Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  reformy edukacji
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Autorka artykułu rozważa przyczyny kryzysu polskiej szkoły, zwracając głównie uwagę na praktykę nauczania. Diagnozę szkoły rozpoczyna od interpretacji spektaklu teatralnego pod tytułem: Mury I i Mury II, przedstawionego przez młodzież licealną w dniu uroczystego otwarcia X Ogólnopolskiego Zjazdu Pedagogicznego. Szkoła w obrazie uczniowskim jest szkołą transmisyjną, nastawioną na realizację treści programowych, standardy i zewnętrzny pomiar efektów, co wywołuje silną presję na osiągnięcia uczniów. Stawia ona mur przed potrzebami rozwojowymi młodych ludzi, posługuje się władzą i nie dopuszcza wartości demokratycznych do swoich bram. Autorka artykułu stawia więc pytanie o sens reform edukacji podejmowanych po zmianie ustrojowej w Polsce. Zwraca uwagę na zaangażowanie pedagogiki akademickiej w formowanie humanistycznych, personalistycznych podstaw edukacji i demokratyzacji procesu kształcenia. Jednak kolejne elity władzy pomijały aksjonormatywne podstawy reformowania edukacji, wyostrzając rozumienie zmiany społecznej w kategoriach ekonomicznych. Zmiana codzienności szkolnej zależy od wielu czynników, ale autorka tekstu przypomina, że budowanie praktyki nauczania na wartościach kształtuje obecne i przyszłe relacje międzyludzkie, co należy do kanonu wychowania.
EN
March 20, 2014, higher education in Poland suffered irreparable loss of eminent scientist – educational researcher, moving between sociology and pedagogy – professor Ryszard Borowicz. His whole academic life, Professor Ryszard Borowicz sought answers to questions and doubts interesting both sociologists of education and pedagogues, and tried to solve the so-called. unsolvable social issues. One of those unsolved social issues proves to be the state of Polish education system. Numerous reforms, incessant changes and modifications of programs basis, the contradiction of many legal regulations are only examples of the problems that have plagued Polish education for years. This article is devoted to an attempt to answer questions about the condition of the Polish education system and the need for its reform, as well as the direction of these changes. This theme was the subject of number of unfinished debates between the author of this article and already mentioned late professor Ryszard Borowicz, to Whose memory I dedicate this text. The article is a collection of selected author’s thoughts concerning the problems of modern education.
PL
20 marca 2014 szkolnictwo wyższe oraz oświata w Polsce poniosły niepowetowaną stratę – zmarł prof. zw. dr hab. Ryszard Borowicz, wybitny naukowiec, którego obszar badań rozciągał się od socjologii po pedagogikę. Badacz ten przez całe swoje życie zawodowe poszukiwał odpowiedzi na nurtujące socjologów edukacji i pedagogów pytania i wątpliwości oraz próbował rozwiązać tzw. nierozwiązywalne kwestie społeczne. Jedną z takich kwestii okazuje się stan polskiego systemu edukacji. Liczne reformy i nieustające zmiany podstaw programowych, sprzeczność wielu regulacji prawnych – to tylko przykłady problemów, z jakimi od lat boryka się polska oświata. Niniejszy artykuł stanowi zbiór wybranych przemyśleń autora z zakresu problemów współczesnej edukacji i poświęcony jest próbie odpowiedzi na pytania na temat kondycji polskiego systemu edukacji oraz potrzeby jego reformowania, jak również kierunków tych zmian. Ta tematyka była bowiem przedmiotem wielu niedokończonych dyskusji toczonych między autorem tekstu a śp. prof. Ryszardem Borowiczem, którego pamięci ten tekst jest dedykowany.
EN
A 2008 report by Avney Rosha, the Israeli National Institute of School Leadership, to the Ministry of Education (MOE), outlined and redefined the principal’s role as a pedagogical leader. Among the expected outcomes from school principals at the start of their career is the professional development of the school staff. This paper will introduce a model of in-service professional development applied in the Israeli Education system: The Pedagogical Flexibility in Teachers’ Professional Development. This model has been applied and administered in Israeli schools by school principals recently. In addition, this paper will illuminate the two state reforms operating in the Israeli education system, which constitute one of the contexts in which principals work. It will be argued that among the plethora tasks school principals are in charge of, this task is less prioritised. Furthermore, it will be argued that implementing the model in the contexts in which Israeli schools operate, the education reforms and school practices limit the principal’s potential to maximise the benefits of this model, despite its significance to promote school outcomes.
