Search results

1

The Playful Brain: Educating for Belonging

100%

Donaldson O. F., Graczykowska J.

Podstawy Edukacji

|

2014

|

vol. 7

441-454

PL

Poza oczywistym zróżnicowaniem w życiu jest w nim także powszechne poczucie serdeczności i przynależności. Aby edukacja była efektywna, musi zaadaptować się do wyrażania jedności, co nie może odbyć się przez zwyczajne podnoszenie standardów technologicznych albo kolejnych raportów i rozliczeń. Nasze zaawansowanie w technologie okaże się fatalne w skutkach dla rodzaju ludzkiego, chyba że osiągniemy postęp w tym, co A. Schweitzer nazwał „szacunkiem dla życia”. Potrzebujemy zupełnie innego podejścia. Proponujemy reﬂeksję nad dziecięcą zabawą. Ukryty w niej jest bowiem kod dobroci, który nie tylko może wpłynąć na zmianę naszego umysłu, ale może także zmienić funkcjonowanie mózgu i nasze zachowanie. Pogłębiona wiedza naukowców i mistyków mówi, że mamy predyspozycje do rozpoznania naszego poczucia jedności. Wielu naukowców i mędrców uznaje fakt istnienia w życiu ciągłego wzorca jedności, nie wiedzą oni jednak, w jaki sposób można go rozwijać. Są trzy cele tego artykułu. Po pierwsze, sugerujemy, że życie ma wewnętrzny i uniwersalny kod życzliwości, który zastępuje umysł nastawiony na rywalizację. Po drugie, dziecięca „pierwotna zabawa” powoduje odnawianie się tego kodu. Po trzecie, ten kod życzliwości można pielęgnować i rozwijać w kierunku aktywnych form współczucia, które są praktyczną, uniwersalną, systematyczną alternatywą dla edukacji. Na szczęście ten wzór może być przez nas odkrywany i doświadczany. Wraz z najnowszymi zdobyczami neurologii nasza zabawa z dziećmi i zwierzętami dostarcza danych, które ilustrują, że original play (pierwotna zabawa) opiera się na prostych, wewnętrznych, praktycznych mechanizmach, które zmniejszają lęk i zachowania agresywne, a także zastępują je działaniem pełnym współczucia i miłości. Ten „nowy wzór mapy mózgu” umożliwia przetwarzanie informacji w sposób zupełnie inny, niż ma to miejsce w przypadku zachowań rywalizacyjnych. Przewzorowaniu ulega lęk i agresja, które przekształcane są we współczucie. Original play zapewnia wysokiej jakości umiejętności wynikające z naszej wrodzonej inteligencji i zmienia stany lękowe, wzmacniając wytworzone przez zabawę szczególne połączenia neurologiczne, co z kolei generuje spokój, przytomność umysłu i współczucie.

EN

Behind the apparent diversity of life lies life’s common sense of kindness and belonging. To be effective education must adapt itself to express the unity. This cannot be done by simply upgrading our technology or adding names to our social networking accounts. All of our advances in technology will prove fatal to us in the end unless we achieve a corresponding advance in what Albert Schweitzer called „reverence for life”. We need a radically different approach. We’re proposing that hidden in children’s original play is a code of kindness that can not only change our minds about separation and conﬂict but change our brains and our behavior. The stunning message of scientists and mystics is that we are predisposed to recognize our sense of unity. Yet while many scientists and sages acknowledge that a sustaining pattern of unity exists in life, they haven’t known how to develop it. The purpose of this article is threefold. First, we suggest that life has an internal and universal code of kindness that replaces the contest mindset with a playful brain. Second, children’s original play actualizes this code of kindness. Third, this code of kindness can be nurtured and cultivated into an active form of compassion providing a practical, systematic, and universally applicable alternative for education. Fortunately this pattern can be discovered and experienced by us. Consistent with recent ﬁndings in neuroscience our play with children and animals has provided a wealth of anecdotal and empirical data demonstrating that original play is a simple, inherent, and practical relationship that decreases fear and aggressive behavior and replaces these feelings and actions with wisdom and compassion. Original play’s „remapping” enables the brain to process information much differently than in contest consciousness, rechanneling fearful, aggressive energies toward compassion. Original play taps into implicit, hard-wired capacities of our native intelligence and in the process destructures, deprograms and deconditions fear, while strengthening speciﬁc neurological circuits that generate peacefulness, awareness, and compassion.

