Search results - CEJSH

1

Od godności dobrze urodzonych po egalitarne szlachectwo dla wszystkich. Szkice ze studiów nad ideą godności człowieka

100%

Urbańczyk M.

Czasopismo Prawno-Historyczne

|

2014

|

vol. 66

|

issue 2

153-184

PL

Zasada godności człowieka jest jednym z najważniejszych elementów systemu prawa. Jeden z amerykańskich teoretyków prawa drugą połowę XX w. nazwał wręcz erą godności. Temu wzrostowi znaczenia godności w teorii i praktyce prawa towarzyszą zażarte dyskusje. Spory toczą się na wielu płaszczyznach, począwszy od tego, czym w istocie jest godność oraz jak ją zdefiniować (i czy jest to w ogóle możliwe), poprzez wskazanie jej początków i genezy, opisania ewolucji pojmowania tej idei, a skończywszy na funkcjach, jakie pełni, i roli, jaką odgrywa, lub powinna odgrywać, godność w systemie prawnym państw demokratycznych.

2

Prawa człowieka i obywatela jako moralny kierunkowskaz ustrojowy Republiki Federalnej Niemiec

100%

Tkaczyński J. W.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2018

|

issue 3 (43)

19-57

PL

Koniec ustawowego bezprawia w przebraniu narodowosocjalistycznym dowiódł ponad wszelką wątpliwość, że istnieją wartości, które są trwałe i niezniszczalne. Starzeją się, to prawda, jak wszystko na świecie, lecz nie stają się przestarzałe. Stąd biorąc za punkt wyjścia rozważań doświadczenia zbiorowe i jednostkowe wyniesione z okresu narodowosocjalistycznego panowania nie można zapomnieć o ówczesnym kontekście historycznym: tak państwo jak społeczeństwo zostało poddane ideologicznym eksperymentom, które sprowadzają do wspólnego mianownika pogarda dla jednostki i kult mas. Nigdy przedtem indywidualizm nie znaczył tak mało. I nigdy przedtem wolność jednostki nie stanowiła tak deficytowego towaru. Zastanowić się zatem głębiej, to można bez obawy popełnienia pomyłki zaryzykować tezę, że u autorów niemieckiej konstytucji z 1949 r. musiały wyniesione doświadczenia najwidoczniej przeorać wyobraźnię ustrojową w sposób gruntowny, skoro otwierające Ustawę Zasadniczą zdanie brzmi: „Godność człowieka jest nienaruszalna”. Z ustrojowego punktu widzenia przyjęte rozwiązanie także dlatego zaskakuje, ponieważ w typowym (i dodajmy nadal szeroko praktykowanym) uregulowaniu pierwszego artykułu konstytucji czytamy o tym, do kogo w państwie należy władza, albo jaką formę ustrojową dane państwo przyjęło.

EN

The end of Nazism lawlessness, proved – beyond reasonable doubt – that values which are sustainable and unbreakable exists. These values are getting older – as everything in this world, but does not become outdated. As a starting point shall be taken joint and individual experiences from National-Socialists period, which cannot be forgotten, especially from perspective of historical context: the state and society were impact by ideological experiment. The experiment had a common meaning – individuals disregard and cult of masses. Never individualism did not mean so few. And never the freedom of individual was so deficit commodity. When thinking deeper on this subject, it is – without any doubts, possible to assumed, that these past experiences had strong and thorough influence on authors of German constitution from 1949. It shall be emphasized that the opening word of the German Basic Law is: „The human dignity is irrebuttable”. From the point of legal system, it is striking, because in typical (and – commonly used in other democratic systems) opening constitutional provisions, we can read, to whom the power in the state is dedicated, or what is the legal form of state.

3

Godność człowieka. Ujęcie prawno-filozoficzne

100%

Maj E.

Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Finansów i Prawa w Bielsku-Białej

|

2014

|

issue 4

171-199

PL

Artykuł stanowi próbę odnalezienia odpowiedzi na pytanie o gwarancję poszanowania godności osoby ludzkiej w prawie pozytywnym. W trakcie analizy nawiązano do prawa naturalnego, personalizmu, moralności prawa oraz zasad obywatelskości, aby w ten sposób wyeksponować godność, jako wartość przyrodzoną człowiekowi naturalnie i pozytywnie.

EN

The article is an attempt to find answers to the question of the guarantee of respect for human dignity in statutory law. The analysis refers to natural law, personalism, morality, law and the principles of citizenship, in order to highlight the dignity inherent to man as a natural and positive value.

