Search results

1

Zasada prawdy materialnej a prawo do prywatności w polskim procesie karnym

100%

Dobrzańska S.

Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

|

2019

|

issue 9

s. 25-37

PL

Przedmiotem niniejszego artykułu jest przybliżenie relacji jaka zachodzi między obowiązywaniem w polskim procesie karnym zasady prawdy materialnej a ochroną prawa do prywatności jego uczestników. Konieczność poczynienia przez organy procesowe prawdziwych ustaleń faktycznych rodzi bowiem ryzyko ingerencji w sferę prywatną jednostek, które w różnych rolach, biorą udział w postępowaniu karnym. Instytucjami istotnymi, z punktu widzenia realizacji dyrektyw wynikających z zasady prawdy materialnej, dla ochrony prawa do prywatności, są przede wszystkim przesłuchanie świadka, przeszukanie oraz oględziny i to ich szersza analiza, w kontekście potencjalnych ograniczeń, jakich doznaje zasada prawdy materialnej, z uwagi na obowiązek poszanowania prawa do prywatności, stanowi przedmiot rozważań niniejszego artykułu.

EN

The subject matter of this article is to present the relationship between the validity of the principle of material truth in the Polish criminal proceedings and the protection of the right to privacy of their participants. The necessity for real procedural arrangements to be made by judicial bodies creates a risk of interference in the private sphere of individuals who take part in criminal proceedings playing various roles in the same time. In terms of implementation of directives resulting from the principle of substantive truth in order to protect the right to privacy, the essential institutions are as follows: hearing a witness, search and inspection, and its broader analysis, within the context of potential limitations of the principle of material truth, due to the obligation to respect the right to privacy, which in general are the subject matter of this article.

2

Dopuszczalność dowodów – wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich (sygn. akt K 27/16) dotyczący ustawy – Kodeks postępowania karnego

84%

Pogłódek A.

Zeszyty Prawnicze BAS

|

2018

|

issue 1(57)

227-268

EN

The object of the Constitutional Tribunal’s review is Article 168a of the Code indicating the reasons of inadmissibility of evidence. The draft Sejm’s position contains a conclusion that the above provision is consistent with the Constitution of the Republic of Poland. The applicant (the Commissioner for Citizens’ Rights) claims that the challenged provision expresses an absolute obligation to include any evidence in the Polish criminal trial, regardless of how it was collected, including evidence obtained in violation of the prohibitions on collecting evidence. In the justification of the Sejm’s draft position it was stated that the purpose of the amendment was to ensure that the offender would be held criminally responsible and that any innocent person would be released from this liability in any situation where material evidence could be subject to exclusion only due to a defect in the procedure for obtaining it.

3

Koncepcja „owoców zatrutego drzewa” a swobodna ocena dowodów w orzecznictwie sądów polskich i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka

84%

Lewandowski M.

Studia Prawa Publicznego

|

2013

|

issue 2

127-146

EN

Polish criminal procedure includes so-called principle of free appraisal of evidence, which is regulated by article 7 of the Code of Penal Procedure. The aforementioned article states that “the agencies responsible for the proceedings shall make a decision on the basis of their own conviction, which shall be founded upon evidence taken and appraised at their own discretion, with due consideration to the principles of sound reasoning and personal experience”. Consequently, applying the aforementioned principle results in not applying the so-called principle of fruits of poisoned tree. In other words, evidence obtained in discord with law is not losing its power and may be taken into account during giving verdict in trial. Even obtained in the obviously wrong way evidence will be analyzed by the appropriate Court of law and will be appraised whether it is enough credible to be used in a trial or not. The situation is more serious when such evidences are the only one that Prosecutor got and create all accusations on the ground of it. The Code of Penal Procedure does not directly refer to the principle of fruits of poisoned tree. However, it constitutes definite evidence restrictions, which creates barriers in process of discovering the truth in trial. There is a strict regulation of those evidence restrictions, which cannot be interpreted in the large extent and with using analogy. Those evidence rules does not refer to aforementioned principle as well. The criterion of using evidence in trials, that was obtained in discord with law, will be case law of common courts and the Supreme Court. On the background of aforementioned case law it is very easy to notice the evolution, which leads to limitation of applying the principle of fruits of poisoned tree. Issues of the aforementioned principle were conscientiously analyzed by the European Court of Human Rights in Strasbourg.

