Search results

1

Gliceryna – produkt uboczny procesu wytwarzania biodiesla

100%

Buczek B., Kozera P.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

|

2013

|

issue 912

5-16

EN

The paper presents the physical and chemical properties of glycerol and how it is used. It also shows methods of the industrial processing of glycerine fraction – in terms of obtaining and concentrating it – and methods of biodiesel production, of which glycerine is a by-product. The paper evaluates the possibility of concentrating glycerol by removing other compounds of technical glycerine using carbon adsorbents (ARP2) prepared with oxygen active centers. The most important aspect of this approach is to eliminate the energy consuming rectification process. Results of this study show that concentrating glycerol using specially selected carbon sorbents is a valid process.

2

Anachorický bezdomovec : Purifikace a transgrese veřejného prostoru

100%

Hejnal O.

Český lid: etnologický časopis (Český lid: Ethnological journal)

|

2013

|

vol. 100

|

issue 4

449-467

EN

The goal of the present study is to understand the discoursive negotiation of the claims upon the use of public space. Specifically is to focused on the analysis of purification of public space from homeless persons in middle-sized city. On the basis of my research of homeless persons that included de semi-structured interviews with selected actors (policemen, politicians, employees of social services and of the non-profit organizations), analysis of documents (especially journalistic and legal) and active participant observation.

3

Olympiodorus and Damascius on the Philosopher’s Practice of Dying in Plato’s Phaedo

86%

Mouzala M. G.

Peitho. Examina Antiqua

|

2014

|

vol. 5

|

issue 1

177-198

EN

This paper presents Olympiodorus’ and Damascius’ explanations of the philosopher’s practice of dying in Plato’s Phaedo. It also includes a presentation of Ammonius’ exegesis of the practice of death (meletē thanatou). The Neoplatonic commentators discern two kinds of death, the bodily or physical death and the voluntary death. Olympiodorus suggests that bodily death is only an image of voluntary death and cannot be recognized as an original death, because original death presupposes the preparation for death and the constant effort for the purification of the soul during the philosopher’s life-time. Only preparation for death and purification can ensure the complete separation of the soul from the body. Relative to this distinction is that between apothnēskein and tethnanai; these infinitives denote the dual meaning of death: death as an event or a process and death as a state. Our study examines thoroughly the subtle distinctions made by Olympiodorus and Damascius and offers a comparative analysis of the two definitions of death as well as that of purification. It reaches the conclusion that apothnēskein is a necessary condition of tethnanai, i.e. of a definitive release and parting of the soul from the body. On the other hand, the process of eventual purification, a notion which betrays the religious character of purification, can be identified with apothnēskein, which is the practice of dying by the true philosopher. Finally, our study also emphasizes and explains the difference between the voluntary philosophical death and the voluntary unphilosophical suicide; the latter guaranteeing only bodily or physical death.

4

Ha in Sheta

86%

Ćwiek A.

Polish Archaeology in the Mediterranean

|

2015

|

vol. 24(2)

83-92

EN

The coronation cycle in the Portico of the Birth in the temple of Deir el-Bahari includes a scene of purification of Hatshepsut by a god captioned as Ha in Sheta. This seemingly hapax toponym provides the key to a proper understanding of the highly symbolic meaning of the scene. The place name, composed of basic cosmographical hieroglyphs, has at the same time a spelling that refers to a vast semantic field of the notions of “mystery”, “secret”, “be hidden”, etc. It appears that the purification made by a god of the western desert in a “mysterious” place refers to the initiation of the female pharaoh into the secrets of the sun god, enabling her to fulfill her role as the provider of sustenance for humanity. The role of the god Ha as a protector against hunger, rooted in the Old Kingdom tradition and expressed also in the text of BD 178 in the Offering Chapel of Hatshepsut, is crucial in this respect.

