Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  prerogatives
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Content available remote

Ewolucja pozycji ustrojowej Prezydenta w konstytucjach Litwy w okresie międzywojennym

100%
Malužinas M.
Przegląd Sejmowy
|
2021
|
issue 2(163)
83–103
EN
This article is focused on the evolution of the constitutional position of the President of Lithuania in the Lithuanian Basic Laws. The analysis concerns the regulations of the three Lithuanian Basic Laws of the interwar period (of 1922, 1928 and 1938), two of which were an attempt to legitimize the political situation after the coup d’état against the constitutional government of the Republic of Lithuania in 1926 and also to implement the authoritarian government of President Antanas Smetona. The article also assesses the most important legal provisions concerning the constitutional position of the President, as well as compares the Lithuanian constitutional provisions with constitutions of other countries, primarily with the Polish Constitution of 1935. The research goals have been achieved thanks to the applied research methods, especially the comparative method, supplemented with the historical method and the method of institutional and legal analysis, which is used to analyse normative acts elaborated by legal bodies.
2
Content available remote

Kontrasygnata decyzji prezydenta w Republice Czeskiej

100%
Skotnicki K.
Przegląd Sejmowy
|
2015
|
issue 6(131)
47-58
EN
The article presents an institution of countersignature in the Czech Republic. In view of the clear link to the structures existing in the past, its evolution is also shown, starting with the Constitution of 1920. Initially, countersignature by the chief of government or minister authorized by him/her was required in relation to all the activities of the President. Today, there exist prerogatives and countersignature is obligatory only for the exercise of the powers of head of state which have the nature of decision, i.e. those by which the legal status is changed or confi rmed. Only written decisions can be countersigned. Countersignature is to be made by chairman of the government or member of the govern ment authorized by him/her, who does not have to be a minister competent for a given matter. Such authorizations in practice are rare and always individual and specifi c in nature. Countersignature may be made either before or after the decision is given by the President. This depends on how both parties signing a document agree. However, the date of its adoption by the President is always considered the date of the decision. Before making countersignature, chairman of the government may apply to the government with the question whether or not to countersign the President’s decision. This approach has been established in practice, but there are no rules determining when the Prime Minister must use it. When the functions of the President in constitutionally defi ned situations and extent are exercised by the chairman of the government, countersignature is not made. Countersigning of the President’s decision does not absolve the head of state from responsibility for treason. Decisions of the President, for which countersignature by chairman of the government or an authorized member of the government are required are null and void without it.
3
Content available remote

Pozycja ustrojowa prezydenta w konstytucjach Litwy z 1922, 1928 i 1992 r.

86%
Malužinas M.
Przegląd Sejmowy
|
2022
|
issue 4(171)
217–228
EN
The aim of this article is to compare the political position of the president in the parliamentary and authoritarian system of interwar Lithuania and the semi-presidential system of contemporary Lithuania. The analysis covers the regulations of three Lithuanian constitutions – those of 1922, 1928 and 1992. Such a strategy seems to be of great cognitive value, as it allows to show the differences and similarities, as well as the evolution of the role of the President in different periods of the Republic of Lithuania. The article assesses the most important legal provisions concerning the political position of the Head of State. The subject under study is still relevant, since Lithuania, as in the period of its first independence until 1926, adopted the same political system, restoring its pre-war solutions (including reactivating the institution of the Head of State). Both the current semi-presidential model of the Second Republic of Lithuania and the parliamentary model of the First Republic of Lithuania until 1926 represent the same type of democracy as a parliamentary system (with the superior role of the Sejm in the system of power).
4
Content available remote

Inicjatywa ustawodawcza jako konstytucyjna kompetencja Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej

81%
Wicherek D.
Przegląd Politologiczny
|
2020
|
issue 2
147-156
EN
In the article, the author analyses the implementation of the legislative initiative by the Presidents of the Republic of Poland in the years 1990–2019. The publication presents the legal basis for the individual constitutional laws of 1989–1992 and the current Constitution of 2 April 1997, under which the Presidents of the Republic of Poland exercised their constitutional prerogatives, among which is legislative initiative. The article analyses the exercise of this competence by individual Presidents of the Republic of Poland taking into account the procedure of submitting the act for signature by the President. The aim of the article was to present the implementation of the presidents’ legislative initiative in the Third Republic, taking into account the tasks of the Chancellery of the President as an auxiliary body. This article deliberately omits the programme announcements of candidates applying for the office of the President, constituting a real implementation of the legislative initiative in the event of taking up the office of the President, including the period of cohabitation, as these issues require separate research and analysis. At the end of this article the author summarizes the implementation of the legislative initiative by individual Presidents of the Republic of Poland taking into account their activities over the last 29 years.
PL
W artykule przeprowadzono analizę realizacji inicjatywy ustawodawczej przez Prezydentów Rzeczypospolitej Polskiej (RP) w latach 1990–2019. W publikacji przedstawione zostały podstawy prawne obowiązujące w poszczególnych ustawach konstytucyjnych z lat 1989–1992 oraz w obecnej Konstytucji z dnia 2 kwietnia 1997 r., na mocy których Prezydenci RP korzystali z konstytucyjnych prerogatyw, wśród których jest inicjatywa ustawodawcza. W artykule poddano analizie wykonywanie tej kompetencji przez poszczególnych Prezydentów RP. Celem artykułu jest przedstawienie realizacji inicjatywy ustawodawczej Prezydentów w Trzeciej Rzeczypospolitej z uwzględnieniem zadań Kancelarii Prezydenta jako organu pomocniczego. Celowo pominięto zapowiedzi programowe kandydatów ubiegających się o urząd prezydenta, stanowiące realną realizację inicjatywy ustawodawczej w przypadku objęcia urzędu prezydenta, w tym także okresu kohabitacji, ponieważ kwestie te wymagają podjęcia odrębnych badań i analiz. W zakończeniu niniejszego artykułu dokonano podsumowania realizacji inicjatywy ustawodawczej przez poszczególnych Prezydentów RP z uwzględnieniem ich aktywności na przestrzeni ostatnich 29 lat.
5
Content available remote

