Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  principate
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Artificum scaenicorum studium amoremque inhonestum probrosumque esse. The actors and their audience in the Roman theatre

100%
Loska E.
Classica Cracoviensia
|
2014
|
issue 17
145-163
EN
The paper analyses the role and position of actors in ancient Rome, from the times of the Republic to the principate. Main emphasis is put on the legal understanding of problems such as the special order of seating in Roman theatres and the privileges of senators and ordo equester, social position of actors and the question of the citizens’ participation (willing or not) in the performances.
2
Publication available in full text mode
Content available

An equestrian procurator’s ‘unequal colleague’? Reinterpreting the career of the imperial freedman Ulpius Paean

72%
Kłodziński K.
The Journal of Juristic Papyrology
|
2019
|
issue 49
125-141
EN
The role of freedman procurators in Roman administration of the principate period is still unclear. While the division into equestrian and freedman procuratorships is well documented and studied (particularly by H.-G. Pflaum and P.R.C. Weaver), neither the explanation behind it nor adopting the criterion of less important (freedman) or more important (equestrian) procuratorships is entirely convincing. Reducing the work of freedman procurators (having the same titles as equites) to merely assisting equestrian procurators (under ‘unequal collegiality’) can be disputed as well. By re-interpreting the career of the imperial freedman Ulpius Paean and calling upon other careers, the article argues that some imperial freedmen could have held equestrian procuratorships as their superiors.
3
Publication available in full text mode
Content available

Strój kapłana w starożytnym Rzymie w czasach Oktawiana Augusta

72%
Kaczmarek Z.
Studia Europaea Gnesnensia
|
2010
|
issue 1-2
235-260
PL
The article discusses issues surrounding vestments worn by priests in ancient Rome, during the reign of Octavian Augustus. The author attempts to prove that the attire was intimately associated with the office held, it highlighted the eminence, significance, function as well as distinguished the wearer. The matter is explored all the more easily thanks to the time span-the Augustan era-as the period offers numerous written and iconographic sources, as well as due to the fact that Augustus strove to reinstate traditional religion, its cults and priests
4
Publication available in full text mode
Content available

Współksiążęta czy konprincepsi? Kilka uwag o statusie prezydenta Francji i biskupa Urgell jako głowy państwa andorańskiego w kontekście formy ustrojowej Andory

44%
Wiszowaty M. M.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2014
|
issue 2 (18)
327-345
PL
Problematyka ustrojowa Andory nie stanowi wiodącego przedmiotu badawczego ani zagranicznej, ani tym bardziej polskiej doktryny konstytucyjnej. Opracowania na ten temat w polskiej literaturze naukowej, powstałe pod rządami obecnie obowiązującej konstytucji państwa andorskiego z 1993 r., tworzą skromną liczebnie listę kilku artykułów lub fragmentów rozleglejszych opracowań na ogólniejsze tematy. W rezultacie zdecydowana większość wymienionych opracowań dotyczących małych państw posiada głównie sprawozdawczy charakter. Pozwala to na pominięcie kwestii podstawowych i ogólnych dotyczących ustroju Andory i poruszenie wybranych zagadnień szczegółowych, które w dotychczasowych opracowaniach wspominano jedynie na marginesie czy w przypisach. Wśród nich: kwestia statusu ustrojowego specyficznej głowy państwa i w związku z tym właściwe określenie formy państwa andorańskiego. Andorscy copríncipes funkcjonują w języku polskim jako „współksiążęta”. W konsekwencji automatycznie Andorę określa się jako „księstwo”, a więc uchodzi ono powszechnie za państwo o ustroju monarchicznym, a wręcz monarchię konstytucyjną.Tę praktykę należy uznać co najmniej za dyskusyjną. Autor formułuje dwie hipotezy i poddaje je weryfikacji: po pierwsze – Andora jest pryncypatem, a nie księstwem, a więc mieszaną formą ustrojową łączącą elementy monarchiczne i republikańskie, w których przeważają te drugie, obok reliktowych śladów tych pierwszych. Głowa państwa w pryncypacie powinna być określana mianem „princepsa”, a w przypadku Andory dokładniej: koprincepsów, aby uniknąć mylącego porównania z księciem, jako monarchiczną, dziedziczną głową państwa. Po drugie – pomimo przyjęcia nowoczesnej konstytucji w ustroju Andory pozostały relikty feudalne wynikające z jej dawnego statusu kondominium. Widać to szczególnie w kształcie ustrojowym instytucji głowy państwa oraz pozostawieniu częściowej możliwości wpływania państw macierzystych koprincepsów na ich decyzje.
EN
The constitutional system of Andorra is not a popular subject of study of science either in Poland or abroad. In Poland, after 1993 (the year the adoption of the current constitution) were published only a few articles or fragments of larger studies on this topic. As a result, the vast majority of these studies have mainly reporting character. Many interesting issues have been mentioned only in footnotes. Among them: the question of the status of specific, Andorran head of state and (resulting) the correct indication of the form of Andorran state. Co-principes are translated into Polish as „co-princes”. It consequently, automatically determined Andorra as a „principality”, ie the state of monarchical system, and even a constitutional monarchy . This should be considered , at least as controversial. The author formulates two hypotheses and subjected them to verify. Firstly – Andorra is a principate (not a principality) – a mixed form of political system combines elements of monarchy and republic, outweigh the latter, in addition to the relics of the former. Head of State in principate should be referred to as „princeps”, and in the case of Andorra, specifically: co-princeps. In this way we will avoid misleading comparisons with „a prince”, as monarchical, hereditary head of state. Secondly – despite the adoption of a modern constitution, there are remaining relics of feudal times in the political system of Andorra, resulting from the former status of „condominium”. This is particularly evident in the form of the Andorran heads of state institution. It also gives a partial capacity to influence decisions of the co-principes by their home country’s authorities.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.