy po długotrwałym zwolnieniu nabierają nowego wymiaru.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.