Search results

1

The Statilii of Epidauros

100%

Pawlak M.

Classica Cracoviensia

|

2012

|

issue 15: Leadership in Antiquity: Langauge - Institutions - Representations

191-203

EN

The paper traces the lives and careers of elite families of Greek descend in the Roman empire. Main focus of the paper is the family of Statilii, active in the Peloponnese in the 1st-3rd c. AD. The memebers of the family served as local officials of the highest rank and gained great influence in the province, becoming prominent representatives of the regional elite.

2

Géza Alföldy et l’histoire des femmes dans la Rome Antique

100%

Álvarez Melero A.

Studia Europaea Gnesnensia

|

2017

|

issue 16

553-567

EN

The purpose of this article is to study G. Alföldy’s contribution to women’s history thanks to a review of his articles and his main monographs, so as to assess how much significance he attached to them.

3

Power and Aristocracy – Transformation and Composition of the Komnenos “Clan” (1081–1200) – A Statistical Approach

75%

Lachowicz P.

Studia Ceranea

|

2020

|

vol. 10

141-173

EN

The fall of imperial authority and the decline of the Byzantine state at the end of the 12th century has its cause not only in foreign policy but also, to a large extent, in the family policy of the Komnenoi emperors. The “clan” system introduced during Alexios I’ reign and continued by his successors, connected the aristocratic elites with the imperial family by blood ties. In the 12th century, the composition of this group, linked by a complicated marriage network, underwent a significant transformation, which could be one of the most important factors of the later crisis. The purpose of this paper is twofold. First: distinguishing two groups of aristocrats within the Komnenos “clan” i.e. “core” Komnenos family and affine families. Second: determining their approximate numer during the 12th century. Relatively large amount of data about aristocratic elites of that period allows for statistical approach. Written sources and sigillography of the 12th century Byzantium is rich in information about high ranking persons. In addition, the Komnenos era has been thoroughly described in prosopographical works. This allows for counting the number of aristocrats and thus obtaining reliable results. Such an approach is not free from estimation and probability. However, the amount of information is sufficient enough to show the overall trends visible in the composition of the elites associated with the Komnenoi. The result of this study is a table that shows the tendency of the weakening of the Komnenos family in face of a constantly growing group of affine aristocratic families. This sheds a new light on the progressive collapse of the imperial authority after the death of Manuel I Komnenos, the key role of destructive actions of Andronikos I, and the weakness of the Angelos dynasty.

4

Personel kancelarii miasta Chełmna w XVI–XVIII wieku

75%

Superczyński M.

Zapiski Historyczne

|

2020

|

vol. 85

|

issue 2

5-32

EN

The research undertaken in the article is put in the context of the social, administrative and economic transformations undergone by Chełmno (Kulm), which had been a bishop’s town since 1505. These changes also had a significant impact on the organisation of the town’s chancery, which carried out tasks and duties entrusted by municipal authorities. This was reflected in an increase in the number of town officials working in the chancery, to which court secretaries belonged. They formed a professional group, which was characterised by their economic, political and cultural activity against the background of Chełmno community in the early modern period. The main research objective of the article is to create a comprehensive picture of the social environment of Chełmno town chancery from the sixteenth century until 1772, the personnel of which constituted the intellectual elite of the town, and to present the characteristic traits of this group. At the same time, the text presents the profiles of town secretaries and clerks previously unknown or rarely mentioned in the scholarly literature. Methods applied in the research involve critical analysis of the preserved town books and individual documents, both manuscript and edited. On the basis of data collected from the primary sources, a prosopographical analysis has also been conducted. The result of the studies is an overview picture of the professional group formed by the secretaries and clerks of early modern Chełmno, which includes their social origins, family ties, non-professional activity and wealth.

5

Wspólnota jezuitów w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Między tradycją a zmianą

75%

Mariani A.

Zapiski Historyczne

|

2019

|

vol. 84

|

issue 4

123-178

EN

When discussing the composition of the Polish and Lithuanian provinces of the Society of Jesus, this article is part of the trend of prosopographic and socio-historical research devoted to the clergy of the Roman Catholic Church. The aim of the research is to grasp both permanent elements and changes that took place in the structure of the Jesuit community in the Polish-Lithuanian Commonwealth. The author not only presents similarities and differences in the development of the Polish and Lithuanian provinces, but also discusses the trends occurring in their area in a wide pan-European context, comparing the situation of Polish and Lithuanian Jesuits with other administrative units of the order. The chronological scope of the work covers the years 1608–1773, i.e. from the creation of the Lithuanian province as a result of the division of the Polish administrative unit of the order to the dissolution of the Society. The base of primary sources consists of annual and three-year catalogues kept in the Roman Archives of the Society of Jesus, which were analyzed in the form of survey using statistical methods. Against the background of the development of the institution’s network and its financial situation, the author focuses on four issues: the number of Jesuits, their religious vows, their geographical distribution and regions of origin. The conducted research above all shows the influence of the political and military situation of the state on the size of the Jesuit community: the wars of the mid-17th century and, albeit to a lesser extent, the first decade of the 18th century brought serious consequences. The structure of the community in terms of religious vows evolved in a similar way to other European provinces of the Society, as indicated by the increase in the number of professes of four religious vows, who constituted the elite of the order. This phenomenon testifies to the fact that, despite the crises that affected the Commonwealth, the order provided its members with better and better education. The geographical distribution and regions of origin of the Jesuits are closely related, since the recruitment of candidates for the order took place mostly among graduates of Jesuit schools. The most important change in this respect was the increase in the significance of the eastern territories of the Commonwealth both in terms of the number of friars residing there and the participation of representatives of local society in the Jesuit community. As a result of this tendency, in the 18th century the role of the inhabitants of the ethnically Polish territories of the Commonwealth weakened; in the previous century they had constituted, due to their geographical mobility, a substantial part of the Jesuit community in the eastern regions of the Polish-Lithuanian state. This phenomenon clearly indicates the process of cultural integration that took place in the eastern lands of the Polish-Lithuanian Commonwealth, and changes in the social mechanism of recruiting friars, manifested in the increase in the number of Jesuits of noble origin.

