Search results

1

The Churches and Chapels of Ronald Stuart Thomas

100%

Michalski P.

Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education

|

2014

|

issue 3(7)

83-98

EN

This essay tries to analyse a handful of poems by the Welsh poet Ronald Stuart Thomas (1913-2000) in an attempt to explore some of the ambiguities and ambivalences with which Thomas’s poetry is riddled. His work focused either on Wales and Welsh people, often in a distinctly caustic manner, or on the challenges religion and faith must confront today. Many of his poems feature descriptions of churches, chapels and other places of worship; these are usually secluded buildings lying in half-deserted villages, rather than the imposing cathedrals and magnificent abbeys of great cities. The churches and chapels which appear in his verse have the double status of official places of worship but also of locations in which a far more intimate communion with the divine can be forged. These prevailingly empty places with their stark interior, dim lights, resonant silence and an air of Protestant frigidity can be treated as objective correlatives of faith, a stony analogon of the modern man’s spiritual plight, a tangible symbol of religion’s demise. The problem signalled in the title of this article has appeared in critical works on Thomas, as well as occasional elucidations of his work, but so far there has been no single scholarly article of substantial length which would focus solely on this issue. While, for reasons of time and space, this essay makes no claims to exhaustiveness, it has the ambition of being an important contribution to literary criticism in the realm of contemporary religious verse. The methods used are those of orthodox literary criticism, the core of which lies in close reading of the text and remaining alert to both shades of meaning of words used by the poet as well as structural aspects of the text which make poetry so rich in hermeneutic possibilities.

PL

Niniejszy artykuł jest próbą analizy kilku utworów walijskiego poety Ronalda Stuarta Thomasa (1913-2000). Wieloznaczna i złożona twórczość Thomasa dotyczyła głównie Walii i jej mieszkańców, których poeta zwykle przedstawiał w bardzo krytyczny sposób. Równie często opisywał on wyzwania, jakie w dzisiejszym świecie czekają na wiarę i religię. Niektóre wiersze Thomasa zawierają opisy kościołów, kaplic oraz innych miejsc kultu; zazwyczaj są to osamotnione budynki leżące w na poły opuszczonych wioskach raczej niż imponujące katedry i okazałe opactwa wielkich miast. Owe kościoły i kaplice pełnia podwójną rolę – są to oficjalne miejsca kultu, lecz również przestrzeń umożliwiająca nawiązanie bardziej intymnej relacji z tym, co boskie. Ciemne i opustoszałe wnętrza tych miejsc oraz panująca w nich atmosfera „protestanckiego” zimna każą traktować je jako swego rodzaju obiektywny korelat wiary, kamienny analogon duchowych rozterek człowieka wiary w dzisiejszym świecie, czy nawet jako namacalny symbol schyłku religii. Zagadnienie zasygnalizowane w tytule tego artykułu było niejednokrotnie podejmowane w krytycznych opracowaniach poezji Thomasa, lecz jak dotąd nie doczekało się żadnego studium poświęconego wyłącznie temu problemowi. Z powodu braku miejsca i czasu niniejszy esej z pewnością nie może rościć sobie pretensji do wyczerpania tematu, jednak ma nadzieję być przyczynkiem w dyskusji na temat współczesnej poezji religijnej. Narzędzia metodologiczne użyte przez autora to tradycyjne instrumentarium hermeneutyczne, które przede wszystkim kładzie nacisk na uważne wczytanie się w tekst oraz dokładną analizę jego warstwy semantycznej oraz strukturalnej.

2

Przeto, ktokolwiek by jadł chleb i pił z kielicha Pańskiego niegodnie (…) sąd własny je i pije (1 Kor 11,27-29) – czyli o właściwym przygotowaniu się do Świętej Eucharystii według nauki Ojców Kościoła

100%

Magruk A.