5

L’architettura sacra come il passaggio dal praxis alla theoria dell’architetto secondo la tradizione orientale

72%

Kimsza R.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2019

|

issue 26

79-92

PL

Artykuł traktuje o związku sztuki sakralnej chrześcijańskiej ogółem z życiem duchowym artysty. Autor prawdę o tworzeniu sacrum warunkuje życiem duchowym artysty wyrażanym w rozmaitych formach. Akcentuje przede wszystkim stan modlitwy, oczyszczenie, pokutę i stan określany w duchowości wschodniej jako apatheia.

EN

The article deals with the relationship of sacred Christian art in general with the artist’s spiritual life. According to the author, the truth about sacrum is conditional on the artist’s spiritual life expressed in various forms. He mainly emphasizes the state of prayer, purification, penance and the state described in eastern spirituality as apatheia.

6

Kamień narzędziem puryfikacji: kamienowanie starożytnych Greków jako rytuał oczyszczenia

72%

Skarbek-Kazanecki J.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2015

|

issue 5

31-40

PL

Pojmowanie winy w starożytnej Grecji było zakorzenione w myśleniu symbolicznym, wszelkie zachowania związane z przewiną wykazywały zaś związek ze zmazą religijną (gr. miasma) oraz powszechnym lękiem przed tym, co nieczyste. Także kamienowanie, stanowiące jedną z metod wykonywania kary śmierci, odznaczało się specyfiką bliską obrzędom oczyszczenia. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie, występujących na gruncie greckim, religijnych konotacji aktu kamienowania – rytuału pomijanego milczeniem przez większość opracowań podejmujących temat greckiej zmazy – oraz puryfikacyjnego aspektu rzutu głazem.

EN

Understanding of guilt in Ancient Greece was deeply ingrained in symbolic language; particularly any behaviour that could be tied to offence was connected with the religious „stain” (grc. miasma) and the common fear of having contact with someone who is „unclean”. Also, the ritual of stoning, which was the main form of capital punishment, was one of the methods of purification. However, most publications on the issue of Greek stain exclude the question of stoning. The aim of the publication is to complete this omission and to show the religious connotation of the act of throwing stones in Ancient Greece.

7

Ritual Worship of the Narasiṁhamantra as Depicted in the "Sātvatasamhitā"

72%

Dębicka-Borek E.

Cracow Indological Studies

|

2013

|

vol. 15: Text History and Society as Depicted in Indian Literature and Art. Part II. ŚRAVYA. Poetry & Prose

167-207

EN

Most probably, the Sātvatasamhitā is the only one among the recognized samhitās of the Vaiṣṇava Pāñcarātra that elaborates upon the procedure of worshipping [the mantra of] Narasiṁha belonging to vibhava deities (vaibhavīyanarasimhakalpa). Its aim is formulated in SātS 16, where it is stated that an initiation with the help of narasimhamantra (narasimhadīksā) as well as the further worship of this mantra remove sins committed in previous lives, even in the case of nāstikas. The detailed account of the procedure is given in the next chapter, i.e. SātS 17. Yet, when analyzed out of the general context of the text, vaibhavīyanarasimhakalpa seems to present a fully fledged procedure meant for a sādhaka striving for magical powers (siddhi); it depicts the narasimhadīksā which grants the right to worship the narasimhamantra in order to realize worldly aims. The traces of textual re-working suggest that the idea of vaibhavīyanarasimhakalpa might come from another context. It is also probable that for some reasons its original function considering the attainment of magical powers was reformulated within the scope of SātS into the purifying ceremony preceding the proper initiation.

8

"Enneady" Plotyna inspiracją dla św. Jana od Krzyża w nauce o drodze do kontemplacji?

58%

Zarzycki S.