6

(...) klasztor ubogi tuteczny pogorzaly, zubożały, spustoszały (...) − uwagi o najstarszym katalogu przeorów klasztoru dominikanów w Oświęcimiu

75%

Szymborski W.

Folia Historica Cracoviensia

|

2019

|

vol. 25

|

issue 1

EN

The aim of this essay was to present the catalogue of priors of the Dominican Monastery in Oświęcim. The subject of analysis was the oldest preserved catalogue of priors, kept in the collections of Dominican archive in Cracow – this particular catalogue was set down at the beginning of the 17th century. The other most important sources concerning the history of the Oświęcim Dominicans were also discussed, works that can be found in archives in Cracow, Wrocław, Lviv and Rome. Among the Oświęcim priors, one can find Father Mikołaj Ursinus, who was behind the plan to divide the Polish province into two. One can also find royal confessors, preachers at Wawel Cathedral, and figures who likewise served as prior of Cracow’s Dominican monastery. One of the priors was Father Leonard Niezabitowski, who, according to Dominican tradition, translated the Bible into Polish.

PL

Celem niniejszego eseju jest przestawienie katalogu przeorów Klasztoru Dominikanów w Oświęcimiu. Przedmiotem analizy był najstarszy zachowany katalog przeorów, przechowywany w zbiorach archiwum Dominikanów w Krakowie, który został utworzony na początku XVII w. Omawiane są również inne ważne źródła dotyczące historii oświęcimskich dominikanów – dzieła znajdujące się w archiwach w Krakowie, Wrocławiu, we Lwowie i w Rzymie. Wśród oświęcimskich przeorów znajdujemy m.in. ojca Mikołaja Ursinusa, który był pomysłodawcą planu podzielenia polskiej prowincji zakonu na dwie części, a także królewskich spowiedników, kaznodziejów z Katedry Wawelskiej oraz zakonników, którzy służyli również jako przeorzy w krakowskim klasztorze Dominikanów. Jednym z tych przeorów był ojciec Leonard Niezabitowski, który, jak głosi dominikańska tradycja, przetłumaczył na język polski Biblię.

7

Scholarly Careers of Polish Women Historians in the Era of the People’s Republic of Poland (Selected Universities)

75%

Kolbuszewska J.

Historyka Studia Metodologiczne

|

2021

|

vol. 51

|

issue Spec. iss.

283-297

EN

This article offers a survey of the careers of 54 Polish female historians who received the habilitacja degree in 1945–1989 at seven Polish universities – four of those were founded soon after the Second World War (University of Łódź, Nicolaus Copernicus University in Toruń, University of Wrocław, Maria Skłodowska‑Curie University in Lublin), while three had been established earlier (University of Warsaw, Jagiellonian University in Kraków and the Adam Mickiewicz University in Poznań). Analysis of personal files and various biographical materials has led the author to a number of conclusions about female historians’ academic careers. The careers reflected the discipline’s development, both in terms of the expansion of its field of inquiry, as well its methodological diversity and the conditions in which it operated. Career paths followed by women were not much different from those followed by men. Neither advancement requirements, nor employment policy at the schools of higher learning were discriminatory towards any of the sexes. However, as far as the female career advancement is concerned, there were some differences between the old and new universities: it was easier for women to obtain managerial positions at the latter.

8

Wspólnota jezuitów w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Między tradycją a zmianą

75%

Mariani A.

