Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 15

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  public prosecutor
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Rola i zadania prokuratora w przesłuchaniu małoletnich świadków na podstawie art. 185a k.p.k. i art. 185b k.p.k.

100%
Pawlik-Czyniewska J.
Nowa kodyfikacja prawa karnego
|
2013
|
vol. 30
133 - 153
EN
The main issue of the article concerns the actual role of the public prosecutor in the interrogation of juvenile witnesses. The author’s analysis shows that the participation of the prosecutor in interrogations satisfies the adversarial principle, and, at the same time, guarantees correctness and completeness of the results of the interrogations, which directly affects the quality and efficacy of criminal proceedings.
2
Content available remote

Recepcja francuskiego modelu instytucji prokuratora w Księstwie Warszawskim.

100%
Klimaszewska A., Jagusz D.
Z Dziejów Prawa
|
2013
|
vol. 6(14)
67-82
EN
The public prosecutor, unknown in the legal system in the Polish-Lithuanian Commonwealth, appeared in Polish law as a result of the reception in the Duchy of Warsaw of the French legislation (e.g. the French Code of civil procedure (1806) and the principles of the court structure). The authors of this paper try to show an outline of the history of the prosecutor in the Duchy of Warsaw (1807—1815) and underline the individual stages of the implementation process of the French codes of the Napoleon’s Era and number of other laws that pertain to the functioning of the office in the domestic legal system. The legislation said that prosecutor should have remained unaffected by individual interests and the use of prosecutorial discretion should have been exercised independently. Undoubtedly, the hierarchical organization of the office and reporting to the minister of justice was not intended to foster better realization of these attributes. The characteristics of the office were exhaustively enumerated in the civil procedure. The prosecutor could not lodge an appeal in any case in the first instance. In the Duchy of Warsaw, there was not introduced a French penal code (Code penal 1810), which met with strong opposition on the polish ground where it was thought to be reactionary. Consequently, the role of the prosecutor in the criminal procedure was limited due to the existence of the inquisitorial principles in trial. The article also shows that the process of adoption of the French model of the public prosecutor tackled a huge range of hurdles, but, wherefore, it was the first step to the implementation of the modern system in the domestic basis of law. This statement seems to be confirmed by the actions made during the next century of the existence of the Kingdom of Poland.
3
Publication available in full text mode
Content available

Legal education in the Czech Republic

71%
Osina P.
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
|
2017
|
vol. 15
|
issue 4
39-51
EN
The article deals with the system of legal education in the Czech Republic. It briefly describes four public law schools and their history. It also analyzes basic study programmes which are provided by these law schools. The third part of the article describes the main legal professions and their prerequisites.
4
Content available remote

O celowości środków oddziaływania wychowawczego w prawie wykroczeń

63%
Liżyńska K.
Przegląd Prawa i Administracji
|
2020
|
vol. 120
|
issue Tom 2
167 - 176
PL
Prawo wykroczeń zawiera czyny o charakterze zarówno kryminalnym, jak i administracyjnym. Wymusza to na ustawodawcy zróżnicowany system reakcji. Obok stricte penalnych form oddziaływania na sprawcę wykroczenia kodeks wykroczeń pozwala na zastosowanie między innymi środków oddziaływania wychowawczego. Celem artykułu jest przedstawienie tych środków, kryteriów ich stosowania oraz podkreślenie potrzeby zmian w zakresie art. 41 k.w.
XX
The law on petty offences includes both criminal and administrative acts. This forces the legislator to have a differentiated system of reaction. Next to strictly penal forms of impact on the petty offence perpetrator, the Petty Offenses Code allows the application of, among others, educational impact measures. The aim of this article is to present these measures, their application criteria and to emphasise the need for changes in the scope of Article 41 of the Petty Offences Code.
5

The Significance of Notifying the Legal Qualification of an Offence and Its Revision During Criminal Proceedings for the Defence of the Accused