Verbum Vitae

|

2021

|

vol. 39

|

issue 3

1093-1117

EN

Taking into account the influence of Neoplatonism on Christianity in antiquity and in the Middle Ages, the author asks about the possible influence of Plotinus’ Ennead on the doctrine about the path to contemplation of St. John of the Cross. He first introduces the Plotinian vision of reality, according to which, from one principle, from the One in the process of emanation, beings emerged: mind; the individual soul and the soul of the world. Then it shows man and his return to the Absolute through asceticism, contemplation and Plotinian ecstasy. Analyzing the Enneads of Plotinus and their interpretation in the field of spiritual doctrine in famous commentators (A. Bord, J. Baruzi, M. de la Corte, B. Salmona, L. Bouyer), he compares the descriptions of selected moments of the spiritual path to contemplation and ecstasy in two spiritual masters and interprets them taking into account the doctrinal and spiritual differences between Neoplatonism and Christianity. By identifying the few similarities in the descriptions, especially concerning the way of purification, and taking into account the fundamental and more detailed differences, one inclines with Bord to accept the possible inspiration of Ennead Plotinus only in certain aspects of the description of the spiritual experience of the Carmelite mystic.

PL

Uwzględniając wpływ neoplatonizmu na chrześcijaństwo w starożytności i w średniowieczu, autor pyta o możliwość wpływu Ennead Plotyna na naukę o drodze do kontemplacji św. Jana od Krzyża. Przybliża najpierw plotyńską wizję rzeczywistości, według której z jednej zasady, z Jednego, w procesie emanacji, wyłoniły się byty: umysł, dusza jednostkowa i dusza świata. Następnie ukazuje człowieka i jego powrót do Absolutu poprzez ascezę, kontemplację i ekstazę plotyńską. Analizując Enneady Plotyna i ich interpretację w zakresie doktryny duchowej u znanych komentatorów (A. Bord, J. Baruzi, M. de la Corte, B. Salmona, L. Bouyer), dokonuje porównania opisów wybranych momentów drogi duchowej do kontemplacji i ekstazy u dwóch mistrzów duchowych i interpretuje je z uwzględnieniem różnic doktrynalnych i duchowych pomiędzy neoplatonizmem i chrześcijaństwem. Identyfikując w opisach nieliczne podobieństwa dotyczące zwłaszcza drogi oczyszczenia i uwzględniając zasadnicze i bardziej szczegółowe różnice, przychyla się za Bordem do przyjęcia możliwej inspiracji Ennead Plotyna jedynie w pewnych aspektach opisu doświadczenia duchowego mistyka Karmelu.

9

Profesorowi Jeanowi Guichardowi w odpowiedzi

58%

Kargulowa A.

Studia Poradoznawcze

|

2013

|

vol. 2

PL

Artykuł odzwierciedla dyskusję badaczek poradnictwa, zainspirowaną listem prof. Jeana Guicharda, przesłanym do prof. Alicji Kargulowej. Autorki przytoczonych wypowiedzi swobodnie poruszają się w symbolicznej przestrzeni dyskursu prowadzonego drogą e-mailową. Wychodząc od własnych badań, porzucają konwencjonalny, ustrukturyzowany sposób prowadzenia wywodu i raczej spontanicznie, choć z głęboką uwagą, odnoszą się do poszczególnych podniesionych przez Profesora kwestii, związanych z procesami puryfikacji i translacji, obecnymi zarówno w uprawianiu nauki o poradnictwie, jak i w postrzeganej rzeczywistości. W artykule rozważane są kwestie takie jak: trudności w zidentyfikowaniu specyfiki poradnictwa; teoria a praktyka poradnictwa; poradnictwo i inne praktyki pomocowe; skutki, efekty uboczne, zakłócenia w codzienności poradniczej praktyki. Zamieszczona została w nim także pełna treść listu Profesora

10

Teologia i symbolika ołtarza w wybranych modlitwach obrzędów poświęcenia nowego ołtarza

51%

Kwiatkowski D.

