Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: process of social transformation

Sort By:

Limit search:

Armeńscy Jezydzi. Proces akulturacji a specyfika diaspory

100%

Pełczyński G., Pomieciński A.

Przegląd Wschodnioeuropejski

2021

vol. 2

263-276

Yezidis is a religious group of Yezidi faith, sometimes identifying with Kurds or considering themselves a separate ethnic group. Parts of the Yezidi diaspora are scattered mainly in the countries of the Middle East. In Armenia, they are the largest minority in this country, with a population of around 30,000. The article presents the process of Yezidi acculturation in Armenia. The concept of acculturation of D. Sam and J. Berry, which takes into account the degree to which people want to preserve their identity and culture, and the degree to which they want to be in contact with people outside their own group and participate in everyday life within the framework of wider society, turned out to be helpful here. In the case of the Armenian Yezidis, the acculturation process is quite diverse, as it extends between integrating with the Armenian society and remaining on the margins of it.

Wielki zryw małego narodu: zapomniany ruch karabaski (1988–1990)

67%

Ordyan G., Pomieciński A.

Roczniki Humanistyczne

2021

vol. 69

issue 2

193-212

In 1989, breakthrough events took place in Eastern European countries that changed the history of the region. The “round table” in Poland, the fall of the Berlin Wall or the “Velvet Revolution” in Czechoslovakia initiated the processes of liberalization and independence from the USSR. Over the time, these transformations were called “Eastern European Revolutions”. They contributed to the final collapse of the Soviet regime and caused the post-Soviet area to undergo significant social, political and economic transformations in the early 1990s. A year before these events, a great democratic movement began in the smallest Republic of the Soviet Union ‒ Armenia, which undermined the imperial policy of the Soviet authorities. Over the time, it adopted the name of the Karabakh Movement. The rebellion of the Armenian society that broke out in 1988 expressed the need for democratization of the Soviet society and played a significant role in the freedom aspirations of the Armenian people. Despite this, little is known about this movement, which is commonly associated with ethnic antagonisms between Armenia and Azerbaijan. The Karabakh movement remained “unnoticed” in the Soviet era, because the regime media blocked information about the mass occurrences of Armenians. Today, the issue of the Karabakh Movement is uncomfortable for political reasons, especially when we talk about Armenian-Russian relations, because Russia attaches great importance to glorifying USSR history. The main goal of the article is to reconstruct the activities of the Karabakh Movement in 1988–1990, as well as to attempt to understand its impact on the processes that contributed to the collapse of the Soviet Union in the context of transformations in Eastern Europe.

W 1989 r. w państwach Europy Wschodniej doszło do przełomowych wydarzeń, które zmieniły historię tego regionu. „Okrągły stół” w Polsce, upadek muru berlińskiego czy „aksamitna rewolucja” w Czechosłowacji zapoczątkowały procesy liberalizacji i usamodzielnienia się od ZSRR. Z czasem transformacje te nazwano „Rewolucjami Europy Wschodniej”. Przyczyniły się one do ostatecznego upadku reżimu sowieckiego i sprawiły, że w początkach lat 90. minionego wieku obszar postradziecki uległ znaczącym przeobrażaniom społecznym, politycznym i gospodarczym. Rok przed wspomnianymi wydarzeniami rozpoczął się wielki ruch demokratyczny w najmniejszej republice Związku Radzieckiego – Armenii, który podważył imperialną politykę władz sowieckich. Z czasem przyjął on nazwę ruchu karabaskiego. Zryw społeczeństwa armeńskiego, który wybuchł w 1988 r., wyraził potrzebę demokratyzacji społeczeństwa radzieckiego i odegrał znaczącą rolę w dążeniach wolnościowych narodu ormiańskiego. Pomimo tego niewiele wiadomo na temat tego ruchu, który powszechnie kojarzony bywa z antagonizmami etnicznymi między Armenią a Azerbejdżanem. Ruch karabaski pozostał „niezauważony” w czasach sowieckich, ponieważ media reżimowe blokowały informacje o masowych wystąpieniach Ormian i konfliktach na Kaukazie. Współcześnie kwestia ruchu karabaskiego jest niewygodna z powodów politycznych, zwłaszcza gdy mówimy o stosunkach armeńsko-rosyjskich. Zasadniczym celem artykułu jest rekonstrukcja działań ruchu karabaskiego w latach 1988–1990, a także próba zrozumienia jego wpływu na procesy, które przyczyniły się do upadku Związku Radzieckiego w kontekście przemian Europy Wschodniej.

Refine search results

1 Przegląd Wschodnioeuropejski

1 Roczniki Humanistyczne

2 Pomieciński A.

1 Ordyan G.

1 Pełczyński G.

2 2021

Search results

Armeńscy Jezydzi. Proces akulturacji a specyfika diaspory

Wielki zryw małego narodu: zapomniany ruch karabaski (1988–1990)