63%
Sowiński P. K.
Roczniki Nauk Prawnych
|
2018
|
vol. 28
|
issue 3 English Online Version
101-127
EN
The article presents issues concerning the legal qualification of a criminal act by the prosecutor, including the public prosecutor, the legal qualification of the fact, and the significance of this procedural act for the defendant’s ability to defend himself effectively. The relationship between the limits of accusation and the limits of examination of a criminal case and the scope of defence were presented. The author discusses the indication of changes in the legal qualification to the suspect or defendant and the court’s authorisation in this respect, with particular emphasis on the regulation provided by Article 399 § 1 of the Code of Criminal Procedure. Doubts about the application of Article 80 of the Code are discussed as well as its influence on the use of the institution of obligatory defence.
6
Publication available in full text mode
Content available

Relacje prokuratur powszechnych z organami bezpieczeństwa w województwie śląskim w latach 1945–1947

63%
Dziurok A.
Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
|
2023
|
issue 21
180-202
EN
The article presents the mutual relations between the public prosecutor’s offices and the security bodies (Citizens’ Militia and offices of the Ministry of Public Security) in Silesian Province in the first years of “people’s” Poland (1945–1947). In particular, it discusses issues concerning relations arising from pre-trial investigations (investigations and prosecutions), the supervision of the execution of sentences of imprisonment, the problem of the low professional level of MO (Citizens’ Militia) and UB (Security Office) officers in terms of legal knowledge and the resulting involvement of prosecutors in teaching activities. Among other things, the issue of competence disputes between prosecutors and MO and UB officers was addressed. The source base for the text are primarily reports from the prosecutors of the Katowice District Courts of Appeal addressed to the prosecutor of the Court of Appeal in Katowice and to the Silesian provincial governor.
PL
W artykule przedstawiono wzajemne relacje między prokuraturami powszechnymi a organami bezpieczeństwa (Milicją Obywatelską i urzędami bezpieczeństwa publicznego) w woj. śląskim w pierwszych latach Polski „ludowej” (1945–1947). Omówiono w szczególności zagadnienia dotyczące stosunków wynikających z prowadzonych postępowań przygotowawczych (śledztw i dochodzeń), nadzoru nad wykonywaniem orzeczonych kar pozbawienia wolności, problematyki niskiego poziomu merytorycznego funkcjonariuszy MO i UB w zakresie wiedzy prawniczej oraz wynikającego z tego angażowania się prokuratorów w działalność dydaktyczną. Podjęto m.in. kwestię sporów kompetencyjnych między prokuratorami a funkcjonariuszami MO i UB. Bazę źródłową tekstu stanowią przede wszystkim sprawozdania prokuratorów sądów okręgowych apelacji katowickiej adresowane do prokuratora Sądu Apelacyjnego w Katowicach oraz wojewody śląskiego.
7
Publication available in full text mode
Content available

Jawność rozprawy głównej w procesie karnym w świetle nowelizacji Kodeksu postępowania karnego z 2016 roku

54%
Koper R.
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
|
2018
|
vol. 80
|
issue 2
75-87
EN
The principle of openness, or transparency, being one of the guiding principles in criminal proceedings, is realised mainly during the first instance hearing. The amendment to the Code of Criminal Procedure of 10 June 2016 introduced two model changes in this respect. The article is devoted to the discussion of these changes. The first one concerns the decision to hear a case in camera. The prosecutor has been granted the right to object to the exclusion of a public hearing, which is binding on the court. This regulation raises constitutional concerns because it undermines the constitutional right to a fair trial. A disclosure should be decided on by an impartial and independent court, acting as an independent state body best placed to resolve conflicting values. The second fundamental change is the establishment of an audiovisual registration of the course of the hearing by representatives of the mass media. The court must allow them to hear the trial whenever they so request. In this respect, the removal of the condition of respect for the important interest of the party involved in the criminal proceedings was analysed and assessed negatively. The extension of the transparency of the main hearing, however, was generally given a positive assessment.
PL
Zasada jawności, jako jedna z naczelnych zasad procesu karnego, jest realizowana przede wszystkim na rozprawie głównej. Ustawa nowelizacyjna do Kodeksu postępowania karnego z 10 czerwca 2016 r. wprowadziła w tym zakresie zmiany modelowe. Artykuł został poświęcony omówieniu tych zmian. Pierwsza z nich dotyczy wyłączenia jawności rozprawy. Ustawodawca przyznał prokuratorowi prawo do wyrażenia sprzeciwu wobec wyłączenia jawności rozprawy, przy czym taki sprzeciw jest wiążący dla sądu. Ta regulacja wzbudza zastrzeżenia o charakterze konstytucyjnym, ponieważ godzi w konstytucyjne prawo do sprawiedliwego rozstrzygnięcia sprawy przez sąd. O wyłączeniu jawności powinien decydować bezstronny i niezależny sąd, jako niezawisły organ państwowy najlepiej predestynowany do rozstrzygania kolidujących wartości. Druga zasadnicza zmiana polega na ustanowieniu jako reguły rejestracji audiowizualnej przebiegu rozprawy przez przedstawicieli środków społecznego przekazu. Sąd ma obowiązek dopuścić ich do rozprawy w każdym przypadku, w którym o to się zwrócą. W tym zakresie krytycznej analizie poddano usunięcie warunku poszanowania ważnego interesu uczestnika postępowania karnego. Zasadniczo poddano natomiast pozytywnej ocenie rozszerzenie zakresu jawności rozprawy głównej.
8
Content available remote