ELPIS

|

2014

|

vol. 16

49-59

PL

„Sakrament Sakramentów” bądź „Misterium Misteriów”, jak nazywana jest Święta Eucharystia to rekapitulacja tajemnicy ekonomii zbawienia człowieka. Jej znaczenie, rola i waga, jako centralnego miejsca żywego organizmu Kościoła, jest niepodważalna. Wszystko obraca wokół niej. To w Eucharystii życie liturgiczne, ale i życie każdego człowieka odnajduje swoją pełnię, cel i sens. Potrzeba odpowiedniego przygotowania człowieka do godnego przyjęcia Świętej Eucharystii podkreślana była od wieków, przez całą Tradycję chrześcijańską. Apostoł Narodów, jako jeden z pierwszych zajmuje się tym zagadnieniem pisząc: Przeto, ktokolwiek by jadł chleb i pił z kielicha Pańskiego niegodnie, winien będzie ciała i krwi Pańskiej. Niechże więc człowiek samego siebie doświadcza i tak niech je z chleba tego i z kielicha tego pije. Albowiem kto je i pije niegodnie, nie rozróżniając ciała Pańskiego, sąd własny je i pije. Dlatego jest między wami wielu chorych i słabych, a niemało umarło (1Kor 11,27-30). Niniejszy artykuł analizuje kryteria, które Matka Cerkiew wyznacza wiernym na drodze ku godnemu i przynoszącemu korzyść uczestnictwu w Kielichu Chrystusa i spotkania Wiecznego i Żywego Boga. W kolejnych akapitach kryteria te zostały przedstawione w formie tekstów św. Ojców oraz nauczania Kościoła.

EN

‘The Sacrament of Sacraments’ or ‘The Mystery of Mysteries’, as it is called, the Holy Eucharist, is a recapitulation of Mystery of the Economy of the human’s salvation. Its importance, role and meaning unquestionably have a central place in the living organism, which is the Church. Everything moves around it and is based on it. Liturgical life and the life of every man finds its fullness, purpose and meaning in the Eucharist. The necessity of one’s appropriate preparation for the worthy reception of the Holy Eucharist has been accented for centuries by the whole Christian Tradition. The Apostle Paul was one of the first to raise this subject when he writes: Wherefore whosever shall eat this bread and drink this cup of the Lord unworthily, shall be guilty of the body and blood of the Lord. But let a man examine himself, and so let him eat of that bread, and drink of that cup. For who eats and drinks unworthily, eats and drinks damnation to himself, not discerning the Lord’s body. For this cause many are weak and sickly among you, and many sleep (1 Corinthians 11:27-30). The following article examines the criteria that the Mother Church provides for believers in regards to proper and worthy preparation for this ‘personal’ meeting with Eternal and Living God based on the instructions of the Holy Fathers and teachers of the Church on this issue which has been analyzed in the following chapters.

3

Duchowość maryjna według Jana Pawła II

75%

Chmielewski M.

Roczniki Teologii Duchowości

|

2010

|

vol. 2

51-67

IT

L'articolo è una sintesi del pensiero mariano di papa Giovanni Paolo II. La dimensione mariana della chiamata cristiana alla santità ha trovato riflesso nella vita spirituale del Papa che si è affidato personalmente a Maria (segno ne è sia il suo stemma come vescovo, che il motto „Totus Tuus”), come pure nel suo insegnamento. Nell'enciclica Redemptoris Mater papa esprime la sollecitudine sia per una corretta spiritualità mariana, sia per la devozione a lei corrispondente. Nei suoi testi mariologici il santo Padre indica piuttosto la dimensione mariana della spiritualità cristiana. Nel suo discorso durante la visita alla Pontificia Facoltà Teologica „Marianum” a Roma (il 10 dicembre 1988) il Papa si è pronunziato chiaramente a favore di una considerazione della mariologia come particolare chiave ermeneutica per la teoria e la pratica della vita spirituale. Nello spirito della dottrina del Vaticano II Giovanni Paolo II accentua spesso il stretto legame della Vergine di Nazareth con la Santissima Trinità e il suo ruolo nel mistero di Cristo e della Chiesa. Lei è il modello dei comportamenti teotropici, cioè le virtù teologali, grazie ai quali si può rispondere al dono delle Divine Persone che dimorano nei battezzati. Nella mariologia del Papa risalta in primo luogo la virtù teologale della fede di Maria, paragonata alla fede di Abramo. Alla luce della dottrina mariologica del Papa, Maria è modello di preghiera, di ascesi e di apostolato, ed anche in certo modo modello della vita sacramentale, soprattutto dell'Eucarestia, come il Santo Padre ricorda nell'enciclica Ecclesia de Eucharistia.

Refine search results

1 ELPIS

1 Religious and Sacred Poetry: An International Quarterly of Religion, Culture and Education

1 Roczniki Teologii Duchowości

1 Chmielewski M.

1 Magruk A.

1 Michalski P.

2 2014

1 2010

The Churches and Chapels of Ronald Stuart Thomas

Przeto, ktokolwiek by jadł chleb i pił z kielicha Pańskiego niegodnie (…) sąd własny je i pije (1 Kor 11,27-29) – czyli o właściwym przygotowaniu się do Świętej Eucharystii według nauki Ojców Kościoła

Duchowość maryjna według Jana Pawła II