Search results

1

INSTITUTIONAL MULTILINGUALISM IN THE EUROPEAN UNION – POLICY, RULES AND PRACTICE

100%

PALUSZEK K.

Comparative Legilinguistics

|

2015

|

vol. 24

119-142

PL

Niniejszy artykuł przedstawia regulacje prawne oraz praktyki najważniejszych instytucji Unii Europejskiej (Komisji Europejskiej, Rady Unii Europejskiej, Trybunału Sprawiedliwości oraz Parlamentu Europejskiego), dotyczące wielojęzyczności. Po omówieniu podstaw prawnych, strategii i zasad dotyczących wielojęzyczności w Unii Europejskiej oraz politycznych deklaracji z nią związanych, opracowanie wskazuje osiągnięcia oraz trudności poszczególnych instytucji w ich realizacji. Praca koncentruje się wokół następujących zagadnień:problemy związane ze statusem i liczbą języków oficjalnych;rozróżnienie instytucji UE, jako adresatów konkretnych obowiązków wynikających z wielojęzyczności oraz innych jednostek organizacyjnych, które mają swobodę w kształtowaniu własnych zasad i praktyk językowych;różnice związane z wewnętrzną i zewnętrzną komunikacją instytucji UE, omówione na przykładach poszczególnych instytucji, z uwzględnieniem orzecznictwa TSUE. W artykule omówiono ponadto rozwiązania opisanych problemów proponowanych w literaturze oraz dokonano ich oceny.

EN

This paper examines the rules and working practices of main institutions of European Union in relation to EU policy multilingualism. The institutions analysed in this research include the Commission, the Council of the European Union, the Court of Justice of the European Union, and the European Parliament. After presenting the legal basis of EU multilingualism, the study identifies the achievements and difficulties met by EU institutions in the process of its realisation. Topic highlighted in this study include:Problems resulting from the status and number of official EU languages.The distinction made between EU institutions obliged to observe citizens’ language rights and other bodies that can seemingly make their own rules.Inconsistencies between the practice of internal and external communication of the EU institutions, presenting examples from individual institutions, as well as from judicial practice of the Court of Justice of the European Union. Finally, the article presents an evaluation of the solutions to the observed problems presented in the literature, along with the author’s own conclusions.

2

Problem wielojęzyczności w niemieckiej literaturze naukowej

71%

Karwowska D.

Przegląd Pedagogiczny

|

2018

|

issue 1

257-267

PL

Przedmiotem rozważań uczyniono problem wielojęzyczności omówiony na łamach niemieckiej literatury naukowej. Artykuł przybliża definicje oraz rodzaje wielojęzyczności wyróżnione przez niemieckich autorów. Dokonany przegląd prezentuje zarówno przesłanki dotyczące procesu akwizycji języków, praktykę edukacyjną w zakresie wielojęzyczności, jak i znaczenie różnorodności językowej oraz kontrowersje związane z omawianym zjawiskiem. Celem przeglądu jest ustalenie oraz uporządkowanie stanu wiedzy na temat umiejętności posługiwania się wieloma językami w perspektywie globalnej, a także różnorodności językowej stanowiącej normę we współczesnym społeczeństwie.

3

Czy jesteśmy gotowi na ekoglottodydaktykę w polskim kontekście edukacyjnym?

60%

Sujecka-Zając J.

Neofilolog

|

2020

|

issue 55/1

11-26

EN

The trend for eco-linguistics, which has been dynamically develop-ing in the English-language literature since the 1970s, proposes a change in the perception of the relationship between language, nature, and culture, in a sense making language a link which brings together nature and culture, rather than separating them as is traditional. This approach poses important questions: How do languages work in the ecosystem created by the language environment of all users of a given language context? What relationships can they enter into? How should one perceive the development of multilingualism in such an ecological approach, in which not only does „strong” af-fect the „weak” but “weak” reciprocates? „Weak” has an important place in the language ecosystem, which risks serious changes due to excessive weakening of one of its components. This paper aims to examine the possible inspirations that eco-linguistics offers Foreign Language Teaching (FLT), highlighting the role of each language and sensitizing the reader to the relationships that arise between languages and their users in a given environment. From this perspective Claire Kramsch (2008) postulates a change in the perception of the main function of the teacher from the „teacher of a code” to the „teacher of meaning”, which has specific didactic consequences in how language activities are ap-proached. Is the school classroom a place for activities which have their origin in the trend for eco-FLT?

4

Language diversity in Norway and the question of L1 and L2

60%

Haugan J.

