Search results

1

Idea proegzystencji wartością zasadniczą w życiu wychowawcy

100%

Słotwińska H.

Paedagogia Christiana

|

2017

|

vol. 2/40

133-156

PL

Artykuł wskazuje na inspirującą rolę proegzystencji dla wychowawcy w realizowaniu swego powołania. Tekst zapoznaje najpierw z ideą proegzystencji, która zawiera prawdę o człowieku w różnych jego wymiarach. Następnie wskazuje na jej uniwersalizm, związek z wartością, co w końcu upoważnia ideę proegzystencji, aby – mimo swej roli inspirującej – również stanowić wyzwanie dla wychowawcy. Stąd jej podwójna wartość.

EN

The article shows the inspiring function of pro-existence for a pedagogue in realizing his vocation. Firstly, the text provides information about the idea of proexistence, which comprises the truth about human being in his or her different dimensions. Next, it indicates that pro-existence is universal, and its connection with values, which in the end justifies the idea of pro-existence to – apart from its inspirational function – pose a challenge for a pedagogue. Hence, its double value.

2

Idea proegzystencji elementem łączącym społeczeństwa religijnie zróżnicowane

80%

Słotwińska H.

Teologia Praktyczna

|

2017

|

issue 18

58-72

EN

The paper is divided into three sections. The first section gives the brief overview of life in the plural world. In the second section the human being is shown as the highest value. The third, final section investigates pro-existence in the service or religion followers. Religious pluralism refers to an evangelical attitude of openness and kindness towards all religions, which however does not create the obligation to recognise all religious as true. The concept indicates three planes of dialogue with representatives of other religions, among which this is the plane of common values that is particularly important. Furthermore, the value held in the highest regard should be human dignity, and only by conducting our life according to the rules of pro-existence (living for others) can we show our respect to every human. This may be achieved by moving from the egotistic life to living for “the other”, regardless of the accepted worldview or religious practice. Only in this way will religiously diverse societies get closer together and make way for the highest of the worldly goods, the other man.

PL

Artykuł składa się z trzech części. Pierwsza część wprowadzająca w problem odnosi się do życia w świecie religijnie pluralistycznym, druga ukazuje osobę ludzką jako najwyższą wartość, natomiast trzecia, a zarazem ostatnia omawia szczegółowo ideę proegzystencji w służbie wyznawców religii. Pluralizm religijny odwołuje się do ewangelicznej postawy otwartości i życzliwości wobec wszystkich religii, co jednak nie oznacza istnienia obowiązku uznania wszystkich religii za prawdziwe. Wskazuje także na płaszczyzny, na których dochodzi do rozmów z przedstawicielami innych religii. Bardzo ważną płaszczyzną do zbliżenia się ku sobie różnych wyznawców są wspólne wartości, spośród których na pierwszym miejscu stawiana jest godność osoby ludzkiej. Wskazuje także, że potwierdzeniem traktowania każdego człowieka z należnym mu szacunkiem jest wprowadzanie w swoje życie idei proegzystencji (życie dla innych). Wymaga ona przestawienia swojego życia z egoistycznego życia jedynie dla siebie na życie „dla drugich”, bez względu na wyznawany światopogląd czy praktyki religijne. W ten sposób społeczeństwa religijnie zróżnicowane zbliżą się do siebie, otwierając się na najwyższe na ziemi wspólne doczesne dobro, jakim jest drugi człowiek.

3

Proegzystencja wyzwaniem dla człowieka czasów współczesnych

80%

Słotwińska H.

Roczniki Teologiczne

|

2017

|

vol. 64

|

issue 11: Katechetyka

87-104

EN

This article on pro-existence, which is a real challenge for contemporary man, presents the issue by discussing three points. It begins with (1) showing the situation of contemporary man that brings real threats (unfavorable changes in moral values and norms, permissiveness, relativism, moral nihilism, incorrect concept of freedom, modernism, postmodernism, postmodern anti-pedagogy, pedagogy of so-called ideological neutrality, cultural crisis, hunger and misery in many countries, illiteracy, military extermination of the world). Then, the second point (2) is the remedy for these threats, which is respect for another human being as a condition for the restoration of universal brotherhood based on the Bible (man as the “image of God”) and theological and philosophical reflection. The last point (3) gives an example of how humanity can once again enter the path of love. The example is embodied by Jesus Christ with His pro-existence – living His life not for Himself, but “for others”, for man − for his salvation and happiness.