2

Zabytkowe części składowe i przynależności a przedmiot wpisu do rejestru zabytków – uwagi de lege lata i de lege ferenda

84%

Drela M.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2017

|

vol. 27

|

issue 3

27-46

PL

Niniejszy artykuł ma na celu analizę przepisów ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami dotyczących zabytków ruchomych w kontekście przedmiotu wpisu do rejestru zabytków według obecnie obowiązującego stanu prawego, z uwzględnieniem przepisów Kodeksu cywilnego dotyczących rzeczy ruchomych. Autorka przedstawia rozważania na temat statusu rzeczy ruchomej w prawie cywilnym jako rzeczy samoistnej, części składowej lub przynależności innej rzeczy w celu ukazania różnicy pomiędzy zabytkiem ruchomym a częścią składową zabytku nieruchomego. Obecnie rozróżnienie to jest szczególnie problematyczne w praktyce w obszarze wpisu do rejestru zabytków sztuki sakralnej stanowiącej wyposażenie lub ozdoby świątyń. Nie jest zgodna z prawem praktyka wpisywania zdobień ścian i innych płaszczyzn budynków do rejestru zabytków ruchomych, lecz należałoby je ujmować jako wyposażenie stałe zabytków nieruchomych (co dotyczy głównie świątyń) jednym wpisem – jako części składowych lub przynależności łącznie z zabytkiem nieruchomym. Sformułowane uwagi mogą być podstawą do dalszych prac legislacyjnych w zakresie propozycji treści przepisów prawnych ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Końcowa część artykułu dotyczy ochrony folkloru (niematerialnego dziedzictwa kulturowego) poprzez wpis zabytków ruchomych do rejestru zabytków łącznie z zabytkiem nieruchomym jako rzeczy ruchomych stanowiących przynależności określonego miejsca.

EN

In this article the author analyses the provisions of the Polish Law on the protection of monuments and care for monuments related to movable monuments in the context of the object of registration in the register of monuments according to the current law, taking into also account provisions of the Civil Code on movable property. The author presents a discussion of the status of a movable object in civil law as a separate single item, fixtures in the building (component item), or appurtenances, in order to show the difference between a movable monument and a part of a immovable property. Currently, this distinction is particularly problematic in practice in the area of the registration of monuments of art decoration of sacred buildings (churches, temples). It is not in accordance with the Polish law The practice to enter decorations of walls and other facades of buildings into the register of movable monuments is not legitimate, instead they should be regarded as permanent facilities of immovable monuments (mainly the temples) covered with one entry – as fixtures or appurtenances of historical immovable property. The author’s remarks may serve as a basis for further legislative work on the proposal for the content of the law on the protection of monuments and the protection of monuments. The final part of the article concerns the protection of folklore (intangible cultural heritage) with the entry of movable monuments into the register of immovable monuments (buildings) as movables appurtenances belonging – due to the tradition and their function – to a particular place.

3

The Narrative Construction of Identity among the Namibian Czechs

84%

Miškařík P.

Studia Etnologiczne i Antropologiczne

|

2019

|

vol. 19

121-137

EN

The main goal of this paper is to explain how the group of so-called Namibian Czechs identifies itself and how it expresses the feeling of belonging to a specific identity in its narrative. The paper is based on the analysis of biographical narrative, which was obtained by the method of oral history, and it also contains information from archival sources and participant observation. The respondents are members of a group of fifty-six children war refugees, who were educated and accommodated in Czechoslovakia between 1985 and 1991. It was a part of internationalsolidarity aid, provided to liberation movements with communist orientation. The analysis of the biographical narrative of the respondents provides us with information about the specific individual reflection on processes of self-identification and a multiplicity of certain identities.

4

O przynależeniu jako naczelnej wartości domu

67%

Popławski P.

Edukacja Filozoficzna

|

2021

|

issue 71

167-190

PL

W tym artykule autor przygląda się przynależeniu jako potencjalnie jednej z najważniejszych wartości domu. Omawia wybrane koncepcje filozoficzne, badania psychologiczne i intuicje przejawiające się w języku potocznym, po to aby znaleźć odpowiedź na pytanie, czy nie jest tak, że przynależenie jest jedną z najważniejszych wartości związanych z pojęciem domu.

EN

This paper takes a look at belonging as potentially one of the most important values of home. The author discusses selected philosophical concepts, psychological research and intuitions manifested in everyday language to find an answer to the question whether belonging is indeed one of the most important values associated with the concept of home.

5

Autorstwo życia a niepełnosprawność – ponawiane odczytywanie idei normalizacji

59%

Głodkowska J.

Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo

|

2014

|

issue 1(23)

75-96

PL

Artykuł rozpatruje ideę normalizacji, przytaczając na wstępie dwa źródła: psychologię pozytywną oraz filozofię witalistyczną. Pierwsza ukazuje, jak można w człowieku poznawać jego dobrostan i sprzyjać jego rozkwitowi. Druga skupia się na ludzkim życiu, nadając mu sens podstawowy. Autorka podkreśla stanowisko, że normalizacja nie oznacza bycia normalnym i tę ideę interpretuje z punktu widzenia bezwarunkowej przynależności i społecznej tożsamości pozbawionej piętna. W rozważaniach ukazuje także normalizację jako instrument władzy i narzędzie przemocy symbolicznej oraz w kategoriach wspólnego ze społeczeństwem doznawania świata i wspólnego bytowania.

