Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  procedura administracyjna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Artykuł przedstawia tajwańską percepcję prawa kultury zachodniej, historyczne pochodzenie procedury administracyjnej Tajwanu oraz jej rozwój od końca XIX wieku do czasu reformy w 1998 roku. Przedmiotem analizy jest rosnący zakres ochrony praw jednostki wprowadzany w drodze kolejnych reform – w kontekście tajwańskiej demokracji. Przedstawiono porównanie tajwańskiej i japońskiej drogi westernizacji systemów prawa administracyjnego ze szczególnym uwzględnieniem przyjęcia rozwiązań prawa niemieckiego. Dyskusja prowadzona jest na tle prawa międzynarodowego i poparta została danymi statystycznymi. W artykule wskazano, że Tajwan uniknął losu krajów, w których westernizacja prawa doprowadziła jedynie do tworzenia „martwych przepisów”. porównanie danych statystycznych prowadzi do wniosku, że obywatele Tajwanu wykorzystują możliwości prowadzenia sporów na gruncie prawa administracyjnego częściej niż w Japonii. System sądownictwa administracyjnego dobrze funkcjonuje i cieszy się rosnącym zaufaniem obywateli.
PL
Zanim Stany Zjednoczone będą w stanie zrobić postęp w dziedzinie polityki klimatycznej czy, mówiąc ogólniej, polityce środowiskowej, nowa administracja Josepha R. Bidena musi najpierw naprawić zniszczenia dokonane przez jego poprzednika na urzędzie prezydenckim, który rozmontował działającą do tej pory politykę klimatyczną USA, wyprowadził kraj z Porozumienia Paryskiego i rozpoczął proces odbierania Agencji Ochrony Środowiska (EPA) możliwości przeciwdziałania trucicielom. Sądy blokowały niektóre z bardziej jawnych antyśrodowiskowych polityk forsowanych przez Administrację Trumpa z uwagi na naruszenia Ustawy o Procedurach Administracyjnych z roku 1946 i/lub wyraźnych postanowień zawartych w statutach o ochronie środowiska (takich jak Ustawa od Czystym Powietrzu lub Ustawa o Czystej Wodzie), ale Administracja Bidena wciąż ma wiele pracy do wykonania w tej kwestii. Do tej pory Biden już ogłosił, że USA powrócą do Porozumienia Paryskiego, jako część swoich planów nie tylko odbudowania lecz także rozszerzenia polityki klimatycznej przyjętej wcześniej przez Administrację Obamy. Niniejszy esej wyjaśnia jak Administracja Bidena planuje osiągnąć cele polityki klimatycznej, stosując w większości te same narzędzia administracyjne jakie Administracja Trumpa wykorzystała ażeby zdemontować politykę klimatyczną z czasów prezydentury Obamy. Autorzy koncentrują się, między innymi, na zaletach i wadach jakie niesie ze sobą administracyjne realizowanie celów raczej niż omawiają procesy prawne typowe dla tego obszaru
EN
Before the US can make progress on climate policy or environmental policy more generally, the new administration of President Joseph R. Biden must first undo the damage created by his predecessor in office, who dismantled existing US climate policy, pulled the US from the Paris Agreement, and sought to disable the Environmental Protection Agency (EPA) from regulating polluters. The courts blocked some of the Trump Administration’s more egregious anti-environmental protection policies for violating the 1946 Administrative Procedures Act and/or the express terms of an environmental protection statute (such as the Clean Air Act or Clean Water Act), but the Biden Administration still has a great deal of work to do. Already, Biden has announced that the US will rejoin the Paris Agreement as part of its plans not just to reinstate but to expand on climate policies adopted during the Obama Administration. This essay explains how the Biden Administration plans to achieve these climate policy goals, using mostly the very same administrative tools that the Trump Administration used to undo Obama era climate policies. Inter alia, advantages and disadvantages of pursuing policy goals administratively, rather than through legislative  processes, will be addressed.