Kompetencyjny charakter art. 126 Konstytucji RP

72%
Juchniewicz J., Dąbrowski M.
Przegląd Sejmowy
|
2014
|
issue 4(123)
65-84
EN
Article 126 of the Polish Constitution depicts the position of the President of the Republic. It is claimed that this provision does not provide for any competences of the Head of State. It only shows his or her functions and political role. The President exercises his or her powers by the competences specifi ed in other constitutional provisions and statutes. The authors of the article do not share that view. They contend that, in some circumstances, Article 126 of the Constitution can be a mere basis for President’s competences for which there are no other legal grounds. According to this, the Head of State is entitled to act authoritatively, especially to compel other authorities to do something or to refrain from doing something. The President has the right to take actions based on Article 126 of the Constitution in two situations: (1) when this is legitimated by constitutional tradition; (2) when this is legitimated by political necessity. Some duties and functions of the President have been formed outside the legal system. In a political system some actions of authorities are legitimated by practice, customs, habits, conventions and precedents. The state of political necessity is a situation of a very serious political or structural crisis of the State when there is no possibility to dissolve the problem by ordinary constitutional instruments. Constitutional provisions do not include any regulations which allow to obviate the threat. In such situation, the President as a guardian of sovereignty and security of the State is legitimated by Article 126 of the Constitution to take actions to defuse the crisis.
6
Publication available in full text mode
Content available

Struktura syntaktyczno-chronologiczna artykułu 10 ustęp 2 Konstytucji a legitymizacja wyborcza władzy Prezydenta Rzeczypospolitej

72%
Chrobak P., Kurek A.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2023
|
issue 5(75)
229-241
PL
Przedmiotem rozważań jest adekwatność konstytucyjno-ustrojowych uprawnień Prezydenta do metody inwestytury danej osoby wybranej do pełnienia tego urzędu. Politologiczno-prawnicze ujęcie tego zagadnienia obejmować będzie, w szczególności refleksję nad podziałem władz, wpływem obywateli na państwo, analizę relacji pomiędzy uprawnieniami a wyborami, a także badaniu poglądów w powyższym zakresie. Pominięte zostały aspekty stanów nadzwyczajnych, aby móc zwrócić uwagę jedynie na aspekty typowego funkcjonowania państwa. W artykule użyto metod formalno-dogmatycznej, komparatystycznej oraz historycznej. Wydaje się, że celem ograniczania wpływu Prezydenta na politykę jest chęć zachowania równowagi państwowej. Jednak stosownie do syntaktyczno-chronologicznej konstrukcji art. 10 ust. 2 Konstytucji, należałoby wzmocnić instytucję Prezydenta tak, aby był on rzeczywistym organem „pierwszego miejsca”.
EN
The subject of the foregoing considerations will be the adequacy of constitutional and political competences of the President to the investiture method of a given person assigned to act in this office. Political and legal view of this issue will comprise, in particular, reflection on the division of powers, the impact that citizens may have on the state, the analysis of relations between entitlements and elections, as well as the study of opinions in the referred scope. The aspects of the states of emergency have been omitted here. In the article uses formal-dogmatic, comparative, and historical method. The aim of limiting the President’s influence on politics is to maintain state balance. However, according to the syntactic and chronological construction of the Art. 10 sec. 2 of the Constitution, the institution of the President should be strengthened so that it would be a real organ of the „first place”.
7
Publication available in full text mode
Content available

Inadmissibility of Judicial Control over Decisions of the President of the Republic of Poland Concerning the Appointment of Judges in the Case - Law of Administrative Courts

