Search results

1

Wiedza dotycząca aseptyki i antyseptyki oraz przestrzeganie ich zasad jako elementy profilaktyki zakażeń w pracy ratownika medycznego

100%

Szarpak Ł.

Medycyna Pracy

|

2013

|

vol. 64

|

issue 2

239-243

EN

Background: The health-care professionals, particularly paramedics are exposed to bloodborne infections during medical rescue operations. The aim of this study was to assess knowledge of bloodborne infections, their prevention and interrupted routes of infection transmission among paramedics. Materials and Methods: The study comprised 220 paramedics employed in emergency departments and ambulance services. Material was collected using an anonymus questionnaire, developed for the purpose of this study. Results: As many as 80% of the surveyed people reported frequent contact with patients' blood; 65% of the paramedics before establishing the intravenous access palpates the conduct of the vein; 81% introduce peripheral venous catheter directly after disinfection of the skin; and 98% apply personal protection measures. Conclusions: The analysis of knowledge of asepsis and antisepsis of bloodborne infections among paramedics points to a series of shortcomings in their adequate preparation to reduce the effects of exposure to infectious material. However, it should be emphasized that people with higher education presented a higher level of knowledge than those with postsecondary vocational education. In the opinion of the study group mandatory training in the discussed area would prove to be the most effective method for reducing the number of bloodborne infections. Med Pr 2013;64(2):239–243

PL

Wstęp: Pracownicy ochrony zdrowia, szczególnie ratownicy medyczni, są grupą zawodową, która podczas udzielania medycznych czynności ratunkowych narażona jest na zakażenia krwiopochodne. Niniejsze badania miały na celu ocenę wiedzy ratowników medycznych w zakresie zakażeń krwiopochodnych, ich profilaktyki oraz przerwania dróg transmisji zakażenia. Materiał i metody: Badaniem objęto 220 ratowników medycznych zatrudnionych w szpitalnych oddziałach ratunkowych oraz zespołach ratownictwa medycznego. Materiał zebrano drogą anonimowej ankiety, której kwestionariusz został specjalnie skonstruowany na potrzeby badań. Wyniki: Aż 80% ankietowanych osób deklaruje częsty kontakt z krwią pacjenta, 65% ratowników medycznych przed założeniem dostępu dożylnego przeprowadza badanie palpacyjne przebiegu żyły, a 81% wprowadza kaniulę dożylną bezpośrednio po dezynfekcji skóry. Środki ochrony osobistej stosuje 98% osób. Wnioski: Analiza wiedzy badanej grupy ratowników medycznych w zakresie aseptyki i antyseptyki zakażeń krwiopochodnych wskazuje na wiele braków we właściwym przygotowaniu personelu medycznego do ograniczenia skutków ekspozycji na materiał zakaźny. Przy tym osoby z wykształceniem wyższym zawodowym prezentowały wyższy poziom wiedzy niż osoby po policealnym studium zawodowym. W opinii badanej grupy najważniejszym czynnikiem wpływającym na zmniejszenie liczby zakażeń krwiopochodnych byłyby obowiązkowe szkolenia z tego zakresu. Med. Pr. 2013;64(2):239–243

2

Ruminacje a potraumatyczny wzrost u ratowników medycznych

84%

Ogińska-Bulik N.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica

|

2017

|

issue 21

5-18

EN

Emergency service workers are exposed to experience traumatic events related to the nature of their work. The study aimed to identify the role of ruminations in occurrence of posttraumatic positive changes. The research was conducted in a group of 120 medical rescue workers, of whom 85 (55 men and 30 women) confirmed that they experienced at least one traumatic event in the context of their work in the last 5 years. The age of the participants ranged from 25 to 61 years (M = 38.07; SD = 9.61). Polish versions of standardized tools were used: the Posttraumatic Growth Inventory – PTGI and the Event Related Rumination Inventory – ERRI. The participants revealed a low level of posttraumatic growth and low intensity of ruminations, both intrusive and deliberate ones. Among the two types of the analyzed ruminations only deliberate ones proved to be a predictor of posttraumatic growth and all its factors. Deliberate ruminations play an essential role in the occurrence of positive outcomes of an experienced trauma.

