Search results

1

O regułach w nowym świetle

100%

Hohol M.

Zagadnienia Filozoficzne w Nauce

|

2013

|

issue 52

223-228

PL

Recenzja książki: Bartosz Brożek, Rule-Following. From Imitation to the Normative Mind, Copernicus Center Press, Kraków 2013, ss. 234.

2

Logika stosowności

63%

March J. G., Olsen J. P.

Zarządzanie Publiczne / Public Governance

|

2014

|

issue 2(28)

84-105

PL

Logika stosowności to perspektywa badawcza, zgodnie z którą człowiek podejmuje działania w oparciu o zorganizowane w instytucje reguły dyktujące stosowne lub wzorcowe zachowania. Reguły stosuje się w praktyce, ponieważ są one postrzegane jako naturalne, uprawnione, oczekiwane i usprawiedliwione. Aktorzy starają się wypełniać obowiązki przynależne konkretnym rolom, tożsamościom, wspólnotom politycznym lub grupom, a także urzeczywistniać etos, praktyki i oczekiwania tych instytucji. Ludzie osadzeni w zbiorowości społecznej postępują tak, jak dyktuje im to poczucie stosowności w określonych sytuacjach. Niniejszy artykuł składa się z pięciu części. W pierwszej z nich szkicujemy podstawowe idee działania opartego na regułach, by w drugiej przejść do opisu niektórych cech współczesnych kontekstów demokratycznych. Następnie analizujemy wzajemne relacje między regułami i działaniami, zwracając uwagę na elementy poślizgu (slippage elements) podczas stosowania reguł w praktyce. W części czwartej przyglądamy się bliżej dynamice reguł i standardom stosowności. Na koniec omawiamy możliwość pogodzenia różnych logik działania w ramach przyszłego programu badawczego proponowanego studentom zainteresowanym demokratycznym procesem uprawiania polityki.

EN

The logic of appropriateness is a perspective that sees human action as driven by rules of appropriate or exemplary behavior, organized into institutions. Rules are followed because they are seen as natural, rightful, expected, and legitimate. Actors seek to fulfill the obligations encapsulated in a role, an identity, a membership in a political community or group, and the ethos, practices and expectations of its institutions. Embedded in a social collectivity, they do what they see as appropriate for themselves in a specific type of situation. The paper is divided into five parts. First, we sketch the basic ideas of rule-based action. Second, we describe some characteristics of contemporary democratic settings. Third, we attend to the relations between rules and action, the elements of slippage in executing rules. Fourth, we examine the dynamics of rules and standards of appropriateness. And, fifth, we discuss a possible reconciliation of different logics of action, as part of a future research agenda for students of democratic politics and policy making.

3

Próba ujęcia języka metafizyki w świetle pracy Język i świat realny Mieczysława Alberta Krąpca

63%

Krzos B. M.

Roczniki Filozoficzne

|

2016

|

vol. 64

|

issue 2

45-62

PL

Istnieje potrzeba, żeby język był odpowiednim narzędziem do przekazywania całego bogactwa naszych myśli. Do wyższych aktywności rozumu ludzkiego zalicza się myślenie abstrakcyjne, które jest użyteczne w dziedzinie metafizyki. Rozważania dotyczące języka jako adekwatnego narzędzia komunikacji metafizyki – doniosłej wiedzy o świecie realnym – stały się przedmiotem pracy Mieczysława Alberta Krąpca Język i świat realny. Po analizie wspomnianej pracy Krąpca można dojść do wniosku, że język naturalny wymaga określonych uściśleń, by być narzędziem komunikacji odpowiadającym metafizyce. W ramach języka naturalnego należałoby wyodrębnić pewien uściślony język. Wyodrębnienie go wymagałoby opisu jego słownika i określenia reguł poprawnego składania wyrażeń. W świetle przeprowadzonych analiz okazało się, że słownikiem omawianego tu języka byłby zbiór nazw. Reguły składni wspomnianego języka powinny z kolei być oparte na pewnej relacji określonej na zbiorze nazw. Relacją, która nadawałaby się do sformułowania wspomnianych reguł, jest znana językoznawcom relacja hiponimii.

EN

There is a need of the language to be a proper tool for transferring of all the riches of our thoughts. We consider the abstract thinking as one of the higher activities of human mind. That kind of thinking has its use in the domain of metaphysics. Considerations concerning language as proper for communication in metaphysics became the subject of the work Language and the Real World by Mieczysław Albert Krąpiec. After analysing Krąpiec’s work, one can conclude that natural language requires certain clarifications to be a communication tool corresponding with metaphysics. Well, it would be needed to extract a refined language in the context of the natural language. In order to extract it one would require a description of a dictionary and a definition of the rules for constructing well-formed formulae. After the analyses it turned out that the dictionary of the language in question would be a set of names. In turn syntax rules of that language should be based on a relation defined in the set of names. A relation that would be suitable to formulate these rules is known to linguists as hyponymy.

4

[Artykuł wycofany przez Redakcję] USE OF LEGAL PRINCIPLES WHICH DETERMINE FACTS OF LEGAL PROCEEDINGS

63%

Kęskiewicz A.