Teologia Praktyczna

|

2017

|

issue 18

183-199

EN

This article reveals the rich symbols and theology of the altar present in the most important prayers which compose the new Rite of Dedication of an Altar. Three of them, which are connected with the Rite very closely are the subjects of the analysis which has been done. These are: the Prayer of the Dedication of Water, the Litany of the Saints and the Prayer of Dedication of an Altar. Christ’s sacrifi ce on the Cross, made present in a bloodless way on the altar, purifi es the believers from their sins, and revives in them the purity of God’s children. The altar constitutes a place where the Church dwelling in heaven and the pilgrim Church on earth meet in a real way.Most of the theological content is present in the solemn Prayer of Dedication of the altar. First of all, it presents the altar as a table of sacrifi ce and of the eucharistic banquet. The altar is a place around which the community of believers gather to be nourished by the Body of Christ. In the altar we should see the table of the eschatological banquet prepared by the Saviour in eternity for the believers who fulfi ll his commandment of love on earth. The theology of the prayers shows very clearly that a dedicated altar is the most important structure and focal point of each church.

PL

Artykuł ukazuje bogatą symbolikę i teologię ołtarza obecną w najważniejszych modlitwach wchodzących w skład nowych Obrzędów poświęcenia nowego ołtarza. Analizie poddano trzy modlitwy ściśle związane z obrzędami poświęcenia ołtarza: modlitwę poświęcenia wody, litanię do świętych oraz modlitwę poświęcającą ołtarz. Ofi ara Chrystusa złożona na Krzyżu i uobecniana w bezkrwawy sposób na ołtarzu oczyszcza wiernych z grzechów i odnawia w nich czystość dzieci Bożych. Ołtarz stanowi także miejsce realnego spotkania Kościoła zbawionych z Kościołem pielgrzymującym. Najwięcej treści teologicznych jest obecnych w uroczystej modlitwie poświęcenia ołtarza. Przedstawia go przede wszystkim jako stół ofi ary i stół uczty eucharystycznej. Ołtarz jest miejscem, wokół którego gromadzi się wspólnota wierzących, aby karmić się Ciałem Chrystusa. W ołtarzu należy także widzieć eschatologiczny stół uczty, zastawiony przez Zbawiciela w wieczności dla wiernych wypełniających przykazania miłości. Teologia modlitw jednoznacznie pokazuje, że poświęcony ołtarz stanowi najważniejszy element wyposażenia każdego kościoła.

11

Barok w mistyce – hipertrofia myśli i emocji? (1)

51%

Matuszewski K., Łódzki U.

Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris

|

2016

|

vol. 35 (4)

EN

In mysticism, I am mostly interested in emanations of some type of intensity of existence, which abstracts from the biological one. Revoking a treaty with time results in a puzzling personal experience, the story of which can be treated as an existential lesson. In mysticism, the truth becomes known through faith. It finds its source in love, which is the soul’s response for the salutary love of God directed at it. As a refusal of the demands of human nature, mysticism offers an entrance into the realm of the spirit and transcendence. The latter is approached by man through a sacrifice of love, which cleanses him of the ontological stain and guilt. The first stage of this peregrination is purification. It is an act of conscience stimulated by the vision of Christ’s passion, foreseeing death and inevitable Judgement. Purification is an encouragement for contrition and responsibility going beyond the temporal limits. In the second stage of the journey to God (illumination), a prayer for grace of life under the aegis of the cross substitutes the lament over oneself. It will be a life of humility, contemplation and doloristic imitation, crowned with love understood as following the intention of God.

12

Theological Analysis of Syncretic and Paganistic Beliefs and Practices in Catholic Funerals in Igboland Nigeria

44%

Chukwudi Ezeokeke E.