PL

Przedstawiciele służb ratowniczych narażeni są na doświadczanie zdarzeń o charakterze traumatycznym w związku z wykonywaną pracą. Celem badań było ustalenie roli ruminacji w występowaniu pozytywnych zmian potraumatycznych. Badaniami objęto 120 ratowników medycznych, spośród których 85 (55 mężczyzn i 30 kobiet) potwierdziło wystąpienie w ostatnich 5 latach przynajmniej jednego zdarzenia traumatycznego w związku z wykonywaną pracą. Wiek badanych mieścił się w granicach 25–61 lat (M = 38,07, SD = 9,61). W badaniach wykorzystano polskie wersje standaryzowanych narzędzi, tj. Inwentarz Potraumatycznego Rozwoju oraz Inwentarz Ruminacji o Negatywnym Zdarzeniu. Badani ratownicy medyczni ujawnili niski poziom potraumatycznego wzrostu oraz niskie nasilenie ruminacji, tak natrętnych, jak i refleksyjnych. Spośród dwóch analizowanych rodzajów ruminacji jedynie refleksyjne okazały się predyktorami potraumatycznego wzrostu i wszystkich jego czynników. Ruminacje refleksyjne pełnią istotną – choć słabą – rolę w występowaniu pozytywnych następstw doświadczonej traumy.

3

Rola strategii radzenia sobie ze stresem w rozwoju po traumie u ratowników medycznych

84%

Ogińska-Bulik N.

Medycyna Pracy

|

2014

|

vol. 65

|

issue 2

209-217

EN

Background: The purpose of the research was to investigate the role of coping strategies with stress in posttraumatic growth in a group of medical rescue workers. Material and Methods: The data on 80 medical rescuers who had experienced traumatic event in their worksite were analyzed. The age of the participants ranged from 21 to 67 years (M = 35.47; SD = 10.21). The Posttraumatic Growth Inventory and Inventory to Measure Coping Strategies with Stress - Mini-Cope were used in the study. Results: The results revealed that the strategy "turning to religion" plays the major role in posttraumatic growth. Conclusions: In the process of emerging positive changes posttraumatic growth avoidance strategies seem to play more important role than strategies focused on the problem itself. Med Pr 2014;65(2):209–217

PL

Wstęp: Celem podjętych badań było ustalenie roli strategii radzenia sobie ze stresem w rozwoju po traumie w grupie ratowników medycznych. Materiał i metody: Analizie poddano wyniki badań przeprowadzonych u 80 ratowników medycznych, którzy doświadczyli zdarzenia traumatycznego w związku z wykonywaną pracą. Wiek badanych mieścił się w zakresie 21-67 lat (średnia: 35,47; odchylenie standardowe: 10,21). W badaniach wykorzystano Inwentarz Potraumatycznego Rozwoju oraz Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (Posttraumatic Growth Inventory and Inventory to Measure Coping Strategies with Stress - Mini-Cope). Wyniki: Badania wykazały, że w rozwoju potramatycznym ratowników medycznych główną rolę odgrywa strategia „zwrot ku religii". Wnioski: W procesie pojawiania się pozytywnych zmian po traumie ważniejszą rolę zdają się pełnić strategie unikowe niż strategie skoncentrowane na problemie. Med. Pr. 2014;65(2):209–217

4

Wtórny zespół stresu pourazowego w pracy strażaków i pracowników pogotowia ratunkowego – przegląd badań

67%

Radko J.

Opuscula Sociologica

|

2013

|

issue 3(5)

73-82

PL

W artykule omówiono konsekwencje zdarzeń traumatycznych w postaci zespołu stresu pourazowego (PTSD) oraz wtórnego zespołu stresu pourazowego (STSD) u strażaków i ratowników medycznych. Omówiono częstość występowania zaburzenia PTSD i STSD oraz jego kryteria diagnostyczne. Dokonano przeglądu badań nad rozpowszechnieniem STSD w wybranych grupach zawodowych. Przedstawiono istotę debriefingu jako metody zapobiegania STSD w służbach ratowniczych. Wskazano także na potrzebę prowadzenia dalszych badań w tym zakresie.