PL
Raport Avney Rosha, Izraelskiego Narodowego Instytutu Kierowania Szkołą, dla Ministerstwa Edukacji z 2008 r., nakreślił i na nowo zdefiniował rolę dyrektora jako lidera pedagogicznego. Wśród rezultatów oczekiwanych od dyrektorów szkół na początku ich kariery znalazł się rozwój zawodowy kadry szkolnej. W niniejszym artykule przedstawiono model doskonalenia zawodowego w izraelskim systemie edukacji: elastyczność pedagogiczna w rozwoju zawodowym nauczycieli. Model ten został ostatnio zastosowany i jest realizowany w izraelskich szkołach przez ich dyrektorów. Niniejszy artykuł naświetla ponadto dwie reformy państwowe przeprowadzane w izraelskim systemie edukacji, tworzące jeden z kontekstów pracy dyrektorów. Przedstawiony został pogląd, że pośród wielu zadań, za które odpowiedzialni są dyrektorzy szkół, to zadanie ma niższy priorytet. Co więcej, zaprezentowano argument, że przy wdrożeniu modelu w kontekstach, w których funkcjonują izraelskie szkoły, reformy edukacji i praktyki szkolne ograniczają potencjał dyrektora do maksymalizowania korzyści płynących z tego modelu – i to pomimo jego znaczenia dla wspomagania rezultatów osiąganych przez szkołę.
PL
Prawo oświatowe jest jednym z obszarów prawa, reguluje ono zasady funkcjonowania szkół i ich typy, kompetencje nauczycieli i dyrekcji szkół, treści nauczania, zasady egzaminów, finansowania oświaty oraz szereg innych działalności wchodzących w skład funkcjonowania oświaty. Reformy oświaty są zmianami w prawie oświatowym. Znaczenie reform edukacji jest istotne nie tylko dla funkcjonowania państw, ale i jednostki. Edukacja, jest jedną z dziedzin, której reformy wzbudzają emocje społeczne. Wykształcenie obywateli jest zadaniem państwa. Proces edukacji i jej reformowanie tworzy jednak możliwości manipulacji społeczeństwem. Zaprezentowany artykuł jest przyczynkiem do zainteresowania się edukacją jako polem ideologicznych manipulacji oraz szansą rozwojową zarówno jednostki, jak i społeczeństw. Regulacje prawne w obszarze edukacji mają znaczenie edukacyjne, gospodarcze, ekonomiczne, kulturowe oraz wpływają na inne dziedziny życia społecznego.
EN
Educational law is one of the areas of law which governs the functioning of schools and their types, the competences of teachers and school principals, discusses knowledge, rules of examinations, financing of education, as well as various other activities composing the field of education. Educational reforms are changes in educational law. Their importance is not only for the functioning of states but also for individuals. Education is one of the areas whose reforms arouse social excitement. This education is a state task. The process of education and its reformation are physically manipulated. Presented article is a stimulus to become interested in education as a field of ideological manipulations, as well as provides development opportunities for an individual and the society. Legal regulations within education are of economic, educational, business, cultural character and are directly related with other areas of social life.
|
2022
|
vol. XXVI
|
issue (1/2022)
107-122
EN
Introduction. The discussion on the revision of the education model is particularly associated with the demands of the economy, and technological progress, as well as with common digitisation, which sets requirements for the new human competences. However, it is very diffi cult to formulate a long-term strategic program for the development of competences needed for the next few years, but it is possible to lay down guidelines for development of the education system, which would facilitate a creative adaptation to dynamic changes in the future. Aim. The purpose of this article is to draw attention to important shortcomings in the designing of the theoretical foundations of Polish educational policy for another quarter-century, included in the report Beyond the horizon. Education course. The future of the competency development system in Poland (2020) and to present the necessary supplements. Research material and methods. The subject of analyses and polemics is the content of the report Beyond the horizon. Education course. The future of the competency development system in Poland (2020), presents the theoretical basis for designing an educational policy model for Poland for the next 25 years. Due to the scope of the article, the discussion is limited only to the diagnosis of the current state of education, the democratization of school culture, everyday life in education, learning models, and a subjective approach to the effects of general education. Results. The author of the article indicates the main reasons for the deepening of the education crisis: the lack of democratization of school culture as well as the entire education system, introducing centralization, standardization, and measurability of learning outcomes which causes the attitude towards the reproduction of content, competition, early selection, and the limitation of the teacher’s, and the child’s subjectivity. The author of the article proposes to introduce particular educational conditions promoting innovative learning, participation, cooperation, refl exivity, autonomy, as well as the ability to make decisions and manage oneself, learning how to build good relationships, take the responsibility and shape living environment. Conclusion. Creating a new educational model and policy without reference to democratic and subjective values as well as without understanding the role of the child role in the learning process and the need for sustainable development is taken into account makes this model deficient and deprived of use for future correction.