PL

Artykuł na temat proegzystencji, która dla człowieka współczesnego jest prawdziwym wyzwaniem, podjęte zagadnienie prezentuje omawiając trzy kwestie. Rozpoczyna (1) od ukazania sytuacji człowieka czasów współczesnych. Sytuacji, która niesie ze sobą prawdziwe zagrożenia (niekorzystne zmiany w wartościach i normach moralnych, permisywizm, relatywizm, nihilizm moralny, nieprawidłowe pojęcie wolności, modernizm, postmodernizm, antypedagogika postmodernistyczna, pedagogika o tzw. neutralności światopoglądowej, kryzys kulturowy, głód i nędza w wielu krajach, analfabetyzm, militarna zagłada świata). Następnie, kwestia druga wskazuje na środek zaradczy na wspomniane zagrożenia, jakim jest szacunek do drugiego człowieka jako warunek przywrócenia powszechnego braterstwa w oparciu o Biblię (człowiek „obrazem Boga”) oraz refleksję teologiczną i filozoficzną. W ostatniej części (3) został podany przykład w jaki sposób ludzkość może ponownie wkroczyć na drogę miłości. Uosabia go Jezus Chrystus swoją proegzystencją – swoim życiem nie dla siebie, ale „dla drugich”, dla człowieka − dla jego zbawienia i szczęścia.

4

Prezbiter w kontekście eklezjologii komunijnej

71%

Gąsecki K.

Studia Gdańskie

|

2010

|

issue 26

9-25

PL

Sprawujący urząd prezbitera kieruje konkretną wspólnotą w oparciu o „prawzór”, którym jest Jezus Chrystus. In persona Christi służy on jedności Kościoła. W ramach eklezjologii komunijnej jedność tę należy jednak rozumieć jako jedność komunikacyjno–komunijną. Jest to posługa służąca temu, aby ludzie otwierali się na siebie i udzielali się sobie wzajemnie; oznacza ona wspieranie zdolności komunikacyjnej w różnorodnych grupach, czynienie ze wspólnoty przestrzeni spotkania i współżycia, wspieranie powstawania komórek, grup i ruchów. Prezbiter sprawuje in persona Ecclesiae swój urząd, gdy buduje wspólnotę i zachowuje ją, stając się drogowskazem w procesie komunii, żywej wymiany między trójjedynym Bogiem a ludźmi.

EN

The communicatio–communio, into which the believer is being integrated and in which he is participating, needs to be transferred into a communicative practice. The reason is that the existence of Jesus, which is being referred to during the communicatio–communio, is a pro–existence that has taken place in real life. Under such an ecclesiological perspective the task of communicatio–communio may only be understood as a service to the process of becoming a communio through communication. While the ordination for service to the communio is being performed “ad personam”, the ordained is carrier of the communication process and its medium at the same time. The purpose and content of this office is therefore the process of communication with the ultimate goal of achieving communio. Its bearer works in this office “in persona Christi” primarily in order to serve the communal–communicative unity of the church. The purpose is that people open themselves to and communicate with each other so that they may realise with conviction the vivacity and newness that keeps emanating from Jesus Christ. This means that the capacity for communication needs to be furthered in each parish and its various groups. The presbyter performs his office “in persona ecclesiae” by building his parish and creating and maintaining its sense of community. An appropriate definition of this office within the communio–ecclesiology of today is to serve as a signpost within the activities of the communio and the vital interaction between the God of the Holy Trinity and humans.

Refine search results

1 Paedagogia Christiana

1 Roczniki Teologiczne

1 Studia Gdańskie

1 Teologia Praktyczna

3 Słotwińska H.

1 Gąsecki K.

3 2017

1 2010

Idea proegzystencji wartością zasadniczą w życiu wychowawcy

Idea proegzystencji elementem łączącym społeczeństwa religijnie zróżnicowane

Proegzystencja wyzwaniem dla człowieka czasów współczesnych

Prezbiter w kontekście eklezjologii komunijnej