Search results

1

Przymus adwokacko-radcowski w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym

100%

Kuczma P.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2021

|

issue 1 (59)

39-55

PL

Artykuł ma na celu przedstawienie przymusu adwokacko-radcowskiego w postępowa-niu przed Trybunałem Konstytucyjnym, głównie w oparciu o orzecznictwo Trybunału odnoszące się do tej instytucji. W tym celu przedstawiono istotę przymusu adwokacko--radcowskiego oraz jego zakres, a także wyłączenia przedmiotowe i podmiotowe. Za-wrócono też uwagę na udział prawników zagranicznych przed TK. W zakończeniu na-tomiast podniesiono potrzebę reformy tej instytucji.

EN

The aim of the article was to analyze compulsory legal representation in the proceedings before the Constitutional Tribunal, mainly based on jurisprudence of the Constitutional Tribunal related to this institution. For this purpose, the essence and scope of this institution, as well as subjective and objective exclusions have been presented. Attention was also paid to the participation of foreign lawyers in the proceedings before the Constitu-tional Tribunal. Finally, the need to reform this institution was raised.

2

DOSKONALENIE ZAWODOWE RADCÓW PRAWNYCH

100%

Olkiewicz A.

Problemy Profesjologii

|

2014

|

issue 1

85-94

PL

Radca prawny jest jednym z wolnych zawodów wykonywanych Polsce. W odniesieniu do tej grupy zawodowej zastosowanie mają wszelkie zasady rozwoju kariery zawodowej określone w literaturze przedmiotu. Radcy są jednak zobowiązani ponadto na mocy obowiązujących przepisów do uczestniczenia w szkoleniach w celu doskonalenia zawodowego. Egzekucje tego obowiązku zapewnia katalog kar. Podkreślenia jednak wymaga, iż to nie kary powinny wpływać na koniczność samodoskonalenia się tej grupy zawodowej, lecz wysoka odpowiedzialność za interes klienta i wysoki standard świadczonych przez radców usług.

EN

Legal counsel is one of the liberal professions to be performed in Poland. In relation to this professional group all the rules apply to career development referred to in the literature of the subject. However, counsel must also, pursuant to the provisions in force to participate in training to in-service training. Executions this obligation provides a catalogue of penalties. Highlight, however, requires that no penalty should affect the imperative of self-improvement this professional group, but high responsibility for the interest of the client and the high standard of services provided by attorneys.

3

Awareness among the Students of Law within the Scope of Working as an Attorney-at-Law

63%

Pilipiec S., Niewęgłowski K., Patoleta P.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2019

|

vol. 28

|

issue 1

EN

Over a number of years, students choose the job of an attorney-at-law as the most popular profession after they graduate. This trend is very often highlighted in the studies performed at universities by many independent entities. Widely recognised and available reports and articles confirm both popularity and a great interest in the profession of the attorney-at-law among the students of law, however, there is no information concerning the awareness of future graduates of law studies related, among others, to the preparation for and exercising the profession of the attorney-at-law. In order to answer the above issues, the authors conducted voluntary and anonymous studies among the students of law at the Faculty of Law and Administration of the University of Maria Curie-Skłodowska in Lublin. The results provided a wider perspective of factors which influence the popularity of the profession of the attorney-at-law among the students as well as expectations and awareness connected with the profession.

PL

Od wielu lat studenci prawa najczęściej wskazują zawód radcy prawnego jako najchętniej wykonywany po ukończeniu studiów. Trend ten jest bardzo często podkreślany w badaniach przeprowadzanych na uniwersytetach przez różne niezależne podmioty. Powszechnie znane i ogólnodostępne raporty oraz artykuły potwierdzają popularność i zainteresowanie zawodem radcy prawnego wśród studentów prawa, jednak nie ma informacji dotyczących świadomości przyszłych absolwentów studiów prawniczych m.in. co do zakresu przygotowania do wykonywania przez nich zawodu radcy prawnego. W celu bliższego przyjrzenia się powyższym zagadnieniom autorzy przeprowadzili dobrowolne i anonimowe badania wśród studentów prawa na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Otrzymane wyniki umożliwiły szersze spojrzenie na czynniki wpływające na popularność zawodu radcy prawnego wśród studentów. Ponadto na ich podstawie skonkretyzowano oczekiwania co do wykonywania tej profesji.

4

Wypowiedzenie umowy o pracę radcy prawnemu w związku z nienależytym wykonywaniem zawodu

63%

Kaczmarczyk M.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2016

|

vol. 16/1

331-343

PL

Celem niniejszego artykułu jest analiza wypowiedzenia umowy o pracę radcy prawnemu w związku z nienależytym wykonywaniem zawodu w kontekście wykonywania przez radcę prawnego wolnego zawodu oraz w kontekście zagadnienia ochrony trwałości stosunku pracy. Konstrukcja tego wypowiedzenia w prawie polskim stanowi w ujęciu autorki ważny element definiujący wykonywanie zawodu radcy prawnego jako wolnego zawodu. W opracowaniu podjęta zostanie argumentacja na rzecz stanowiska, że ochrona stosunku pracy radcy prawnego nie może zostać uznana za szczególną ochronę trwałości stosunku pracy.

