Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: radykalna demokracja

Sort By:

Limit search:

Innowacje komunikacyjne oparte na założeniach radykalnej demokracji na przykładzie platformy Indymedia po dwóch dekadach jej działania (1999–2019)

100%

Filipiak A.

Studia Medioznawcze

2021

issue 4

1034-1048

Celem artykułu jest analiza odkrytych i praktykowanych przez platformę Indymediów możliwości komunikacyjnych opartych na rozwiązaniach wprowadzonych pierwotnie przez sieć w paradygmacie Web 2.0 (m.in. formuły „otwartego publikowania” i wspólnotowego tworzenia informacji). Kontekstem dla tych rozważań będą założenia radykalnej demokracji. Hipoteza główna zakłada, że stosowanie przez aktywistów i użytkowników Indymediów strategii i praktyk radykalnej demokracji bezpośredniej było skuteczne w działaniach krótkoterminowych i taktycznych, zawiodło jednak w przypadku akcji długoterminowych i strategicznych. Metody badań: w artykule odwołano się do najnowszych, mieszanych tendencji metodologicznych pojawiających się w badaniach medioznawczych nakierowanych na analizę przekazu cyfrowego i platform internetowych, ze szczególnym uwzględnieniem analizy zawartości stron www (tzw. desk research) i możliwości oferowanych przez geografię internetu. Wykorzystano także samodzielnie przeprowadzone pogłębione wywiady indywidualne (IDI) z aktywistami Indymediów z USA, Hiszpanii i Brazylii, a także model radykalnej demokracji zaproponowany przez brytyjskiego badacza V. Pickarda. Wyzwania dla Indymediów po dwóch dekadach ich działania oraz przyczyny ich transformacji i erozji pozwolą wypracować krytyczną perspektywę wobec koncepcji „usieciowionych ruchów społecznych” M. Castellsa. Wyniki i wnioski: praktyki radykalnej demokracji w codziennej działalności aktywistycznej i medialnej uwydatniły ograniczenia założeń tego typu demokracji w przypadku działań prowadzonych na poziomie międzynarodowym i z udziałem wielu podmiotów. Hipoteza postawiona we wstępie artykułu została zatem zweryfikowana pozytywnie. Rozwój sieci był też blokowany przez odmienne dynamiki powszechnej cyfryzacji społeczeństw, co dodatkowo znacznie ograniczało ogólnodostępne i sprawiedliwe zastosowanie praktyk radykalnej demokracji – w krajach Globalnego Południa lokalne ośrodki sieci były dostępne tylko dla wybranej grupy osób wyedukowanych cyfrowo, wyposażonych w odpowiednie zasoby. Sytuacja ta w istocie zaprzecza fundamentalnej idei radykalnej demokracji, jaką jest totalne rozszerzenie równości i wolności obywateli poprzez zwiększenie poziomu ich partycypacji. Wartość poznawcza: przedstawione w artykule analizy dostarczają wiedzy na temat pionierskiego zastosowania internetu w paradygmacie Web 2.0 przez platformę Indymedia – na długo przed pojawieniem się mediów społecznościowych – w kontekście założeń radykalnej demokracji. Pozwalają także formułować prognozy dotyczące ograniczeń dla radykalnej demokracji w bardziej złożonych środowiskach.

Scientific objective: The aim of the paper is to analyze the communication possibilities discovered and practiced by the Indymedia platform, based on the solutions originally introduced by the Web in the Web 2.0 paradigm (including the formulas of “open publishing” and community information creation). The context for these considerations will be the assumptions of radical democracy. The main hypothesis is that the activists’ and Indymedia users’ use of the strategies and practices of radical direct democracy was effective for short-term and tactical actions, but failed when applied in long-term and strategic actions. Research methods: The article refers to the latest, mixed––methodological trends emerging in media studies focused on the analysis of digital media and Internet platforms, with a particular emphasis on desk research and the opportunities offered by the geography of the Internet. In-depth individual interviews (IDI) conducted by the author with Indymedia activists from the USA, Spain, and Brazil and the model of radical democracy proposed by the British researcher V. Pickard were used. The challenges for the Indymedia after two decades of its operation and the reasons for their transformation and erosion will allow me to develop a critical perspective on the concept of “networked social movements” by M. Castells. Results and conclusions: Practices of radical democracy in everyday activist and media work have highlighted the limitations of the assumptions of this type of democracy when carried out internationally and with a multi-actor perspective. The hypothesis posed in the introduction of the article thus remains positively verified. The development of networks was also blocked by different dynamics of the widespread digitalization of societies, which also significantly limited the universally accessible and equitable application of the practices of radical democracy––in the case of centers from the Global South, they became a solution only for a select group of digitally educated people equipped with adequate resources. This situation contradicts the fundamental idea of radical democracy, which is the total extension of equality and freedom of citizens by increasing their level of participation. Cognitive value: The analyses presented in the article provide knowledge about the pioneering use of the Internet in the Web 2.0 paradigm by the Indymedia platform long before the emergence of social media in the context of the assumptions of radical democracy. They also allow us to make predictions about the limits to radical democracy in more complex environments.

Pojęcie wolności w ponowoczesnych modelach demokracji radykalnej

80%

Ufel W.

Ogrody Nauk i Sztuk

2012

issue 2

Na podstawie koncepcji wolności według I. Berlina, można rozróżnić dwa klasyczne mo-dele demokracji: liberalny oraz republikański. Pogłębiona reﬂ eksja nad wolnością w ponowo-czesnych koncepcjach demokracji – radykalnie pluralistycznej oraz deliberacyjnej, pokazuje, że nie są one zdecydowanie różne od teorii tradycyjnych, a raczej stawiają im nowe wyzwania. Ra-dykalna demokracja Ch. Mouﬀ e i E. Laclau, z aprecjacją pluralizmu i wolności negatywnej, jest dekonstrukcją modelu liberalnego, a demokracja deliberacyjna J. Habermasa, ceniąca wspólnotę i wolność pozytywną, pozostaje zakorzeniona w nurcie republikańskim.

Based on the idea of freedom formulated by I. Berlin, we can distinguish two classical models of democracy: liberal and republican. Reflections on postmodern theories of democracy—radically plural and deliberative— show that the two concurrent theories—postmodern and traditional ones—are not as divergent as one would have thought. Still, the postmodern theories of democracy challenge the traditional ones. Radical democracy in Ch. Mouffe’s and E. Laclau’s rendition, extolling pluralism and negative freedom, aims at deconstructing the liberal model, while J. Habermas’s deliberative project, favouring community and negative freedom, is grounded in the republican tradition.

Refine search results

1 Ogrody Nauk i Sztuk

1 Studia Medioznawcze

1 Filipiak A.

1 Ufel W.

1 2021

1 2012

Search results

Innowacje komunikacyjne oparte na założeniach radykalnej demokracji na przykładzie platformy Indymedia po dwóch dekadach jej działania (1999–2019)

Pojęcie wolności w ponowoczesnych modelach demokracji radykalnej