EN

The consequences of traumatic events in the form of posttraumatic stress disorder (PTSD) as well as secondary traumatic stress disorder (STSD) among firemen and EMS workers were discussed in the article. The frequency of PTSD and STSD symptoms as well as the diagnostic criteria were considered. The review of research on the spread of STSD within chosen professional groups was performed. The essence of debriefing as the method of STSD prevention among emergency medical services was presented. The need of carrying out further research within this scope was indicated.

5

Ruminacje jako wyznaczniki negatywnych i pozytywnych konsekwencji doświadczonych zdarzeń traumatycznych u ratowników medycznych

67%

Ogińska-Bulik N., Juczyński Z.

Medycyna Pracy

|

2016

|

vol. 67

|

issue 2

201-211

EN

Background Emergency service workers are exposed to experienced traumatic events related to the nature of their work. The study aimed at identifying the role of cognitive processes, namely different forms of ruminations, as predictors of consequences of experienced trauma. Material and Methods The data on 120 medical rescuers (80 men, 40 women) who had experienced in their worksite at least 1 traumatic event in the last 5 years, were analyzed. The age of the participants ranged from 25 to 61 years (mean (M) = 38.07; standard deviation (SD) = 8.92). The following Polish versions of standardized tools were used: the Impact of Event Scale – Revised (IES-R), the Posttraumatic Growth Inventory (PTGI) and the Event Related Rumination Inventory (ERRI). Results The results of regression analyses indicated 2 significant predictors, intrusive rumination for posttraumatic stress disorder (PTSD) and deliberate rumination for posttraumatic growth (PTG). Conclusions Ruminations play an essential role in the occurrence of negative and positive outcomes of experienced trauma. The associations between PTSD and PTG, with different forms of ruminations, may be used in therapy, treating the appearance of intrusive rumination as an opportunity to turn towards active engagement in deliberate rumination, that facilitates the occurrence of posttraumatic growth. Med Pr 2016;67(2):201–211

PL

Wstęp Praca w służbach ratowniczych wiąże się z narażeniem na doświadczenia o charakterze traumatycznym. Celem badań było ustalenie roli procesów poznawczych, ściślej – różnych form ruminacji, jako predyktorów konsekwencji doświadczeń traumatycznych. Materiał i metody Do udziału w badaniach zakwalifikowano 120 ratowników (80 mężczyzn, 40 kobiet), którzy w związku z pełnieniem obowiązków zawodowych potwierdzili wystąpienie w ostatnich 5 latach przynajmniej jednego zdarzenia traumatycznego. Wiek badanych wynosił 25–61 lat (średnia (mean – M) = 38,07, odchylenie standardowe (standard deviation – SD) = 8,92). W badaniach wykorzystano następujące polskie wersje standaryzowanych narzędzi: Zrewidowaną Skalę Wpływu Zdarzeń (Impact of Event Scale – Revised – IES-R), Inwentarz Potraumatycznego Rozwoju (Posttraumatic Growth Inventory – PTGI) oraz Inwentarz Ruminacji o Negatywnym Zdarzeniu (IRoNZ, Event Related Rumination Inventory – ERRI). Wyniki Analiza regresji pozwoliła na wyznaczenie 2 predyktorów: ruminacji natrętnych dla zaburzeń po stresie traumatycznym (posttraumatic stress disorder – PTSD) i ruminacji refleksyjnych dla potraumatycznego wzrostu (posttraumatic growth – PTG). Wnioski Ruminacje pełnią istotną funkcję w występowaniu zarówno negatywnych, jak i pozytywnych następstw doświadczonej traumy. Powiązania PTSD i PTG z odmiennymi formami ruminacji można wykorzystać w terapii, traktując pojawiające się ruminacje intruzywne jako okazję do uruchomienia ruminacji refleksyjnych, które ułatwiają wystąpienie potraumatycznego wzrostu. Med. Pr. 2016;67(2):201–211

6

Zasoby osobiste a negatywne i pozytywne skutki doświadczeń traumatycznych u ratowników medycznych

67%

Ogińska-Bulik N.