EN

The purpose of this article is to analyze the termination of employment of legal counsel due to improper practice of the profession in the context of the exercise of the profession of legal counsel and in the context of protection of long-term employment. The construction of this notice in the Polish law, is an important element that defines the profession of legal counsel as a liberal profession. The argument will be undertaken in favor of the position that the protection of employment of legal counsel cannot be considered as a special protection of the durability of employment.

5

Istota etyki radcy prawnego

63%

Zabłocki J.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2015

|

issue 5

94-98

PL

Zawód radcy prawnego należy do profesji zaufania publicznego. Wiąże się z koniecznością posiadania wyuczonej wiedzy fachowej, doświadczenia, ale również wiedzy etycznej. Dziś bardzo wyraźnie zarysowuje się tendencja do kształtowania ogólnych wzorców postępowania, standardów zachowania i norm etycznych, które mają stanowić wyznacznik prawidłowego wykonywania zawodu. Artykuł stanowi głos w dyskusji na temat roli i istoty etyki w współczesnym środowisku prawniczym.

EN

The profession solicitor is a profession of public trust. It is linked to the necessity of having learned expertise, experience, as well as ethical knowledge. Nowadays, we can observe a very strong tendency to form general practices, standards of behavior and ethical standards, which are indicative of proper practice. This article is a voice in the discussion on the role and the essence of ethics in today's legal environment.

6

The Evolution of the Status of Legal Counsel in a Criminal Procedure

63%

Bereza A.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 3

EN

The status of legal counsel in a criminal procedure has been gradually changing over time. It was caused by political factors, and was connected with the necessity to overcome the reluctance of the Bar Association. Initially, a legal counsel could appear in a criminal trial as an attorney, although until 2009 this entitlement was limited to a defined group of represented bodies. The authority to defend was granted to legal counsels in misdemeanour cases in 2001, except for disciplinary proceedings. Greater governance in the powers of legal counsels and defence lawyers resulted in the Bill on the lawyer profession of 22 October 2009, which aimed at creating the so-called new Bar Association. However, the Bill was not passed because of critical attitude of both professional bodies. The Bill would have allowed a legal counsel to appear before a court as a defence lawyer in a criminal procedure. An attempt to resolve this issue was made during work on comprehensive amendments to the criminal-procedure law. This work began in 2012 and resulted in the Act of 27 September 2013 on Amending the Act – the Code of Criminal Procedure and other acts. Finally, legal counsels were granted the power to appear before a court in the capacity of a defence lawyer in a criminal procedure, excluding legal counsels working under employment contracts, apart from the researchers and academics. Attempts to question the aforementioned amendment by the Bar Association in the Constitutional Tribunal proved to be ineffective. The next amendment to the criminal-procedure law, passed in March 2016, restoring some of the provisions in force prior to the great reform of criminal trials, did not change the powers of legal counsels to appear before a court as defence lawyers in a criminal procedure.

PL

Status radcy prawnego w postępowaniu karnym ulegał z biegiem czasu stopniowej zmianie. Były one uzależnione od czynników politycznych oraz wiązały się z koniecznością przełamania oporu adwokatury. Początkowo radca prawny mógł występować w procesie karnym jako pełnomocnik, choć to uprawnienie było do 2009 r. ograniczone do ściśle określonego kręgu reprezentowanych podmiotów. Uprawnienia obrończe po raz pierwszy, nie licząc postępowań dyscyplinarnych, zostały radcom prawnym przyznane w sprawach o wykroczenia w 2001 r. Zbliżenie uprawnień radców prawnych i adwokatów zaowocowało projektem ustawy o zawodzie adwokata z dnia 22 października 2009 r., zmierzającym do stworzenia tzw. nowej adwokatury. Projekt nie został uchwalony ze względu na krytyczne stanowiska obu samorządów. Przewidywał w swej treści możliwość występowania radcy prawnego w charakterze obrońcy w postępowaniu karnym. Realizacja tego postulatu została podjęta w pracach nad wielką nowelizacją postępowania karnego. Prace te rozpoczęły się w 2012 r. i znalazły finał w ustawie z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego i niektórych innych ustaw. Ostatecznie przyznano radcom prawnym uprawnienie do występowania w charakterze obrońcy w postępowaniu karnym, z wyłączeniem radców prawnych pozostających w stosunku pracy, nie licząc pracowników naukowych i naukowo-dydaktycznych. Próby zakwestionowania wskazanej nowelizacji przez adwokaturę przed Trybunałem Konstytucyjnym okazały się nieskuteczne. Kolejna zmiana postępowania karnego, uchwalona w marcu 2016 r., przywracająca niektóre rozwiązania obowiązujące przed wielką reformą procesu karnego, nie zmieniła już wprowadzonych uprawnień radców prawnych do występowania w charakterze obrońcy w postępowaniu karnym.

7

Sprzeczność interesów oskarżonych a swoboda wyboru obrońcy

63%

Kościelniak-Marszał M.

