Search results

1

Konstruktywistyczne inspiracje w pracy socjalnej z rodziną

100%

Ciczkowska-Giedziun M.

Praca Socjalna

|

2022

|

vol. 37(2)

141-156

EN

This paper explores the issues of current achievements in the field of the constructivist social work with the family, as well as presents a new perspective on the use of constructivist thought in this area. The constructivist approach was particularly developed in the 1970s. Still, it remains a concept that strongly influences the process of helping the family. Numerous constructivist-oriented methods of working with the family were developed in Europe and the United States; they also inspired Polish social work. The solution-centered approach is the most widespread approach to the constructivist school of thought in Poland. In addition, among a wide range of these concepts we can distinguish: constructive social work by Nigel Parton and Patrick O'Byrne, strengths-based social work by Ann Weick, Charles Rapp, Patrick W. Sullivan, Walter Kisthardt, Dennis Saleebey, the concept of positive practice by Gary Clapton and strengths-based work models (FGC, VIT). Researchers of social work less frequently refer to positions that fall within the current of systemic (operational) constructivism by Niklas Luhmann. The analysis undertaken in the article aims to show the ways of (re) defining the helping process, as well as the role of partners involved in this process in the theories of Heinz von Foerster and Niklas Luhmann.

PL

Celem artykułu jest ukazanie dotychczasowego dorobku w zakresie konstruktywistycznej pracy socjalnej z rodziną, a także zaprezentowanie nowej perspektywy wykorzystania myśli konstruktywistycznej w tym obszarze. Podejście konstruktywistyczne, którego ślady możemy odnaleźć w teorii sił społecznych Heleny Radlińskiej, szczególnie rozwijane było w latach 70. XX w. Wciąż jednak pozostaje koncepcją, która silnie wpływa na proces pomagania rodzinie. Liczne metody pracy z rodziną zorientowane konstruktywistycznie rozwijane były w Europie i Stanach Zjednoczonych; inspirowały również polską pracę socjalną. Najbardziej rozpowszechnionym w Polsce podejściem sięgającym do myśli konstruktywistycznej jest podejście skoncentrowane na rozwiązaniach. Ponadto w szerokim wachlarzu tych koncepcji można wyróżnić: konstruktywną pracę socjalną Nigela Partona oraz Patricka O’Byrne’a, pracę socjalną opartą na zasobach Ann Weick, Charlesa Rappa, Patricka W. Sullivana, Waltera Kisthardta, Dennisa Saleebeya, koncepcję pozytywnej praktyki Gary’ego Claptona oraz modele pracy oparte na zasobach (KGR, VIT). Rzadziej badacze i badaczki pracy socjalnej sięgają do stanowisk mieszczących się w nurcie konstruktywizmu systemowego (operacyjnego) Niklasa Luhmanna. Podjęta w artykule analiza ma na celu ukazanie sposobów (re)definiowania procesu pomagania, a także roli podmiotów zaangażowanych w ten proces w kontekście myśli Heinza von Foerstera oraz Niklasa Luhmanna.

2

Adaptacja polskiej wersji kwestionariusza Skala Praktyki Familiocentrycznej do badania jakości relacji pomiędzy profesjonalistami a rodzinami korzystającymi ze wsparcia instytucjonalnego

84%

Przeperski J., Grządzielewska M.

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

|

2020

|

vol. 33

|

issue 1

EN

The article is a part of the evaluation research and evidence-based practice and theory. Changes taking place in public policies in the social area require scientific evaluation. Unfortunately, the right tools are often missing, especially when system users are respondents. Filling this gap, the authors selected and then adapted the tool to assess the quality of relationships between professionals and families who use the support services – Family-Centered Practice Scale created by Carl J. Dunst, Carol M. Trivette and Deborah W. Hamby from the Orelena Hawks Puckett Institute (USA). The aim of the article was, therefore, a cultural adaptation of the Polish version of the questionnaire and validation of its psychometric properties. The scale consists of two dimensions (relational and participative) and four subscales. In the process of adjusting the scale to conditions in Poland, language adaptation, cultural adaptation, psychometric validation and scale normalization were made. The obtained results indicate high accuracy and reliability of the questionnaire, which means that the presented scale can be used to determine the quality of relations between employees of aid institutions and families.