Roczniki Nauk Prawnych
|
2020
|
vol. 30
|
issue 3
183-196
EN
In accordance with the code procedure for the removal of a parish priest, the diocesan bishop must take advice of the group of parish priests. There are different opinions about necessity of this consultative group. Only some members of this group take part in giving his advice to the matter which was presented by the bishop. The group of parish priests is a collective body. The diocesan bishop is not obliged to accept their opinion, nonetheless he cannot act contrary to it, unless he is sure of reasons for the removal of the parish priest from his office. In such a case, he may cause the illicit of the legal act, consequently he will be obliged to repair the damage inflicted which arose as a result of issuing such a legal act. The stage of seeking the opinion of two parish priests is one of the guarantees of maintaining the principle of impartiality and equal treatment of the party.
PL
Zgodnie z procedurą kodeksową usunięcia proboszcza wymagane jest zasięgnięcie opinii zespołu proboszczów konsultorów przez biskupa diecezjalnego. Co do obligatoryjności tegoż organu panują różne opinie. W podejmowaniu działania udział biorą tylko niektórzy członkowie tego gremium, którzy indywidualnie i samodzielnie ustosunkowują się do sprawy przedstawionej przez biskupa. Zespół proboszczów konsultorów jest organem kolektywnym. Biskup nie jest związany opinią konsultorów, jednak nie powinien postępować wbrew niej, chyba, że ma pewność co do zaistnienia przyczyny usunięcia proboszcza. Może narazić się w takim wypadku na niegodziwość czynności prawnych, a co za tym idzie, na obowiązek naprawienia szkody powstałej w wyniku wydania takiego aktu prawnego. Etap zasięgnięcia opinii dwóch proboszczów konsultorów stanowi jedną z gwarancji zachowania zasady bezstronności oraz równego traktowania strony.
EN
The article deals with the history of redaction of the can. 1733 of the Code of Canon Law, which has introduced into the ecclesiastical legal order the institution of conciliation/mediation in hierarchical recourses. The norm attires attention because of its relatively innovative character in the catholic Church law. It makes part of a group of canons of the Latin Code that exhort to solve legal controversies in a non-contentious way or «pacifice» or through an «aequa solutio». The newness of the conciliation in the ecclesiastical context hasn’t contribute to its success, it is relatively hardly known and applied in the resolution of administrative controversies. The main point is that the new institution has been poorly harmonized within the procedural context of the hierarchical recourse. From the acts of the Pontifical Commission for the Revision of the Code of Canon Law follows that the conciliation in hierarchical recourses wasn’t made subject of an orderly and profound reflection during the legislation process. At the beginning it hadn’t even appear to the legislators as a possible procedural alternative to the regular administrative recourse. Next, borrowed from the report On due process, a document approved by the U.S. Conference of Bishops, the conciliation was incorporated into the system of ecclesiastical administrative justice among some doubts and unsure ideas about its purpose and systemic position, as it seems from the legislative documentation. With the expulsion of the administrative tribunals in limine promulgationis its function and mode of implementation has become even more obscure. As a result, a fruit of uncertainty and uncoordinated amendments in the legislation process, the conciliation recommended by the can. 1733 is made an institution to the greatest extent inoperative.
PL
Artykuł zajmuje się historią redakcji kan. 1733 Kodeksu Prawa Kanonicznego, który wprowadził do kościelnego porządku prawnego instytucję koncyliacji/mediacji w rekursach hierarchicznych. Norma ta zwraca uwagę ze względu na swój stosunkowo nowatorski charakter w katolickim prawie kościelnym. Wchodzi ona w skład grupy kanonów Kodeksu łacińskiego, które zachęcają do rozwiązywania kontrowersji prawnych w sposób niesporny, czyli "pacyficznie" lub poprzez "aequa solutio". Nowość koncyliacji w kontekście kościelnym nie przyczyniła się do jej sukcesu, jest ona stosunkowo mało znana i stosowana w rozwiązywaniu kontrowersji administracyjnych. Chodzi przede wszystkim o to, że nowa instytucja została słabo zharmonizowana w kontekście proceduralnym odwołania hierarchicznego. Z aktów Papieskiej Komisji ds. Rewizji Kodeksu Prawa Kanonicznego wynika, że pojednanie w instancjach hierarchicznych nie było przedmiotem uporządkowanej i pogłębionej refleksji podczas procesu legislacyjnego. Na początku nie była nawet postrzegana przez prawodawców jako możliwa alternatywa proceduralna dla zwyczajnej drogi administracyjnej. Następnie, zapożyczona z raportu O należytym procesie, dokumentu zatwierdzonego przez Konferencję Biskupów USA, koncyliacja została włączona do systemu kościelnego sądownictwa administracyjnego wśród pewnych wątpliwości i niepewności co do jej celu i pozycji ustrojowej, jak wynika z dokumentacji legislacyjnej. Wraz z wyrugowaniem trybunałów administracyjnych in limine promulgationis jej funkcja i sposób realizacji stały się jeszcze bardziej niejasne. W rezultacie, owocem niepewności i nieskoordynowanych zmian w procesie legislacyjnym, koncyliacja zalecana przez kan. 1733 stała się instytucją w największym stopniu nieoperacyjną.