Prawo w Działaniu

|

2022

|

issue 51

EN

The purpose of this publication is the analysis of the regulation concerning the conflict situation between the interests of several accused parties who are represented by a single attorney. The right to defence is a fundamental principle of criminal proceedings. The connected relationship between the accused and their attorney is subject to extensive protection against the intervention of procedural organs. The legislation foresees the need to break these relations only in extreme cases, when the legal interests of several accused parties represented by a single attorney remain in conflict. In such event, the court issues a decision, specifying a period for the accused to hire different attorneys or appoints a different attorney ex officio. The situation when a conflict of interests is found is an exception from the fundamental principle of freedom to choose an attorney. Due to the nature of this regulation, it has to be followed strictly, and the circumstances must be analysed based on the preliminary assumption that such conflict does not exist. The need to intervene under the provisions of Article 85 § 2 of the Code of Criminal Procedure emerges only if it is established without any doubt that the defence of one of the accused would have to expose the interest of another accused to harm, which would make it practically impossible to defend several accused parties at the same time. However, if the attorney who defends several accused parties may, without detriment to the procedural interests of the accused, pursue a line of defence that does not require challenging the credibility of the explanations of any of the accused, this does not result in a conflict of interests.

PL

Celem niniejszej publikacji jest analiza regulacji dotyczącej sytuacji kolizyjnej pomiędzy interesami kilku oskarżonych, którzy korzystają z pomocy tego samego obrońcy. Prawo do obrony stanowi fundamentalną zasadę procesu karnego. W związku z tym relacja pomiędzy oskarżonym a jego obrońcą korzysta z daleko posuniętej ochrony przed ingerencją organów procesowych. Tylko w skrajnym wypadku, kiedy interesy procesowe kilku oskarżonych reprezentowanych przez tego samego obrońcę pozostają ze sobą w sprzeczności, ustawodawca przewiduje konieczność zerwania tego stosunku. W takiej sytuacji sąd wydaje postanowienie, zakreślając oskarżonym termin do ustanowienia innych obrońców, albo z urzędu wyznacza innego obrońcę. Stwierdzenie sprzeczności interesów jest wyjątkiem od fundamentalnej zasady swobody wyboru obrońcy i z uwagi na charakter tej regulacji musi być traktowane w sposób ścisły, w trakcie przyjęcia podczas badania tej okoliczności wyjściowego założenia o nieistnieniu kolizji. Konieczność ingerencji w trybie art. 85 § 2 Kodeksu postępowania karnego pojawia się tylko w wypadku kategorycznego ustalenia, że obrona jednego ze współoskarżonych musiałaby w sposób nieuchronny narażać dobro innego oskarżonego i czyniłaby jednoczesną obronę kilku oskarżonych zadaniem realnie niemożliwym. Jeśli natomiast obrońca kilku oskarżonych może bez szkody dla procesowych interesów oskarżonych realizować obronę, która w swej linii nie wymaga dyskwalifikowania wiarygodności wyjaśnień (lub ich części) któregokolwiek z tych oskarżonych, to nie skutkuje to sprzecznością interesów.

8

Grounds for the Deletion from the List of Attorneys-at-Law in the Context of Their Impact on the Right to Practice the Profession and the Membership of the National Bar of Attorneys-at-Law

63%

Misiejuk I.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2019

|

vol. 28

|

issue 2

EN

The article provides an analysis concerning grounds for the deletion from the list of attorneys-at-law in Poland. The author distinguishes two spheres within the status of attorney-at-law: 1) the right to practice as an attorney-at-law and 2) the membership of the professional self-government of attorneys-at-law. Individual grounds are assessed in terms of the impact of their occurrence on both these spheres. The article discusses the effect caused by resolutions on the deletion from the list of attorneys-at-law, adopted as a result of emergence of the statutory grounds for the deletion in each of these spheres.

PL

Artykuł zawiera analizę dotyczącą przesłanek skreślenia z listy radców prawnych. W ramach statusu radcy prawnego autor wyróżnił dwie sfery: 1) prawo do wykonywania zawodu radcy prawnego oraz 2) przynależność do samorządu zawodowego radców prawnych. Poszczególne przesłanki zostały ocenione pod kątem wpływu ich zaistnienia na obie sfery. W opracowaniu określono skutek, jaki wywołują uchwały w przedmiocie skreślenia z listy radców prawnych, podejmowane w następstwie zaistnienia ustawowych przesłanek skreślenia w każdej z wyodrębnionych sfer.

9

Zawód radcy prawnego jako zawód zaufania publicznego

63%

Kliczek-Paśnicka A.

Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

|

2021

|

vol. 16

|

issue 18 (2)

125-141

EN

The aim of the activities of attorneys at law is to provide legal services and legal assistance particular by providing legal advice, drafting legislative proposals, preparing legal opinions and representing clients before courts and public bodies as a legal representative or a defence counsel. The aim of the profession is to protect public interest. Attorneys at law are obliged to respect the rules of professional conduct adopted by the National Assembly of Attorneys at law and protecting the core values of the profession, such as independence, protection of professional secrecy, avoidance of conflicts of interest, protection of the dignity of the profession in professional, public and private life, as well as loyalty to clients. The profession of an attorney at law is a profession of public trust, referred to in Article 17 of the Constitution of the Republic of Poland. The subject of the article is to explain what the profession of public trust is and why attorneys at law are referred to as professions of public trust.

