Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  resistance training
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Technical report on a time-motion analysis of male judo cadets’ combats between weight divisions

100%
Miarka B., Valenzuela Perez D. I., Aedo-Munoz E., Fernandes da Costa L. O., Mota Barreto L. B., Brito Ciro J.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2022
|
vol. 22
|
issue 1
9-14
EN
Methods. Time-motion analysis data of cadet-athletes (age: 15.95 ± 0.68 years-old) were grouped by weight divisions, according to the following criteria: lightweight Lighters (n = 224 combats of -50kg, -55kg and -60kg), middleweight Middlers (n = 76 combats of -66kg, -73kg and -81kg) and heavyweight Heavies (n = 50 combats of -90kg and +90kg) at four state judo championships. Total and sequential time-motion analyses were observed, according to each combat phase (i.e. standing combat, approach, gripping, attack, groundwork combat, and pause phases) and compared by weight divisions, p ≤ 0.05. Results. The main results indicated significant differences between combat time, with lightweight Lighters (234.4s ± 122.3s) > middleweight Middlers (191.6s ± 118.2s) and heavyweight competitors Heavies (176.8s ± 131s), standing combat time, with Lighters (125.4s ± 67.4s) > Middlers (99.6s ± 70.8s) and Heavies (91.1s ± 63.6s), approach phase, with Lighters (41.5s ± 26s) > Middlers (27.2s ± 18.2s) and gripping phase, with Lighters (75.5s ± 49.2s) >Heavies (51.3s ± 36.9s). Conclusions. Our results suggest that individual training programs should be adjusted for cadets according to their weight divisions with consideration given to the temporal structure of the competitive environment.
PL
Tło. Schematyczna analiza ruchu w czasie dla zawodników kadetów jest potencjalnym mediatorem sukcesu i może pomóc w rozwoju treningu judo. Problem i cel. W niniejszym badaniu porównano fazy walk judo u kadetów-sportowców płci męskiej w różnych kategoriach wagowych. Metody. Dane analizy ruchu w czasie kadetów-sportowców (wiek: 15,95 ± 0,68 lat) pogrupowano według kategorii wagowych, według następujących kryteriów: waga lekka (n = 224 walki -50 kg, -55 kg i -60 kg), średnia ( n = 76 walk z wagami -66kg, -73kg i -81kg) oraz ciężka (n = 50 walk z wagami -90kg i +90kg) w czasie czterech stanowych mistrzostw w judo. Obserwowano całkowitą i sekwencyjną analizę ruchu w czasie, zgodnie z każdą fazą walki (tj. walka w pozycji stojącej, zbliżanie się, chwytanie, atak, walka w parterze i faza pauzy) i porównywano je w podziale wagowym, p ≤ 0,05. Wyniki. Główne wyniki wskazują na istotne różnice między czasem walki zawodników wagi lekkiej (234,4s ± 122,3s) > średniej (191,6s ± 118,2s) i ciężkiej (176,8s ± 131s), czasem walki stojącej u zawodników wagi lekkiej (125,4s ±67,4s) > średniej (99,6 s ± 70,8 s) i ciężkiej (91,1 s ± 63,6 s), fazą zbliżania, u zawodników wagi lekkiej (41,5 s ± 26 s) > średniej (27,2 s ± 18,2 s) i faza chwytania u zawodników wagi lekkiej (75,5 s ± 49,2 s) >ciężkiej (51,3s ± 36,9s). Wnioski. Wyniki autorów sugerują, że indywidualne programy treningowe powinny być dostosowywane dla kadetów zgodnie z ich podziałami wagowymi, z uwzględnieniem czasowej struktury środowiska rywalizacji.
2
Publication available in full text mode
Content available

Acute impact of exercise order on repetition performance, perceived fatigue, and grip endurance in grapplers

100%
Belo W. R., Ovretveit K., De Salles B. F., Dos Santos L. G. D., Laginestra F. G., Dias I. B. F., Miarka B., Simao R.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2024
|
vol. 24
|
issue 2
50-56
EN
Background. Grip performance is a fundamental attribute in grappling sports. Problem and aim. Concurrent training may impact physical function and thus sport-specific training performance. We investigated whether resistance training (RT) exercise order affected repetition performance and rating of perceived exertion (RPE), and quantified the impact of RT on gripping in Brazilian jiu- jitsu (BJJ) grapplers. Material and methods. Twelve BJJ athletes completed two RT sessions in a random order. The sessions incorporated the same four exercises in either alternated order (AO) or grouped order (GO). Three sets were performed to failure using a 10-repetition maximum (10RM) load. The maximum number of repetitions (MNR) for each set determined repetition performance, and RPE was used to assess fatigue. Grip performance was measured with a maximum static lift (MSL) at baseline and post RT. Results. In both protocols, MNR decreased significantly over time, with no significant protocol × set interaction (p > 0.05). RPE increased over time, with no protocol × set interaction (p > 0.05). Both protocols resulted in reduced MSL (p < 0.001), with no difference in magnitude (p > 0.05). Total training volume, average RPE, and session perceived load (average RPE × session duration) did not differ between protocols (p > 0.05). Conclusions. Exercise order in short, full-body RT programs did not acutely influence repetition performance or perceptions of fatigue in these athletes. Grip endurance was severely compromised following RT, independent of exercise order. Grapplers doing same-day concurrent training should be mindful of the immediate impact of RT on gripping ability.
PL
Tło. Wydajność chwytu jest podstawowym atrybutem w sportach grapplingowych. Problem i cel. Równoczesny trening może wpływać na funkcje fizyczne, a tym samym na wyniki treningu sportowego. Autorzy zbadali, czy kolejność ćwiczeń treningu oporowego (RT) wpływa na wydajność powtórzeń i ocenę odczuwanego wysiłku (RPE) oraz określili ilościowo wpływ RT na chwytanie u brazylijskich grapplerów jiu-jitsu (BJJ). Materiał i metody. Dwunastu zawodników BJJ ukończyło dwie sesje RT w losowej kolejności. Sesje obejmowały te same cztery ćwiczenia w kolejności naprzemiennej (AO) lub grupowej (GO). Trzy zestawy zostały wykonane do czasu porażki przy użyciu maksymalnego obciążenia 10 powtórzeń (10RM). Maksymalna liczba powtórzeń (MNR) dla każdego zestawu określała wydajność powtórzeń, a RPE wykorzystano do oceny zmęczenia. Wydajność chwytu została zmierzona za pomocą maksymalnego statycznego uniesienia (MSL) na początku i po RT. Wyniki. W obu protokołach MNR zmniejszał się znacząco w czasie, bez znaczącej interakcji protokół × zestaw (p>0,05). RPE wzrastał z czasem, bez interakcji protokół × zestaw (p>0,05). Oba protokoły spowodowały zmniejszenie MSL (p< 0,001), bez różnicy w wielkości (p>0,05). Całkowita objętość treningu, średnie RPE i postrzegane obciążenie sesji (średnie RPE × czas trwania sesji) nie różniły się między protokołami (p> 0,05). Wnioski. Kolejność ćwiczeń w krótkich, pełnych programach RT nie miała znaczącego wpływu na wydajność powtórzeń lub postrzeganie zmęczenia u badanych sportowców. Wytrzymałość chwytu była poważnie obniżona po RT, niezależnie od kolejności ćwiczeń. Grapplerzy wykonujący jednoczesny trening tego samego dnia powinni pamiętać o bezpośrednim wpływie RT na zdolność chwytania.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.