PL

W polskim postępowaniu karnym obowiązuje tzw. zasada swobodnej oceny dowodów, która znajduje uregulowanie w przepisie art. 7 k.p.k. Cytowana zasada sprowadza się do kształtowania przez organy procesowe stanowiska w sprawie w oparciu o wszystkie przeprowadzone dowody oceniane swobodnie, z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego. Konsekwencją stosowania tego przepisu jest nieobowiązywanie tzw. zasady „owoców zatrutego drzewa”. Innymi słowy, dowód uzyskany przez organy państwowe niezgodnie z przepisami nie traci swojej mocy dowodowej oraz może być oceniany w procesie karnym przy merytorycznym rozpoznaniu sprawy. Nawet przeprowadzenie w sposób ewidentnie wadliwy czynności z udziałem oskarżonego nie zwalniało sądu właściwego do rozpoznania sprawy od oceny wiarygodności uzyskanych w taki sposób dowodów oraz ich przydatności dla czynionych ustaleń stanu faktycznego w sprawie. Kodeks postępowania karnego nie stanowi wprost o zasadzie zakazu spożywania owoców zatrutego drzewa, zawiera natomiast zakazy dowodowe, które modelują dochodzenie do prawdy materialnej w procesie karnym. Omawiane zakazy, które stanowią odstępstwo od zasady prawdy materialnej obowiązują wyłącznie w zakresie określonym przez prawo i w jego mocy. Wykluczona jest ich rozszerzająca interpretacja czy odwoływanie się do nich na zasadzie analogii. Jednakże przepisy te nie odnoszą się do powyższej zasady, nawet w pośredni sposób. Faktorem wykorzystania materiału dowodowego w procesach karnych, uzyskanego z naruszeniem ustawowych norm, jest orzecznictwo sądów powszechnych oraz Sądu Najwyższego. Na tle dorobku orzeczniczego, zwłaszcza sądów apelacyjnych oraz SN, można zaobserwować proces ewolucji, która zmierza do ograniczenia, jako niezgodnego z Konstytucją RP, „spożywania owoców zatrutego drzewa”. Problematyką zasady „fruits of poisoned tree” zajmował się również Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu.

4

Relacja między zasadą kontradyktoryjności a zasadą prawdy materialnej w polskiej procedurze cywilnej – zagadnienia teoretycznoprawne, uwagi de lege ferenda

84%

Zienowicz T. A., Sprengel R.

Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda

|

2021

|

vol. t. 4

|

issue 2 (8)

410-428

EN

The article presents the relationship between the principle of adversarial procedure and the principle of material truth. It shows legal consequences, including procedural ones, and social and sociological effects of this relationship. The paper draws attention to the legal shaping of the behavior of subjects that are addressees of these norms.

PL

W artykule podjęto próbę wskazania relacji zachodzących pomiędzy zasadą kontradyktoryjności a zasadą prawdy materialnej oraz skutków prawnych tej relacji w tym procesowych, społecznych i socjologicznych. Zwrócono też uwagę na kształtowanie zachowań podmiotów będących adresatami tych norm.

5

Wybrane zasady postępowania w sprawach o wykroczenia w ramach czynności prowadzonych przez inspektora pracy

84%

Potocki P.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2015

|

vol. 15/1

251-264

PL

Opracowanie ma na celu poddanie analizie działań Inspektora Pracy w trakcie prowadzonej przez niego procedury kontrolnej oraz w trakcie postępowania w sprawach o wykroczenie przeciwko prawom pracownika. Badania ogniskują wokół założeń zachowania na opisywanych etapach konstytucyjnych zasad postępowania mającego na celu wymierzenie sankcji. Innowacyjność analizy polega na rozciągnięciu jej na działania wykonywane przez Inspektora Pracy określone w ustawie o Państwowej Inspekcji Pracy. Autor prezentuje podejście zarówno teoretyczne, jak i praktyczne przejawy postępowania zasad zachowania się stron w procesie karnym oraz w procesie o wykroczenia na płaszczyźnie stricte niekarnistycznej. Udowadnia istnienie tej zależności, jednocześnie podając jej przykłady.