Trestně procesní zásady legality a oportunity ve světle trestních teorií

51%
Kandová K.
Právník. Teoretický časopis pro otázky státu a práva (The Lawyer - Scientific Review for Problems of State and Law)
|
2018
|
vol. 157
|
issue 7
582-596
EN
The nature of criminal law has been discussed since forever. Related “ontological” reflections justifying irreplaceable position of criminal law within the system of law to this day determine significantly its final legislative form. Attitudes to the role of criminal law in society were gradually being promoted through various philosophical streams which provoked also the creation of so-called criminal theories in the background of “historical” schools of criminal law. Two opposing criminal theories - absolute and relative - can be identified not only at the level of criminal substantial law in relation to the determination of criminal sanctions as legal consequences for the most serious unlawful actions, but (still more markedly) within the frame of criminal procedural law. In this context, we can see the comparison of these criminal theories with the principle of legality and opportunity of criminal prosecution as the couple of contradictory principles of criminal proceedings. Therefore, the author of the submitted article aims at verifying the validity of this statement about the connection between absolute criminal theories with principle of legality on one side and relative criminal theories with principle of opportunity on the other. Following this purpose, the author outlines theoretical base of analysed criminal theories and principles of criminal proceedings as well as other related categories.
CS
O povaze trestního práva se diskutuje již od nepaměti, přičemž související "ontologické" úvahy odůvodňující jeho nezastupitelné místo v rámci právního řádu i dnes v nezanedbatelné míře předurčují jeho konečnou legislativní podobu. Názory na úlohu trestního práva ve společnosti se postupně prosazovaly skrze různé filozofické proudy, které na pozadí "historických" škol trestního práva podnítily i vznik tzv. trestních teorií. Dvojici opozitních trestních teorií - teoriím absolutním a relativním - se však nepřikládá význam pouze v rovině trestního práva hmotného ve spojitosti s vymezením trestních sankcí, jakožto právních následků postihujících ta nejzávažnější protiprávní jednání, nýbrž (čím dál výrazněji) i v intencích trestního práva procesního. V odborné literatuře lze v daném kontextu pozorovat porovnávání předmětných trestních teorií se zásadou legality a oportunity trestního stíhání jakožto dvojicí protichůdných "iniciačních" zásad trestního řízení. Autorka si proto v předkládaném článku klade za cíl ověřit validitu tvrzení o spojení absolutních teorií trestání se zásadou legality na jedné straně a relativních teorií trestání se zásadou oportunity na straně druhé. Za tímto účelem nastíní stěžejní teoretická východiska zkoumaných trestních teorií, základních zásad trestního řízení, jakož i dalších souvisejících kategorií.
9
Publication available in full text mode
Content available

Inspektor pracy jako organ postępowania mandatowego oraz oskarżyciel publiczny w postępowaniu w sprawach o wykroczenia