PL

Artykuł wpisuje się w tematykę związaną z badaniami ewaluacyjnymi oraz tworzeniem rozwiązań opartych na wiedzy i dowodach naukowych. Zmiany zachodzące w politykach publicznych w obszarze społecznym wymagają naukowej oceny. Niestety, często brakuje odpowiednich narzędzi, szczególnie gdy oceniającymi są użytkownicy systemu. Wypełniając tę lukę, autorzy dokonali wyboru, a następnie adaptacji narzędzia pozwalającego na określenie jakości relacji pomiędzy profesjonalistami a rodzinami, które korzystają z usług systemu pomocowego – Skali Praktyki Familiocentrycznej (Family-Centered Practice Scale) stworzonej przez Carla J. Dunsta, Carol M. Trivette i Deborah W. Hamby z Orelena Hawks Puckett Institute (USA). Celem artykułu była adaptacja kulturowa polskiej wersji kwestionariusza oraz walidacja jego własności psychometrycznych. Skala składa się z dwóch wymiarów (relacyjnego i partycypacyjnego) i czterech podskal. W procesie dostosowania skali do uwarunkowań w Polsce dokonano adaptacji językowej i kulturowej, walidacji psychometrycznej oraz normalizacji skali. Otrzymane wyniki wskazują na wysoką trafność i rzetelność kwestionariusza, co oznacza, że skala ta może być stosowana do określenia jakości relacji pomiędzy pracownikami instytucji pomocowych a rodzinami.

3

Małżeństwo w kryzysie: czy warto/należy ratować je za wszelką cenę? – refleksje nad wybranymi problemami klientów pomocy społecznej

67%

Słowik M.

Sympozjum

|

2021

|

vol. 2(41)

65-88

PL

Doniesienia o wzrastającej liczbie rozwodów/separacji w Polsce, a także dane statystyczne na temat skali problemu uzależnień i przemocy (w systemie pomocy społecznej i nie tylko) stały się przyczynkiem do podjęcia teoretycznych rozważań nad potrzebą i granicami ratowania małżeństw w kryzysie dotkniętych wyżej wymienionymi problemami. Wyjaśniono: przed czym warto/należy ratować małżeństwo w kryzysie, kto ma je ratować, w jaki sposób to robić, co to znaczy „za wszelką cenę” (kto i jaką cenę ponosi) oraz gdzie się znajdują granice ratowania. Przedstawiona w tym artykule problematyka może być interesująca dla wielu doradców, terapeutów, pracowników socjalnych oraz dla małżonków uwikłanych w problem uzależnienia i/lub przemocy.

EN

The reports on the increasing number of divorces/separations in Poland and the statistical data on the scale of the problem of addictions and violence (in the social welfare system, and not only), became a contribution to the theoretical considerations on the need and limits of saving marriages in crisis affected by the above mentioned problems. It was explained: from what it is worth/necessary to save a marriage in crisis, who is to save it, how to do it, what it means „at all costs” (who pays what price?) and where are the limits of saving? The issues presented in this article may be interested to many counselors, therapists, social workers, and spouses caught up in addiction and/or violence.

4

Death by Suicide – Work with Family in Mourning

67%

Andrzejewska-Cioch A.