EN

The article examines the normalization principle and quotes two sources at the beginning: positive psychology and vitalism. The first one shows how to learn about a person’s well-being and promote his or her flourishing. The second one focuses on human life, giving it a fundamental meaning. The author emphasizes the position that normalization does not mean being normal and interprets this principle from the point of view of absolute membership and social identity devoid of stigma. She also depicts normalization as an instrument of power and a tool of symbolic abuse and in terms of experiencing the world together with society and shared living.

6

Crossing Borders – Zwischen Geschlecht, Kultur und Identität: Sasha Marianna Salzmanns Debütroman Außer sich (2017)

51%

Lamberti T.

Wortfolge. Szyk Słów

|

2023

|

vol. 7

1-20

EN

With her debut novel Außer sich (2017), Sasha Marianna Salzmann undertakes a journey through the history of the last hundred years and explores the themes of flight, migration, gender, the search for identity, and generational trauma through four generations. The plot centers on Alissa, called Ali, a woman in her mid-20s, who travels to Istanbul driven by the search for her twin brother Anton. Boundaries and their transgressions are at the heart of the novel. Gender boundaries are subverted in the form of transgender characters, geographical boundaries are transgressed through changes of place and time. Cultural and linguistic boundaries are concomitants of memory work that shifts in space and time. The article will focus on three limit-concepts essential to the novel: Geographical boundaries, temporal boundaries, and gender boundaries.

PL

W swojej debiutanckiej powieści Außer sich (2017) Sasha Marianna Salzmann wybiera się w podróż przez historię ostatnich stu lat i ukazuje ją na przykładzie czterech generacji, podejmując tematy: ucieczki, migracji, płci, poszukiwania tożsamości oraz traum pokoleniowych. Główna bohaterka, ok. 25-letnia Alissa, zwana Ali, wyrusza do Stambułu w poszukiwaniu Antona, swojego brata bliźniaka. Granice płci podważają transpłciowi bohaterowie, granice geograficzne zostają przekroczone dzięki zmianom miejsc i czasu. Granice kulturowe i językowe towarzyszą operującej w przestrzeni i czasie pracy pamięci. Autorka artykułu skupia się na trzech istotnych dla powieści znaczeniach granic: granicach geograficznych/terytorialnych, granicach czasowych oraz granicach płciowych i indywidualnych.

DE

Mit ihrem Debütroman Außer sich (2017) unternimmt Sasha Marianna Salzmann einen Streifzug durch die Geschichte der letzten hundert Jahre und thematisiert anhand von vier Generationen die Themen Flucht, Migration, Geschlecht, Identitätssuche und Generationstraumata. Im Mittelpunkt der Handlung steht die Mitte 20-jährige Alissa, genannt Ali, die getrieben von der Suche nach ihrem Zwillingsbruder Anton nach Istanbul reist. Grenzen und deren Überschreitungen stehen im Zentrum des Romans. Geschlechtliche Grenzen werden in Form transgeschlechtlichen Personen unterlaufen, geographische Grenzen durch Orts- und Zeitwechsel überschritten. Kulturelle und sprachliche Grenzen sind Begleiterscheinungen der in Raum und Zeit changierenden Erinnerungsarbeit. Der Artikel wird sich auf drei für den Roman wesentlichen Grenzbegriffe fokussieren: Geographische/territoriale Grenzen, zeitliche Grenzen, geschlechtliche und individuelle Grenzen.

7

Być obcym u siebie? Marcin Świetlicki i Barbara Gruszka-Zych wobec znaków przynależności

51%

Jasionowicz S.

Prace Polonistyczne

|

2017

|

vol. LXXII

41-57

EN

The article is a reflection on the symbols through which the modern experience of cultural belonging is expressed and on the motivations behind their contestation. Examples of selected themes that Marcin Świetlicki and Barbara Gruszka-Zych explore in their writing are used to examine the poetic quest to overcome feelings of alienation in one’s own cultural milieu. In spite of the differences between the two poets, both address the problems facing the contemporary consciousness of Western man, split between the desire to complete the process of deconstructing his own universal “identifying signs” and the need to creatively explore the process of symbolization itself. The issue of “internal acculturation,” as a particular case within the topic of acculturation as a whole, is also correlated to examples drawn from Francophone poetry.

Refine search results

1 Człowiek - Niepełnosprawność - Społeczeństwo

1 Edukacja Filozoficzna

1 Podstawy Edukacji

1 Prace Polonistyczne

1 Roczniki Nauk Prawnych

1 Studia Etnologiczne i Antropologiczne

1 Wortfolge. Szyk Słów

1 Donaldson O. F.

1 Drela M.

1 Graczykowska J.

1 Głodkowska J.

1 Jasionowicz S.

1 Lamberti T.

1 Miškařík P.

1 Popławski P.

1 2023

1 2021

1 2019

2 2017