PL
Kodeks postępowania administracyjnego1 (k.p.a.) stosuje się do bardzo szerokiej materii ustaw, bezpośrednio lub posiłkowo w zakresie nieuregulowanym w ustawach szczególnych. 1 czerwca 2017 roku weszła w życie nowelizacja2 wprowadzająca instytucje dotąd nieznane procedurze administracyjnej oraz wzmocnienie partnerskich relacji pomiędzy stroną postępowania a organem administracyjnym, a także motywowanie stron do zwiększenia aktywności w postępowaniu. Wprowadzono wiele nowych zasad dotyczących postępowania administracyjnego, w tym zasadę rozstrzygania wątpliwości na korzyść strony, a także możliwość prowadzenia mediacji zarówno pomiędzy stronami postepowania, jak również pomiędzy stroną postępowania a organem administracyjnym. Artykuł opisuje wybrane aspekty znowelizowanych przepisów.
EN
Code of Administrative Procedure is applicable to many cases – directly or as the alternative. Amendment of the regulations entered into force on 1 June 2017. The main purpose of this act is to simplify the administrative procedure and flexibility of the relationship between the citizen and the office. The goal is also to motivate the citizen to take part in the procedure. Many new rules have been introduced for administrative procedure, for instance: the principle of resolving doubts in favor of the citizen and mediation, not only between both citizens but also between the citizen and the administrative authority. This article describes selected aspects of the new regulations.
|
2022
|
vol. 16
|
issue 3
167-187
EN
The article is aimed at analysing regulations concerning administrative financial penalties laiddown in Act of 20 July 2018: Law on higher education and science. The article discusses the issues important from the point of view of the entities of the system of higher education and science, especially universities. The analysis focuses on such issues as the role of administrative financial penalties in the supervision of the system of higher education and science, the subjective scope of the regulations concerning penalties, their legal nature and the procedure of imposing them.The analysis leads to the conclusion that administrative financial penalties constitute a novelty in the system of higher education and science, and Act: Law on higher education and science regulates all basic normative elements of those penalties with the exception of procedural matters, which are laid down in Code of Administrative Procedure. The analysis results in the establishment of the nature of hose penalties (they are relatively specified and the features of acts under the regulations are formulated by means of a general expression of administrative-legal ‚obligations’ stipulated in the statute, as well as by reference to conduct of a more defined nature), bodies competent to impose them, and the role of financial penaltiesin the system of higher education and science.
PL
Celem opracowania jest analiza uregulowań odnoszących się do administracyjnych kar pieniężnych,zawartych w Ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W artykule podjęto tematykę istotną z punktu widzenia podmiotów systemu szkolnictwa wyższegoi nauki, zwłaszcza uczelni. Analiza koncentruje się na takich zagadnieniach, jak: rola administracyjnychkar pieniężnych w nadzorze nad systemem szkolnictwa wyższego i nauki, zakres podmiotowy regulacji odnoszącej się do kar, ich charakter prawny oraz procedura ich nakładania. Analiza przywodzi do wniosku, że administracyjne kary pieniężne stanowią novum w systemieszkolnictwa wyższego i nauki, a ustawa – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce regulujewszystkie podstawowe elementy normatywne dotyczące tych kar, z wyjątkiem materii proceduralnych,które są zawarte w Kodeksie postępowania administracyjnego. Wynikiem analizyjest ustalenie charakteru kar (są one względnie oznaczone, a znamiona czynów objętych regulacjami są skonstruowane zarówno poprzez wykorzystanie ogólnej formuły „obowiązków” administracyjno-prawnych określonych w tej ustawie, jak i poprzez odwołanie się do zachowańo bardziej skonkretyzowanym charakterze), organów właściwych do ich nakładania, a także rolikar pieniężnych w systemie szkolnictwa wyższego i nauki.