PL

Zawód radcy prawnego polega na obsłudze osobistych interesów jednostek, niejednokrotnie łącząc się z pozyskiwaniem informacji na temat ich życia prywatnego. Wykonywanie tegoż zawodu wymaga wysokich umiejętności fachowych, w szczególności ukończenia wyższych studiów prawniczych oraz odpowiedniej aplikacji. Radca prawny obowiązany jest wykonywać czynności zawodowe rzetelnie i uczciwie, zgodnie z prawem, zasadami etyki zawodowej oraz dobrymi obyczajami. Niewątpliwie zawód radcy prawnego jest zawodem zaufania publicznego w rozumieniu art. 17 ust. 1 Konstytucji RP. Ustawa zasadnicza odwołując się do tego pojęcia, lecz w żaden sposób go nie definiując, nastręcza wiele wątpliwości interpretacyjnych. Celem niniejszej publikacji jest zdefiniowanie terminu „zawodu zaufania publicznego”, a także określenie, jakie cechy zawodu radcy prawnego przesądzają, iż jest on powszechnie zaliczany do kategorii zawodów zaufania publicznego.

10

The Beginnings of the Process of Separating the Attorney-at-Law Profession in the First Decade of the Polish People’s Republic

63%

Niewiński K.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2024

|

vol. 33

|

issue 1

179-105

PL

Korzeni zawodu radcy prawnego upatruje się w szesnastowiecznych zawodach syndyków i instygatorów. Stanowiska radców prawnych pojawiły się w Polsce w XIX w. Zajmowali je głównie adwokaci. Radca prawny jako nowy zawód prawniczy zaczął się wyodrębniać od adwokatury po II wojnie światowej, w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Sprzyjał temu wprowadzony model centralnie sterowanej gospodarki uspołecznionej. Proces wyodrębniania się zawodu radcy prawnego był długi. Formalnoprawnie pełne wyodrębnienie nastąpiło dopiero w latach 80. XX w. Jednak faktycznie zjawisko odrębności i tożsamości zawodowej prawników pracujących na radcostwach prawnych narodziło się w latach 50. Artykuł traktuje o początkach procesu wyodrębniania się grupy zawodowej radców prawnych i wskazuje na kluczowe czynniki, które do tego doprowadziły.

EN

The roots of the attorney-at-law profession are seen in the 16th-century professions of syndicates and instigators. The attorney-at-law posts appeared in Poland in the 19th century. These posts were occupied mainly by advocates. Attorney-at-law, as a new legal profession, began to separate from the advocacy after World War II, during the period of the Polish People’s Republic. It was facilitated by the introduced model of a centrally controlled socialized economy. The process of separating the attorney-at-law profession was long. The full legal separation took place in the 1980s. However, the phenomenon of the professional distinctiveness and identity of attorneys-at-law emerged in the 1950s. The article focuses on the beginnings of the process of separating the attorney-at-law profession and indicates the key factors that led to this.

11

Wynagrodzenie za świadczenie usług prawnych. Glosa częściowo krytyczna do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 3 czerwca 2019 r. (I NSNc 7/19, OSN IKNiSP 2020, nr 3, poz. 19)

63%

Bucoń P.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2023

|

vol. 32

|

issue 5

445-454

EN

Under the ruling which is the subject of this commentary, the Supreme Court confirmed the possibility to calculate the rates of legal-service fees in the amount depending on the result of a given case (a success fee). The said ruling deserves attention as it has a substantial importance for legal practice and case law in analogous matters. On the one hand, it refers to the freedom in determining the amount of remuneration for a given service (including court representation), and on the other hand, it addresses the issue of protecting the client (who is often an aggrieved party affected by a prohibited act). Litigation proceedings themselves often concern compensation claims filed by an aggrieved party affected by a prohibited act. Although the Supreme Court did not refer to the issue of establishing the upper limits of remuneration for legal services in the statement of reasons to the judgment (especially in relation to the civil law concepts of exploitation – Article 388 of the Civil Code, as well as the rules of social conduct – Article 5 of the Civil Code), the decision, in its essential part, deserves approval.

PL

W glosowanym orzeczeniu Sąd Najwyższy potwierdził możliwość ustalania wysokości stawek za świadczenie usług prawnych w wysokości uzależnionej od wyniku sprawy (success fee). Przedmiotowe orzeczenie zasługuje na uwagę, gdyż ma doniosłe znaczenie dla praktyki prawniczej i judykatury w podobnych sprawach. Z jednej strony dotyka swobody kontraktowania w określeniu wysokości wynagrodzenia za usługę (w tym o zastępstwo procesowe), z drugiej zaś dotyczy ochrony zlecającego (często poszkodowanego wskutek czynu niedozwolonego). Nierzadko sam spór sądowy dotyczy roszczenia odszkodowawczego, którego domaga się poszkodowany czynem niedozwolonym. Mimo że Sąd Najwyższy nie odniósł się w uzasadnieniu wyroku do kwestii ustalenia górnej granicy wynagrodzenia za świadczenie usług prawnych (w szczególności wobec cywilnoprawnej instytucji wyzysku – art. 388 k.c., a także zasad współżycia społecznego – art. 5 k.c.), to w przeważającej mierze orzeczenie zasługuje na aprobatę.