|

EN

When discussing the composition of the Polish and Lithuanian provinces of the Society of Jesus, this article is part of the trend of prosopographic and socio-historical research devoted to the clergy of the Roman Catholic Church. The aim of the research is to grasp both permanent elements and changes that took place in the structure of the Jesuit community in the Polish-Lithuanian Commonwealth. The author not only presents similarities and differences in the development of the Polish and Lithuanian provinces, but also discusses the trends occurring in their area in a wide pan-European context, comparing the situation of Polish and Lithuanian Jesuits with other administrative units of the order. The chronological scope of the work covers the years 1608–1773, i.e. from the creation of the Lithuanian province as a result of the division of the Polish administrative unit of the order to the dissolution of the Society. The base of primary sources consists of annual and three-year catalogues kept in the Roman Archives of the Society of Jesus, which were analyzed in the form of survey using statistical methods. Against the background of the development of the institution’s network and its financial situation, the author focuses on four issues: the number of Jesuits, their religious vows, their geographical distribution and regions of origin. The conducted research above all shows the influence of the political and military situation of the state on the size of the Jesuit community: the wars of the mid-17th century and, albeit to a lesser extent, the first decade of the 18th century brought serious consequences. The structure of the community in terms of religious vows evolved in a similar way to other European provinces of the Society, as indicated by the increase in the number of professes of four religious vows, who constituted the elite of the order. This phenomenon testifies to the fact that, despite the crises that affected the Commonwealth, the order provided its members with better and better education. The geographical distribution and regions of origin of the Jesuits are closely related, since the recruitment of candidates for the order took place mostly among graduates of Jesuit schools. The most important change in this respect was the increase in the significance of the eastern territories of the Commonwealth both in terms of the number of friars residing there and the participation of representatives of local society in the Jesuit community. As a result of this tendency, in the 18th century the role of the inhabitants of the ethnically Polish territories of the Commonwealth weakened; in the previous century they had constituted, due to their geographical mobility, a substantial part of the Jesuit community in the eastern regions of the Polish-Lithuanian state. This phenomenon clearly indicates the process of cultural integration that took place in the eastern lands of the Polish-Lithuanian Commonwealth, and changes in the social mechanism of recruiting friars, manifested in the increase in the number of Jesuits of noble origin.

9

Wokół późnośredniowiecznego duchowieństwa ziemi wieluńskiej. Uwagi i uzupełnienia na marginesie książki Tadeusza Nowaka, Duchowieństwo ziemi wieluńskiej w drugiej połowie XV i początku XVI wieku. Studium prozopograficzne, Wieluńskie Towarzystwo Naukowe, Wieluń 2017, ss. 177

63%

Krajniak R.

Res Historica

|

2020

|

issue 50

EN

The aim of this paper is to critically assess Tadeusz Nowak’s book entitled Duchowieństwo ziemi wieluńskiej w drugiej połowie XV i początku XVI wieku. In addition to discussing the content of the monograph, the key part of the paper is devoted to supplementing the reviewed text. The Author brought into particular focus the subject literature, which was not used in the process of writing the work, as well as sources which have been omitted or taken into account only partially, which allow the readers to learn more about the careers of the medieval clergy of Wieluń region.

PL

Celem artykułu jest krytyczna ocena książki Tadeusza Nowaka pt. Duchowieństwo ziemi wieluńskiej w drugiej połowie XV i początku XVI wieku. Poza omówieniem treści monografii zasadniczą część artykułu stanowią uzupełnienia. Szczególną uwagę zwrócono na niewykorzystaną w pracy literaturę przedmiotu, a także na pominięte, bądź uwzględnione jedynie w niewielkim zakresie źródła, dzięki którym możemy lepiej poznać kariery średniowiecznego duchowieństwa ziemi wieluńskiej.

10

Gdańscy dziennikarze nomenklaturowi: portret zbiorowy

63%

Wicenty D.

Polska 1944/45-1989. Studia i Materiały

|

2020

|

issue 18

EN

The article presents an analysis of a group of 42 journalists holding managerial positions in Gdansk mass media under the nomenclature system of Gdansk Voivodeship Committee of the Polish United Workers’ Party. The analysis is twofold. First, it reconstructs the formal organisational context of journalistic nomenclature, including its development and its background in the form of the phenomenon of Gdansk nomenclature as such. Secondly, it sketches a sociologist collective portrait of journalists, taking into consideration, among other things, their social and geographical background, determinants of their political loyalty and the durability of their nomenclature position. The text is based mainly on the personal files identified in the collection of personal files of Gdansk nomenclature of journalists.

PL

Tekst zawiera analizę grupy 42 dziennikarzy piastujących stanowiska kierownicze w gdańskich środkach masowego przekazu objęte systemem nomenklatury gdańskiego KW PZPR. Analiza ma charakter dwojaki. Po pierwsze zrekonstruowany został kontekst formalno-organizacyjny dotyczący nomenklatury dziennikarskiej, w tym jej rozwoju oraz tła w postaci fenomenu gdańskiej nomenklatury jako takiej. Po drugie nakreślony został socjologizujący portret zbiorowy dziennikarzy, uwzględniający m.in. pochodzenie społeczne i geograficzne oraz determinanty politycznej lojalności i trwałości posady nomenklaturowej. Tekst bazuje głównie na aktach osobowych zidentyfikowanych w zbiorze akt personalnych gdańskiej nomenklatury dziennikarzy.

11

Rodzina von Seydel z Luboszyc. Przyczynek do badań prozopograficznych szlachty dolnołużyckiej

63%

Konopnicka M., Ostrowski G.

Studia Zachodnie

|

2017

|

vol. 19

75-85

PL

W 1764 r. Christian Gottfried (von) Seydel nabył wieś Luboszyce oddalone kilka kilometrów od Gubina, które do 1815 r. jako część Dolnych Łużyc przynależały do Saksonii, następnie przeszły pod panowanie pruskie. Pojawienie się rodziny von Seydel w Luboszycach pod koniec XVIII w. odnotowywane zostało w kilku źródłach. Dalsze jej dzieje zrekonstruowano przy pomocy płyt nagrobnych pierwotnie rozproszonych na cmentarzach polanowickim i luboszyckim. Zachowana ewidencja nagrobków wraz z badaniami terenowymi, które doprowadził do odnalezienia kilku jeszcze zachowanych do dnia obecnego nagrobków, pozwoliły na rekonstrukcję historii majątku do 1945 r. Proponowany artykuł ma stanowić przykład zastosowania badan epigraficznych do prozopografii w tym przypadku szlachty dolnołużyckiej.