4

Recenzja: Necropolitics. Mass Graves and Exhumation in the Age of Human Rights, edited by Francesco Ferrándiz, Antonius C. G. M. Robben, seria: Pennsylvania Studies in Human Rights, University of Pennsylvania Press, Philadelphia 2015, ss. 270, il. ISBN 978-0-8122-4720-6

100%

Magowska A.

Acta Medicorum Polonorum

|

2018

|

vol. 8

|

issue 2

139

PL

Recenzja

EN

Review

5

Społeczna odpowiedzialność biznesu w świetle Konstytucji RP i praw człowieka

100%

Iwona W.

Zarządzanie i Finanse

|

2015

|

vol. 3

|

issue 2

313-331

PL

Niniejszy artykuł ma na celu ukazanie, jak ważnym źródłem budowania standardu społecznej odpowiedzialności biznesu w Polsce jest Konstytucja z 1997 r. Odpowiedzialny biznes to sztuka zachowania równowagi pomiędzy interesami wszystkich zainteresowanych – z jednej strony pracodawcy, a z drugiej strony pracownika. Firmy, które uwzględniają w swojej strategii nie tylko wymiar ekonomiczny, ale podejmują również inicjatywy mające na celu promowanie i ochronę praw człowieka jako postawę społecznej odpowiedzialności biznesu, są podmiotami, które spełniają współczesne wymogi prawidłowego prowadzenia działalności gospodarczej. Umiejętność wykorzystania w działalności gospodarczej zasad CSR jest atutem, dzięki któremu przedsiębiorstwo buduje silny potencjał, w tym kapitał ludzki, a przez to uzyskuje przewagę konkurencyjną. Artykuł podejmuje próbę wskazania, jak społeczna odpowiedzialność biznesu formułowana jest prawnie z punktu widzenia norm i wartości konstytucyjnych. Ukazuje, że Konstytucja RP zawiera standard przestrzegania praw podstawowych jako wartości uniwersalnych, które muszą być również realizowane przez przedsiębiorcówwobszarze działalności gospodarczej,wtym stosunków pracy. Istotne jestwtym aspekcie podejmowanie przez przedsiębiorców działań i wdrażanie praktyk, które są nie tylko zgodne z prawem, ale stanowią wyjście poza obowiązki nałożone przez prawo.

6

Liberałowie wobec sporów o konstytucję w latach 90. XX wieku w Polsce

100%

Plecka D.

Horyzonty Polityki

|

2018

|

vol. 9

|

issue 28

93-107

PL

CEL NAUKOWY: Celem naukowym poniższej analizy jest zaprezentowanie liberalnych stanowisk i poglądów prezentowanych podczas procesu tworzenia konstytucji z 1997 r. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem badawczy dotyczy przede wszystkim wskazania różnorodności stanowisk liberalnych względem poszczególnych kwestii ustrojowych. W analizach zastosowano metodę analizy systemowej oraz metodę porównawczą. PROCES WYWODU: Prawa człowieka były centralną wartością w działalności demokratycznej opozycji w latach 70. i 80. XX w. w Polsce. Dlatego też konieczność ich poszerzenia i urzeczywistnienia oraz konstytucjonalizacji nie była po 1989 r. kwestionowana. Katalog praw człowieka, które miały się znaleźć w konstytucji, nie wywoływał większych sporów. Problem pojawiał się dopiero w momencie szczegółowej analizy kwestii związanych z prawami jednostki. Najwięcej emocji budziły zagadnienia dotyczące konieczności wprowadzenia, czy też pominięcia, wolności indywidualnej, a także prawnej ochrony obywatela przed państwem. Tym samym pojawiało się również pytanie, czy konstytucja ma chronić jednostkę jedynie przed państwem, czy również przed innymi obywatelami. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: W konsekwencji przeprowadzonych analiz można stwierdzić, iż w liberalnym nurcie myśli politycznej w Polsce po 1989 r. oprócz ogólnej tendencji ustanowienia konstytucji o liberalnej strukturze występowały różnice dotyczące przede wszystkim stosunku do praw człowieka w sferze ekonomicznej. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Różnorodność stanowisk dotyczących zapisów konstytucji przyczyniła się do „rozmycia” liberalnego myślenia na jej temat. W konsekwencji można zauważyć osłabienie liberalnego nurtu w myśli politycznej w Polsce po 1989 r.

7

Inny nie znaczy gorszy: przeciwdziałanie dyskryminacji w szkole

100%

Rola B.

Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze

|

2020

|

vol. 591(6)

25-36

PL

Reforma oświaty wdrażana od 1 września 2017 r. spowodowała duże zamieszanie w społeczeństwie. Pierwsza kwestia to wartość wychowawcza działań podejmowanych w szkole. Zgodnie z przepisami prawa oświatowego, wychowanie to wspieranie dziecka w rozwoju ku pełnej dojrzałości w sferze fizycznej, emocjonalnej, intelektualnej, duchowej i społecznej, które powinno być wzmacniane i uzupełniane przez działania z zakresu profilaktyki dzieci i młodzieży (art. 1, pkt 3 ustawy Prawo oświatowe). W placówkach oświatowych powstają nowe programy wychowawczo-profilaktyczne, które powinny odnosić się do treści nowej podstawy programowej. Jakie priorytety będą uwzględnione w tych programach, zależy od twórczych działań nauczycieli. Artykuł stanowi próbę namysłu nad istotnymi zadaniami szkoły w kontekście edukacji równościowej, wynikających z przekonania, że „wszyscy ludzie rodzą się wolni i równi pod względem swej godności i swych praw”(art. 1. Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka). Prezentowana refleksja odwołuje się zarówno do aspektów prawnych, jak i etycznych pracy nauczyciela. Zawiera opis rozwiązań metodycznych możliwych do zastosowania w programie wychowawczym klasy lub programie profilaktyczno-wychowawczym szkoły. Wsparcie nauczycieli w obszarze działań antydyskryminacyjnych jest odpowiedzią na potrzebę upowszechniania w szkołach równego traktowania i szacunku w zróżnicowanym społecznie świecie.

8

Europejska Konwencja Praw Człowieka a Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej – stan kompatybilności czy konkurencyjności?

100%

Bisztyga A.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2011

|

issue 3 (7)

179-188

PL

Europejska Konwencja Praw Ochrony Praw Człowieka i Podstawowych Wolności cieszy się zasłużoną opinią konstytucyjnego aktu porządkującego europejską przestrzeń praw człowieka. Perłą w Koronie Konwencji jest Europejski Trybunał Praw Człowieka, którego orzecznictwo dynamicznie kształtuje standardy praw człowieka. Wiążące i rodzące zobowiązania: Traktat Lizboński oraz Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej zmieniły tę, dotychczasową sytuację. Europejskie instrumentarium ochrony praw człowieka doznało znaczącego wzbogacenia. Skutkuje to nowymi pytaniami o relacje między Konwencją a Kartą oraz o relacje między Europejskim Trybunałem Praw Człowieka a Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Czas pokaże, czy relacje te będą zmierzać ku stanowi kompatybilności czy stanowi konkurencyjności.

EN

European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms enjoys good opinion of the constitutional act orders European legal space of human rights. The pearl in the Convention crown is European Court of Human Rights, which case-law creates European standards of human rights in contemporary way. Being obligatory, Lisbon Treaty and Charter of Fundamental Rights of European Union change the previous situation. Instrumentarium of the human rights protection in Europe has been enriched. However a number of questions about the relation between Convention and Charter arise and the relation between European Court of Human Rights and Court of Justice of European Union as well as the case-law of both European courts. Are the relations going to be complementary or use confrontation?

9

Potrzeba wzmocnienia międzynarodowej ochrony praw człowieka trzeciej generacji

100%

Hrynicki W. M.

Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje

|

2018

|

vol. 30(30)

125-153

PL

1. Cel Celem artykułu jest potwierdzenie zasadności wyodrębnienia praw człowieka trzeciej generacji oraz wskazanie na potrzebę działań na gruncie międzynarodowym w celu zapewnienia tych praw o charakterze kolektywnym. Poprzez analizę wybranych praw człowieka trzeciej generacji Autor zwraca uwagę na to, że część praw trzeciej generacji doznaje uszczerbku w praktyce i stąd nieodzowne są zabiegi o charakterze międzynarodowym, które mają na celu wzmocnienie ochrony tych praw. 2. Wprowadzenie Prawa człowieka trzeciej generacji zostały wyodrębnione w latach 70. XX wieku przez francuskiego naukowca czeskiego pochodzenia Karela Vašaka. Charakteryzują się tym, że posiadają charakter kolektywny i w przeciwieństwie do praw pierwszej i drugiej generacji (praw wolnościowych i równościowych) zabezpieczają całe zbiorowości ludzkie. Ochrona praw człowieka trzeciej generacji ma sens wtedy, gdy nadrzędnym celem zabezpieczającym nie jest jednostka, ale grupa ludzi. Stąd też do najistotniejszych praw człowieka trzeciej generacji zalicza się w szczególności prawo do pokoju, demokratycznego państwa prawa, samostanowienia narodów, bezpieczeństwa, czystego środowiska, rozwoju, pomocy humanitarnej, wspólnego dziedzictwa ludzkości. Ważna jest też świadomość, że realizacja praw człowieka pierwszej i drugiej generacji (wolności i równości) związana jest z dostatecznym zagwarantowaniem praw człowieka trzeciej generacji. Niestety prawa człowieka trzeciej generacji bywają współcześnie łamane (poprzez liczne wojny, niemożność stanowienia o sobie przez niektóre narody, brak szerokich międzynarodowych działań na rzecz ochrony środowiska i pielęgnowania wspólnego dziedzictwa ludzkości). Stąd też ważne jest uświadamianie i podejmowanie działań na rzecz ochrony praw człowieka trzeciej generacji. 3. Metodologia Autor wyodrębnia i opisuje prawa człowieka trzeciej generacji, wykorzystując przede wszystkim metodę krytycznej analizy źródeł. Pomocniczo posiłkuje się również metodą dogmatyczno-prawną, analizując teksty aktów prawa międzynarodowego. Dla zobrazowania przypadków nieprzestrzegania praw człowieka trzeciej generacji oraz uzasadnienia podjęcia działań na gruncie międzynarodowym Autor używa również metody analizy poszczególnych przypadków. 4. Wnioski Autor uzasadnia potrzebę wyodrębnienia praw człowieka trzeciej generacji oraz dowodzi, że współcześnie prawa te doznają uszczerbku na wielu płaszczyznach. Wskazuje, że naruszanie praw człowieka trzeciej generacji uzasadnia potrzebę wzmocnienia ich ochrony na gruncie międzynarodowym. Przestrzeganie praw człowieka trzeciej generacji gwarantuje realizację praw wolnościowych i równościowych, to jest praw człowieka pierwszej i drugiej generacji.

