Search results

1

The Commentary on the Supreme Court’s Judgment of 18 March 2014, I CSK 295/13, Concerning a Reduction of Compensation Due to the Minor

100%

Chmielnicka P.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2017

|

vol. 26

|

issue 2

EN

This commentary refers to the assessment of the situation in which there are grounds conditioning the reduction of compensation due to an underage, who contributed to the injury, and because of his age is not responsible, and is it possible when required by the principles of community life – to apply by analogy Art. 428 of the Civil Code. The author agrees with the Supreme Court, that in the factual situation of the case it can be applied by analogy with the said provision.

PL

Glosa dotyczy problemu oceny, w jakiej sytuacji zachodzą przesłanki warunkujące obniżenie odszkodowania należnego małoletniemu, który przyczynił się do powstania szkody, a ze względu na swój wiek nie ponosi odpowiedzialności, oraz czy można, gdy wymagają tego zasady współżycia społecznego, stosować przez analogię art. 428 k.c. Autorka podziela pogląd SN, że w sytuacji faktycznej przedmiotowej sprawy można stosować przez analogię wspomniany przepis.

2

The Scope of Adjudication in Cases of Pecuniary Compensation for the Harm Suffered – Comments in Light of the Resolution of the Supreme Court of 11 April 2019 (III CZP 105/18, BSN 2019, no. 4, p. 8)

100%

Sekuła-Leleno M.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2020

|

vol. 29

|

issue 4

EN

The purpose of this study is to analyze legal issues related to the scope of adjudication in cases of pecuniary compensation for the harm suffered, especially in a situation in which the party objected that the injured party contributed to the damage, and in a situation in which the claim submitted in the lawsuit was of a lower amount than the potentially “adequate compensation”. The principle of ne eat iudex ultra petita partium means that the court may decide only on what is claimed submitted by the party requesting legal protection. The scope of the requested legal protection thus sets the boundaries of the subject of the decision. At the same time, the assumption that there should be complete agreement between the subject of the proceedings and the subject of the ruling, i.e. what covers the subject of the decision, should be considered correct. As a result, it must be recognized that there are a close relationship and interdependence between limiting the court with what is claimed and the subject matter of the dispute. In determining the claim, the plaintiff thus sets the boundaries of the subject of the dispute, and limiting the court with what is claimed is tantamount to limiting the subject of the dispute.

PL

Celem niniejszego opracowania jest analiza zagadnień prawnych związanych z zakresem orzekania w sprawach o zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę, zwłaszcza w sytuacji, w której strona podniosła zarzut przyczynienia się poszkodowanego do powstania szkody, a żądanie zgłoszone w pozwie obejmowało kwotę niższą od potencjalnie „odpowiedniego zadośćuczynienia”. Obowiązywanie zasady ne eat iudex ultra petita partium oznacza, że sąd może orzec wyłącznie o tym, co zostało objęte żądaniem przedstawionym przez podmiot występujący z wnioskiem o udzielenie ochrony prawnej. Niniejsza analiza prowadzi do wniosku, że zakres żądanej ochrony prawnej wyznacza granice przedmiotu rozstrzygnięcia. Jednocześnie za prawidłowe należy uznać założenie, że powinna istnieć całkowita zgodność między przedmiotem procesu a przedmiotem orzekania, tj. tym, co obejmuje przedmiot rozstrzygnięcia. W rezultacie należy stwierdzić, że istnieje ścisły związek i współzależność pomiędzy związaniem sądu granicami żądania a problematyką przedmiotu sporu. Określając żądanie, powód wyznacza więc granice przedmiotu sporu, a związanie sądu przedstawionym żądaniem jest równoznaczne ze związaniem przedmiotem sporu.

3

Przyczynienie uzasadniające zmniejszenie odszkodowania należnego pacjentowi na gruncie art. 362 k.c.

100%

Malicki A.