EN

In 1764 Christian Gottfried (von) Seydel acquired village Luboszyce. It was located several kilometers away from Gubin at Lower Lusatia which was part of Saxony until 1815. Then this region came under Prusian rule. Von Saydel family appeared in Luboszyce at the end of XVIII century and that was recorded in several sources. It was possible to reconstruct family further story by studying gravestones, originally scattered on cemeteries in Polanowice and Luboszyce. Extant cemeteries records and field researches which led to discover few preserved gravestones,allowed to reconstruct history of Seydel manor until 1945. The article presents theusage ofepigraphic studies within prosopography researches, in this case the ones of Lower Lusatia nobility.

12

Źródła do badań prozopograficznych nad duchowieństwem i personelem parafialnym diecezji włocławskiej w okresie nowożytnym

63%

Nowicki T.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2019

|

vol. 112

255-275

EN

The sources regarding modern parishes record groups of people managing and supporting these centres. These were ministrii ecclesiae, that is priests and their auxiliary personnel. The priests – ministri sacramentorum – played the most important role in a parish; their work, however, extended beyond religious and pastoral duties. As far as laypeople are concerned, they assisted priests in parish work. They were sacristans, teachers, cantors, organists, organ pumpers, bell-ringers, gravediggers, midwives and altar servers. The article presents the sources providing information on the groups mentioned above. The archival material that is analysed concerns the diocese of Włocławek in the pre-partition period. The most important and significant sources are the records of canonical visits, containing a great amount of information about the people involved in parish life. These records are not entirely consistent: they do not always include all parishes of the diocese, and above all, they differ in the scope of information, as they were produced on the basis of various questionnaires. Nevertheless, the ones containing a great number of details are invaluable sources for research on the parish clergy and their auxiliary personnel. Other sources useful for research on the parish clergy are the records produced by consistory and episcopal offices. In the latter case, these are the books of episcopal pontifical duties, which, especially the ones of holy orders, are particularly significant for research purposes. In addition, register books constitute an exceptional source of information (although rather of an auxiliary nature) for prosopographical research on the clergy and the people who helped them. Parish offices created registers systematically from the Council of Trent onwards. Consequently, the continuity of the documentation enables a comprehensive description of the subject under study. In addition, one can learn a lot about the clergy and parish auxiliary personnel from other types of sources: the records of colleges and theological seminaries, monastic books of the deceased, the description of churches and parishes provided by various authors, chapter records, diocesan schematisms (appearing at the end of the eigthteenth century), and secular records such as books from municipal offices.

PL

Źródła dotyczące nowożytnych parafii odnotowują grupy ludzi zarządzających i wspomagających działanie tych ośrodków. Byli to ministrii ecclesiae, czyli duchowieństwo i wspomagający ich personel pomocniczy, czyli służba kościelna. Ci pierwsi to ministri sacramentorum. Spełniali najistotniejszą rolę w parafii, choć w badanym okresie mogła ona wykraczała ona poza granice ścisłej obsługi religijnej i duszpasterskiej. Z kolei świeccy pełnili funkcje pomocnicze wspomagając duchowieństwo w różnorodnych zadaniach wykonywanych w parafii. Byli to zatem zakrystianie, nauczyciele, kantorzy, organiści, kalikanci, dzwonnicy, grabarze, ale też położne czy ministranci. W artykule zostały przedstawione źródła, z których czerpać można wiedzę na temat wspomnianych wyżej grup. Zostało to ukazane na przykładzie materiałów archiwalnych dotyczących przedrozbiorowej diecezji włocławskiej. Do najciekawszych i najważniejszych źródeł, zawierających najwięcej informacji o ludziach zaangażowanych w życie parafii należą akta wizytacji kanonicznych. Nie są one całkowicie jednorodne. Nie zawsze obejmują wszystkie parafie diecezji, ale nade wszystko mają różny zakres informacyjny, bo tworzono je o różne kwestionariusze pytań. Niemniej te najpełniejsze informacyjnie są znakomitym źródłem do badań nad duchowieństwem parafialnym i służbą kościelną. Do badań zwłaszcza nad duchowieństwem parafialnym przydatne są księgi wpisów powstałe w urzędach konsystorskich, ale także te pochodzące z kancelarii biskupiej. W tym przypadku szczególną wartość poznawczą mają księgi biskupich czynności pontyfikalnych, zwłaszcza zaś księgi święceń duchownych. Wyjątkowym źródłem informacji do badań prozopograficznych, choć w perspektywie studiów nad duchowieństwem i służbą kościelną raczej o charakterze pomocniczym, są księgi metrykalne. Kancelarie parafialne tworzyły je w miarę systematycznie począwszy od Soboru Trydenckiego. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie dynamiki opisu, jeśli zachowana jest systematyczność i ciągłość tej dokumentacji. Poza tym wiedzę o duchowieństwie i służbie parafialnej czerpać należy z wielu innych rodzajów źródeł: metryk kolegiów i seminariów, klasztornych ksiąg zmarłych, opisów kościołów i parafii sporządzanych przez różnych autorów, akt kapitulnych, pojawiających się pod koniec XVIII wieku schematyzmów diecezjalnych, ale także w aktach o proweniencji świeckiej, jak np. księgach z kancelarii miejskich.