EN

The work is aimed to review the activities of the Inspector of Labour during the course of his inspection procedure and proceedings in cases of oqense against the rights of the employee. Research focuses on labor inspector’s work and rules of criminal procedure during and additional procedural rules occurring at the stage of control. Innovation is the study of rules of criminal procedure on the basis of inspections conducted by the Labour Inspector. The author presents a theoretical and practical approach. The author examines the the manifestations of the behavior of the parties in a criminal trial and in the process of oqenses under strictly not a criminal. Proves the existence of this relationship at the same time giving her examples.

6

Prawda kontrolerska

83%

Murat L.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2020

|

vol. 92

17-40

EN

Each lawful audit centers on discovering truth. Often times, revealing facts is far from ideal and entails some kind of truth creation, called by the author “the audit truth”. The audit statements of facts create their own normative and semantic reality. The audit truth is always to some degree subjective, uncertain, approximated and simplified. Nonetheless, it does not make it false. Imperfectness of reality’s description is hard to avoid. As such it has to be accepted only if it meets certain standards of discovery and description. The article, by revealing the nature of the audit truth, fills the gap in the literature that so far has been focused on the principle of the material truth as an ideal goal for auditors. The author argues that pursuing truth in audit deserves advanced and systematic studies by audit philosophy.

PL

Odkrywanie prawdy to niezbywalna cecha każdej praworządnej kontroli i wyraża się poprzez dążenie do urzeczywistnienia prawdy materialnej. Niemniej jednak ustalanie stanu faktycznego częstokroć odbiega od ideału i wiąże się z pewnego rodzaju kreacją rzeczywistości, którą autor nazywa prawdą kontrolerską. W artykule opisuje charakterystykę owej prawdy, która jak dotąd nie doczekała się naukowego zbadania. Oto dokonywane w trakcie kontroli ustalenia stanu faktycznego tworzą własną rzeczywistość funkcjonującą w przestrzeni normatywno-semantycznej. Prawda kontrolerska jest w mniejszym lub większym stopniu prawdą subiektywną, niepewną, przybliżoną i uproszczoną, co bynajmniej nie oznacza automatycznie jej kłamliwości. Niedoskonałość obrazu faktów to coś nieodzownego i musi zostać zaakceptowane, choć jednocześnie domaga się zachowania poprawności poznania i opisu. Odpowiednią przestrzenią badawczą do podejmowania elementarnych rozważań o granicach kontrolerskiego poznania prawdy jest filozofia kontroli.

7

Satyra antyczna a współczesne standardy prawne wypowiedzi prasowej

67%

Gontarski W.

Studia Iuridica

|

2016

|

vol. 61

53-126

EN

The contemporary truth which applies to journalists (as required by the Council of Europe standards and domestic law) reflects differences between the essence and criterion of Aristotelian truth (material truth – veritas est adaequatio rei et intellectus – ad Aristotle, The Metaphysics IV.7. [1011b 26‒27]), and its practical implementation (objective truth – in medio stat veritas – ad Aristotle, Nicomachean Ethics II.7. [1108a 19‒20]). A journalist is obliged to reconstruct the objective truth (the truth ascertainable by a man who meets the Roman law standard of diligentia boni patris familias, here referred to as diligence expected of a responsible journalist) and not the material truth. Nonetheless, a substantial discrepancy between this journalistic truth and the material truth will constitute a sufficient reason for statutory rectification. As regards the assessing statements, as well as the satirical ones, the proof of truth is only required if the assessment is a conclusion derived from descriptive statements, i.e. the factual basis, and that conclusion must be logical (proportional and therefore just). Satire may not contain words commonly considered as offensive. If a satirical statement is to enjoy the legal protection, it cannot amount to a mere personal attack. Regardless of the fact that satire is a negative assessment and an exaggerated one, it must derive from application of facts, meaning that it must reflect the reality and in that sense it can neither attack human dignity nor contain any discriminatory statements, as confirmed by the latest case law of the Court of Justice of the European Union. Analogical conclusions can be reached upon reading the works of Romanian satirists, for instance Horace.