PL
Wprowadzenie. Dyskusja nad zmianą modelu edukacji wiązana jest szczególnie z potrzebami gospodarki i postępem technologicznym, z powszechną cyfryzacją, wyznaczającą zapotrzebowanie na nowe ludzkie kompetencje. Bardzo trudno jednak jest sformułować długookresowy, strategiczny program rozwijania kompetencji potrzebnych na wiele lat. Możliwe jest za to określenie takich kierunków rozwoju systemu edukacji, które w przyszłości ułatwią człowiekowi twórczą adaptację do dynamicznych zmian. Cel. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na istotne braki w projektowaniu podstaw teoretycznych modelu polityki edukacyjnej dla Polski na kolejne ćwierćwiecze, zawartych w raporcie Poza horyzont. Kurs na edukację. Przyszłość systemu rozwoju kompetencji w Polsce (2020) i przedstawienie niezbędnych uzupełnień. Materiały i metody. Przedmiotem analizy i prowadzonej polemiki jest treść raportu Poza horyzont. Kurs na edukację. Przyszłość systemu rozwoju kompetencji w Polsce (2020), który przedstawia teoretyczną podstawę zaprojektowania modelu polityki edukacyjnej dla Polski na kolejne 25 lat. Ze względu na ramy artykułu polemika z treścią raportu ograniczona jest tylko do diagnozy przemian i stanu edukacji, demokratyzacji kultury szkoły, codzienności edukacyjnej, modeli uczenia się oraz podmiotowego ujęcia efektów edukacji kształcenia ogólnego. Wyniki. Jako główną przyczynę pogłębiania się kryzysu edukacji autorka podaje: brak demokratyzacji kultury szkoły, systemu oświaty, wprowadzenie centralizacji, standaryzacji i mierzalności efektów nauczania, co wywołuje nastawienie na reprodukcję treści, konkurencję, wczesną selekcję czy ograniczenie podmiotowości ucznia i nauczyciela. Proponuje wprowadzenie takich warunków edukacyjnych, które będą promować uczenie się innowacyjne, partycypację, współdziałanie, refleksyjność, autonomię, umiejętność podejmowania decyzji i zarządzania sobą, będą uczyć nawiązywania dobrych relacje z innymi, brania odpowiedzialności i kształtowania swojego środowiska życia. Wnioski. Przygotowanie nowego modelu edukacji i polityki oświatowej bez odniesienia do wartości demokratycznych, podmiotowych, a także nowego rozumienia roli dziecka w uczeniu się oraz bez uwzględnienia potrzeb zrównoważonego rozwoju czyni go ułomnym, pozbawionym bezpieczników do przyszłej korekty.
EN
In the case of Poland, the idea of education which teaches to live and operate in a European and global setting must be viewed in the context of trends in education (signalled in European Commission and OECD reports) and of global challenges. European and global experience suggests that a new priority in education is to embed innovation as a key factor that determines competitiveness of enterprises, economies and societies. Hence, the author attempts to assess whether or not the Polish education system is ready to face this challenge. She also seeks specific attributes for changes in education methods and formulates specific programming suggestions for education that addresses the need for technological innovation. Thus, the paper presents an in-house discussion of a kind, aiming to demonstrate inadequacies of the current education system in the context of the needs to create, manage and use innovation, since innovation is often the key to international success. On question that arises is whether all countries should rely on innovation for growth or whether success in this area is only available for ‘the chosen few’.
PL
Kształcenie umożliwiające zdobycie umiejętności funkcjonowania w układach europejskim i globalnym, w polskim przypadku musi być rozpatrywane zarówno na tle tendencji w kształceniu (zasygnalizowanych w raportach Komisji Europejskiej oraz OECD), jak i wyzwań globalnych. Na podstawie studiów doświadczeń europejskich i światowych można stwierdzić, iż priorytetem w kształceniu staje się umiejętność kreowania innowacji jako podstawowego czynnika określającego poziom konkurencyjności przedsiębiorstw, gospodarki i społeczeństwa. Dlatego też autorka koncentruje uwagę na próbie odpowiedzi na pytanie, czy polski system edukacji jest do tego zadania przygotowany oraz na poszukiwaniu wyznaczników zmian sposobów kształcenia, a także sformułowaniu propozycji programowych kształcenia na potrzeby rozwoju innowacji technologicznych. Przedmiotem artykułu jest zatem swoista wewnętrzna dyskusja mająca na celu wykazanie nieadekwatności obecnego systemu edukacji do potrzeb kreowania, zarządzania i spożytkowania innowacji, będących dla wielu kluczem do osiągnięcia sukcesu w planie międzynarodowym. Pytanie, czy wszystkie kraje powinny opierać rozwój na innowacyjności, czy w tej dziedzinie tylko wybrani skazani są na sukces?
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.