13

Integrace příchozích cizinců do raně novověké pražské společnosti

63%

Fejtová O.

Český časopis historický (The Czech Historical Review)

|

2018

|

vol. 116

|

issue 2

459-485

EN

This study looks at the issue of migration processes in relation to integration in the early modern urban society and its methodological background in terms of socio-historical and cultural-historic research. In regard to options for further development of local historiographic research, the concept of interculturalism is focused on, as a reflection on the space for cultures to encounter each other and mutually define themselves. Using the example of research of immigration into Prague towns during the pre-White Mountain period, opportunities for applying it are outlined and the source base available is characterised. Its effective use should be linked first of all with prosopographic research.

14

Kształcenie jezuitów prowincji litewskiej między tradycją a zmianą Przyczynek do prozopografii jezuitów w dawnej Rzeczypospolitej

51%

Mariani A.

Studia Paedagogica Ignatiana

|

2019

|

vol. 22

|

issue 4

EN

The present paper deals with the education of Jesuits in the Lithuanian Province and its influence on the religious vows made by the end of their religious formation. The research investigates changes that occurred in the structure of Jesuit personnel in regard to the education they received before and after their entry to the Jesuit Order. The main research source consists of personal catalogues from the Roman Archive of the Society of Jesus, to which the methods of statistical analysis and prosopography have been applied. The paper focuses on the following issues: (1) the general number of Jesuit personnel in the province, (2) the studies they completed before and (3) after their entry to the religious order, (4) the number of the professed of four vows and spiritual coadjutors, and (5) the influence of the school reform on Jesuit education, with particular regard to the mathematical sciences. The analysed sources indicate a gradual unification of the educational process, which consisted of a three-year philosophical course and a four-year theological course. Owing to the implementation of this model, the number of Jesuits professed of four vows increased and the number of spiritual coadjutors diminished.

PL

Niniejszy artykuł omawia kształcenie jezuitów prowincji litewskiej oraz jego wpływ na rodzaj ślubów zakonnych składanych po ukończeniu formacji. Celem opracowania jest analiza zmian, jakie zachodziły w strukturze personelu jeśli chodzi o studia odbyte zarówno przed, jak i po wstąpieniu do zakonu. Bazę źródłową stanowią katalogi osobowe prowincji litewskiej, przechowywane w Archiwum Rzymskim Towarzystwa Jezusowego, które zostały opracowane metodą statystyczno-prozopograficzną. Analiza skupia się następujących zagadnieniach: (1) ogólna liczebność personelu prowincji, (2) studia zaliczone przed przyjęciem do Towarzystwa, (3) studia odbyte po wstąpieniu do zakonu, (4) liczebność profesów czterech ślubów i koadiutorów duchownych, (5) wpływ reformy szkolnictwa jezuickiego na kształcenie jezuitów, ze szczególnym uwzględnieniem nauk ścisłych. W świetle badanego materiału można zauważyć stopniowe ujednolicanie procesu kształcenia, na które składały się trzyletni kurs filozofii i czteroletni kurs teologii scholastycznej. W wyniku tego procesu liczba profesów czterech ślubów zwiększała się kosztem koadiutorów duchownych.

15

Kariery naukowe historyczek samodzielnych pracownic nauki w latach 1945–1989

51%

Kolbuszewska J.

Klio Polska. Studia i Materiały z Dziejów Historiografii Polskiej

|

2020

|

issue 12

EN

This article provides a prosopographic analysis of careers pursued by Polish female historians who acquired the status of independent scholars in the era of the Polish People’s Republic. In her survey of seven Polish universities: four founded after the Second World War and three older ones, the author tries to establish what influence on female historians’ careers was exerted by such factors as social background, political views, scholarly interests, academic achievements and gender prejudices. The juxtaposition of the newly established universities with the older and more prestigious ones has served to verify the thesis that the new universities provided better career opportunities for women.

PL

Studium niniejsze jest prozopograficzną analizą karier naukowych polskich historyczek, które w PRL uzyskały samodzielność naukową. Analizując środowisko naukowe siedmiu uniwersytetów: czterech utworzonych tuż po wojnie (Uniwersytet Łódzki, Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Uniwersytet Wrocławski i Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej) i trzech o dłuższej tradycji (Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Jagielloński i Uniwersytet im. Adama Mickiewicza), autorka zastanawia się, jaki wpływ na tempo awansu naukowego historyczek miały takie czynniki jak: pochodzenie społeczne, poglądy polityczne, zainteresowania badawcze i dorobek naukowy, a także uprzedzenia płciowe środowiska akademickiego. Porównanie uczelni nowo powstałych i prestiżowych służyło ponadto weryfikacji hipotezy o większej możliwości awansu na nowych uniwersytetach.

16

Mobility of scholars and sciences between Bohemia, Hungary, Poland, and France in the 14th–15th centuries: the contribution of prosopography to the history of sciences

51%

Spychala P.