Beyond Philology: An International Journal of Linguistics, Literary Studies and English Language Teaching

|

2017

|

issue 14/1

181-204

EN

In this article, I will give a historical overview and the present-day status of language diversity in Norwegian schools and Norwegian society. I will also discuss several questions that arise with regard to the political and educational situation. For four hundred years, Norway had Danish as its official and only written language. When Norway became an independent country, Norway decided to have its own na-tional language, Norwegian. However, due to historical events, this is one language with two slightly different written varieties: Dano-Norwegian (bokmål) and New Norwegian (nynorsk). Since almost 90 per cent of Norwegian pupils learn Dano-Norwegian as their first (written) language, and the other written language, New Norwegian, is not used much in society in general, I will argue that New Norwegian might actually be considered a foreign language by those who learn to write Dano-Norwegian as their first language and that it can even be positioned behind English when analyzed from a language-learning point of view.

PL

Niniejszy artykuł przedstawia historyczne i współczesne podejście Norwegów do języka narodowego, zwracając szczególną uwagę na rozróżnienie wynikające z zestawienia oficjalnych jego form nauczanych w szkołach i zwyczajów językowych użytkowników. Autor umieszcza swe rozważania w kontekście określonej sytuacji politycznej i wynikających zeń założeń edukacyjnych. Kluczowym elementem jest tu historia kraju, w którym przez 400 lat oficjalnym językiem był język innego państwa – język duński. Dopiero po uzyskaniu przez Norwegię całkowitej niezależności norweski stał językiem oficjalnym. W wyniku tych historycznych okoliczności jest to język, w którym funkcjonują obok siebie dwie, nieco odmienne, wersje pisane: duńsko-norweska (bokmål) i nowa norweskim (nynorsk). Ponieważ niemal 90% uczniów w norweskich szkołach uczy się duńsko-norweskiego jako pierwszego (pisanego) języka, autor niniejszego tekstu formułuje tezę, iż nowy norweski może być traktowany przez nich jako język obcy. W takim ujęciu może się okazać, że zajmuje on nawet niższą pozycję niż język angielski.

5

Polityka językowa w państwach Unii Europejskie

48%

Sima Z. M.

Przegląd Geopolityczny

|

2022

|

vol. 42

117-132

PL

Obecność wielu języków używanych na terytorium Unii Europejskiej implikuje konieczność przyjęcia przez instytucje unijne określonej polityki językowej. Celem artykułu jest wyjaśnienie zakorzenionych w tradycji filozofii europejskiej podstaw działalności, jaką w zakresie polityki językowej prowadzi Rada Europy i Unia Europejska. Podobnie jak w wielu innych sferach funkcjonowania Unii, także w zakresie polityki językowej pojawiły się propozycje, sugerujące potrzebę porzucenia dotychczasowej koncepcji opartej na silnych filozoficznych fundamentach i realizacji nowej, bardziej zgodnej z duchem multikulturalizmu. Autorka przedstawia kontrowersje między tymi klasycznymi koncepcjami a współczesnymi propozycjami, podkreślając znaczenie filozoficznych podstaw przyszłej polityki językowej z punktu widzenia przetrwania języków mniejszościowych i sytuacji mniejszości narodowych i etnicznych Europy.

EN

The presence of multiple languages spoken within the territory of the European Union member states implies the necessity for the EU institutions to adopt a specific language policy. The purpose of this article is to explain the basis, rooted in the tradition of European philosophy, of the activities that the Council of Europe and the European Union carry out in the field of language policy. As in many other spheres of the Union's functioning, in the area of language policy, too, there have been proposals suggesting the need to abandon the previous concept based on strong philosophical foundations and implement a new one, more in line with the spirit of multiculturalism. The author presents the controversy between these classical concepts and contemporary proposals, emphasizing the importance of the philosophical foundations of future language policy from the point of view of the survival of minority languages and the situation of Europe's national and ethnic minorities.

Refine search results

1 Beyond Philology: An International Journal of Linguistics, Literary Studies and English Language Teaching

1 Comparative Legilinguistics

1 Neofilolog

1 Przegląd Geopolityczny

1 Przegląd Pedagogiczny

1 Haugan J.

1 Karwowska D.

1 PALUSZEK K.

1 Sima Z. M.

1 Sujecka-Zając J.

1 2022

1 2020

1 2018

1 2017

1 2015

INSTITUTIONAL MULTILINGUALISM IN THE EUROPEAN UNION – POLICY, RULES AND PRACTICE

Problem wielojęzyczności w niemieckiej literaturze naukowej

Czy jesteśmy gotowi na ekoglottodydaktykę w polskim kontekście edukacyjnym?

Language diversity in Norway and the question of L1 and L2

Polityka językowa w państwach Unii Europejskie