10

Konstytucyjne prawo do informacji o ochronie środowiska na tle standardów międzynarodowych

100%

Węgrzyn J.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2011

|

issue 3 (7)

207-232

PL

Informacje na temat środowiska i działań wpływających na jego stan przez wiele lat nie były jawne. Sytuacja ta uległa jednak zmianie co związane było z wdrożenie zasady jawności. Obecnie dostęp do informacji o stanie i ochronie środowiska coraz częściej stawiany jest na równi z innymi prawami człowieka. Permanentny postęp w tym kierunku widoczny jest zarówno w płaszczyźnie krajowej jak i międzynarodowej. W tej pierwszej kluczowe znaczenie odgrywa Konstytucja, a ściśle art. 74 ust. 3. W tej drugiej, zobowiązania wynikające z umów międzynarodowych (Konwencja z Aarhus) jak i z prawa unijnego (dyrektywa 2003/4/WE). Z przeprowadzonej analizy tej płaszczyzny wynika, że zobowiązania zachodzące na jej tle pokrywają się ze sobą (chodzi tu o Konwencję z Aarhus i dyrektywę 2003/4/WE). Nie budzi to żadnych wątpliwości skoro jednym z podstawowych celów przyjęcia przez Parlament Europejski i Radę Unii Europejskiej dyrektywy 2003/4/WE było dostosowanie prawa unijnego do niniejszej Konwencji. Mając na względzie wymienione akty prawne można stwierdzić, że są one potwierdzeniem zasady jawności, która jest jednym z instrumentów ochrony środowiska. Za ich przyczyną realizacja prawa do informacji o środowisku staje się coraz to bardziej efektywna bowiem ich postanowienia przewidują podejmowanie odpowiednich środków służących urzeczywistnianiu tego prawa.

EN

Information about the environment and activities affecting the state for many years were not made public. That situation has changed what was related to the implementation of the principle of openness. Currently, access to information on environmental protection and more often he is placed on an equal footing with other human rights. Permanent progress in this direction is visible both at national and international level. In this first crucial plays the Constitution, and strictly article 74 paragraph 3. In the latter, the obligations under international agreements (Aarhus Convention) and with EU law (Directive 2003/4/EC). The analysis shows that plane, that the commitments that occur on its background overlap (This is about the Aarhus Convention and Directive 2003/4/EC). There is no doubt raised as one of the primary purposes of the adoption by the European Parliament and Council Directive 2003/4/EC of the European Union was to adapt EU legislation to the Convention. Having regard to these acts can say that they are confirmation of the principle of openness, which is one of the instruments for environmental protection. The cause of their realization of the right to environmental information is becoming increasingly effective because their provisions provide for taking appropriate measures for implementing this law.

11

Prawo do świadczeń z pomocy społecznej w świetle Konstytucji R P

100%

Stecko S.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2021

|

issue 2 (60)

357-371

PL

Niniejszy artykuł obejmuje rozważania dotyczące prawa do świadczeń z pomocy spo-łecznej w świetle Konstytucji RP. Celem jego jest przedstawienie zasad i norm prawnych odnoszących się wprost do tego prawa. Na podstawie materiału w nim zgromadzone-go można zasadnie przypuszczać, że wśród wartości i norm określonych w Konstytu-cji i odnoszących się do sfery praw socjalnych człowieka na szczególną uwagę zasługuje godność człowieka, a także zasada pomocniczości, które to zasady znajdują odniesienie do problematyki dotyczącej pomocy społecznej.