8

Ograniczenia temporalne inicjatywy dowodowej stron w polskim procesie karnym w świetle systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego (część I)

67%

Kil J.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2021

|

vol. 3

|

issue XXI

127-139

EN

This article is devoted to temporal restrictions relating to the exercise by the parties to criminal proceedings of the right to evidentiary initiative. The first part of the article presents the axiological significance of the parties’ right to evidentiary initiative in criminal process, and discusses the relation of that right to the overarching procedural principles. Careful considerations are given to the model assumptions of the preclusion system and the system of judge’s discretionary powers, as instruments intended to guarantee due concentration of evidence and, in the same way, expeditious proceedings. A separate analysis is made also of the historical evolution of the normative solutions concerning the temporal limitations to the evidentiary initiative of the parties to criminal proceedings, starting from the adoption of the Code of Criminal Procedure of 1928 until the entry into force of the Code of Criminal Procedure of 1997.

PL

Artykuł poświęcono temporalnym ograniczeniom, odnoszącym się do wykonywania przez strony procesu karnego prawa do inicjatywy dowodowej. W pierwszej części artykułu przedstawiono znaczenie aksjologiczne prawa stron do inicjatywy dowodowej w procesie karnym, jak również omówiono związek tego prawa z naczelnymi zasadami procesowymi. Pogłębione rozważania poświęcono modelowym założeniom systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego jako instrumentom mającym na celu zagwarantowanie należytej koncentracji materiału dowodowego, a tym samym szybkości postępowania. Odrębnej analizie poddano także historyczną ewolucję rozwiązań normatywnych dotyczących temporalnych ograniczeń inicjatywy dowodowej stron procesu karnego, począwszy od uchwalenia Kodeksu postępowania karnego z 1928 r., aż do chwili wejścia w życie Kodeksu postępowania karnego z 1997 r.

9

Ograniczenia temporalne inicjatywy dowodowej stron w polskim procesie karnym w świetle systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego (część II)

67%

Kil J.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2021

|

vol. 4

|

issue XXI

87-102

EN

This article is devoted to temporal restrictions relating to the exercise by the parties to criminal proceedings of the right to evidentiary initiative. In the second part of the article, the considerations are continued on the criminal procedure evolution in respect of temporal limitations of the parties’ evidentiary initiative in criminal proceedings, as provided for in the Code of Criminal Procedure of 1997, with special emphasis on the amendments introduced to the Code by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019 poz. 1694). In the following part of the study, the normative solutions governing the temporal limitation of evidentiary activities of the parties to criminal proceedings are juxtaposed against the model assumptions of the preclusion system and the system of judge’s discretionary powers. Separate considerations are also given to a proposed interpretation method of the provisions imposing temporal limitations to the parties’ right to evidentiary initiative in criminal process, and significance is demonstrated of the said provisions for the possibility of effective achievement of the purposes of the criminal process.

PL

Artykuł poświęcono temporalnym ograniczeniom, odnoszącym się do wykonywania przez strony procesu karnego prawa do inicjatywy dowodowej. W drugiej części artykułu podjęto kontynuację rozważań poświęconych ewolucji regulacji karnoprocesowej, odnoszącej się do temporalnych ograniczeń inicjatywy dowodowej stron w procesie karnym, mającą miejsce pod rządami Kodeksu postępowania karnego z 1997 r., ze szczególnym uwzględnieniem zmian wprowadzonych do Kodeksu ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy ‒ Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019 poz. 1694). W dalszej części opracowania skonfrontowano rozwiązania normatywne, statuujące czasową limitację aktywności dowodowej stron procesu karnego z modelowymi założeniami systemu prekluzji oraz dyskrecjonalnej władzy sędziego. Odrębne rozważania poświęcono także proponowanemu sposobowi wykładni przepisów, konstytuujących temporalne ograniczenia prawa stron do inicjatywy dowodowej w procesie karnym, jak również wykazano znaczenie rzeczonych przepisów dla możliwości skutecznej realizacji celów procesu karnego.