Medycyna Pracy

|

2016

|

vol. 67

|

issue 5

635-644

EN

Background The purpose of the research was to investigate the role of personal resources, such as optimism and sense of selfefficacy in both negative (posttraumatic stress disorder (PTSD) symptoms) and positive (posttraumatic growth – PTG) effects of experienced trauma in a group of emergency service representatives. Material and Methods Data of 100 medical rescue workers, mostly men (59%) who have experienced traumatic events in their worksite were analyzed. The age of the participants ranged from 24 to 60 years (mean = 37.43; standard deviation = 8.73). Polish versions of the Impact of Event Scale – Revised and the Posttraumatic Growth Inventory were used to assess the negative and positive effects of experienced events. Optimism was assessed by the Life Orientation Test and sense of self-efficacy by the Generalized Self-Efficacy Scale. Results The obtained results revealed that optimism is negatively associated with symptoms of PTSD in men, and sense of self-efficacy – positively with the severity of growth after trauma in women. Conclusions The analyzed personal resources play a diverse role in the emergence of negative and positive effects of experienced traumatic events, depending on the gender of the respondents. Med Pr 2016;67(5):635–644

PL

Wstęp Celem podjętych badań było ustalenie roli zasobów osobistych, takich jak optymizm i poczucie własnej skuteczności, w występowaniu negatywnych (objawy stresu pourazowego (posttraumatic stress disorder – PTSD)) i pozytywnych (potraumatyczny wzrost (posttraumatic growth – PTG)) skutków doświadczeń traumatycznych wśród przedstawicieli służb ratowniczych. Materiał i metody Analizie poddano wyniki 100 ratowników medycznych (59% mężczyzn), którzy doświadczyli zdarzeń traumatycznych w związku z wykonywaną pracą. Wiek badanych wynosił 24–60 lat (średnia = 37,43; odchylenie standardowe = 8,73). Do oceny negatywnych skutków doświadczanych zdarzeń wykorzystano Skalę Wpływu Zdarzeń, a pozytywnych – Inwentarz Potraumatycznego Rozwoju. Optymizm oceniano za pomocą Testu Orientacji Życiowej, a poczucie własnej skuteczności – Uogólnionej Skali Własnej Skuteczności. Wyniki Stwierdzono, że optymizm jest ujemnie powiązany z objawami zespołu stresu pourazowego w grupie mężczyzn, a poczucie własnej skuteczności – dodatnio z nasileniem wzrostu po traumie w grupie kobiet. Wnioski Analizowane zasoby osobiste pełnią zróżnicowaną funkcję w pojawianiu się negatywnych i pozytywnych skutków doświadczanych zdarzeń traumatycznych w zależności od płci badanych. Med. Pr. 2016;67(5):635–644

7

Częstość występowania wypadków przy pracy wśród ratowników medycznych w latach 2001–2013 na podstawie rejestru wybranego szpitala

67%

Garus-Pakowska A., Gaszyńska E., Szatko F.

Medycyna Pracy

|

2016

|

vol. 67

|

issue 2

213-221

EN

Background Paramedics are exposed to a number of factors that may have a direct or indirect impact on the risk of an accident at work. The aim of the study was to analyze the incidence of accidents at work among paramedics as well as to discuss risk factors and measures to prevent such cases. Material and Methods The data on accidents at work were obtained from unpublished internal hospital documentation. The results were subjected to statistical analysis. Results In the years 2001–2013 there were 40 events, including 6 collective accidents, in which 41 paramedics of the emergency department were injured. On average, around 3 accidents involving paramedics occurred each year. The accidents happened most frequently in the evening and at night and in the winter months (statistically insignificant relationship). Incorrect behavior of the paramedics was the most common cause of an accident (75.6%) and musculoskeletal injuries (75%) most frequently of upper and lower limbs (55%) were the most common effects of an accident. In none of the cases safety regulations were breached by employees or employer. Conclusions Accidents among paramedics can be prevented by changing the interior design of and the medical equipment installation in the rear cabin of the ambulance, conducting regular training to upgrade the skills of paramedics and enriching their knowledge about health and safety in their widest meaning. Med Pr 2016;67(2):213–221