12

The Prestige of Legal Professions among Students of Law and the Intention to Practice These Professions

51%

Pilipiec S., Kępa M.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2019

|

vol. 28

|

issue 4

EN

The study presents the results of a qualitative survey carried out among students who study law at the Faculty of Law and Administration of the Maria Curie-Skłodowska University in Lublin, which refers to the results of a quantitative survey conducted in 2017. The qualitative research was carried out on a representative sample chosen in a deliberate-and-random manner. The research technique consisted of recording the results of direct interviews based on a standardised questionnaire. Substantive questions were aimed at identifying the reasons for the previously identified discrepancies between the prestige of legal professions as perceived by law students and their intention to pursue these professions. Definitely, the profession of judge enjoys the greatest prestige, but the future legal practitioners mostly do not indicate this profession as the one they intend to practise. Preferred are the professions related to the provision of legal assistance services, i.e. of advocate (adwokat) or attorney-at-law (radca prawny). The profession of judge is endowed with high prestige, while at the same time it is the most demanding legal profession. The difficulty of this profession consists especially in the manner of entry into the profession, the high responsibility and the stress related to the exercise of the function of judge. They have also pointed that judge’s salary is not proportionate to the workload and responsibility imposed on judges. On the other hand, the professions of advocate and attorney-at-law are the most popular ones because of the huge opportunities they offer. This includes the accessibility to these professions and the wide range of powers and autonomy of those who pursue them. They are associated with different forms in which legal assistance services may be provided, in the case of attorneys-at-law also under an employment contract.

PL

W opracowaniu przedstawiono, nawiązując do wyników badań ilościowych z 2017 r., wyniki badania jakościowego przeprowadzonego wśród studentów kierunku prawo studiujących na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Badanie jakościowe zostało przeprowadzone w czerwcu 2018 r. na próbie reprezentatywnej dobranej w sposób celowo-losowy. Technika badawcza polegała na notowaniu wyników bezpośrednich rozmów na podstawie zestandaryzowanego kwestionariusza. Pytania merytoryczne miały na celu ustalenie przyczyn stwierdzonych uprzednio rozbieżności pomiędzy prestiżem zawodów prawniczych wśród studentów prawa a zamiarem ich wykonywania. Największym prestiżem zdecydowanie cieszy się zawód sędziego; jednocześnie przyszli adepci prawa w większości nie wskazują tego zawodu jako tego, który zamierzają wykonywać. Preferowane są zawody związane ze świadczeniem pomocy prawnej, tj. adwokata i radcy prawnego. Zawód sędziego wiąże się z wysokim prestiżem, a zarazem to najbardziej wymagający zawód prawniczy. Na jego trudność składają się w szczególności: droga dojścia do zawodu, duża odpowiedzialność i obciążenie związane ze sprawowaniem urzędu sędziego. Wskazano także na niewspółmierność uposażenia sędziego do nakładu pracy i ponoszonej odpowiedzialności. Natomiast zawody adwokata i radcy prawnego są najbardziej popularne z uwagi na duże możliwości, jakie się z nimi wiążą, w tym dostępność do tych zawodów oraz szeroki zakres uprawnień i samodzielność osób je wykonujących. Związane są z nimi zróżnicowane formy, w jakich może być świadczona pomoc prawna, w przypadku radców prawnych również w ramach stosunku pracy.

13

Adwokat jako reprezentant zobowiązanego w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym

51%

Wach B.

Studia Administracji i Bezpieczeństwa

|

2017

|

issue 2

103-118

PL

Celem artykułu jest zasygnalizowanie braku dostatecznych regulacji dotyczących udziału kwalifikowanych podmiotów reprezentujących zobowiązanego. Obecna ustawa reguluje wzajemne stosunki pomiędzy organem egzekucyjnym a zobowiązanym. Przyjmuje się, że czynności organu egzekucyjnego są zgodne z prawem i nie są obciążone wadami ujawnionymi w trakcie egzekucji. Brak jest podmiotu, który mógłby zwrócić uwagę, czy czynności są dokonywane prawidłowo, czy też nie. Należy zwrócić uwagę, że ustawa nawet sygnalizacyjnie nie zawiera regulacji, aby w czynnościach egzekucyjnych mógł być obecny podmiot kwalifikowany, jak adwokat, radca prawny. Stosowane środki egzekucyjne, np. zajęcie i sprzedaż nieruchomości, są czynnościami skomplikowanymi i zobowiązany bez właściwej pomocy nie jest w stanie kontrolować prawidłowości poszczególnych etapów stosowania tego środka.