International Journal of Legal Studies (IJOLS)

|

2018

|

issue 4(2)

411-422

EN

Application of legal principles in determining the factual state in court proceedings. The first part generally consists of legal certainty that has been understood in various ways. In addition, focusing on different rules of law - where you can find important regulations, along with the information that this problem has many aspects. The analysis is not outside a decision based on a national law standard. It is based on information about the current situation and the prospects for improving the environmental protection model.

PL

Artykuł dotyczy zastosowania zasad prawnych przy ustalaniu stanu faktycznego w postępo-waniach sądowych. Pierwsza część, składa się z pewności prawnej, którą można rozumieć na różne sposoby. Ponadto nacisk kładziony jest na różne normy prawne, na przykład, gdzie można znaleźć ważne reguły prawa oraz informacje, że problem ten może mieć wiele aspek-tów. Analiza nie wykracza poza decyzję opartą na standardzie ustawodawstwa krajowego. Opiera się on na informacjach o aktualnej sytuacji i perspektywach poprawy modelu ochrony środowiska.

5

Wartościowanie jako praktyka komunikacyjna (na przykładzie tekstów prasowych z dziedziny gospodarki i ekonomii)

63%

Szczepaniak J.

LingVaria : Półrocznik Wydziału Polonistyki UJ poświęcony zagadnieniom języka i językoznawstwa

|

2017

|

issue 24

57-69

EN

The paper focuses on the social aspect of evaluation as a linguistic and communicative practice. Such evaluation is based on certain interindividual principles (structures, models, and rules of functioning) and develops always within concrete media conditions. Theoretical reflections are complemented by an analysis of selected press texts and releases in the fields of economy and economics from the “Forbes” magazine. The linguistic explication of mono- and multimodal evaluative practices takes into account the semantic aspect (parameters of evaluative meaning), the pragmatic aspect (implicitness and performativity of comment), and modal aspect (reciprocal relations between signs of different modality which co-constitute the meanings of releases).

6

Reguły użycia wyrażeń i normatywność znaczenia

51%

Buczkowska J.

Studia Philosophiae Christianae

|

2017

|

vol. 53

|

issue 4

5-30

EN

This article focuses on some issues in the contemporary debate about the normativity of meaning initiated by Kripke’s famous book. The core of this debate concerns the relationship between the normativity of meaning and the correctness conditions of language use, but fails to deal with the concept of normativity itself. This article aims to discuss this neglected problem, and considers issues such as: What does it mean that rules are normative? How are we to understand the concept of a “norm”, and what distinguishes norms from other types of rules? What is the justification of the normative character of the rules governing the use of linguistic expressions? To begin, Kripke’s thesis of meaning normativity is briefly presented together with its main line of criticism and a defence of this idea. Then various proposals for understanding the concepts of “rules” and “norms” are considered, and the basic features of these two concepts are identified. Next, the idea that the rules for the use of linguistic expressions are socially determined is examined, and the social dimension of language is considered as a possible justification for the normativity of meaning. The last issue considered concerns the relationship between the socially established rules for the use of linguistic expressions and their meaning, which has a referential component. Meaning is connected with content and as such it is not only conventional, but also constituted by a representative function of language. Finally, it is suggested that there are two dimensions of the normativity of meaning: a social dimension, which is granted on normative conventions, and a non-social dimension related to the representative function of language.

PL

Rozważania podjęte w tym artykule nawiązują do współczesnej dyskusji o normatywności znaczenia, jaka została zapoczątkowana przez S. Kripkego. Główny nurt tej dyskusji dotyczy związku normatywności znaczenia z poprawnością użycia wyrażeń i pozostawia problem rozumienia samej normatywności na boku. W tym artykule podjęta zostanie próba odpowiedzi na takie pytania, jak: Na czym polega normatywność reguł znaczeniowych? Jak rozumieć normy i co je wyróżnia spośród innych reguł? Do jakich racji można odwołać się w uzasadnieniu normatywności znaczenia? W niniejszym artykule, jako punkt wyjścia, została krótko przedstawiona teza Kripkego o normatywności znaczenia oraz dominująca linia dyskusji dotyczącej tej tezy. Zostały pokazane trudności związane ze sformułowaniem kryterium poprawnego użycia, oraz wskazane, że istnienie reguł użycia wyrażeń nie jest jednoznaczne z normatywnością tych reguł. Podjęta została próba wskazania podstawowej charakterystyki znaczeń terminów „reguły” i „normy”, a następnie została omówiona kwestia społecznej determinacji reguł znaczeniowych. Zostało pokazane, że reguły użycia wyrażeń są zakotwiczone w społecznej funkcji języka. Na koniec została poruszona kwestia związku społecznie ugruntowanych reguł użycia wyrażeń z funkcją reprezentacji w języku świata pozajęzykowego. Znaczenie rozumiane jako treść wyrażenia nie jest tylko konwencjonalne, ale jest też konstytuowane przez reprezentatywną funkcję języka. Zostało wskazane, aby normatywność znaczenia rozpatrywać w dwu wymiarach: społecznym, konwencjonalnym oraz drugim związanym z funkcją reprezentacji świata w języku.