PL

Wstęp Ratownicy medyczni narażeni są na wiele czynników mogących bezpośrednio lub pośrednio wywoływać ryzyko wystąpienia wypadku przy pracy. Celem badania była analiza wypadkowości przy pracy wśród ratowników medycznych, omówienie czynników ryzyka oraz wymogów profilaktycznych w odniesieniu do omawianych przypadków zdarzeń/wypadków. Materiał i metody Dane o wypadkach przy pracy uzyskano z niepublikowanej dokumentacji wewnętrznej wybranego szpitala specjalistycznego. Wyniki W latach 2001–2013 w dokumentacji szpitalnej odnotowano 40 zdarzeń (w tym 6 wypadków zbiorowych), w których uczestniczyli pracownicy oddziału ratunkowego. W wypadkach ucierpiało 41 ratowników medycznych. Średnio rocznie dochodziło do ok. 3 wypadków z udziałem ratowników medycznych, najczęściej wieczorem i w nocy oraz w miesiącach zimowych (zależność nieistotna statystycznie). Najczęstszą przyczyną wypadków było nieprawidłowe zachowanie się pracownika (75,6%). Z kolei najczęstsze obrażenia dotyczyły układu kostno-stawowego (75%), w tym najczęściej kończyn górnych i dolnych (55%). W żadnym analizowanym przypadku nie stwierdzono naruszenia przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (bhp) ani przez pracowników, ani przez pracodawcę. Wnioski Wypadkom wśród ratowników medycznych można zapobiegać poprzez zmianę układu wnętrza tylnej kabiny ambulansu i sposobu mocowania w nim wyposażenia medycznego, a także poprzez przeprowadzanie systematycznych szkoleń podnoszących kwalifikacje ratowników i wzbogacających ich wiedzę z zakresu szeroko pojętego bhp. Med. Pr. 2016;67(2):213–221

8

Ryzyko ekspozycji zawodowej na patogeny krwiopochodne u ratowników medycznych

67%

Gańczak M., Topczewska K.

Medycyna Pracy

|

2018

|

vol. 69

|

issue 6

685-694

EN

Paramedics constitute a group of professionals who are constantly exposed to potentially infectious biological material through frequent and close contact with patients, possibly resulting in occupationally acquired infections. The paper’s objective has been to assess the occupational risk regarding blood-borne infections and identify preventive measures used among paramedics worldwide, on the basis of the related literature review. The literature search, covering the period 1987–2017, was performed using PubMed, Elsevier, Springer and Google Scholar databases. A comparative analysis of blood exposure was conducted and the report of such events and the use of personal protective equipment among paramedics in Poland and other countries worldwide was developed. The data on occupational blood exposures among paramedics is sparse. The resulting comparisons obtained in various scientific studies are difficult due to diverse data collection methods, influencing the resulting consistency. Additionally, there were some methodological errors found in previously published studies, such as selection bias. The percentage rate of paramedics exposed to blood in the last 12 months varies from 22% in the USA to 63% in Thailand; in Poland that rate fluctuates widely, ranging between 14–78%. Paramedics are frequently exposed to blood while performing their duties, but almost 50% of paramedics do not report any exposure which is mitigated by the systematic use of personal protective equipment: gloves are regularly used by 53–98% of paramedics, masks and goggles are worn by 33–62% of them. This fact puts the paramedics group at risk of blood-borne infections. Therefore, there is an urgent need to conduct further, methodologically correct, multi-center studies to accurately assess occupational blood exposure in paramedics. Med Pr 2018;69(6):685–694

