Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: psychoanalysis, literary theory, reading, subject, memory, Sigmund Freud, Jacques Lacan, Henryk Sienkiewicz

Sort By:

Limit search:

Zapomnieć wszystko. Możliwość psychoanalizy w badaniach literackich

100%

MATUSZEK D.

Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

2015

vol. 28

issue 1 (109)

The article comprises the author’s original methodological proposal inspired by the psychoanalytic discourse, exemplified, essentially, in the writings of Freud and Lacan. The author constructs his theory of reading around the figure of forgetting and holds that an act of reading must involve forgetting (e.g. forgetting institutional knowledge, the techné, and the duties towards interpretational communities). The claim that it is the process of continuous forgetting that constitutes the ‘motor’ of reading may, on the one hand, be considered as a revolutionary transgression of the fossilized academic discourse, but on the other hand it risks an inevitable conservation of this discourse. The stake is the status of the psychoanalytical theory. The author argues that the only revolutionary violation psychoanalysis may provoke is limited to the fields of literary studies and creative reading. On the other hand, the only relatively sovereign subject psychoanalysis might constitute is that of a mature reader who by passing to the act (passage a l’acte ) of reading revolutionizes her object, as well as the Other, from the inside of the academic discourse. Translated by Dorota Chabrajska

Artykuł jest autorską propozycją metodologiczną bezpośrednio wynikającą z dyskursu psychoanalitycznego, reprezentowanego tu przede wszystkim przez Freuda i Lacana. Autor buduje swoją teorię lektury wokół figury zapomnienia, twierdzi, że czytanie musi wiązać się z zapominaniem (m.in. instytucjonalnej wiedzy, techné czy o powinnościach wobec wspólnot interpretacyjnych). Próba zdefiniowania „motoryki” lektury jako procesu ustawicznego zapominania z jednej strony jawi się jako rewolucyjne wykroczenie poza skostniały dyskurs uniwersytecki, z drugiej jednak ryzykuje tego dyskursu nieuchronne konserwowanie. Stawką jest tu status teorii psychoanalitycznej. Autor przekonuje, że jedyne rewolucyjne wykroczenie, do którego psychoanaliza może prowadzić, zachodzi na polu badań literackich i twórczego czytania. Natomiast jedynym względnie suwerennym podmiotem, który psychoanaliza może ustanowić, jest dojrzały czytelnik, który poprzez przejście do aktu (passage a l’acte ) lektury rewolucjonizuje swój obiekt i Innego z wnętrza uniwersyteckiego dyskursu.

Refine search results

1 Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

1 MATUSZEK D.

1 2015

Search results

Zapomnieć wszystko. Możliwość psychoanalizy w badaniach literackich