EN

This article discusses the right to social assistance benefits in the light of the Polish Con-stitution. Its purpose is to present the principles and legal norms directly related to this law. On the basis of the material contained therein, it can reasonably be assumed that among the values and norms specified in the Constitution and relating to the sphere of human social rights, human dignity deserves special attention, as well as the principle of subsidiarity, which are related to the issues of social assistance.

12

The international dimension of the human right to education and its reﬂection in the constitutional provisions

100%

Krasnitskaya L.

Studia Prawa Publicznego

|

2016

|

issue 4 (16)

85-107

PL

Prawo do nauki jest podstawowym prawem człowieka, które wpływa na rozwój osobowości i godności ludzkiej, sprawia, że ludzie są świadomi swoich praw i wolności, wspiera społeczeństwo w celu przezwyciężenia biedy i poprawy warunków życia ludzi ubogich. Cel edukacji wykracza poza materialistyczne podejście gwarantujące dostęp do zawodu i nabywanie umiejętności praktycznych. Polega on na rozwoju moralnej i duchowej strony człowieka i uświadamianiu natury i godności ludzkiej opierającej się na wartościach. Pod pojęciem edukacji w międzynarodowym prawie w szerokim znaczeniu rozumie się wszelkie rodzaje i formy zdobywania wiedzy, ćwiczenie umiejętności i rozwijanie wartości społecznych. Natomiast rozmaite konwencje i orzecznictwo międzynarodowe przyjmują wąskie rozumienie tego terminu, odnosząc go wyłącznie do edukacji formalnej. Z analiz międzynarodowych aktów prawnych wynika, że u niwersalna deﬁ nicja edukacji obowiązująca we wszystkich państwach nie została dotychczas opracowana. Różnorodność kulturowa i religijna, odrębność języków i tradycji krajowych, rozmaicie prowadzona polityka przekonują, że wykonanie tego zadania jest prawie niemożliwe, a nawet nieużyteczne. Mimo że zdeﬁ niowanie uniwersalnego znaczenia edukacji ujednoliciłoby różnorodne podejścia i pogodziło konkurujące kraje na świecie, takie podejście nie wydaje się dobrym rozwiązaniem w zdrowej rozmaitości celów i praktyk. Niemniej jednak międzynarodowe regulacje poprzez prawo miękkie i orzecznictwo określiło główne cechy prawa do nauki: (a) dostępność, (b) wystarczalność, (c) akceptowalność i (d) adaptacyjność. Edukacja formalna w dowolnym kształcie musi wykazywać te cechy, aby zagwarantować każdemu prawo do nauki dobrej jakości. Biorąc pod uwagę, że prawo do nauki jest potężnym narzędziem świadomości, większość państw dokonała próby uwzględnienia prawa do nauki w swoich konstytucjach. Warto zaznaczyć, że przepisy krajów rozwiniętych regulujące prawo do nauki zostały sformułowane w wyniku rozwoju prawa międzynarodowego, chociaż często ograniczają się do kilku zdań.

13

Zastosowanie praw człowieka w realiach konfliktu zbrojnego

100%

Marcin Przybysz M.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2010

|

issue 1 (1)

69-81

EN

For many years international humanitarian law (IHL) and human rights law (HR) used to be separated branches of law applied in different situations and circumstances. Depending on the state of international relations human rights law as “law of peace” or international humanitarian law as “law of war” (ius in bellum) had to be chosen. On the other hand human rights were a domain of a classical state’s constitutional law whilst IHL was a subject of interstate treaties. Even despite shared common values such as human dignity or humanitarianism, paths of both legal systems have not crossed with each other at least until the end of sixties or seven- ties of the twentieth century. Changes which have occurred during last 30 years in international relations as well as appearance of new forms of armed conflicts forced scholars as well as international judicial bodies to consider a shift in previous standard and narrow way of legal interpretation. The author of the article presents dif- ferent historical roots of both legal branches of law as well as contemporary challenges related with their frequent penetration in circumstances of modern armed conflicts such as in Balkans, Turkey, Russia or Iraq.

