Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: przypisywanie odpowiedzialności

Sort By:

Limit search:

W kwestii sprawiedliwości diachronicznej

100%

Habermas J.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica

2017

issue 29

11-20

This text is drawn from autobiographical notes and published here for the first time. It addresses the complex question of what stance members of later-born generations should adopt as fellow citizens toward the moral and political (as opposed to the criminal legal) guilt of survivors of the recent historical past who are burdened by their conspicuous support for a now defeated criminal regime. The specific question it deals with is what role the passage of time plays when it comes to assessing the problematic behavior. The guiding assumption is that, given unchanged moral standards, the retrospective judgment of past behavior made by members of later-born generations may be different-namely, less severe-than the judgement of exculpating circumstances made by surviving contemporaries in face-to-face encounters with the figures in question. This is because, when applying the same moral principles, historical circumstances, which may have been weighted differently at the time, have to be taken into consideration. A case in point is when the standards of political culture and how citizens’ moral and political responsibility is understood have changed in the meantime as a result of political learning processes.

Tekst ten jest częścią zapisków autobiograficznych i niniejszym publikowany jest po raz pierwszy. Traktuje on o złożonej kwestii: jak mają pokolenia później urodzonych, którzy występują w roli współobywateli, zachować się wobec winy moralnej i politycznej (zatem nie tej, do której odnoszą się regulacje zawarte w prawie karnym), jaką obarczone są ostałe przy życiu postacie ze świata publicznego z okresu najnowszych dziejów, w sytuacji, gdy ciąży na tych postaciach odpowiedzialność za udzielanie przez nie niegdyś szczególnego – z uwagi na wysoką pozycję i zakres ich społecznego oddziaływania – wsparcia pokonanemu tymczasem zbrodniczemu reżimowi. W szczególności chodzi w tym wypadku o kwestię, jaką rolę przy osądzaniu budzącego zastrzeżenia postępowania odgrywa czasowy dystans. W poniższym tekście przyjmuje się w punkcie wyjścia, że retrospektywny osąd minionych zachowań – przy niezmiennych standardach moralnych – może ostatecznie wypaść inaczej, to znaczy, może być bardziej powściągliwy, aniżeli osąd, jaki na temat ekskulpacji ostałych przy życiu postaci ze świata publicznego wypowiadany będzie przez ich rówieśników w sytuacji obecnego ich ze sobą kontaktu face to face. Trzeba bowiem w wypadku asynchronicznego aplikowania tych samych zasad moralnych baczyć na okoliczności historyczne, którym onegdaj przypisywano inną wagę niźli waga, jaka jest przypisywana im obecnie. Ma to miejsce wówczas, kiedy w czasie, który od tamtej pory upłynął, miały miejsce procesy uczenia się, które zmieniły standardy kultury politycznej oraz rozumienie politycznej i moralnej odpowiedzialności obywateli.

Uwikłania, limity i dylematy odpowiedzialności w perspektywie globalnej

71%

Zacher L.

Studies in Global Ethics and Global Education

2017

issue 8

3-15

The involvement of responsibility is multifaceted and interdisciplinary. Despite a certain universalization and uniformity visible in global interpersonal communication, several current processes of involvement stimulate and intensify it. Societies, nations, social interests, reason of state, culture and worldviews are subject to dispersion, which is why the hybridity of the world and its dwellers that reproduce are also responsible for the “privatization” of the futures (plural form), thus causing its dispersion. Will global responsibility be seen as an expression of global rationality that guarantees survival? It is important that the public sphere does not become, in times when commercialism prevails, privatized and “consumed” and that it would “pay off” to fight for that which can be called the global public good. Paradoxically, the ethics of responsibility can pay off, although not equally for all. Nevertheless, it remains a response to the challenges of the future, threats and risk.

Uwikłania odpowiedzialności są wielostronne i wielodziedzinowe. Pomimo pewnej uniwersalizacji oraz uniformizacji, widocznych chociażby w globalnej komunikacji międzyludzkiej, wiele obecnych procesów uwikłania te stymuluje i wzmaga. Rozproszeniu ulegają społeczności, narody, społeczne interesy, racje stanu, kultury, światopoglądy; dlatego hybrydowość świata i zaludniających go mieszkańców wikła także i odpowiedzialność w „prywatyzację” przyszłości (w liczbie mnogiej) powodując jej rozproszenie. Czy globalna odpowiedzialność będzie postrzegana jako wyraz racjonalności globalnej, zapewniającej przetrwanie? Bardzo ważne, by sfera publiczna nie została – w czasach przewagi komercji – sprywatyzowana i „skonsumowana” i by „opłacało się” walczyć o to, co nazwać można globalnym dobrem publicznym. Paradoksalnie etyka odpowiedzialności może się opłacać, choć nie po równo dla wszystkich. Niemniej pozostaje ona odpowiedzią na wyzwania przyszłości, zagrożenia i ryzyka.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Philosophica. Ethica – Aesthetica – Practica

1 Studies in Global Ethics and Global Education

1 Habermas J.

1 Zacher L.

1 2018

1 2017

Search results

W kwestii sprawiedliwości diachronicznej

Uwikłania, limity i dylematy odpowiedzialności w perspektywie globalnej