Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help

  1. 1 Pamiętnik Literacki

Authors help

  1. 1 Dębowski M.

Years help

  1. 1 2021

Results found: 1

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  prądy literacko-artystyczne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Wolter, Diderot, Marivaux, albo klasycyzm, sentymentalizm, rokoko w teatrze

100%
Dębowski M.
Pamiętnik Literacki
|
2021
|
vol. 112
|
issue 2
65-77
PL
W bodaj najbardziej znanej książce Teresy Kostkiewiczowej „Klasycyzm, sentymentalizm, rokoko”, dramatopisarstwo stanowi niewielką część przykładów, które ilustrują kształtowanie się i jakościowe zmiany funkcjonowania polskiej literatury w dobie oświecenia, spojrzenie teatrologiczne zaś, czyli los przedstawień klasycznych, sentymentalnych bądź rokokowych na scenie nie jest celem badaczki. Dlatego autor artykułu proponuje zwrócić uwagę na trzech dramatopisarzy, których sztuki, z jednej strony, były grane dla polskiej publiczności w teatrze stołecznym i na prowincji, a z drugiej – ich twórcy są do dzisiaj uznawani za reprezentantów trzech głównych, XVIII-wiecznych prądów literacko-artystycznych. Pozwala to na postawienie kilku nowych akcentów w rozważaniach na temat użyteczności pojęć, które stosujemy, klasyfikując ówczesną twórczość teatralną.
EN
In Teresa Kostkiewiczowa’s probably most recognised book “Klasycyzm, sentymentalizm, rokoko” (“Classicism, Sentimentalism, Rococo”) playwriting is illustrated by a small number of examples that picture the shaping and qualitative changes in the functioning of the Polish Enlightened literature, while a theatrological view, namely the fortune of the classical, sentimental or rococo performances, is not the purpose. As a result, the author of the article attempts to pay attention to the playwriters whose pieces, on the one hand, were staged for Polish audience in capital theatre and in the province, and, on the other hand, to the playwriters themselves who until this day are seen as the representatives of the three main 18th c. literary-artistic trends. Such an approach allows to place new accents in the considerations about the usability of the terms that we employ when classifying the then theatrical production.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.