PL

Przez wiele lat międzynarodowe prawo humanitarne (MPH) oraz prawo praw człowieka (PC) pozostawały odseparowanymi od siebie dziedzinami prawa znajdującymi zastosowanie w różnych sytuacjach i okolicznościach. Zależnie od stanu stosunków międzynarodowych, wybór musiał paść na prawo praw człowieka jako „prawo pokoju” albo międzynarodowe prawo humanitarne jako „prawo w wojnie” (ius in bellum). Z drugiej zaś strony prawo praw człowieka było domeną klasycznego prawa konstytucyjnego państw, podczas gdy MPH było przedmiotem międzypaństwowych traktatów. Nawet jeśli u podstaw obu systemów prawnych stały wspólne wartości, takie jak godność ludzka, humanitaryzm, ich ścieżki nie spotkały się ze sobą co najmniej do końca lat 60 czy nawet 70 ubiegłego stulecia. Zmiany które nastąpiły w ciągu ostatnich 30 lat w stosunkach międzynarodowych podobnie jak pojawienie się nowych form konfliktów zbrojnych zmusiło przedstawicieli doktryny jak i międzynarodowych organów orzeczniczych do rozważenia zmiany w dotychczasowej - wąskiej linii wykładni prawa. Autor artykułu przedstawia różne korzenie historyczne obu dziedzin prawa jak również współczesne wyzwania związane z ich częstym przenikaniem się w okolicznościach współczesnych konfliktów zbrojnych takich jak na Bałkanach, w Turcji, Rosji czy Iraku.

14

Prawa człowieka w pracy socjalnej. Walidacja instrumentów pomiaru poziomu zaangażowania i ekspozycji pracowników socjalnych na prawa człowieka. Polska adaptacja skal Human Rights Engagement in Social Work oraz Human Rights Exposure in Social Work

100%

Boryczko M.

Praca Socjalna

|

2020

|

vol. 35(6)

78-98

PL

Artykuł ma na celu prezentację wyników badań nad zastosowaniem wystandaryzowanych narzędzi mierzących poziom zaangażowania na rzecz praw człowieka oraz poziom kontaktu (ekspozycji) z prawami człowieka pracowników socjalnych i studentek/studentów pracy socjalnej. Badanie polegało na przeprowadzeniu procedury adaptacji skal – Human Rights Engagement in Social Work (Zaangażowania na Rzecz Praw Człowieka w Pracy Socjalnej) oraz Human Rights Exposure in Social Work (Ekspozycji na Prawa Człowieka w Pracy Socjalnej) – do polskich warunków kulturowych oraz językowych. W pierwszej części omówiono zagadnienia związane ze znaczeniem praw człowieka w pracy socjalnej, aktualność perspektywy pracy socjalnej opartej na prawach człowieka oraz dokonano przeglądu literatury przedmiotu w tym obszarze. W części badawczej przedstawiono procedurę badawczą a także omówiono wyniki badań z wykorzystaniem testów trafności teoretycznej oraz rzetelności. Współczynnik alfa Cronbacha uzyskano na poziomie 0.877 i 0.845, co wskazuje na wysoki poziom zgodności wewnętrznej skal. W przypadku Skali Zaangażowania na rzecz Praw Człowieka w Pracy Socjalnej eksploracyjna analiza czynnikowa pozwoliła na wyodrębnienie pięciu czynników tłumaczących 58% wariancji zmiennych. Nie udało się określić charakteru prawidłowości kształtujących związki między zmiennymi, pozycjami skali. W przypadku Skali Zaangażowania na rzecz Praw Człowieka w Pracy Socjalnej dzięki eksploracyjnej analizie czynnikowej metodą głównych składowych z zastosowaniem rozwiązania rotowanego Varimax zidentyfikowano pięć wymiarów wyjaśniających 51.9% wariancji zmiennych. Jeśli chodzi o Skalę Ekspozycji na Prawa Człowieka w Pracy Socjalnej eksploracyjna analiza wykazała trzy wymiary skali wyjaśniające 65% wariancji zmiennych. Następnie podjęto próbę interpretacji wyników oraz zaprezentowano perspektywę potencjalnego zastosowania skal nad postawami pracowników socjalnych i studentek/studentów pracy socjalnej. Następnie zaprezentowano polskie wersje skal. Wyniki badania polskiej wersji skal wskazują, że narzędzia te są rzetelne oraz trafne teoretycznie i pozwalają na mierzenie poziomu zaangażowania oraz ekspozycję na wiedzę z zakresu praw człowieka w obszarze pracy socjalnej.