Studia Historiae Scientiarum

|

2020

|

vol. 19

EN

This article aims to trace the mobility of scholars and sciences between France and Bohemia, Hungary, and Poland in the 14th and 15th centuries, seen from the perspective of prosopography.These exchanges were concentrated in only three oldest French universities of Montpellier, Orléans and Paris, albeit with significant variations, and in the newly-founded universities north of the Alps in the 14th century, namely those in Prague and Kraków.Mobility was less important and intensive at the end of the Middle Ages because of the policy in favour of establishing national universities.The names of 143 scholars from Bohemia, Hungary, and Poland, who were enrolled in the 14th and 15th centuries in French universities, have been found so far. Several of them played important roles in the history of science in these countries.

PL

Artykuł ten ma na celu prześledzenie mobilności naukowców i nauk między Francją a Czechami, Węgrami i Polską w XIV i XV wieku, widzianej z perspektywy prozopografii.Wymiana ta koncentruje się tylko na trzech najstarszych francuskich uniwersytetach w Montpellier, Orleanie i Paryżu, jednak ze znacznymi różnicami, oraz na nowo powstałych w XIV wieku uniwersytetach na północ od Alp, mianowicie w Pradze i Krakowie.Mobilność ta była mniej ważna i intensywna pod koniec średniowiecza, ponieważ prowadzono politykę na rzecz uniwersytetów krajowych.Do tej pory znaleziono nazwiska 143 uczonych z Czech, Węgier i Polski, którzy zapisali się w XIV i XV wieku na uniwersytety francuskie. Kilka z nich odegrało ważną rolę w historii nauki w tych krajach.

17

Wykaz dworzan konnych i pokojowców towarzyszących królewiczowi Kazimierzowi Kazimierzowicowi w wyprawie na Węgry w latach 1471–1472. Analiza źródła i edycja krytyczna

51%

Szybkowski S.

Studia Źródłoznawcze. Commentationes

|

2023

|

vol. 61

109-126

EN

The article presents an edition of the list of mounted courtiers and valets who accompanied Prince Casimir Jagiellon during his expedition to Hungary in the autumn and early winter of 1471–1472. It also justifies the dating of this account, previously linked to Prince Vladislaus (Władysław) Jagiellon’s expedition to Prague to claim the crown of Bohemia in the summer of 1471. The list informs us of 34 individuals who accompanied Prince Casimir, 28 of whom we learn about for the first time from the published list. The article presents a preliminary prosopographical analysis of this milieu.

PL

W artykule zawarto edycję wykazu dworzan konnych i pokojowców towarzyszących królewiczowi Kazimierzowi Kazimierzowicowi podczas jego wyprawy na Węgry jesienią i wczesną zimą 1471–1472 r. Uzasadniono również datację tego przekazu, uprzednio łączonego z wyprawą królewicza Władysława Jagiellończyka do Pragi po koronę czeską z lata 1471 r. Wykaz informuje o 34 osobach, które towarzyszyły królewiczowi Kazimierzowi, z czego o 28 dowiadujemy się po raz pierwszy z publikowanego wykazu. Przeprowadzono wstępną analizę prozopograficzną tego środowiska.

18

Biskup krakowski Jan Radlica i jego bracia. Uzupełnienia genealogiczne

45%

Szybkowski S.

Średniowiecze Polskie i Powszechne

|

2021

|

vol. 13

46-67

EN

This article makes supplement regarding the closest family circle of Jan Radlica, an outstanding figure of the Polish political scene during the reign of Louis I of Hungary and the initial period in the reign of Władysław Jagiełło. Radlica was chancellor of the Kingdom of Poland, a member of the college of governors of the Kingdom of Poland, and the bishop of Kraków. Sobiesław Szybkowski points out that, besides Wojciech of Krowica and Łask (the ancestor of the Łaski family of the Korab coat of arms), the castellan of Ląd, Mojek-Mojżesz (1381-1390), the castellan of Biechów, was most certainly also Radlica’s brother. Szybkowski also reconstructs the circle of Mojka-Moses’s direct descendants. Bogusław of Rajsko (1386) and Tomek of Rajsko (1400) could also have been Radlica’s brothers. These additions to the genealogy of this family circle make possible a better reconstruction of the bishop’s property base, which at the beginning of the fifteenth century, consisted of 20 estates. A significant part of these estates must have been purchased by Jan Radlica personally or with his money, which confirms the opinions of medieval biographers about the bishop as the founder of estates forhis poor relatives. However, Radlica made sure not only that the welfare of his family would increase, but also that his brothers would pursue careers in the administration. There is no doubt that both the castellan of Biechów Mojek-Mojżesz and the castellan of Ląd Wojciech from Krowica and Łask owed their positions as castellans to him.

