Search results

1

Cena słońca w projektowaniu architektonicznym

100%

Werner W. A.

MAZOWSZE Studia Regionalne

|

2016

|

issue 19

203-207

PL

Podstawowym walorem inwestycji budowlanych jest optymalne wykorzystanie dostępnej przestrzeni – szacowane prawdopodobnymi efektami ekonomicznymi, możliwymi do osiągnięcia w planowanym czasie. Istotną barierę uzyskiwania satysfakcjonujących wyników inwestycyjnych stanowią przepisy techniczne, dotyczące tzw. przesłaniania i zacieniania mieszkań przez projektowane obiekty, w zasięgu których znajdują się mieszkania. Pojawia się zatem problem wyceny wartości, jaką jest dopływ słońca do mieszkania, a więc cena słońca, którą trzeba zapłacić właścicielom mieszkań za częściowe lub całkowite zacienienie mieszkania, a więc obniżenie jego wartości, pozbawionej jednej z cech jakościowych. Przedstawiono własną metodę i oryginalny wzór obliczania ubytku wartości mieszkań całkowicie lub częściowo zacienionych.

EN

The primary economic quality of architectural design is the optimal use of space – estimated by the probable functional results, achievable within the scheduled time. There is a barier to achieving satisfactory investment results in the form of technical regulations regarding so called obscuring and shading of residential apartments by designer structures in whose vicinity such apartments are located. Owners of obscured apartments demand financial compensation from investors for partial of complete deprivation of sunlight, thereby reducing the value of an apartament. The refore, there is the issue of estimating the value of sunlight supply to the potentially shaded apartments, i.e. an arbitrarily specified price of sunlight. This report presents a metod and original formula for calculating the loss of value of apartments partially or completely deprived of sunlight.

2

Projektowanie zrównoważonych obiektów szkolnych w trosce o promocję zdrowia publicznego. Wybrane zagadnienia i przykłady dobrych praktyk

63%

Trojanowska M.

Architectus

|

2019

|

issue 4(60)

125-133

PL

W artykule przedstawiono wybrane zagadnienia związane z projektowaniem zrównoważonych kompleksów szkolnych w trosce o promocję zdrowia zarówno dzieci i młodzieży, jak i osób dorosłych. Przybliżono wyniki badań nad terapeutycznym wpływem kontaktu z naturą. Następnie omówiono trzy kompleksy edukacyjne jako przykłady dobrych praktyk – dwa z Francji i jeden z Polski. Wybrano obiekty, gdzie zastosowano nowatorskie rozwiązania w zakresie zagospodarowania terenu szkoły i zrównoważonych technologii budowlanych. Pierwszy obiekt to Le Groupe Scolaire des Sciences et de la Biodiversité Robert Doisneau z Francji, gdzie ogrody szkolne ulokowano na dachu i tarasach. Drugi to szkoła w Les Mureaux, gdzie stworzono pawilonowy kompleks szkolny, który stał się kulturalnym centrum dzielnicy. Trzeci to przykład gdańskiego kompleksu szkolnego o konstrukcji drewnianej.

EN

This paper presents selected issues concerning sustainable schools design to promote health. The results of research on the therapeutic impact of contact with nature are discussed. Next, three educational facilities are presented as examples of good practices – two from France and one from Poland. Those schools were selected because of innovative architectural design and sustainable construction technologies. The first case is Groupe Scolaire des Sciences et de la Biodiversité Robert Doisneau in France, where the school gardens are located on the roof and terraces. The second case is the Pôle Molière school in Les Mureaux, which became the cultural center of the district. The third case is a wooden school in Gdańsk.

3

Distinctness of shaping form and the context of place – open landscape and urban structure

63%

Konior T.

Architectus

|

2021

|

issue 2(66)

113-122

EN

The subject of this publication represents thoughts and reflections of an architect-practitioner, concerning the differences in shaping architecture depending on the context of the location. The subject of our considerations are buildings designed under the supervision of the author of this text, in Konior Studio. Two examples of buildings in an open landscape are presented: Gymnasium and Cultural Center in Warsaw Białołęka, located outside the urban area, on the edge of the Vistula River, and an office building that is the head office of Press Glass in Konopiska, located in a transformed, green area of a former agricultural wasteland. The next two examples concern buildings located in the urban structure: the Symphony building, which is an extension of the Academy of Music in Katowice, and the building of the State Music School Complex in Warsaw. The author analyzes distinctiveness in the designer’s way of thinking as well as distinctiveness in the solutions shaping architecture depending on the context of place. He also underlines the importance of continuity of thought from the sketch-dream which contains the main idea of the structure, until its implementation. The text is based on relevant literature, supported by in situ research done on characteristic buildings, as well as the architect’s own experiences from the designing process and building development, which served as an illustration of the theses put forth.

