Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: przyzwyczajenie

Sort By:

Limit search:

Para w praniu. O współczesnej rodzinie i codziennych czynnościach w socjologii Jeana-Claude`a Kaufmanna

100%

Żadkowska M.

Studia Socjologiczne

2012

issue 2(205)

143-165

The article is written to acquaint the Polish reader with a French sociologist, Jean-Claude Kaufmann. On the example of washing machine and washing as a domestic chore, Jean-Claude Kaufmann explains how a modern couple is created nowadays and how it functions struggling with the ideas of equality. It is an image of the lives of men and women all over the world, undergoing the process of democratization of family life. Kaufmann describes how ordinary people cope with changes that had been foreseen by Norbert Elias in The Society of Individuals. The way Kaufmann analyzes a couple is unique and comprehensive, valid also for other languages and cultures. The article reviews Kaufmann’ sociological ideas of negative capital, domestic integration and the condition of man as a pupil of his wife. Moreover, it explains how to manage Jean-Claude Kaufmann’s method of comprehensive interview. By introducing a heretofore unknown sociologist it shows the readers how to observe the world of modern family in an original and interesting way.

Artykuł przybliża polskim czytelnikom socjologię francuskiego socjologa Jeana-Claude’a Kaufmanna. Na przykładzie sprzętu gospodarstwa domowego – pralki automatycznej i domowego obowiązku – czynności prania wyjaśnia on, jak tworzy się i funkcjonuje współczesna para borykająca się z ideami równouprawnienia. W portrecie takiej pary potrafią odnaleźć się kobiety i mężczyźni mieszkający na całym świecie, dotknięci procesami demokratyzacji życia rodzinnego. Kaufmann opisuje, jak radzą sobie zwykli ludzie z przemianami, które przewidział Norbert Elias w Społeczeństwie jednostek. Sposób przyglądania się i badania par jest unikatowy i przekładalny na inne języki i kultury. Artykuł omawia stworzone przez Kaufmanna pojęcia kapitału negatywnego, integracji domowej, kondycji męża ucznia żony. Pokazuje, jak stosować jego metodę zwaną wywiadem rozumiejącym. Przedstawiając mało znanego w Polsce socjologa przyczynia się do zapoznania czytelników z nietypowym sposobem patrzenia na świat współczesnej rodziny.

Man’s animality in the light of st. Augustine’s philosophical works

75%

Terka M.

Vox Patrum

2017

vol. 67

631-652

Człowiek jako istota cielesna jest częścią świata materialnego, żyje i podlega procesom podobnym do tych, które panują w świecie zwierząt, a przewyższa go tylko dzięki posiadaniu duszy rozumnej. Chociaż więc ciało umożliwia zaistnienie i funkcjonowanie zwierzęcości w człowieku, to jednak jej istota, czyli podobieństwo człowieka do zwierząt, jest określone przede wszystkim przez relację duszy do ciała. Ponieważ zwierzęta nie posiadają rozumu, to zwierzęcość rozumianą na poziomie ontologicznym, jaką dzieli człowiek ze zwierzętami, św. Augustyn opisuje jako przeżywanie i doświadczanie doznań cielesnych przez byt o charakterze zmysłowym, który jako zwrócony w stronę rzeczy materialnych i żyjący w świecie doznań cielesnych, znajduje w nich właściwe sobie miejsce. Jest więc ona bezrozumnym rozkoszowaniem się sprawami cielesnymi. Zwierzęcość człowieka jest również rozważana jako możliwość bycia, co oznacza, że jest ona przedmiotem wyboru woli i przyjmuje postać procesu upodobnienia się do zwierząt rozumianego w sensie moralnym. Polega ona na tym, że człowiek, który został stworzony na obraz i podobieństwo Boga, będąc ze swej natury zwrócony ku Niemu, poprzez grzech pychy odwraca się od Niego i od kontemplacji prawd wiecznych zwracając się poprzez pożądliwość w stronę świata cielesnego. Ciesząc się dobrami doczesnymi oraz kierując ku nim swe pragnienia, człowiek przyzwyczaja się do przebywania pośród rzeczy cielesnych, zapomina o Bogu oraz o własnej rozumnej naturze, a dąży do zmysłowej przyjemności. Konsekwencją odwrócenia się od Stwórcy i pożądliwego skierowania się ku rzeczom doczesnym jest więc zaślepienie prowadzące do niewoli cielesności i bałwochwalstwa.

As a corporeal being, man is part of the material world, he lives and is subject to processes similar to those which prevail in the world of animals and exceeds them only owing to the fact that he possesses a rational soul. Thus, although a body makes animality possible for a man to exist and function, its nature, meaning man’s similarity to animals, is defined mainly by the relationship between the soul and body. Since animals do not have minds, animality understood on the ontological level is something man and animals share in common. St. Augustine describes this as experiencing bodily sensations by the sensual being, which, because of their turning towards material things, lives in the world of bodily sensations and finds their place in it. Therefore, this is irrational delectation in bodily matters. This animality in humans is also considered as a possible lifestyle, which means it is an object of the will’s choice and assumes the form of the process of becoming similar to animals in the moral sense. It consists in the fact that man, who is created in the image and likeness of God, being turned to Him by nature, yet due to the sin of pride turns away from Him and from contemplation of eternal truths, and because of covetousness goes towards the carnal world. Being pleased with worldly possessions and directing his desires towards them, man becomes accustomed to existing among corporeal matters, forgetting about God and his own nature, and aspires to sensual pleasures. Therefore, the consequence of turning away from the Creator and lustfully turning to worldly possessions is blindness that leads him or her into slavery of corporeality and idolatry.

Refine search results

1 Studia Socjologiczne

1 Vox Patrum

1 Terka M.

1 Żadkowska M.

1 2017

1 2012

Search results

Para w praniu. O współczesnej rodzinie i codziennych czynnościach w socjologii Jeana-Claude`a Kaufmanna

Man’s animality in the light of st. Augustine’s philosophical works