72%
Surówka-Pasek A.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2020
|
issue 6 (58)
203-214
EN
The study presents the position of administrative courts relating to the issues of presidencial prerogative related to the appointment of judges. For years now, administrative courts have been consistent in not recognizing their competence to adjudicate in matters regarding President̀ s decisions concerning the appointment of judges. The arguments of the courts can be divided into several groups: 1) those connected with prerogatives and non-inclusion of the President among the organs of public administration, 2) those referring to the principle of the separation of powers, 3) those regarding the way the President̀ s decisions are classified. It is flagging out a certain new trend in the case-law of administrative courts, relating the classification of certain activities of President of Republic of Poland as activities of public administration in a functional sense.
PL
W opracowaniu przedstawione zostało stanowisko sądów administracyjnych odnoszące się do problematyki prezydenckiej prerogatywy związanej z powoływaniem sędziów. Sądy administracyjne konsekwentnie od lat nie uznają swojej właściwości do orzekania w sprawach związanych z postanowieniami Prezydenta dotyczącymi powołania do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego. Argumenty sądów można podzielić na kilka grup: 1) związane z prerogatywą oraz brakiem zaliczenia Prezydenta do organów administracji publicznej, 2) odwołujące się do zasady trójpodziału władzy, 3) dotyczące sposobu zakwalifikowania postanowienia Prezydenta. Zasygnalizowana także została pewna nowa tendencja w orzecznictwie sądów administracyjnych dotycząca klasyfikacji pewnych czynności Prezydenta RP jako działalności administracji publicznej w znaczeniu funkcjonalnym.
8
Publication available in full text mode
Content available

Pozycja ustrojowa prezydenta w systemie parlamentarnym i semiprezydenckim w świetle konstytucji litewskich z 1922 r. i 1992 r.

72%
Malużinas M.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2022
|
issue 1 (65)
173-183
PL
Celem niniejszego artykułu jest analiza pozycji ustrojowej prezydenta w systemie parlamentarnym Litwy międzywojennej oraz w systemie semiprezydenckim Litwy współczesnej. W artykule wzięto pod uwagę regulacje konstytucji litewskich z 1922 r. oraz 1992 r., dokonując oceny najważniejszych przepisów prawnych, dotyczących pozycji ustrojowej głowy państwa. Temat będący przedmiotem analizy jest nadal aktualny, gdyż Litwa podobnie jak w okresie pierwszej niepodległości, po latach wróciła w dużej mierze do przedwojennych rozwiązań (m.in. reaktywując instytucję głowy państwa). Wskazanie różnic i podobieństw w zakresie pozycji ustrojowej instytucji głowy państwa w świetle litewskich ustaw zasadniczych wydaje się być zagadnieniem wartym naukowej eksploracji.
EN
This article aims to analyze the political position of the president in the parliamentary systems of interwar Lithuania and the semi-presidential system of modern Lithuania. The analysis covers the regulations of Lithuanian constitutions of 1922 and 1992. The article assesses the most important legal provisions concerning the political position of the head of state. The subject of the analysis is still relevant, as Lithuania, like during the first independence period, adopted the same political system, restoring its pre-war solutions (including reactivating the institution of the head of state). Identifying the differences and similarities in the systemic position of the institution of the head of state in the light of the Lithuanian basic laws seems to be an issue worth scientific research.
9

Akty autodeterminujące personalny status prawnokanoniczny osób konsekrowanych

58%
Michowicz P.
Roczniki Nauk Prawnych
|
2015
|
vol. 25
|
issue 1
109-122
EN
The main purpose of this paper was to propose a new methodological approach to the doctrine concerning the identification of the legal acts with aim to establish more precisely the new and/or changed functional position of the consecrated persons regarding the entire Church. The Author demonstrated that the canon law system provides acts whose fulfilment automatically determines the legal status of the agent, changing significantly, the prerogatives of that person. Self-determined acts can be divided into collective and individual. However, the interest of this paper has identified the most relevant ones last: transfer to another Institute, indult of exclaustration, indult of definitive departure, dismissal from Institute.
XX
Przedmiotem artykułu jest problematyka dotycząca autodeterminacji podmiotowego statusu prawnokanonicznego osób konsekrowanych. W trosce o kompletność argumentu autor dokonał analizy niezbędnych pojęć, takich jak: status osobowy, zdolność działania i dokonywania określonych aktów prawnych. Analiza norm kodeksowych wykazała, że urzeczywistnienie niektórych aktów może dokonać poważnej modyfikacji statusu profesów – tak pozytywnej, jak i działając na niekorzyść działającego – nie wykluczając jednocześnie całkowitej utraty zagwarantowanych przez Kodeks prerogatyw. Przyjęta metodologia pozwoliła stwierdzić, że ustawodawca kościelny przewidział istnienie takich aktów prawnych, których dokonanie automatycznie określa nową pozycję (nowy status osobowy): otrzymanie indultu opuszczenia Instytutu, wydalenie, o którym w kan. 694, jak również popełnienie określonych ustawą kar.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.