EN

The aim of this paper is to highland an issue participation of attorney to enforcement of proceedings in administration. The polish act on enforcement proceeding in administration does not explicit participate of professional representative on the part of obliged on proceedings. Enforcement measures monetary and nonmonetary obligation are very complicated and complex issue for obliged. Strengthen efforts to ensure adequate legal aid are necessary to ensure the protection of obliged interests and rights

14

Zakres zastosowania regulacji prawnej o nieodpłatnej pomocy prawnej

51%

Rogacka-Łukasik A.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2016

|

vol. 16/1

291-305

PL

Każdy ma zagwarantowaną pomoc prawną w zakresie pomocy sądowej, co wynika wprost z regulacji ustawowych. Opracowanie niniejsze stanowi natomiast przedstawienie zakresu zastosowania nowej ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o nieodpłatnej pomocy prawnej oraz edukacji prawnej – ustawy dotyczącej udzielania nieodpłatnej pomocy prawnej w zakresie spraw przedsądowych, co stanowi niewątpliwie novum na gruncie prawa polskiego. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie w pierwszej kolejności zakresu przedmiotowego komentowanej ustawy, a zatem omówienie rodzajów spraw, które mieszczą się w pojęciu nieodpłatnej pomocy prawnej, jak również zamkniętego katalogu spraw, które nie należą do jej zakresu. Przechodząc do przedstawienia zakresu podmiotowego ustawy, określono krąg podmiotów zarówno uprawnionych do uzyskania nieodpłatnej pomocy prawnej, jak również szereg podmiotów uprawnionych do jej świadczenia. Poza ww. kryteriami przedmiotowymi i podmiotowymi nieodpłatnej pomocy prawnej jej elementem składowym są zasady jej świadczenia oraz sposób wykonania przez powiat zadania związanego z udzielaniem takiej pomocy, co stanowi przedmiot zainteresowania w dalszej części publikacji.

EN

Everyone shall be guaranteed legal assistance in the field of legal support, which follows directly from the statutory regulations. This publication presents an implementation of the scope of the new Act of 5th August 2015 for free legal support and legal education – a regulation on the provision of free legal assistance in pre-court matters, which is undoubtedly a novelty in the Polish law. The aim of this publication is first to present the subjective scope of the Act and, therefore, to discuss the types of cases that fall within the concept of free legal support, as well as a closed list of matters that do not fall within its scope. Moving on to the presentation of the subjective scope of the Act, the group of entities both entitled to obtain free legal assistance, as well as a number of entities authorized to provide it has been defined. Apart from the objective and subjective criteria of free legal support mentioned above, its component stands for the rules for its providing and the way of performing by the county the task which is associated with such assistance, what is of interest in the rest of the publication.

15

Odpowiedzialność adwokata lub radcy prawnego w sprawach o wykroczenia drogowe a uprawnienie do korzystania z ochrony prawnej przysługującej sędziemu i prokuratorowi

51%

Grabowska-Biernat K.

Problemy Prawa Karnego

|

2022

|

vol. 6

|

issue 2

1-18

EN

The article analyzes the possibility of invoking by a lawyer or legal adviser the legal protection guaranteed during and in connection with the performance of professional activities. This protection guarantees the unrestricted practice of the profession of advocate or legal adviser and ensures that citizens can effectively exercise their right to defence. The author argues that the concept of legal protection cannot be equated with the immunity guaranteed to judges and prosecutors, which results in the exclusion of liability. This position has been confirmed in the jurisprudence of common courts. In many cases concerning traffic offenses committed by advocates or legal advisers, the courts have to deal with instrumental treatment and over-interpretation of the legal protection guaranteed in the constitutional acts of the bar and legal advisers. The jurisprudence of the courts is a reaction to attempts to abuse the discussed institutions and a manifestation of the need to systematize the meaning of the terms “immunity” and “legal protection”

PL

W artykule poddano analizie możliwość powołania się przez adwokata lub radcę prawnego na ochronę prawną zagwarantowaną podczas i w związku z wykonywaniem czynności zawodowych. Ochrona ta daje gwarancję nieskrępowanego wykonywania zawodu adwokata lub radcy prawnego oraz zapewnia obywatelom skuteczne realizowanie prawa do obrony. Autorka dowodzi, że nie można utożsamiać pojęcia ochrony prawnej z immunitetem przysługującym sędziom i prokuratorom, który skutkuje wyłączeniem odpowiedzialności. Takie stanowisko zostało potwierdzone w orzecznictwie sądów powszechnych. W wielu sprawach dotyczących wykroczeń drogowych popełnianych przez adwokatów lub radców prawnych organy te mają do czynienia z instrumentalnym traktowaniem i nadinterpretacją ochrony prawnej zagwarantowanej w ustawach ustrojowych adwokatury i radców prawnych. Orzecznictwo sądów stanowi reakcję na próby nadużycia omawianych instytucji oraz przejaw potrzeby usystematyzowania znaczenia pojęć „immunitet” i „ochrona prawna”.

16

Perception of Mediation and Online Mediation by Trainee Attorney-at-Law at the Lublin Bar Association of Attorneys-at-Law

