Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  prawo ochrony konsumentów
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) postanowieniem z 12 listopada 2019 r., I OSK 2617/19 oddalił skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi (dalej: WSA) z 28 czerwca 2019 r., III SAB/Łd 18/192 w przedmiocie odrzucenia skargi na bezczynność powiatowego rzecznika konsumentów. Motywem rozstrzygnięcia było stwierdzenie, że powiatowy rzecznik konsumentów nie jest organem administracji, gdyż nie prowadzi postępowań administracyjnych i nie podejmuje działań władczych, tym samym pismom rzecznika odmawiającym wszczęcia postępowania nie można przypisać cech aktów lub czynności, które podlegają kontroli sądów administracyjnych. W niniejszej glosie częściowo krytycznie odniesiono się do zaprezentowanego przez sąd stanowiska w przedmiocie statusu prawnego rzecznika konsumentów, wykazując, że jakkolwiek sąd trafnie uznał, że co do zasady rzecznik konsumentów nie podejmuje działań władczych i jego działania nie podlegają kontroli sądów administracyjnych, to jednakże istnieje szereg argumentów przemawiających za przypisaniem mu zarówno statusu organu administracji – organu powiatu, jak i organu ochrony prawnej.
PL
W obliczu coraz większej dostępności danych osobowych konsumentów, zaawansowanych algorytmów cenowych oraz rozwoju handlu elektronicznego powszechne stosowanie spersonalizowanych cen przez przedsiębiorców wydaje się kwestią czasu. Dyrektywa 2019/2161, choć dopuszcza stosowanie spersonalizowanych cen, to uzależnia legalność tej praktyki w szczególności od spełnienia nowych obowiązków informacyjnych oraz przestrzegania przepisów RODO, w tym zawartych tam uprawnień osób, których dane dotyczą. Zarówno dyrektywa 2011/83/UE o prawach konsumentów zmieniana dyrektywą 2019/2161, jak i RODO gwarantują konsumentom pakiet uprawnień, które mają przeciwdziałać asymetrii informacyjnej między przedsiębiorcą a konsumentem i umożliwiać tym ostatnim podejmowanie świadomych decyzji zakupowych. Jeżeli uprawnienia te będą skutecznie wdrażane przez przedsiębiorców, pozwolą one na zniwelowanie lub złagodzenie ewentualnych negatywnych skutków stosowania spersonalizowanych cen dla konsumentów, jak również na dalszy rozwój jednolitego rynku cyfrowego.
PL
Instytucja powiatowego (miejskiego) rzecznika konsumentów uregulowana jest w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów. Instytucja ta funkcjonuje w polskim porządku prawnym już od ponad 20 lat. Przez ten okres wprowadzano kilka zmian legislacyjnych, które miały usprawnić jej działanie. Pomimo istotnych zmian otoczenia prawnego, nie doczekała się jednak gruntowanej reformy. Aktualnie na linii rzecznicy konsumentów – Prezes UOKiK toczy się dyskusja na temat kolejnych zmian w zasadach funkcjonowania powiatowego (miejskiego) rzecznika konsumentów. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie głównych wątków tej dyskusji oraz ocena zaproponowanych w niej nowych rozwiązań prawnych.
PL
Wzmocnienie ochrony konsumentów przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi w zakresie podwójnej jakości produktów jest jedną z kluczowych zmian wprowadzanych na mocy dyrektywy Omnibus będącej częścią nowego ładu dla konsumentów. Artykuł poświęcony jest analizie prawnej problemu tzw. podwójnej jakości produktów, a w szczególności zmianom regulacyjnym, jakie w tym zakresie wprowadza dyrektywa Omnibus. Szczególną wagę przyłożono do opracowania zagadnień kluczowych z punktu widzenia stosowania nowych rozwiązań prawnych w praktyce i ich wpływu na ochronę praw konsumentów w UE. Analizie poddano zwłaszcza przesłanki stwierdzenia nieuczciwej praktyki przedsiębiorców w odniesieniu do podwójnej jakości produktów, a także katalog możliwych obiektywnych uzasadnień, na podstawie których przedsiębiorcy mogą usprawiedliwić swoje działania. Uwzględniwszy wyniki badań organów krajowych oraz Komisji Europejskiej, w artykule omówiono sposób rozumienia istotnej różnicy między produktami przeznaczonymi na różne rynki oraz wskazano środki, za pomocą których przedsiębiorcy powinni dostosować swoje praktyki do nowych regulacji.
PL
Globalne platformy internetowe, takie jak Google, Facebook, Amazon czy Linkedin, coraz częściej oferują konsumentom bezpłatne usługi. Usługi takie jednak tylko pozornie są darmowe, konsument płaci bowiem za korzystanie z nich swoimi danymi. Problem takich pozornie darmowych usług polega m.in. na braku rzetelnej i pełnej informacji o wszystkich elementach umowy oraz wprowadzaniu konsumenta w błąd, co do rzeczywistej odpłatności usług i dalszego wykorzystania jego danych przez platformę internetową oraz inne podmioty. Przedmiotem artykułu jest analiza możliwych kwalifikacji prawnych wskazanych praktyk platform internetowych oraz prawnych metod ochrony konsumenta przed takimi praktykami. Wskazano możliwe rozwiązania prawne, dostępne na gruncie prawa polskiego, w tym prawa ochrony konsumentów, danych osobowych oraz konkurencji. Zaproponowano również zmianę dotychczasowego podejścia do omawianych praktyk platform internetowych i przedstawiono alternatywne rozwiązanie, oparte na współpracy krajowych i unijnych urzędów i instytucji.
EN
Global internet platforms, such as Google, Facebook, Amazon or Linkedin, increasingly offer consumers free of charge services. Such services, however, are only seemingly free – consumers pay for their use with their own data. The problem with such seemingly free services lies, inter alia, in the lack of reliable and complete information about all elements of the agreement. Hence, consumers are being misled as to the actual remuneration for such services, as well as further use of their data by the internet platforms and other entities. This article analyzes possible ways of a legal classification of such practices of internet platforms, and legal methods of consumer protection against such practices. It indicates possible legal solutions available under Polish law, including consumer protection law, data protection law and competition law. It also proposes a change to the current approach to the practices of internet platforms and presents an alternative solution based on the cooperation of national and EU agencies and institutions.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.