|

2017

|

vol. 64

|

issue 9: Teologia fundamentalna i religiologia

111-122

EN

“Death is generally seen as the cessation of the connection between our mind and our body”. Most people believe that death takes place when the heart stops beating. Death occurs when the subtle consciousness finally leaves the body to go to the next life. “In order word death is the termination of all biological functions that sustain the living organism.” According to Catechism of the Catholic Church, “death is the separation of the soul from the body.” At the moment of death, the soul separates from the body. One particular belief that cuts across all cultures and religions is that all human beings must die and ought to be buried as a sign of respect and farewell. The question is what is the nature or rather what should be the nature of the burial and funeral rite of a deceased person? Do all human beings have the same or common burial and funeral rites or do our burial and funeral rites vary according to our religion, faith, beliefs, culture, age and understanding? Catholic Church teaches that death is a transformation and not the end of life. It is the teaching and belief of the Catholic Church that there is a resurrection and life of glory in heaven where those who have done well while on earth see God face to face. Catholic Church also teaches and believes that on the last day, both the body and the soul will rise to see the glory of God. For this reason, the body of a dead Catholic deserves some respect and dignity. This corpse should be given the respect and dignity it deserves during burial. However, this is not always the case especially in Igboland, Nigeria. There are some syncretistic and fetish beliefs and practices associated with some Catholic burials and funerals in Igboland. This paper therefore sets out to bring to light these syncretic, paganistic and fetish practices and beliefs associated with Catholic burials and funerals in Igboland. It will also offer some theological implications of these practices as well as the possible ways through which they can be curtailed and stopped.

PL

Artykuł podejmuje problem obecności synkretystycznych i pogańskich wierzeń oraz praktyk religijnych związanych ze śmiercią i pogrzebem katolickim wśród ludności Igboland w Nigerii, który to teren znany jest jako zdecydowanie katolicki. Autor charakteryzuje konkretne przykłady synkretystycznych i pogańskich wierzeń oraz praktyk religijnych związanych z pochówkiem, jak wiara w złe duchy, zemsta i odwet na zmarłym, konieczność oczyszczenia i okupu złożonego za zmarłego „złą śmiercią”, rytuał wypicia wody, którą umyto ciało zmarłego przez podejrzanego o zadanie mu śmierci. W kolejnej części artykułu zostały przedstawione teologiczne i moralne konsekwencje wcześniej opisanych wierzeń i praktyk. Artykuł wieńczy ogólny wniosek, że według autora błędem jest traktowanie tychże praktyk i wierzeń jako części inkulturacji. Uważa on, że inkulturacja, jako właściwy sposób ewangelizacji, polega na uznaniu oraz włączaniu przez Kościół danej kultury w tych jej przejawach, które są zgodne z wiarą chrześcijańską. Te niezgodne z nią powinny być oczyszczone i nie mogą być inkulturowane, gdyż wówczas rodziłby się synkretyzm, który zagrażałby tożsamości chrześcijaństwa i Kościoła.

13

Augustine and "the Pure in Heart" in Benedict XVI’s Jesus of Nazareth

44%

Wright IV W. M.

Wrocławski Przegląd Teologiczny

|

2023

|

vol. 31

|

issue 2

219-241

PL

Niniejszy artykuł podejmuje temat oczyszczenia serca w trylogii Jezus z Nazaretu Benedykta XVI jako sposobu widzenia i poznawania Boga zgodnie z augustyńską interpretacją jednego z ośmiu błogosławieństw: „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą” (Mt 5,8). Objaśnienia Benedykta XVI w znacznym stopniu oparte są na teologicznej epistemologii Augustyna, której główne elementy nakreślił w swoich wcześniejszych pismach. W artykule przedstawiono główne elementy analizy teologicznej epistemologii Augustyna dokonanej przez Ratzingera, a następnie omówiono trzy miejsca w trylogii Jezus z Nazaretu, w których Benedykt analizuje oczyszczenie serca w świetle nauczania św. Augustyna i w odniesieniu do Mt 5,8: błogosławieństwo dla tych „czystego serca”, obmycie stóp oraz objawienie Ojca i Syna w Mt 11,25–27. Podobnie jak Augustyn, Benedykt mówi o oczyszczeniu serca jako o Bożym działaniu w ludziach poprzez dary wiary i miłości oraz podkreśla miejsce duchowej komunii wierzących z Jezusem w tym szczególnym procesie oczyszczenia.