51%

Pilipiec S., Patoleta P.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2023

|

vol. 32

|

issue 4

117-132

PL

Zjawisko popularyzacji alternatywnych metod rozwiązywania konfliktów jest powszechne w Polsce na poziomie zarówno rządowym, jak i samorządowym. Łącząc interdyscyplinarny dorobek praktyki i doktryny, powstają liczne projekty oraz programy mające zachęcić strony i profesjonalnych pełnomocników do stosowania mediacji w procesie opanowywania sporów. Bazując jednak na danych statystycznych wykazujących zastosowanie mediacji sądowej na poziomie 1,6% w sprawach, w których mogła być ona podjęta, należy stwierdzić, że droga mediacji do stania się „pełnoprawną” metodą rozwiązywania konfliktów, stanowiącą realną alternatywę dla tradycyjnego adiudykacyjnego sposobu rozwiązywania sporów, jest jeszcze długa. Celem artykułu jest przedstawienie wyników empirycznych badań przeprowadzonych przez autorów w ramach działań naukowych związanych z realizacją założeń Akademickiego Centrum Mediacji funkcjonującego przy Instytucie Nauk Prawnych Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Artykuł został podzielony na trzy części. W pierwszej zaprezentowano przedmiot, zakres i cele badań oraz hipotezy badawcze, założenia i szczegóły metodologiczne. W drugiej przedstawiono wyniki przeprowadzonych badań empirycznych oraz wnioski cząstkowe. Ostatnia część stanowi zestawienie wniosków z przeprowadzonych badań.

EN

The phenomenon of popularisation of alternative methods of conflict resolution is widespread in Poland, both at the state and self-government levels. Combining the interdisciplinary achievements of practice and doctrine, numerous projects and programmes are being developed to encourage parties and professional lawyers to use mediation in the process of dispute resolution. However, on the basis of statistical data showing the use of judicial mediation in cases where it could have been used at a level of 1.6%, it should be concluded that there is still a long way to go before mediation becomes a ‘fully-fledged’ method of conflict resolution, constituting a viable alternative to the traditional adjudicative method of dispute resolution. The purpose of the article is to present the results of empirical research conducted by the authors within the framework of scientific activities related to the implementation of the assumptions of the Academic Mediation Centre operating at the Institute of Legal Sciences of Maria Curie-Skłodowska University (Lublin). The article consists of three parts. The first one presents the subject, scope and objectives of the research, as well as the research hypotheses and methodological details. The second part presents the results of the empirical research conducted and the partial conclusions. The last part is a summary of the conclusions of the research carried out.

17

Review of resolutions of the Supreme Court Criminal Chamber for 2017 concerning criminal procedure law

45%

Stefański R.

Ius Novum

|

2019

|

vol. 13

|

issue 3

78-96

PL

Przedmiotem artykułu są uchwały i postanowienia Izby Karnej Sądu Najwyższego, podjęte w wyniku przedstawienia do rozstrzygnięcia zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy, budzących wątpliwości co do wykładni przepisów prawa będących podstawą wydanego rozstrzygnięcia lub które wywołały rozbieżności w ich wykładni. Dotyczyły one: dopuszczalności zażalenia na postanowienie sądu stwierdzające niewłaściwość (art. 35 § 3 k.p.k.); przesłanek występowania do Sądu Najwyższego przez sądy odwoławcze o rozstrzygnięcie zagadnień prawnych wymagających zasadniczej wykładni ustawy (art. 441 § 1 k.p.k.); zakresu prawa łaski (art. 139 Konstytucji RP i 560 k.p.k.) i zakresu stosowania kodeksu postępowania karnego w postępowaniu dyscyplinarnym radców prawnych (art. 741 pkt 1 ustawy o radcach prawnych). Autor, oceniając wyrażone w tych orzeczeniach poglądy, dokonał przeglądu wypowiedzi na te tematy w doktrynie i judykaturze, a przytoczoną argumentację wzbogacił własnymi przemyśleniami.

EN

The article presents resolutions and rulings of the Supreme Court Criminal Chamber adopted as a result of deciding prejudicial issues requiring fundamental interpretation of statutes, raising doubts concerning the interpretation of the provisions which are grounds for a judgment issued or which raised discrepancies in their interpretation. These concern: admissibility of a complaint about a court’s ruling on lack of competence (Article 35 § 3 CPC); the requirements for appeal courts for asking the Supreme Court prejudicial questions concerning issues that need fundamental interpretation of a statute (Article 441 § 1 CPC); the scope of the power of pardon (Article 139 Constitution of the Republic of Poland and Article 560 CPC) and the scope of application of the Criminal Procedure Code in disciplinary proceedings against attorneys-at-law (Article 741 para. 1 Act on attorneys-at-law). Assessing the opinions expressed in those judgments, the author reviews statements made on those issues in the legal doctrine and judicature and adds his own thoughts to the quoted arguments.

18

Right to the Court in Legal Advisors Disciplinary Case

45%

Pilipiec S.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2016

|

vol. 25

|

issue 3

EN

Self-governments of legal advisors represent legal advisors practice profession in which the public repose confidence, and such self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions in accordance with, and for the purpose of protecting, the public interest. Legal advisors self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions is formal in the disciplinary case. Disciplinary case is repressive and extrajudicial. Legal advisors right to the court is also a similar right to the state court but is guided by the disciplinary prosecutor and disciplinary court The right to the court, as a personal right of each individual, is defined in Article 45, § 1 of the Constitution which states “Everyone shall have the right to a fair and public hearing of his case, without undue delay, before a competent, impartial and independent court”. Thus, the right to the court consists of a few inseparable elements: 1) the right to access the court, that is the right to initiate court proceedings in the case of infringing the protected rights of an individual; the access has to be genuine due to, among others, the right territorial organization of courts and reasonable fees, 2) the right to fair proceedings, that is the proper shaping of the court proceedings (based on the proper procedure, honest and public trial, participation of the suing individual in the proceedings which guarantee their rights), 3) the right to court judgement (receiving a court decision solving the issue within reasonable time), 4) the right to defence, 5) the right to be heard (the right to information, taking positions, considering actual statements and legal demands). It seems that the right to court judgement, the right to defence and to be heard are all included in the widely interpreted right to fair proceedings. A complementary item to the right to sue is Article 77, § 2 of the Constitution of the Republic of Poland according to which “Statutes shall not bar the recourse by any person to the courts in pursuit of claims alleging infringement of freedoms or rights”.