DE

Der Artikel enthält Ergänzungen in Bezug auf den engsten Familienkreis von Jan Radlica - einer prominenten Persönlichkeit der polnischen Politik zur Herrschaftszeit von Ludwig dem Großen und zur frühen Regierungszeit von Władysław Jagiełło, Kanzler des Königreichs Polen, Mitglied des Kollegiums der Statthalter vom Königreich Polen und schließlich Bischof von Krakau. Es wurde darauf hingewiesen, dass der Bruder des Bischofs außer dem Kastellan von Lond (Ląd), Wojciech von Krowica und Łask (Vorfahr von Łaskis mit dem Wappen von Korab), sicherlich auch der Kastellan von Bechau (Biechów), Mojek-Mojżesz (1381-1390) war. Es wurde ebenfalls der Kreis der direkten Nachkommen von Mojek-Mojżesz rekonstruiert. Die Brüder des Bischofs könnten auch Bogusław von Rajsko (1386) und Tomek von Rajsko (1400) gewesen sein. Die Ergänzungen betreffend die Genealogie dieses Familienkreises ermöglichten eine genauere Rekonstruktion seines Vermögens, das zu Beginn des 15. Jahrhunderts aus 20 Gütern bestand. Ein beträchtlicher Teil davon muss von Jan Radlica bzw. mit seinem Geld erworben worden sein, was die Theorien der mittelalterlichen Biographen über den Bischof als Stifter von Ländereien für seine armen Verwandten bestätigt. Der Krakauer Bischof kümmerte sich jedoch nicht nur um die Vermehrung seiner Familiengüter, sondern auch um die Beamtenlaufbahnen seiner Brüder. Es besteht kein Zweifel, dass ihm und seinen Bemühungen sowohl der Kastellan von Bechau, Mojek-Mojżesz, als auch der Kastellan von Lond, Wojciech von Krowica und Łask, ihre Kastellanämter zu verdanken haben.

PL

W niniejszym artykule dokonano uzupełnień dotyczących najbliższego kręgu rodzinnego wybitnej postaci polskiej sceny politycznej lat panowania Ludwika Andegaweńskiego oraz początkowego okresu rządów Władysława Jagiełły – kanclerza Królestwa Polskiego, członka kolegium namiestników Królestwa Polskiego, wreszcie biskupa krakowskiego Jana Radlicy. Wskazano, że obok kasztelana lądzkiego Wojciecha z Krowicy i Łasku (przodka Łaskich herbu Korab) bratem biskupa był na pewno kasztelan biechowski Mojek-Mojżesz (1381–1390). Krąg bezpośrednich potomków Mojka-Mojżesza został także zrekonstruowany. Braćmi biskupa mogli być też Bogusław z Rajska (1386) i Tomek z Rajska (1400). Uzupełnienia dotyczące genealogii tego kręgu rodzinnego pozwoliły na lepszą rekonstrukcję jego bazy majątkowej, składającej się na początku XV wieku z 20 posiadłości. Znaczna część spośród nich musiała być zakupiona przez Jana Radlicę lub za jego pieniądze, co potwierdza opinie średniowiecznych biografistów o biskupie jako fundatorze dóbr dla swoich ubogich krewnych. Biskup krakowski zadbał jednak nie tylko o pomnożenie dóbr swojej rodziny, ale również o kariery urzędnicze swoich braci. To niewątpliwie jemu i jego zabiegom urzędy kasztelańskie zawdzięczali zarówno kasztelan biechowski Mojek-Mojżesz, jak i kasztelan lądzki Wojciech z Krowicy i Łasku.

19

Колективна біографія шістдесятників: проблема збору та систематизації матеріалів

45%

Плющик О.

TEKA Komisji Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych

|

2022

|

vol. 6

|

issue 17

1-14

PL

Artykuł został poświęcony problematyce gromadzenia i systematyzowania materiałów dotyczących postaciach ukraińskich „szistdesiatnyków”, integrowania rozproszonych dokumentów i włączania prac badaczy do bazy materiałów biograficznych. Zwrócono uwagę na narzędzia badań prozopograficznych, które proponuje się dla stworzenia zbiorowego portretu „szistdesiatnyków”. W artykule podjęto próbę zdefiniowania odrębnych pojęć terminologicznych na oznaczenie zjawisk, działań i statusu osób ruchu lat 60. i 70. XX wieku, a także dokonano analizy zbioru dokumentów i materiałów, które są publicznie dostępne w przestrzeni informacyjnej Ukrainy oraz ich zdolności do budowy pełnego zbioru informacji w celu stworzenia bazy danych z myślą o edycji zbiorowej biografii przedstawicieli ww. ruchu lat 60. i 70. XX wieku.

EN

The article deals with the problem of collecting and systematizing materials about the figures of the Ukrainian literary movement of the 1960s, integrating scattered documents and scientists’ works of into the base of biographical materials. Attention is focused on the tools of prosopographical research, which is proposed for creation of a collective portrait of the writers of the 1960s. In the article an attempt has been made to define separate terminological concepts for the designation of phenomena, actions and status of persons of the literary movement of the 1960s and 1970s, as well as an analysis of the set of documents and materials that are publicly available in the information space of Ukraine and their ability to provide a full-fledged collection information for the formation of a database with the aim of creating a collective biography of the representatives of the literary movement of the 60s and 70s of the 20th century.

UK

Стаття присвячена проблемі збирання й систематизації матеріалів про діячів українського шістдесятництва, інтеграції розрізнених документів і напрацювань учених до бази біографічних матеріалів. Увага зосереджується на інструментарії просопографічного дослідження, що пропонується для створення колективного портрета шістдесятників. У статті здійснена спроба визначити окремі термінологічні поняття на позначення явищ, дій і статусу осіб руху шістдесятництва 1960–1970-х років, а також аналіз комплексу документів і матеріалів, що знаходяться у відкритому доступі в інформаційному просторі України, та їхньої спроможності в забезпеченні повновартісного збору інформації для формування бази даних з метою створення колективної біографії представників руху шістдесятництва 60–70-х років ХХ століття.