PL

Ratownicy medyczni poprzez częste i bezpośrednie kontakty z pacjentami narażeni są na ekspozycje na potencjalnie zakaźny materiał biologiczny, co może skutkować zakażeniami zawodowymi. Celem pracy była ocena ryzyka zawodowych zakażeń krwiopochodnych i stosowanych metod prewencji w tej grupie profesjonalnej na podstawie przeglądu piśmiennictwa. Materiał badawczy stanowiły dane z artykułów zgromadzonych w bazach PubMed, Elsevier, Springer i Google Scholar w latach 1987–2017. Dokonano analizy porównawczej danych o ekspozycji zawodowej na krew wśród ratowników medycznych, zgłaszaniu takich zdarzeń i stosowaniu środków ochrony osobistej w poszczególnych państwach w porównaniu z danymi z Polski. Przeprowadzono dotychczas niewiele badań epidemiologicznych związanych z narażeniem zawodowym na krew wśród ratowników medycznych. Porównanie wniosków uzyskanych przez poszczególne zespoły badawcze jest trudne z uwagi na różne sposoby gromadzenia danych. Wpływa to na znaczne zróżnicowanie obserwowanych wyników. Ponadto część publikacji wykazuje błędy metodologiczne, najczęściej stronniczość selekcji. Na świecie odsetek ratowników, którzy ulegli ekspozycji w roku poprzedzającym badanie, waha się od 22% w USA do 63% w Tajlandii. W Polsce analogiczne odsetki oscylują w granicach 14–78%. Choć ta grupa profesjonalistów jest narażona na częsty kontakt z krwią, niemal połowa badanych nie zgłasza ekspozycji zawodowych. Informowanie o takich zdarzeniach jest rzadkie, podobnie jak systematyczne stosowanie środków ochrony osobistej – rękawice ochronne regularnie używa 53–98% badanych, maski i okulary ochronne – 33–62%. Zwiększa to ryzyko zakażenia patogenami krwiopochodnymi. Konieczne wydaje się zatem przeprowadzenie dalszych, poprawnych metodologicznie, wieloośrodkowych badań dokładnie oceniających ekspozycje zawodowe na krew wśród ratowników medycznych. Med. Pr. 2018;69(6):685–694

9

Specyficzne korelaty i ogólny mechanizm psychologiczny zespołu stresu pourazowego u ratowników medycznych

67%

Jasielska A., Ziarko M.

Medycyna Pracy

|

2019

|

vol. 70

|

issue 1

53-66

EN

Background Due to the nature of their work, paramedics face an increased risk of developing a post-traumatic stress disorder. The main goal of this research project was to point out specific correlates of post-traumatic stress. The authors decided to approach that issue from the perspective of emotional-cognitive deficits and resources, such as alexithymia, rumination and coping with stress. Material and Methods The authors conducted 3 independent research projects in the first half of the year 2017 in the Wielkopolskie voivodship, that included paramedics. In each one of them, they estimated post-traumatic stress disorder (PTSD) symptoms using The Impact of Event Scale-Revised (IES-R). Additionally, in the first study the authors used alexthymia scale, Polish verion of Toronto Alexithymia Scale-20 (TAS-20), in the second – rumination questionnaire, in the third – coping with stress measured with Inventory for Measuring Coping with Stress Mini-COPE. Results The analyses demonstrate a relationship between PTSD symptoms and both alexithymia and rumination. There was not any significant relationship between coping strategies and PTSD. The mediation analysis results prove the role of intrusion as a mediator in a relationship between hyperarousal and avoidance. Individuals with PTSD demonstrate high avoidance for situations similar to the original traumatic event because high hyperarousal increases the risk of intrusion. Conclusions More than a half of paramedics demonstrated post-traumatic stress symptoms, which most likely is a prognosis factor for future development of PTSD among them. The emotional-cognitive deficits correlated with traumatic stress symptoms. Resources such as coping strategies were not sufficient enough mechanisms for coping with traumatic stress. Post-traumatic stress disorder may be seen as a dynamic sequence. The nature of paramedics work entails the risk for experiencing complex and/or secondary trauma, which represent the phenomena that should be further examined. Med Pr. 2019;70(1):53–66