10

Gwarancje i ograniczenia prawdy w polskim procesie karnym

67%

Karuga M., Zgryzek K.

Problemy Prawa Karnego

|

2023

|

vol. 7

|

issue 1

1-34

EN

This article presents considerations of the various legal institutions that make reaching the truth possible, on the other hand, those that reduce such possibility. This text also shows the influence of such institutions on cognitive possibilities of procedural bodies, as well as the advisability of the truth’s guarantees and limitations in criminal proceedings. After all, the truth is one of the values that are realized by the Polish system of criminal procedural law, and therefore the procedural law must create the possibility of reaching the truth. On the other hand, however, the truth may come into conflict with other values that are expressed by the Polish legal order, so that many times the truth must be limited or excluded for the sake of another value. The considerations are devoted to the relationship between the truth and other principles of the criminal process, institutions of the evidence law, the appellate process and procedural guarantees. This article outlines also the possible extra-legal threats for possibility of reaching the truth.

PL

W pracy przedstawiono rozważania dotyczące poszczególnych instytucji prawnych, które z jednej strony umożliwiają dotarcie do prawdy w trakcie postępowania karnego, z drugiej zaś – ograniczają taką możliwość. Ukazano wpływ tych instytucji na możliwości poznawcze organów procesowych, a także celowość istnienia zarówno gwarancji, jak i ograniczeń prawdy w procesie karnym. Prawda jest bowiem jedną z wartości realizowanych przez polski system prawa karnego procesowego, w związku z czym musi ono zapewniać warunki, by można było do niej dotrzeć. Niemniej prawda może wchodzić w konflikt z innymi wartościami wyrażanymi przez polski porządek prawny, dlatego niejednokrotnie musi zostać ograniczona lub wyłączona. Rozważania poświęcono relacjom między prawdą a innymi zasadami procesu karnego, instytucjami prawa dowodowego, postępowaniem odwoławczym i gwarancjami procesowymi. Zarysowano także potencjalne pozaprawne zagrożenia dla możliwości osiągnięcia prawdy.

Refine search results

3 Roczniki Administracji i Prawa

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

1 Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda

1 Problemy Prawa Karnego

1 Studia Iuridica

1 Studia Prawa Publicznego

1 Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM

1 Zeszyty Prawnicze BAS

2 Kil J.

1 Dobrzańska S.

1 Gontarski W.

1 Karuga M.

1 Lewandowski M.

1 Murat L.

1 Pogłódek A.

1 Potocki P.

1 Sprengel R.

1 Zgryzek K.

1 Zienowicz T. A.

1 2023

2 2022

1 2021

1 2020

1 2019

1 2018

1 2016

1 2015

1 2013

Zasada prawdy materialnej a prawo do prywatności w polskim procesie karnym

Dopuszczalność dowodów – wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich (sygn. akt K 27/16) dotyczący ustawy – Kodeks postępowania karnego

Koncepcja „owoców zatrutego drzewa” a swobodna ocena dowodów w orzecznictwie sądów polskich i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka

Relacja między zasadą kontradyktoryjności a zasadą prawdy materialnej w polskiej procedurze cywilnej – zagadnienia teoretycznoprawne, uwagi de lege ferenda

Wybrane zasady postępowania w sprawach o wykroczenia w ramach czynności prowadzonych przez inspektora pracy

Prawda kontrolerska

Satyra antyczna a współczesne standardy prawne wypowiedzi prasowej

Ograniczenia temporalne inicjatywy dowodowej stron w polskim procesie karnym w świetle systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego (część I)

Ograniczenia temporalne inicjatywy dowodowej stron w polskim procesie karnym w świetle systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego (część II)

Gwarancje i ograniczenia prawdy w polskim procesie karnym