51%
Dadak J.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2017
|
vol. 17/zeszyt specjalny
399-414
PL
Celem artykułu jest przybliżenie problematyki działalności inspektora pracy w zakresie jego ustawowych kompetencji dotyczących ścigania wykroczeń przeciwko prawom pracownika oraz egzekwowania odpowiedzialności karnej w dwóch trybach postępowania przewidzianych przez kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, a mianowicie w postępowaniu sądowym oraz mandatowym. Opracowanie jest próbą omówienia instytucjonalnych rozwiązań przyjętych przez ustawodawcę w zakresie uprawnień inspektorów pracy do występowania w charakterze oskarżyciela publicznego i organu postępowania mandatowego. Artykuł ten ma również na celu scharakteryzowanie zakresu uprawnień, w jakim inspektorzy pracy mogą stosować instytucje materialnego prawa wykroczeń do ścigania wykroczeń przeciwko prawom pracownika oraz osób wykonujących pracę zarobkową.
EN
The aim of the article is to introduce the issue of labor inspector activities within its statutory powers to prosecute offenses against employee rights and enforcement of criminal responsibility in two modes of procedure provided for by the Code of Conduct in misdemeanor cases, namely in the regular procedure and mandate. This publication is an attempt to explain the institutional solutions adopted by the legislature in the field of competence of differences between the various authorities with powers to act as a public prosecutor, as well as the body fine proceedings. This article is also intended to clarify procedural differences regarding the response capabilities of criminal law between offenses against the rights of the employee, and the offenses contained in other laws and legal workers.
10
Publication available in full text mode
Content available

Nieskazitelność charakteru i nieposzlakowana opinia w prawie prawniczych samorządów zawodowych

51%
Ławnikowicz G., Pilipiec S.
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
|
2016
|
vol. 63
|
issue 2
EN
The article aims to decode the concepts of impeccable character and good repute in the law of legal professional self-governing bodies. The authors focus on answering a few specific questions, particularly including the following: 1) What is the position of clauses in the system of a given profession, and how do this position, and thus the relations to other obligations that are usually also in the form of clauses, affect the significance attributed to impeccable character and good repute? 2) What elements modify the content of clauses and what are the directions of those modifications? 3) Does the content of obligation vary depending on the profession (or, perhaps, within one profession) that the requirement concerns? What determines the possible differences? 4) To what extent does time act as a modifying element? This text, although based on an analysis of all primary sources of knowledge of the relevant subject (legal acts, including the codes of professional ethics, judicial decisions and the relevant literature), does not aspire to fully cover it. Realising the impossibility of a complex and thorough analysis, the authors decided to remain autonomous in selecting research methods and determining the role of specific fields of scientific exploration.
PL
Celem artykułu jest odkodowanie treści łączonych z pojęciami „nieskazitelność charakteru” i „nieposzlakowana opinia” w prawie prawniczych samorządów zawodowych. Autorzy koncentrują się na ustaleniu odpowiedzi na kilka szczegółowych pytań, zwłaszcza: 1) Jakie jest usytuowanie klauzul w systemie danej profesji i jak ta pozycja, a tym samym relacje z innymi powinnościami, na ogół także ujętymi w formę klauzul, wpływa na znaczenie przypisywane nieskazitelności charakteru i nieposzlakowanej opinii? 2) Jakie elementy modyfikują treść klauzul i jakie są kierunki tych modyfikacji? 3) Czy treść powinności jest różna w zależności od profesji (i ewentualnie w ramach profesji), do której jest adresowany wymóg? Co warunkuje możliwe różnice? 4) W jakim stopniu rolę elementu modyfikującego odgrywa czas? Niniejsze opracowanie wprawdzie opiera się na analizie wszystkich podstawowych źródeł poznania tytułowej problematyki (akty prawne, w tym kodeksy etyki zawodowej, orzecznictwo i literatura tematu), nie aspiruje jednak do całościowego jej ujęcia. Zdając sobie sprawę z obiektywnej niemożności przeprowadzenia kompleksowej i wyczerpującej analizy, autorzy przyznali sobie szeroką autonomię w doborze metod badawczych i wyważeniu roli poszczególnych pól naukowej eksploracji.
11
Publication available in full text mode
Content available

Pozycja prokuratora w postępowaniu administracyjnym i sądowoadministracyjnym – analiza prawna