15

Prawo skazanych do korzystania z wolności religijnej

100%

Mrozek K., Sitnik K.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2011

|

issue 4 (8)

205-224

PL

Wolność religijna należy do fundamentalnych praw człowieka. Prawo do swobodnego praktykowania wybranej przez siebie religii i korzystania z posług w tym zakresie przysługuje również osobom pozbawionym wolności. Artykuł podejmuje temat prawa do wolności religijnej oraz jego realizacji w warunkach izolacji więziennej. Zaznaczyć należy, że wolność religijna osób pozbawionych wolności podlega ograniczeniom ze względu na miejsce, w którym skazany przebywa. Dyskusje na temat stopnia ograniczenia tego prawa w zakładzie karnym są prowadzone od dawna. Systemy penitencjarne wszystkich państw poszukują od dawna najbardziej skutecznych rozwiązań w tym zakresie. Artykuł ma na celu przedstawienie uregulowań prawnych dotyczących kwestii prawa osób przebywających w jednostkach penitencjarnych do wolności religijnej, a także problemy z tym związane. Punktem wyjścia jest Konstytucja RP, która każdemu zapewnia wolność sumienia i religii. Kolejno omówione zostały regulacje zawarte w innych aktach prawnych, które dotyczą omawianego zagadnienia.

EN

Religious freedom constitutes the fundamental right of every human being. A right to freely practice a chosen religion and use religious services is also vested to imprisoned people. The article undertakes discussion on a right to religious freedom and its execution in the state of imprisonment. It needs to be stressed that religious freedom of imprisoned individuals is subject to limitations due to a location in which a convict is placed. Discussions on the extent of limitations concerning the right to freedom of religion, have been conducted for a long time. Attempts to find the most effective solutions in order to solve the problem have been long undertaken in penitentiary systems practiced all over the world. This article aims to present legal regulations concerning a right to freedom of religion vested to persons placed in penitentiary institutions, as well as problems arising therefrom. The Constitution of the Republic of Poland, which vests freedom of conscience and religion to all individuals, constitutes a starting point for the discussion. This article undertakes to present regulations found in other legal acts, which are related to the above mentioned concept of religious freedom.

16

Global Home Education Conference 2012

100%

Giercarz-Borkowska M.

Forum Oświatowe

|

2013

|

vol. 25

|

issue 1(48)

155-157

PL

W dniach 31.10-04.11.2012 roku w Berlinie odbyła się pierwsza Global Home Education Conference, poświęcona głównie aspektom praw człowieka i poszanowaniu wolności w edukacji, zakończona uchwaleniem Deklaracji Berllińskiej. O randze tego wydarzenia świadczy fakt, że uczestniczyli w nim przedstawiciele 28 krajów, reprezentujący wszystkie części świata. Artykuł jest sprawozdaniem z konferencji.

17

Prawo człowieka niepełnosprawnego do życia w środowisku wolnym od barier transportowych

100%

Sienkiewicz T.

Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL

|

2007

|

vol. 3

|

issue 1 Prawo

171-194

EN

The right of a disabled person to live in a world which is free from transportation barriers is one of the rights incorporated in the common idea of the right to exist in an environment which is shaped functionally. It is not complex law concerning the comfort of life. This could happen in the case of an able-bodied person who could more easily use public transport or social buildings, for instance. The person, whose physical and mental abilities of functioning in society are dysfunctional, can easily become a victim of legal system where this reality is not necessarily included. In such a situation legal discrimination can even pose danger such a person’s life.

18

Procedury specjalne a rozbudowa uniwersalnego systemu ochrony praw człowieka.

89%

Baranowska G., Hernandez-Połczyńska A.

Studia Prawnicze

|

2017

|

issue 3 (211)

101-113

PL

The UN human rights system is constantly growing, as new treaties are adopted and new special procedures are established. While this strengthens the protection of some human rights, the development is also criticized for blurring recognized concepts, which consequently leads to the weakening of the protection of human rights. The article analyzes the quantitative expansion of UN special procedures, with an emphasis on thematic mandates. Reasons for their growing number are examined, as well as strengths and weaknesses that this development brings. In the second part the article scrutinizes when the activities and competences of thematic special procedures and treaty bodies overlap. The two groups act complementary, but a lack of cooperation between them can lead to competition and duplication. The article closes with possible solutions of dealing with the expansion of the universal system, that would strengthen human rights protection, while making best use of available financial, administrative and technical resources.

19

ŁAMANIE PRAW CZŁOWIEKA PODCZAS MIGRACJI LUDNOŚCI U SCHYŁKU I PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ W EUROPIE ŚRODKOWEJ

88%

Hrynicki W. M., Widerski J.

Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje

|

2016

|

vol. 24(24)

92-117

PL

1. Cel Celem artykułu jest przypomnienie ogromu cierpienia ludzkiego związanego z przymusowym przesiedlaniem ludności u schyłku i po II wojnie światowej w Europie Środkowej. Tragedia II wojny światowej nie zakończyła się wraz z podpisaniem traktatów pokojowych. Przeciwnie, dla wielu rozpoczął się czas ucieczek, wypędzeń, czy w końcu przymusowych wysiedleń. Zwycięzcy bez pardonu obchodzili się nie tylko z przegranymi, ale również ze sprzymierzeńcami, jak i własnymi obywatelami, łamiąc postanowienia traktatów międzynarodowych. Dziś należy pamiętać o tych strasznych wydarzeniach, o których dopiero od niedawna zaczęto głośno rozmawiać, by w przyszłości nie popełniać tych samych błędów prowadzących do cierpień i śmierci wielu istnień. 2. Wprowadzenie Wielkie konferencje wieńczące II wojnę światową (Teheran, Jałta, Poczdam) oraz Karta Atlantycka i Karta Narodów Zjednoczonych wyprowadziły świat, a w szczególności Europę z koszmaru zniszczenia i śmierci, tym niemniej stały się także gwarantem podziału łupów wojennych między zwycięzców. Wymienione wyżej traktaty nie podzieliły jednak wyłącznie terytoriów, ale w szczególności ludzi, dając początek tragediom ucieczek, wypędzeń i przymusowym przesiedleniom. Tragedie te rozegrały się szczególnie w Europie Środkowej i dotknęły zarówno najeźdźców, jak i ofiary. Czasem ofiary stawały się najeźdźcami, a najeźdźcy ofiarami. Okrucieństwo ucieczek, wypędzeń i przymusowych przesiedleń dotknęło nie tylko Żydów, dla których II wojna światowa była największą w dziejach tragedią, ale Polaków, Niemców, Węgrów, Ukraińców, Białorusinów, Czechów, Słowaków, Litwinów, Rosjan i przedstawicieli innych narodów. Piękne hasła Karty Atlantyckiej i Karty Narodów Zjednoczonych stały się dla uciekających, wypędzonych i przymusowo przesiedlanych jedynie pustymi hasłami, o których w czasie tragedii najczęściej nawet nie słyszeli. 3. Metodologia Autorzy identyfikują ogrom tragedii ucieczek, wypędzeń i przymusowych wysiedleń ludności u schyłku i po II wojnie światowej, starając się uświadomić potrzebę pamiętania o tym i wyciągania wniosków na przyszłość. Przyjęta metoda historyczna porównawcza pozwala na bezpośrednią analizę potrzeb w obszarze gwarancji podstawowych praw człowieka w obliczu pożogi wojennej i bezpośrednich działań po wojnie. 4. Wnioski Autorzy dowodzą, że bez względu na zwycięstwo w wojnie, zabezpieczenie ludności przed prześladowaniami na tle narodowym czy etnicznym po jej zakończeniu powinno być wartością nadrzędną dla zwycięzców. Zwycięstwo nie upoważnia do traktowania ludzi przedmiotowo, nawet jeśli są współwinni tragedii wojennej. Wielkie wojny toczą się między państwami, zwłaszcza największymi, cierpią zazwyczaj bezbronni, niewinni ludzie, nieodpowiedzialni za jej wybuch i całe zło. Doświadczenie II wojny światowej winno wyczulić ludzi na zagrożenie cierpienia i śmierci w obliczu powojennych podziałów łupów terytorialnych.

20

Problematyka środków przymusu bezpośredniego w świetle konstytucyjnego wymogu regulacji ustawowej (art. 31 ust. 3 Konstytucji RP ). Cz. II

88%

Prusek M.

Przegląd Policyjny

|

2017

|

vol. 1(125)

110-122

PL

zastosowanie środków przymusu bezpośredniego nieodzownie wiąże się z ograniczeniem praw i wolności człowieka i obywatela. Zgodnie z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, znajdującym oparcie w art. 17 MPPOiP oraz art. 8 EKPC, a także art. 52 KPP UE, wspomniane ograniczenia mogą być wprowadzone tylko w drodze ustawy. Nie wystarczy przy tym, aby materia środków przymusu bezpośredniego znajdowała się w akcie odpowiedniej rangi, uchwalonym przez ustawodawcę. Przesłanka ta zawiera w sobie również wymóg konkretyzacji oraz kompletności ustawowej regulacji. W drugiej części artykułu autor dokonuje analizy przepisów ustawy o środkach przymusu bezpośredniego, ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, kodeksu postępowania cywilnego, kodeksu postępowania karnego oraz wybranych ustaw regulujących ustrój poszczególnych służb porządkowych (Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Żandarmerii Wojskowej) tworzących swoisty system środków przymusu bezpośredniego z punktu widzenia jakości i zupełności zawartych w nim norm, które określają katalog środków przymusu bezpośredniego, sposób i cel ich zastosowania, przypadki użycia tych środków, podmioty decyzyjne oraz osoby, wobec których można podjąć decyzję o zastosowaniu przymusu bezpośredniego.

Refine search results