Search results

1

Godność osoby ludzkiej podstawą prawa do wolności religijnej

100%

WROCEŃSKI J.

Prawo Kanoniczne

|

2016

|

vol. 59

|

issue 3

3-18

EN

In his paper the author reflects on human dignity in the context of the right to religious freedom. First, he analyses the concept of fundamental human rights reaching back to ancient times, and then he discusses the concept of human dignity. He presents the concept of dignity in the teaching of the Catholic Church and in documents of secular law, among others, in the documents of international law, European law, the Polish Concordat, and the Polish Constitution. The author argues that inherent human dignity is the basis to guarantee freedom of conscience and religion. For that reason neither the State nor the churches, including the Catholic Church, can restrict this freedom, because it does not come from them.

PL

Autor w swoim artykule uzasadnia, że gwarancje wolności sumienia i religii otrzymały ochronę prawną, w aktach prawa międzynarodowego i w konstytucjach poszczególnych państw, jako pierwsze z grupy podstawowych praw człowieka. Podstawą tych gwarancji jest przyrodzona godność ludzka. W Polsce wolność religijna w zakresie podmiotowym i przedmiotowym jest regulowana przede wszystkim w Konstytucji RP, która jest najwyższym aktem prawnym. Z jej postanowień wynika, że umowy międzynarodowe ratyfikowane przez Polskę, ustawy oraz inne akty prawne muszą być zgodne z konstytucyjną zasadą ochrony wolności sumienia i religii. Konstytucyjna ochrona tej wolności wiąże nie tylko organy państwa, ale wszystkich obywateli, a także kościoły i związki wyznaniowe. Należy dodać, że w tej sprawie przepisy Konstytucji RP i Kościoła katolickiego są zgodne. Sfera sumienia i religii jest obszarem przeżyć wewnętrznych człowieka i dotyczy jego osobistych poglądów i jego wolności. Zarówno państwo jak i Kościół nie mogą ograniczać tej wolności, ponieważ ona nie pochodzi od tych instytucji. Źródłem wolności sumienia i religii jest przyrodzona i niezbywalna godność człowieka.

2

Wpływ prawa świeckiego na powstanie prawa patronatu

89%

Pankiewicz R.

Kościół i Prawo

|

2013

|

issue 2(15)

73-100

EN

According to the institution of ius patronatus, catholic founders of churches and chapels gained patron enjoyed privileges and duties. A better understanding of patronus can be obtained by reference to the roman law, is which this term means somebody had regained his slave's freedom. Further meaning of this word patronus is defender (advocate). The article shows the impact of civil law on the establishment of patronage's right. This institution originates from church law in this field of its regulation but also has very close connection with civil law. Patronage is formed as a result of a “competition’s process” of private ownership right of churches' founders with ecclesiastical law. There is indicated a special nature of patronage as an exceptional institution which should not just be identified with ecclesiastical law. Church law has not separated definitely the right in property and personal law. The Author tends to lean towards the view that patronage has a “mixed” nature of ecclesiastical and secular. As a consequence patronage's right is formed by these two legal systems.

3

Dobro wspólne w prawie kanonicznym i w prawie świeckim

71%

Tokarski T.

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

|

2021

|

vol. 16

|

issue 18 (1)

297-321

EN

The common good is a fundamental term which is included in both canon law and secular law. However, the way of perceive this concept under these two different legal systems differs fundamentally. In canon law, the common good is usually referred to the political and ecclesiastical community. The common good of the Church is connected with the realisation of the community of the Church. In Polish law, however, the common good is a constitutional value and principle, which has a fundamental impact on the character of the state and relations between state and citizen. The purpose of this paper is to present the position and role of the common good in contemporary ecclesiastical and state legislation.

PL

Dobro wspólne jest fundamentalnym pojęciem zarówno w prawie kanonicznym, jak i w prawie świeckim. Niemniej jednak sposób postrzegania tego pojęcia na gruncie tych dwóch odmiennych porządków prawnych różni się zasadniczo. W prawie kanonicznym dobro wspólne zazwyczaj odnoszone jest do wspólnoty politycznej i kościelnej. Dobro wspólne Kościoła związane jest z urzeczywistnianiem się wspólnoty Kościoła. Natomiast w prawie polskim dobro wspólne jest wartością i zasadą konstytucyjną, która ma zasadniczy wpływ na charakter państwa oraz relacje państwo-obywatel. Celem artykułu jest ukazanie miejsca i roli dobra wspólnego we współczesnym prawodawstwie kościelnym i państwowym.

Refine search results

1 Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

1 Kościół i Prawo

1 Prawo Kanoniczne

1 Pankiewicz R.

1 Tokarski T.

1 WROCEŃSKI J.

1 2021

1 2016

1 2013

Godność osoby ludzkiej podstawą prawa do wolności religijnej

Wpływ prawa świeckiego na powstanie prawa patronatu

Dobro wspólne w prawie kanonicznym i w prawie świeckim