Roczniki Teologiczne

|

2014

|

vol. 61

|

issue 1: Praca Socjalna

203-215

EN

Suicide – calling for help, cry of despair, incomprehension, shock and a question `Why? Why did not he want to live, why did not he ask for help, why did not we notice anything?' Death by suicide is always an immense shock for the family, acquaintances and the closest environment. It is the act of incomprehension of the causes and reasons for taking their own lives. When we hear of suicides we tend to focus on people who committed suicide and forget about those who were left with the unanswered question `Why?' In most cases we ponder on the suffering of the person who committed suicide, on their motivation and an inexplicable choice of death and we forget about the relatives who have to face the suicide of a close person, struggle with loss, sorrow and despair. Family in mourning very often cannot handle the loss of a close relative and need some outside help because they either cannot rely on help from the family or friends or it is insufficient. We often do not know how to behave in the face of death, how to help people in mourning to accept the loss and come back to social and family life which goes on regardless of anything. Social work should become an answer to the needs of families in mourning and especially the ones that faced suicidal death. The article is an attempt to present methods and actions that a social worker can and should undertake while working with a grieving family. It points out the need for complete and professional preparation of a social worker. Social work with a client who has experienced the suicide of a close person necessitates a complete and professional action based on knowledge, intuition and also experience.

PL

Samobójstwo – wołanie o pomoc, krzyk rozpaczy, niezrozumienie, szok i pytanie: Dlaczego? Dlaczego nie chciał żyć, dlaczego nie prosił o pomoc, dlaczego nic nie zauważyliśmy? Śmierć samobójcza jest zawsze wielkim szokiem dla rodziny, znajomych i najbliższego środowiska; aktem niezrozumienia przyczyn i powodów odebrania sobie życia. Słysząc o samobójstwach, najczęściej zatrzymujemy się nad osobami, które odebrały sobie życie, często zapominając o tych, którzy pozostali z tym pytaniem: Dlaczego? W większości przypadków zastanawiamy się nad cierpieniem osoby, która popełniła samobójstwo, nad jej motywacjami i niezrozumiałym dla nas wyborem śmierci, zapominając jednocześnie o tych, którzy zmuszeni zmierzyć się z samobójczą śmiercią osoby bliskiej, walczą ze stratą, żalem i smutkiem. Rodzina pogrążona w żałobie bardzo często nie radzi sobie ze stratą bliskiej osoby, potrzebuje wówczas pomocy z zewnątrz, ponieważ wsparcie najbliższych bądź przyjaciół jest niewystarczające lub nie można na nie liczyć. Często nie wiemy, jak się zachować w obliczu śmierci, jak pomóc ludziom przeżywającym żałobę, aby w sposób spokojny pogodzili się ze stratą i mogli powrócić do życia społecznego i rodzinnego, które bez względu na wszystko, toczy się dalej własnym biegiem. Praca socjalna powinna stać się odpowiedzią na potrzebę pracy z rodziną w żałobie, a zwłaszcza z tą rodziną, na krótej śmierć miała charakter samobójczy. Artykuł jest próbą ukazania potrzeby pełnego i profesjonalnego przygotowania pracownika do zadań związanych z pomocą rodzinie w trudnych sytuacjach życiowych, zwłaszcza ze wsparciem w obliczu śmierci jednego z jej członków. Czas żałoby powinien być czasem trwania pracownika z klientem, czasem rozmów i profesjonalnych działań mających na celu pomoc w powrocie do normalnego funkcjonowania i nauki życia bez osoby bliskiej. Ale jak żyć, ze świadomością, że najbliższa nam osoba wybrała śmierć?

Refine search results

1 Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia

1 Praca Socjalna

1 Roczniki Teologiczne

1 Sympozjum

1 Andrzejewska-Cioch A.

1 Ciczkowska-Giedziun M.

1 Grządzielewska M.

1 Przeperski J.

1 Słowik M.

1 2022

1 2021

1 2020

1 2014

Konstruktywistyczne inspiracje w pracy socjalnej z rodziną

Adaptacja polskiej wersji kwestionariusza Skala Praktyki Familiocentrycznej do badania jakości relacji pomiędzy profesjonalistami a rodzinami korzystającymi ze wsparcia instytucjonalnego

Małżeństwo w kryzysie: czy warto/należy ratować je za wszelką cenę? – refleksje nad wybranymi problemami klientów pomocy społecznej

Death by Suicide – Work with Family in Mourning