W niniejszym artykule rozważa się temat, jakie prawo jest właściwe dla umów time-share zawierających „element obcy”. Podstawa, analizy są przepisy wspólnotowe oraz krajowe prawa prywatnego międzynarodowego. Omówiono takie zagadnienia, jak regulacja instytucji timesharingu w prawie polskim, kwestie kolizyjno-prawne: kwalifikacje stosunków timesharingu, dopuszczalność wyboru prawa i zakres zastosowania prawa właściwego dla relacji timesharingowych; poruszono kwestie statutu kontraktowego, statutu personalnego oraz statutu właściwego dla formy umów timesharingowych; a także przepisów wymuszających swoja właściwość, mających zastosowanie do stosunków timesharingu.
W niniejszym artykule rozważa się temat, jakie prawo jest właściwe dla umów time-share zawierających „element obcy”. Podstawa, analizy są przepisy wspólnotowe oraz krajowe prawa prywatnego międzynarodowego. Omówiono takie zagadnienia, jak regulacja instytucji timesharingu w prawie polskim, kwestie kolizyjno-prawne: kwalifikacje stosunków timesharingu, dopuszczalność wyboru prawa i zakres zastosowania prawa właściwego dla relacji timesharingowych; poruszono kwestie statutu kontraktowego, statutu personalnego oraz statutu właściwego dla formy umów timesharingowych; a także przepisów wymuszających swoja właściwość, mających zastosowanie do stosunków timesharingu.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.