51%
Sędziński M.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2021
|
vol. 1
|
issue XXI
97-114
EN
The aim of this article is to comprehensively analyse the legal position of the public prosecutor in administrative proceedings and administrative court proceedings. This subject is interesting because the public prosecutor is usually associated with criminal proceedings and his capacity as the public accuser. However, the public prosecutor plays a special role in administrative proceedings, i.e. participates in them as an entity with the rights of a party, even though he has no legal interest in it. It is also worth noting that the powers of the public prosecutor are clearly more extensive than those of other entities with the rights of a party. This article is an attempt to determine the role of the public prosecutor in administrative proceedings and decide whether he is the accuser or rather the representative of the public interest. The position of the public prosecutor in proceedings before administrative courts is special as well. This issue needs to be discussed in detail, which was taken into account in the second part of the article. The position of the public prosecutor as the advocate of the rule of law is regulated by the Act on the Public Prosecutor’s Office. The analysis of these provisions in conjunction with Chapter 4 of the Code of Administrative Procedure leads to a conclusion that the public prosecutor who acts in administrative proceedings as an entity with the rights of a party has powers vested in him alone and watches over such proceedings, thereby fulfilling the duties of an advocate of the rule of law. To fully show the special position of the public prosecutor, it is necessary to enumerate his powers in administrative proceedings and compare them with the competences of “ordinary” entities with the rights of a party.
PL
Celem niniejszego artykułu jest kompleksowa analiza pozycji prawnej prokuratora, występującego w postępowaniu administracyjnym i sądowo-administracyjnym. Tematyka ta jest o tyle interesująca, gdyż prokurator – co do zasady – kojarzony jest z postępowaniem karnym oraz rolą oskarżyciela publicznego. W postępowaniu administracyjnym pełni on natomiast szczególną funkcję, tj. występuje jako podmiot na prawach strony, mimo że nie posiada interesu prawnego. Warto również podkreślić, że uprawnienia, jakie posiada prokurator, są wyraźnie szersze od tych, które przysługują innym podmiotom na prawach strony. W artykule podjęto próbę ustalenia, w jakim charakterze w postępowaniu administracyjnym występuje prokurator – czy wykonuje on czynności oskarżycielskie, czy jest rzecznikiem interesu publicznego. Również pozycja prokuratora w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest szczególna. Kwestia ta wymaga szerokiego omówienia, co zostało uwzględnione w drugiej części artykułu. Pozycja prokuratora jako rzecznika praworządności uregulowana jest na mocy prawa o prokuraturze. Analiza tych przepisów w powiązaniu z działem IV kodeksu postępowania administracyjnego pozwoliła na konstatację, iż prokurator, działający w postępowaniu administracyjnym na prawach strony, posiada przysługujące tylko jemu uprawnienia oraz trzyma pieczę nad tym postępowaniem, realizując obowiązki rzecznika praworządności. Aby w pełni wykazać szczególną pozycję prokuratora, konieczne jest enumeratywne wyliczenie jego uprawnień w postępowaniu administracyjnym oraz zestawienie ich z kompetencjami przysługującymi „zwykłym” podmiotom na prawach strony
12
Publication available in full text mode
Content available

Sytuacja procesowa oskarżyciela subsydiarnego – próba oceny skuteczności ochrony praw pokrzywdzonego w świetle przepisów Kodeksu postępowania karnego i jego nowelizacji

51%
Karaźniewicz J. A.
Studia Prawnicze KUL
|
2020
|
issue 3
163-185
EN
The article refers to the most important elements of the institution of subsidiary prosecution in Polish criminal trials. Attention is paid primarily to the procedure leading to obtaining the right to lodge a subsidiary indictment, other requirements which must be fulfilled to enter this procedural role, and the relationship between the subsidiary and public prosecutors. Similarities between the subsidiary prosecutor and his complaint and the private prosecutor are also emphasized. Attention is also paid to the specific features of the public-prosecution procedure. Particular issues are presented, including law changes, as well as the July 2019 amendment of Code of Criminal Procedure. The assessment of polish regulations is made from the perspective of the victims’ rights effectiveness.
PL
Artykuł odnosi się do najważniejszych elementów instytucji oskarżenia subsydiarnego w polskim procesie karnym. Zwrócono uwagę przede wszystkim na procedurę prowadzącą do uzyskania przez pokrzywdzonego prawa do wniesienia subsydiarnego aktu oskarżenia, inne wymogi, których spełnienie warunkuje wejście w tę rolę procesową, oraz relacje pomiędzy oskarżycielem subsydiarnym a publicznym. Wyeksponowano także podobieństwa oskarżyciela subsydiarnego i jego skargi do oskarżyciela prywatnego, podkreślając jednocześnie specyficzne cechy publicznoskargowego trybu ścigania przestępstw. Poszczególne zagadnienia zostały przedstawione z uwzględnieniem zmian kodeksowych, także nowelizacji z lipca 2019 r. Ocena istniejących rozwiązań została dokonana przede wszystkim z punktu widzenia skuteczności realizacji praw pokrzywdzonego.
13
Publication available in full text mode
Content available