20

Важный опыт просопографического исследования. O книге Войцеха Кравчука „Верные королю"

38%

Selin A.

Wschodni Rocznik Humanistyczny

|

2020

|

vol. XVII (2020)

|

issue 2: Rozejm w Dywilinie (1618) na tle epoki, pod red. A. Góraka

271-280

RU

Книга Войцеха Кравчука «Верные королю» представляет собой новаторское просопографическое исследование особой группы эмигрантов - финнов и шведов - в конце 16 века в Речи Посполитой. Автор проанализировал все возможные источники, которые могли дать информацию об этих людях, изучил различные группы этих эмигрантов (аристократия, бюрократия, духовенство, шляхта, женщины и др.) и феномен «шведского двора» польско-литовского короля Сигизмунда III. Суть автора в том, что Речь Посполитая в «золотом веке» была очень разнообразным государством и обществом, и король должен был учитывать интересы всех религиозных, этнических и социальных слоев. Биографические данные, использованные в исследовании Войцеха Кравчука, ярко подтвердили этот тезис. Вторая половина книги — это публикация документов по рассматриваемой группе с очень подробным биографическим комментарием.

EN

The Wojciech Krawczuk’s book «Wierni Królowi» is an innovative prosopographical study of a very special group of emigrants – Finns and Swedes – in late 16th century to Polish-Lithuanian Commonwealth. The author analyzed all possible sources that could give information on these people, studied different groups of those emigrants (aristocracy, bureaucracy, clergy, gentry, women, etc.) and phenomena of “Swedish Court” of Polish-Lithuanian king Sigismund III. The author’s main point is that the Polish-Lithuanian Commonwealth in its “Golden Age” was very diverse state and society and the king had to take into account interests of all the religious, ethnic and social strata. The biographical information used in the Wojciech Krawczuk’s research brightly proved this thesis. The second half of the book is the publication of documents on the group under consideration with very detailed biographical comment.

PL

Książka Wojciecha Krawczuka „Wierni Królowi” jest nowatorskim studium prozopograficznym bardzo szczególnej grupy emigrantów - Finów i Szwedów - u schyłku XVI wieku do Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Autor przeanalizował wszystkie możliwe źródła, które mogłyby dostarczyć informacji o tych osobach, zbadał różne grupy tych emigrantów (arystokrację, biurokrację, duchowieństwo, szlachtę, kobiety itd.) Oraz zjawiska „szwedzkiego dworu” króla polsko-litewskiego Zygmunta III. Głównym punktem autora jest to, że Rzeczpospolita Obojga Narodów w swoim „złotym wieku” była bardzo zróżnicowanym państwem i społeczeństwem, a król musiał uwzględniać interesy wszystkich warstw wyznaniowych, etnicznych i społecznych. Informacje biograficzne wykorzystane w badaniach Wojciecha Krawczuka jasno potwierdziły tę tezę. Druga połowa książki to publikacja dokumentów dotyczących rozważanej grupy z bardzo szczegółowym komentarzem biograficznym.

Refine search results

The Statilii of Epidauros

Géza Alföldy et l’histoire des femmes dans la Rome Antique

Power and Aristocracy – Transformation and Composition of the Komnenos “Clan” (1081–1200) – A Statistical Approach

Personel kancelarii miasta Chełmna w XVI–XVIII wieku

Wspólnota jezuitów w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Między tradycją a zmianą

(...) klasztor ubogi tuteczny pogorzaly, zubożały, spustoszały (...) − uwagi o najstarszym katalogu przeorów klasztoru dominikanów w Oświęcimiu

Scholarly Careers of Polish Women Historians in the Era of the People’s Republic of Poland (Selected Universities)

Wspólnota jezuitów w Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Między tradycją a zmianą

Wokół późnośredniowiecznego duchowieństwa ziemi wieluńskiej. Uwagi i uzupełnienia na marginesie książki Tadeusza Nowaka, Duchowieństwo ziemi wieluńskiej w drugiej połowie XV i początku XVI wieku. Studium prozopograficzne, Wieluńskie Towarzystwo Naukowe, Wieluń 2017, ss. 177

Gdańscy dziennikarze nomenklaturowi: portret zbiorowy

Rodzina von Seydel z Luboszyc. Przyczynek do badań prozopograficznych szlachty dolnołużyckiej

Źródła do badań prozopograficznych nad duchowieństwem i personelem parafialnym diecezji włocławskiej w okresie nowożytnym

Integrace příchozích cizinců do raně novověké pražské společnosti

Kształcenie jezuitów prowincji litewskiej między tradycją a zmianą Przyczynek do prozopografii jezuitów w dawnej Rzeczypospolitej

Kariery naukowe historyczek samodzielnych pracownic nauki w latach 1945–1989

Mobility of scholars and sciences between Bohemia, Hungary, Poland, and France in the 14th–15th centuries: the contribution of prosopography to the history of sciences

Wykaz dworzan konnych i pokojowców towarzyszących królewiczowi Kazimierzowi Kazimierzowicowi w wyprawie na Węgry w latach 1471–1472. Analiza źródła i edycja krytyczna

Biskup krakowski Jan Radlica i jego bracia. Uzupełnienia genealogiczne

Колективна біографія шістдесятників: проблема збору та систематизації матеріалів

Важный опыт просопографического исследования. O книге Войцеха Кравчука „Верные королю"