PL

Tematem artykułu są przemyślenia i refleksje architekta-praktyka dotyczące relacji, jakie zachodzą pomiędzy kształtowaniem architektonicznej formy a kontekstem przestrzennym otaczającego środowiska. Przedmiotem rozważań są budynki zaprojektowane pod kierunkiem autora niniejszego tekstu w autorskiej pracowni Konior Studio. Obiekty w krajobrazie otwartym zaprezentowano na przykładzie Gimnazjum i Centrum Kultury zlokalizowanym poza terenem zurbanizowanym, na brzegu Wisły w Warszawie-Białołęce oraz biurowca będącego siedzibą główną firmy Press Glass, usytuowanego na przekształconym, zielonym obszarze dawnych nieużytków rolnych. Kolejne dwa przykłady – ulokowane w tkance miejskiej – to budynek „Symfonii”, będący rozbudową Akademii Muzycznej w Katowicach oraz siedziba Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych w Warszawie. Autor analizuje odmienność sposobu myślenia projektanta oraz odmienność rozwiązań kształtujących architekturę w zależności od kontekstu miejsca. Wskazuje także na wagę ciągłości myśli: od szkicu-marzenia, który zawiera główną ideę planowanego obiektu, aż po realizację. Podstawą jest literatura przedmiotu poparta badaniami in situ charakterystycznych obiektów oraz doświadczenia własne architekta wyniesione z procesu projektowania i realizacji budynków, które posłużyły za ilustrację prowadzonych rozważań.

4

Ergonomia we współczesnej architekturze

63%

Krause-Brykalska K.

Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie

|

2017

|

issue 3(35)

121-135

PL

Artykuł stanowi refleksję nad współczesną architekturą w ujęciu rozwiązań ergonomicznych. Analizą objęte będą nieprawidłowości obiektów użyteczności publicznej, takie jak nieprawidłowości związane z oświatą, wydarzeniami kulturalnymi czy handlowe, a w szczególności ich części wspólne: strefa wejściowa – w terenie i w budynku, klatka schodowa, recepcja (pomieszczenia do przyjmowania klientów, sekretariaty, poczekalnie), sanitariat. Są to przestrzenie przeznaczone m.in. dla osób w różnym wieku, o zróżnicowanych możliwościami motorycznymi, znających mniej lub bardziej dany obiekt. Powinny się one charakteryzować dostępnością, czytelnością, a ich rozwiązania nie mogą wpływać negatywnie na bezpieczeństwo. Osoby odpowiedzialne za bezpieczeństwo i wygodę użytkowników to m.in.: projektant, właściciel (zarządca) i ustawodawca zapewniający wymagania w aktach prawnych. Każdy z tych podmiotów ma na uwadze dobro użytkownika, jednakże nietrudno wprowadzić rozwiązanie, które odbiega od zamierzonych celów. Przykładowo w projekcie architektonicznym, który jest wielkim przedsięwzięciem inwestycyjnym, zajmującym się makroskalą założeń przestrzennych w terenie, łatwo przeoczyć taki detal jak układ płytek w sanitariatach. Istotne jest współgranie nowoczesnych, pięknych rozwiązań z potrzebami psychofizycznymi człowieka. Artykuł jest zestawieniem i analizą wybranych przypadków istniejących nieprawidłowości zaobserwowanych przez autorkę.

EN

The article presents some thoughts about modern architecture with regard to ergonomic solutions. An analysis will include improprieties in public utility buildings such as those connected with education, cultural or commercial events. In particular their common space: entry area―on the premise as well as inside the building staircase, reception (receptions, offices, waiting rooms), toilet. These areas are dedicated, among others, to individuals of different age, mobility capacities or knowing the facility more or less. The areas should have an accessible, readable character and their solutions must not affect safety. Individuals responsible for safety and comfort of users are, among others, the designer, owner (manager) and building legislator providing requirements in legal acts. Each of these entities takes into consideration user’s wellbeing; however, it is not difficult to implement a solution which diverts from the intended objectives. For instance, during the architectural project, which constitutes a huge investment undertaking, dealing with macro as well as micro scale of the building―arrangement of toilet tiles―it is easy to overlook a detail. It is important to harmonise modern, beautiful solutions with psychophysical needs of the man. The article is a compilation and analysis of selected cases, existing improprieties observed by the Author.