PL

Samorząd zawodowy radców prawnych reprezentuje radców prawnych wykonujących zawód zaufania publicznego i sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu radcy prawnego w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Piecza sprawowana przez samorząd zawodowy ma charakter formalny i jest realizowana w postępowaniu dyscyplinarnym. Prawo do sądu w sprawach dyscyplinarnych radców prawnych jest zatem realizowane w ramach postępowania dyscyplinarnego, które ma charakter postępowania represyjnego, tj. takiego, które ma na celu poddanie jednostki jakiejś formie dolegliwości, najczęściej w postaci określonej sankcji. Postępowanie dyscyplinarne ma charakter postępowania pozasądowego (w sensie rozumienia sądów powszechnych), gdyż jest prowadzone przez organy dyscyplinarne samorządu radców prawnych, którymi są rzecznik dyscyplinarny i sądy dyscyplinarne. Prawo radcy prawnego do sądu dyscyplinarnego w postępowaniu dyscyplinarnym w swej treści jest podobne do prawa do sądu powszechnego. Gwarancje prawa do sądu odnoszą się do postępowania dyscyplinarnego z uwagi na jego represyjny charakter, ale również dlatego, że w postępowaniu takim dochodzi do orzekania o sytuacji prawnej jednostki. Prawo do sądu, jako prawo osobiste każdego człowieka, jest określone w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, zgodnie z którym „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd”. Prawo do sądu składa się z kilku nierozerwalnych elementów: 1) prawa dostępu do sądu, 2) prawa do rzetelnego postępowania, czyli odpowiedniego ukształtowania postępowania przed sądem (opartego o właściwą procedurę, uczciwego i publicznego procesu, z uczestnictwem podmiotu w gwarantującym jego prawa postępowaniu), 3) prawa do wyroku sądowego (uzyskania w rozsądnym terminie rozstrzygnięcia sprawy orzeczeniem sądu), 4) prawa do obrony, 5) prawa do wysłuchania (prawa do informacji, zajęcia stanowiska, rozważenia faktycznych twierdzeń i prawnych roszczeń). Wydaje się, że prawo do wyroku sądowego, prawo do obrony i prawo do wysłuchania mieszczą się w szeroko pojętym prawie do rzetelnego postępowania. Uzupełnieniem treści prawa do sądu jest art. 77 ust. 2 Konstytucji RP, zgodnie z którym ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw. Artykuł ten normuje prawo do sądu rozumiane jako środek ochrony wolności i praw. Prawo do sądu należy rozumieć jako konstytucyjną zasadę prawa. Prawo do sądu jest zasadą prawa, gdyż jest prawem człowieka, a jednocześnie jest środkiem ochrony wolności praw człowieka i obywatela.

Refine search results

Przymus adwokacko-radcowski w postępowaniu przed Trybunałem Konstytucyjnym

DOSKONALENIE ZAWODOWE RADCÓW PRAWNYCH

Awareness among the Students of Law within the Scope of Working as an Attorney-at-Law

Wypowiedzenie umowy o pracę radcy prawnemu w związku z nienależytym wykonywaniem zawodu

Istota etyki radcy prawnego

The Evolution of the Status of Legal Counsel in a Criminal Procedure

Sprzeczność interesów oskarżonych a swoboda wyboru obrońcy

Grounds for the Deletion from the List of Attorneys-at-Law in the Context of Their Impact on the Right to Practice the Profession and the Membership of the National Bar of Attorneys-at-Law

Zawód radcy prawnego jako zawód zaufania publicznego

The Beginnings of the Process of Separating the Attorney-at-Law Profession in the First Decade of the Polish People’s Republic

Wynagrodzenie za świadczenie usług prawnych. Glosa częściowo krytyczna do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 3 czerwca 2019 r. (I NSNc 7/19, OSN IKNiSP 2020, nr 3, poz. 19)

The Prestige of Legal Professions among Students of Law and the Intention to Practice These Professions

Adwokat jako reprezentant zobowiązanego w administracyjnym postępowaniu egzekucyjnym

Zakres zastosowania regulacji prawnej o nieodpłatnej pomocy prawnej

Odpowiedzialność adwokata lub radcy prawnego w sprawach o wykroczenia drogowe a uprawnienie do korzystania z ochrony prawnej przysługującej sędziemu i prokuratorowi

Perception of Mediation and Online Mediation by Trainee Attorney-at-Law at the Lublin Bar Association of Attorneys-at-Law

Review of resolutions of the Supreme Court Criminal Chamber for 2017 concerning criminal procedure law

Right to the Court in Legal Advisors Disciplinary Case