Acta Iuris Stetinensis

|

2016

|

issue Acta Iuris nr 13

PL

Niniejszy artykuł stanowi próbę wyjaśnienia, w jakich okolicznościach możliwe jest umniejszenie odszkodowania należnego pacjentowi od lekarza lub podmiotu leczniczego, ze względu na jego przyczynienie się do powstania szkody. Wskazano na prezentowane dotychczas poglądy doktryny odnoszące się do stosowania art. 362 k.c. Zaproponowano mechanizm stosowania instytucji przyczynienia się z art. 362 k.c. Głównym obszarem badawczym było rozróżnienie pojęcia „przyczynienia się” od „przyczynienia uzasadniającego zmniejszenie odszkodowania”. Zwrócono uwagę na konieczność rozróżnienia tych dwóch kategorii pojęciowych, a także wskazano na konsekwencje tego. Opisano tendencje dotyczące tego problemu dostrzegalne w orzecznictwie. Poczynione uwagi ogólne odniesiono do najczęstszych sytuacji, w których pacjent w procesie leczenia przyczynia się do powstania lub zwiększenia szkody. W prowadzonych badaniach ujęto niestosowanie się do zaleceń lekarza, podawanie nieprawdziwych informacji o stanie zdrowia i w końcu, odmowę poddania się zabiegowi. W artykule poruszono także zagadnienia związane z samym procesem miarkowania odszkodowania.

EN

This article explains the institution of contributing injured, which is regulated in article 362 Polish Civil Code. It proposes a mechanism for the application of this institution. The main area of research is to differentiate the concept of “contributing” and “contributing to justify a reduction in compensation”. Describes the tendencies of this problem, which were appeared in the jurisprudence. General remarks related to the most common situations in which the patient (during treatment) contributes to the creation or increase damage. In terms of research included noncompliance to the doctor’s recommendations, giving false information about health condition and eventually refusal to undergo the treatment. The article also raised issues related to the process of reduction of compensation.

4

Działanie na własne ryzyko a zgoda poszkodowanego i jego przyczynienie się do powstania lub zwiększenia szkody

80%

Zelek M.

Prawo Asekuracyjne

|

2018

|

vol. 1(94)

50-60

PL

Autor artykułu podejmuje próbę wyjaśnienia relacji pomiędzy trzema instytucjami związanymi z odpowiedzialnością odszkodowawczą – działaniem na własne ryzyko, zgodą poszkodowanego oraz jego przyczynieniem się do powstania lub zwiększenia szkody (art. 362 k.c.). W opracowaniu opisano konstrukcję prawną wszystkich trzech instytucji, dokonano ich porównania, uwzględniając konsekwencje, co umożliwiło wskazanie występujących pomiędzy nimi podobieństw i różnic. Opisano również schemat prawidłowego postępowania sądu przy badaniu, czy w danej sprawie wystąpiła któraś z analizowanych instytucji.

EN

The article is an attempt to explain the relationship between three institutions connected with liability for damages - action at your own risk, the consent of the injured party and the victim's contribution to the occurrence or increase damage (art. 362 of the Civil Code). As well as describing the legal structure of all three concepts, the author makes a comparison having regard to the consequences, which allows to identify the similarities and differences between them. Finally, the appropriate court's procedure has been presented to examine whether any of the analysed institutions has occurred in a particular case.

Refine search results

2 Studia Iuridica Lublinensia

1 Acta Iuris Stetinensis

1 Prawo Asekuracyjne

1 Chmielnicka P.

1 Malicki A.

1 Sekuła-Leleno M.

1 Zelek M.

1 2020

1 2018

1 2017

1 2016

The Commentary on the Supreme Court’s Judgment of 18 March 2014, I CSK 295/13, Concerning a Reduction of Compensation Due to the Minor

The Scope of Adjudication in Cases of Pecuniary Compensation for the Harm Suffered – Comments in Light of the Resolution of the Supreme Court of 11 April 2019 (III CZP 105/18, BSN 2019, no. 4, p. 8)

Przyczynienie uzasadniające zmniejszenie odszkodowania należnego pacjentowi na gruncie art. 362 k.c.

Działanie na własne ryzyko a zgoda poszkodowanego i jego przyczynienie się do powstania lub zwiększenia szkody