Ludzie króla, czyli prokuratura francuska przed 1789 r.

51%
Turek P.
Czasopismo Prawno-Historyczne
|
2022
|
vol. 74
|
issue 2
87-115
EN
Prosecution service was born in France in the 13th century, and it was shaped over the following hundreds of years in order to become a permanent as well as a highly significant and well-regarded element of the judiciary in the twilight of absolute monarchy. There has been an insignificant output concerning this period of history of the prosecution in Polish language literature. In order to fill this void, the author analyzes the circumstances surrounding the creation of the French prosecution and subsequently delineates its organization, functioning as well as its most important tasks all the while paying special attention to the 17th and to the 18th centuries. Prosecution is presented in its historic costume and, when this garb is put aside, it reveals an institution which needs to deal with timeless challenges. Contemporary prosecutors enjoyed far-reaching levels of independence which was simultaneously subject to the king as well as to court hierarchy. Moreover, they successfully performed contradictory functions of the members of the judiciary and those of the representatives of the royal authority in courts, defenders of individual rights and exponents of the interests of the central authority, functionaries creating the law and watching over its application, members of the social elite, and advocates for widows and orphans. The paper also presents the specificity of the contemporary prosecution service, including its strong internal differentiation into individual categories of officers as well as its functioning in a collegial manner, which made it similar to a court chamber in parliaments. The author also cites examples of prosecutors' actions in the legal reality of the period, including the procedural positions presented by them.  
PL
Prokuratura narodziła się we Francji w XIII w., gdzie następnie kształtowała się przez wiele stuleci, aby u schyłku monarchii absolutnej stać się trwałym, a zarazem niezwykle istotnym i wysoko cenionym elementem sądownictwa. W literaturze polskojęzycznej ten okres historii prokuratury traktowany był dotąd marginalnie. Chcąc wypełnić tę lukę, autor analizuje okoliczności powstania prokuratury francuskiej, a następnie omawia jej organizację, funkcjonowanie i najważniejsze zadania, skupiając się na XVII i XVIII w. Prokuratura jest ukazana w swoim historycznym kostiumie, który odłożony na bok odsłania instytucję borykającą się z wyzwaniami o charakterze ponadczasowym. Prokuratorzy ówcześni korzystają bowiem z daleko idącej niezależności, przy jednoczesnej podwójnej podległości królowi i hierarchii sądowej, a także odgrywają z powodzeniem sprzeczne niekiedy role członków sądownictwa i reprezentantów władzy królewskiej w sądach, obrońców praw indywidualnych i wyrazicieli interesów władzy centralnej, funkcjonariuszy tworzących prawo i czuwających nad jego stosowaniem, członków elity społecznej i adwokatów wdów i sierot. Autor opisuje także specyfikę ówczesnej prokuratury, w tym jej silne zróżnicowanie wewnętrzne na poszczególne kategorie funkcjonariuszy, a także jej funkcjonowanie w sposób kolegialny, co w parlamentach upodobniało ją do izby sądowej. Przytacza również przykłady działania prokuratorów w ówczesnych realiach prawnych, w tym prezentowane przez nich stanowiska procesowe.
14
Publication available in full text mode
Content available