EN

This essay examines Benedict XVI’s treatment in his Jesus of Nazareth trilogy of the purification of the heart as leading to a manner of seeing and knowing of God, a treatment which follows an Augustinian interpretation of the beatitude: “Blessed are the pure in heart, for they will see God” (Matt 5:8). Benedict’s account is much indebted to Augustine’s theological epistemology, the main elements of which he outlines in his early writings. After setting forth the main elements of Ratzinger’s analysis of Augustine’s theological epistemology, the essay examines the three places in Jesus of Nazareth where Benedict discusses purification of the heart in Augustinian terms and in relation to Matt 5:8: his interpretations of the “pure in heart” beatitude, the Footwashing, and the Father-Son saying in Matt 11:25–27. With Augustine, Benedict speaks of the purification of the heart as God’s action which he works in people by the gifts of faith and love. Benedict emphasizes the place of the believers’ spiritual communion with Jesus in this graced process of purification.

14

Przeżycie estetyczne a przeżycie mistyczne – ujęcie w horyzoncie teologicznym

37%

Dzidek T.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 9

97-109

EN

Aesthetic experience and mystical experience are similar in three stages of development. The first is to focus attention on detail. The artist does this in relation to the used element of the surrounding reality by bringing out something special in it, while the mystic seeks God's footprints in the natural world. In the second stage, the artist pushes away what distracts him, and he also frees himself from artistic conventions to create his intended work in an original way. In turn, the mystic cleanses himself of his weaknesses and attachment to the world. In the third stage, the artist can contemplate his work, and the mystic is able to experience the presence of God. The artist's temporary satisfaction passes. And in its place there is a sense of inadequacy between the intended idea and its inefficient implementation in a limited form. On the other hand, the mystic, after a moment's experience of God's presence, is aware that the object of his desire exceeds the limits of all possibilities of knowledge. Beauty and God appear as the two names of the One.

PL

Doświadczenie estetyczne i doświadczenie mistyczne są podobne w trzech etapach rozwoju. W pierwszym chodzi o skupienie uwagi na szczególe. Artysta czyni to w stosunku do używanego elementu otaczającej rzeczywistości, przez wydobywanie z niego czegoś szczególnego, z kolei mistyk szuka w świecie natury ślady Boga. W drugim etapie artysta odsuwa od siebie to, co go rozprasza, a także on uwalnia się od artystycznych konwencji, aby tworzyć swe zamierzone dzieło w sposób oryginalny. Z kolei mistyk oczyszcza się ze swoich słabości i przywiązania do świata. W trzecim etapie artysta może kontemplować swe dzieło, a mistyk jest w stanie doświadczać obecności Boga. Chwilowa satysfakcja artysty mija. A w jej miejsce wsącza się poczucie nieadekwatności między zamierzonym pomysłem a jego nieudolnym urzeczywistnieniem w ograniczonej formie. Natomiast mistyk, po chwilowym doświadczeniu obecności Boga, jest świadomy, że przedmiot jego pragnienia przekracza granice wszelkiej możliwości poznania. Piękno i Bóg jawią się jako dwa imiona Jednego.

Refine search results

Gliceryna – produkt uboczny procesu wytwarzania biodiesla

Anachorický bezdomovec : Purifikace a transgrese veřejného prostoru

Olympiodorus and Damascius on the Philosopher’s Practice of Dying in Plato’s Phaedo

Ha in Sheta

L’architettura sacra come il passaggio dal praxis alla theoria dell’architetto secondo la tradizione orientale

Kamień narzędziem puryfikacji: kamienowanie starożytnych Greków jako rytuał oczyszczenia

Ritual Worship of the Narasiṁhamantra as Depicted in the "Sātvatasamhitā"

"Enneady" Plotyna inspiracją dla św. Jana od Krzyża w nauce o drodze do kontemplacji?

Profesorowi Jeanowi Guichardowi w odpowiedzi

Teologia i symbolika ołtarza w wybranych modlitwach obrzędów poświęcenia nowego ołtarza

Barok w mistyce – hipertrofia myśli i emocji? (1)

Theological Analysis of Syncretic and Paganistic Beliefs and Practices in Catholic Funerals in Igboland Nigeria

Augustine and "the Pure in Heart" in Benedict XVI’s Jesus of Nazareth

Przeżycie estetyczne a przeżycie mistyczne – ujęcie w horyzoncie teologicznym