PL

Wstęp Ratowników medycznych charakteryzuje podwyższone ryzyko wystąpienia zaburzeń po stresie traumatycznym. Celem zrealizowanego projektu badawczego było wskazanie specyficznych korelatów zespołu stresu pourazowego pojmowanych w kategoriach zasobów i deficytów emocjonalno-poznawczych pod postaciami aleksytymii, ruminacji i strategii radzenia sobie ze stresem w tej grupie zawodowej. Materiał i metody W 3 niezależnych badaniach, przeprowadzonych w pierwszej połowie 2017 r. w województwie wielkopolskim, uczestniczyło 145 ratowników medycznych. W każdym badaniu oszacowano objawy zespołu stresu pourazowego (post-traumatic stress disorder – PTSD) przy pomocy Zrewidowanej skali wpływu zdarzeń (The Impact of Event Scale-Revised – IES-R). Dodatkowo w badaniu pierwszym zmierzono poziom aleksytymii za pomocą skali aleksytymii, czyli spolszczonej wersji skali Toronto Alexithymia Scale-20 (TAS-20), w badaniu drugim – ruminację, wykorzystując Kwestionariusz ruminacji, a w badaniu trzecim – strategie radzenia sobie ze stresem, posługując się Mini-COPE – Inwentarzem do pomiaru radzenia sobie ze stresem (Inventory for Measuring Coping with Stress Mini-COPE). Wyniki Analizy wykazały związki pomiędzy natężeniem stresu potraumatycznego a aleksytymią oraz ruminacjami. Stosowane strategie radzenia sobie generalnie nie wiązały się ze stresem potraumatycznym. Wykonane badanie mediacji wykazało, że intruzjom można przypisać funkcję mediatora relacji łączącej pobudzenie z unikaniem. Cierpiących na PTSD charakteryzuje wysoki poziom unikania sytuacji przypominających zdarzenie traumatyczne, ponieważ wysokie pobudzenie nasila prawdopodobieństwo pojawienia się intruzji. Wnioski Ponad połowa badanych ratowników medycznych deklarowała występowanie objawów stresu pourazowego, co prawdopodobnie jest czynnikiem prognostycznym pojawienia się w dalszej przyszłości klinicznych objawów PTSD u tej grupy zawodowej. Deficyty poznawczo-emocjonalne, aleksytymia i negatywne ruminacje współwystępują z objawami stresu potraumatycznego. Z kolei zasoby strategii radzenia sobie ze stresem są niewystarczającym mechanizmem zaradczym dla stresu traumatycznego. Zespół stresu pourazowego może być ujmowany jako dynamiczna sekwencja. Charakter pracy ratownika medycznego predysponuje go do doświadczania traumy złożonej i/lub wtórnej, które mogłyby być obszarem dalszych badań. Med. Pr. 2019;70(1):53–66

Refine search results

7 Medycyna Pracy

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica

1 Opuscula Sociologica

4 Ogińska-Bulik N.

1 Garus-Pakowska A.

1 Gaszyńska E.

1 Gańczak M.

1 Jasielska A.

1 Juczyński Z.

1 Radko J.

1 Szarpak Ł.

1 Szatko F.

1 Topczewska K.

1 Ziarko M.

1 2019

1 2018

1 2017

3 2016

2 2014

1 2013

Wiedza dotycząca aseptyki i antyseptyki oraz przestrzeganie ich zasad jako elementy profilaktyki zakażeń w pracy ratownika medycznego

Ruminacje a potraumatyczny wzrost u ratowników medycznych

Rola strategii radzenia sobie ze stresem w rozwoju po traumie u ratowników medycznych

Wtórny zespół stresu pourazowego w pracy strażaków i pracowników pogotowia ratunkowego – przegląd badań

Ruminacje jako wyznaczniki negatywnych i pozytywnych konsekwencji doświadczonych zdarzeń traumatycznych u ratowników medycznych

Zasoby osobiste a negatywne i pozytywne skutki doświadczeń traumatycznych u ratowników medycznych

Częstość występowania wypadków przy pracy wśród ratowników medycznych w latach 2001–2013 na podstawie rejestru wybranego szpitala

Ryzyko ekspozycji zawodowej na patogeny krwiopochodne u ratowników medycznych

Specyficzne korelaty i ogólny mechanizm psychologiczny zespołu stresu pourazowego u ratowników medycznych