5

PODEJŚCIE TOPOLOGICZNE WE WSPÓŁCZESNYM PROJEKTOWANIU ARCHITEKTONICZNYM

63%

Pęczek G.

Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo

|

2018

|

issue 14/II

125-142

PL

Na przełomie XX i XXI wieku w architekturze dało się zaobserwować pojawienie się nowej fali awangardy. Projektanci zaczęli tworzyć architekturę o niecodziennych formach, bazujących na skomplikowanej krzywoliniowej geometrii. Było to związane z przejściem od postmodernistycznej architektury sprzeczności i złożoności do architektury opierającej się na zgodnej płynności i ciągłości. Pierwsze podejście było charakterystyczne dla ostatniego wielkiego stylu architektury współczesnej – dekonstruktywizmu, opartego na filozofii fragmentaryzmu Jaques’a Derridy. Drugie podejście natomiast wywodzi się z myślenia Gillesa Deleuze, opisującego świat jako wynik płynnych procesów ciągłego stawania się. Oba podejścia cechuje jednak niezwykła złożoność, zarówno jeśli chodzi o warstwę genotypu, jak i fenotypu architektury. Wydawało się, że podobnie jak w formach generowanych w wyniku myślenia deleuzjańskiego, w metodologii i stylistyce architektury również zapanowała zupełna dowolność, a być może i chaos. Oprócz aspektu związanego z kształtowaniem samej formy architektonicznej, a więc formalnego, istnieje także aspekt programowy, powstały nieco wcześniej, bazujący na topologicznej logice płynności w odniesieniu do kształtowania programu funkcjonalnego obiektu architektonicznego. Ten ostatni, choć mniej atrakcyjny wizualnie, pozostaje niezwykle intrygujący, jeśli chodzi o proces powstawania architektury jako całości. Niniejszy artykuł stanowi próbę scharakteryzowania genezy oraz systematyki rozwoju podejścia topologicznego w aspekcie formalnym i programowym na przełomie XX i XXI wieku.

EN

At the turn of 20th and 21st century there was a new wave of architectural avantargde to be observed. Architects emerged, who have been creating architecture of extraordinary forms, based on complicated curviliniear geometry. It was connected with a transition from postmodern architecture of contradiction and complexity towards architecture based on consensual smoothness and continuity. First approach was characteristic for the last great contemporary architectural style – deconstructivism, based on the philosophy of fragmentation of Jaques Derrida. The second approach comes from thinking of Gilles Deleuze, who described the world as a result of fluid processes of continuous endless becoming. Both of the approaches however are characterized by enormous complexity, both in the architecture’s genotype and the phenotype layers. It seemed, that similarly to the forms generated by deleuzian thinking, a complete freedom, or maybe even chaos, started to rule the methodology and stylistics in architecture. Besidesthe aspect connected with generation of form itself (formal aspect), there is also a program aspect, which emerged a little before the first one. It based in the topological logic of liquidity in respect to the creating of functional program of an architectural object. The latter, although less visually appealing, remains very intriguing, when considering the process of creating architecture as a whole. This article tries to characterize the genesis and systematics of the topological approach in the formal and program aspects in the XX / XXI century turn.

Refine search results

2 Architectus

1 MAZOWSZE Studia Regionalne

1 Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo

1 Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie

1 Konior T.

1 Krause-Brykalska K.

1 Pęczek G.

1 Trojanowska M.

1 Werner W. A.

1 2021

1 2019

1 2018

1 2017

1 2016

Cena słońca w projektowaniu architektonicznym

Projektowanie zrównoważonych obiektów szkolnych w trosce o promocję zdrowia publicznego. Wybrane zagadnienia i przykłady dobrych praktyk

Distinctness of shaping form and the context of place – open landscape and urban structure

Ergonomia we współczesnej architekturze

PODEJŚCIE TOPOLOGICZNE WE WSPÓŁCZESNYM PROJEKTOWANIU ARCHITEKTONICZNYM