EN
The procedure of concluding ‘concordat’ marriage covers a complex of specific actions whose fulfilment is necessary for an effective occurrence of marriage in the area of the Polish law and the Catholic Church law. In its course one can distinguish a few comprising stages, i.e. actions preceding conclusion of marriage, actions associated with concluding marriage and actions connected with registration of marriage. The subject at issue contains both administrative law and civil law elements. The goal of the article is to determine which elements from the procedure of concluding ‘concordat’ marriage have the administrative character and which of them fall within the scope of the civil law interest. Moreover, attention has been paid to a mode of regulating rules which standardize the procedure of concluding ‘concordat’ marriage in the context of reception of legal and canonical norms in the area of the mentioned fields of the Polish law.
PL
Procedura zawarcia małżeństwa „konkordatowego” obejmuje zespół określonych czynności, których spełnienie jest konieczne dla skutecznego zaistnienia małżeństwa na płaszczyźnie prawa polskiego oraz prawa własnego Kościoła katolickiego. W jej toku można wyróżnić kilka etapów, tj. czynności poprzedzające zawarcie małżeństwa, czynności związane z zawarciem małżeństwa i czynności związane z rejestracją małżeństwa. Przedmiotowa problematyka zawiera w sobie zarówno elementy administracyjnoprawne, jak i cywilnoprawne. Celem artykułu jest ustalenie, które z elementów procedury zawarcia małżeństwa „konkordatowego” mają charakter administracyjny, a które z nich wchodzą w zakres zainteresowania prawa cywilnego. Ponadto zwrócono uwagę na tryb uregulowania przepisów normujących procedurę zawarcia małżeństwa „konkordatowego” w kontekście recepcji norm prawnokanonicznych na płaszczyźnie wymienionych dziedzin prawa polskiego.
EN
The Hungarian legal system and especially the administrative law is in the state of permanent change. This constantly transforming environment is a challenge for the rule of law. Every significant field of administrative law is impacted by these changes – even the judicial review model of the administrative decisions. The author analyzes the impact of these changes – especially from the last three years – on the application of administrative law. The issues raised in the article are focused on the transformation of the procedural rules, in particular on the impact of the new Act I of 2017 – Code of Administrative Court Procedure and its amendment in 2019. Two major institutions are analyzed further. First, the work analyzes the impact of the reform on the system of legal remedies in the administrative law, i.e. the reduction of the intra-administration remedies, the administrative appeal. Secondly, the extent of the judicial review was examined, in particular debates, codifications and amendments of the cassation and reformatory jurisdiction of the courts. The courts are currently the major interpreter of administrative law, whose change can be interpreted as a paradigm shift of the approach of the application of administrative law.
PL
Węgierski system prawny, a zwłaszcza prawo administracyjne, nieustannie się zmienia. To stale zmieniające się środowisko stanowi wyzwanie dla rządów prawa. Zmiany te mają wpływ na wszystkie istotne instytucje prawa administracyjnego – nawet na model kontroli sądowej decyzji administracyjnych. Autor analizuje wpływ tych zmian – zwłaszcza z ostatnich trzech lat – na stosowanie prawa administracyjnego. Problematyka poruszona w artykule jest skoncentrowana na transformacji przepisów proceduralnych, w szczególności na wpływie nowej Ustawy I z 2017 r. – Kodeks postępowania administracyjnego i jej nowelizacji z 2019 r. Po pierwsze, w pracy przeanalizowano wpływ reformy na system środków prawnych w prawie administracyjnym, w szczególności na ograniczenie środków wewnątrz administracji, czyli odwołania administracyjnego. Po drugie, zbadano zakres aktywności sądowej, w szczególności debat, kodyfikacji i zmian instytucji kasacji oraz reformatorskiej właściwości sądów. Sądy są obecnie głównym interpretatorem prawa administracyjnego, którego zmiana może być rozumiana jako zmiana paradygmatu podejścia do stosowania prawa administracyjnego.
PL
Ciężar dowodu: stopień dowodu w postępowaniu sądowym. Doświadczenia Łotwy
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.