Udział policji w jurysdykcyjnym postępowaniu karnym skarbowym

51%
Tużnik M. R.
Ius Novum
|
2021
|
vol. 15
|
issue 1
139-152
EN
The article is an attempt to explain the participation of the Police, as a non-fiscal body involved in a preparatory proceeding, in the jurisdictional fiscal-penal proceeding. the main part of the paper is devoted to the entitlements of the Police in a jurisdictional proceeding in the fiscal-penal procedure that are limited to cases concerning fiscal misdemeanours because of granting the Police the status of a public prosecutor in this category of cases. the article also discusses the issue of prosecution measures that the Police have and their participation in an appellate proceeding. in addition, the article discusses the characteristics of other activities in a fiscal-penal proceeding that the Police can carry out. The paper ends with conclusions.
PL
Niniejszy artykuł stanowi próbę przybliżenia udziału Policji jako niefinansowego organu postępowania przygotowawczego w jurysdykcyjnym postępowaniu karnym skarbowym. Kluczową część opracowania poświęcono rozważaniom o uprawnieniach Policji w postępowaniu jurysdykcyjnym w procesie karnym skarbowym, ograniczając je do spraw o wykroczenia skarbowe z uwagi na fakt przyznania Policji statusu oskarżyciela publicznego jedynie w tej kategorii spraw. W publikacji omówiono także problematykę środków zaskarżenia przysługujących Policji oraz jej udziału w rozprawie odwoławczej. artykuł zawiera ponadto charakterystykę innych czynności w postępowaniu karnym skarbowym do których uprawniona jest Policja. Publikację kończą wnioski.
15
Publication available in full text mode
Content available

Rola prokuratora w postępowaniu cywilnym

51%
Skoczylas O.
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
|
2020
|
issue 1(26)
167-179
EN
The role of public prosecutor in civil proceedings is not insignificant as it is important for protection of public interests and rule of law. The legislator perceived a real social need thus created a separate chapter for this issue in the Code of Civil Procedure. This matter is regulated mainly in the Code of Civil Procedure and in other acts. The public prosecutor’s participation can be either obligatory or facultative. In principle, the circumstances and state of the matter decide if the public prosecutor participates in the case. The public prosecutor is responsible for checking if the case is in need of protection of a rule of law, citizens’ rights or public interest. The final decision of participation in a civil proceeding lies with the public prosecutor. Therefore his decision is autonomous and independent of the court. The public prosecutor participates in many special civil proceedings such as, proceedings on a subject of compulsory addiction treatment where his role implements a postulate of protection of the family as the basic unit of society. The public prosecutor is the only entity in civil proceedings which in accordance with the intention of the legislator performs the functions indicated in the Code of Civil Procedure. The institution of the prosecutor in civil proceedings is underestimated nonetheless the decision to introduce this matter to civil law system is advantageous to the interest of the public.
PL
Rola prokuratora w postępowaniu cywilnym pozostaje niebagatelna z punktu widzenia ochrony praworządności oraz interesu społecznego. Ustawodawca, mając na względzie rzeczywistą potrzebę wdrożenia tej materii na gruncie procedury cywilnej, przeznaczył na to odrębny rozdział Kodeksu postępowania cywilnego. Wskazana problematyka jest regulowana w szczególności w Ustawie Kodeks postępowania cywilnego, a także w innych aktach prawnych. Udział prokuratora może być obligatoryjny lub fakultatywny, jednak co do zasady to okoliczności i stan sprawy będą decydować o rodzaju udziału. Prokurator ma obowiązek zweryfikować, czy w sprawie zachodzi potrzeba ochrony praworządności, praw obywateli lub interesu społecznego. Ostateczna decyzja w kwestii przystąpienia do sprawy należy jednak do prokuratora. Decyzja ta jest zatem autonomiczna i niezależna od sądu. Prokurator występuje w postępowaniach szczególnych, takich jak postępowanie o zastosowanie przymusowego leczenia odwykowego, gdzie jego rola w pewnym stopniu realizuje postulat ochrony rodziny jako podstawowej komórki społecznej. Prokurator jest jedynym podmiotem w postępowaniu cywilnym, który zgodnie z zamysłem ustawodawcy spełnia wskazane w Kodeksie funkcje. Mimo że dotychczas jego rola w sprawach cywilnych była marginalna, to wprowadzenie tej instytucji jest rozwiązaniem korzystnym dla dobra interesu publicznego, ochrony praw obywateli i praworządności.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.