7

Tworzenie reguł dla programu dzielącego tekst w języku polskim na sylaby

51%

Śledziński D.

Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego

|

2016

|

vol. 72

151-161

PL

Dostępne lingwistyczne definicje sylaby nie umożliwiają jednoznacznego podziału wyrazów na sylaby. Dotyczy to w szczególności języka polskiego, w którym występują liczne wieloelementowe grupy spółgłoskowe niespotykane w innych językach. Niniejszy artykuł dotyczy programu komputerowego (rozwijanego przez autora) przeznaczonego dla dzielenia tekstów w języku polskim na sylaby. Działanie tego programu opiera się na wynikach wcześniejszych badań autora, które wykazały istotne znaczenie zarówno fonologii, jak i morfologii dla procesu dzielenia wyrazów na sylaby. Badania te wykazały, że podział wyrazów w języku polskim prawie zawsze można oprzeć na zasadach fonologicznych, jednak w niektórych przypadkach morfologia sugeruje inny podział. Dlatego podstawowa procedura podziału oparta jest na regułach wynikających z fonologicznej zasady sonorności, natomiast stosowanie reguł wynikających ze struktury morfologicznej wyrazów jest opcjonalne. Artykuł dotyczy rozwiązań zastosowanych w programie – przede wszystkim omówiona została struktura reguł podziału. Publikacja porusza również problem różnic między zapisem ortograficznym i transkrypcją ortograficzną w języku polskim. Ten problem jest istotny, ponieważ proces dzielenia na sylaby dotyczy tekstów ortograficznych, natomiast wartości fonologicznej sonorności są przypisywane do dźwięków mowy.

EN

According to the current definitions of a syllable it is impossible to syllabify words in an unambiguous and uncontroversial manner. This especially concerns languages such as Polish, which is rich in long consonant clusters, rarely occurring in other languages. The article describes computer software currently being developed by the author to divide Polish texts into syllables. The program is based on the findings of the author’s previous research, which point to the significance of both phonology and morphology for syllabification in Polish. Investigation has shown that syllabification may, in most cases, be based mostly on phonology, but sometimes morphology suggests different solutions. Therefore the main syllabification procedure is based on the phonological principle of sonority, with an optional syllabification procedure based on the morphological structure of words. The article outlines the solutions employed in the program – mainly the structure of syllabification rules. Attention is also drawn to the differences between orthographic spelling and phonological transcription in Polish, which is important due to the fact that the syllabification program operates on orthographic words, while phonological sonority values are applicable to speech sounds.

8

Peirce i Wittgenstein o życiu znaków

38%

Hensoldt A.

Diametros

|

2014

|

issue 41

38-55

PL

Celem tego artykułu jest zbadanie i porównanie poglądów Peirce'a i Wittgensteina na naturę znaków. Przeprowadzone badanie pokazuje, że istnieją przynajmniej cztery punkty w powyższej kwestii, co do których Peirce i Wittgenstein pozostają zgodni: triadyczna natura znaków, obecność i szczególna rola w naszych dyskursach znaków zdegenerowanych, rola reguł w konstytuowaniu znaczenia znaków, a także niezbywalna rola społeczności w tworzeniu i podtrzymywaniu procesu semiozy. Fakt istnienia znaczących podobieństw w poglądach Peirce'a i Wittgensteina na naturę znaków nie sprawia jednak, że ich koncepcje semiotyczne są identyczne. Koncepcje te opierają się bowiem na odmiennych założeniach np. co do celów semiozy. Mimo tego wnioski, do jakich dochodzą Peirce i Wittgenstein, są w dużej mierze zbieżne, co może być argumentem na rzecz ich istotności i ważności.

EN

The aim of the paper is to examine some important features of Peirce's and Wittgenstein's accounts of the nature of signs. The analysis shows that there are at least four points , regarding the nature of signs, on which Peirce and Wittgenstein agree. These are: the triadic nature of signs, the presence (and the specific role) of degenerate signs in our discourses, the role of rules in the constitution of meaning, and the indispensable role of a community in creating and maintaining the network of signs. Discovering these similarities does not mean that Peirce's and Wittgenstein's conceptions of semiotics are identical, as their authors make different assumptions about e.g. the aims of semiosis, but they nevertheless reach very similar conclusions.

Refine search results

1 Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego

1 Diametros

1 International Journal of Legal Studies (IJOLS)

1 LingVaria : Półrocznik Wydziału Polonistyki UJ poświęcony zagadnieniom języka i językoznawstwa

1 Roczniki Filozoficzne

1 Studia Philosophiae Christianae

1 Zagadnienia Filozoficzne w Nauce

1 Zarządzanie Publiczne / Public Governance

1 Buczkowska J.

1 Hensoldt A.

1 Hohol M.

1 Krzos B. M.

1 Kęskiewicz A.

1 March J. G.

1 Olsen J. P.

1 Szczepaniak J.

1 Śledziński D.

1 2018

2 2017

2 2016

2 2014

1 2013