Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 3

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  retrybucja
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Przestępstwo i kara w filozoficznym ujęciu Johna Finnisa

100%
Peno M.
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
|
2018
|
issue 1(22)
63-80
EN
The main aim of this article is to outline the concept of criminal responsibility emerging from John Finnis’s natural law philosophy. Finnis accepts the retrospective point of view of punishment (retribution), rejecting the idea of social reintegration (re-socialization, rehabilitation). Only aim of the punishment is to restore the so called social balance, violated by crime. The key to Finnis’s approach is that crime, responsibility, justice and punishment are understood in terms of the natural law tradition. Finnis’s concept of the criminal responsibility is treated as the starting point for reinterpretation of classical (or traditional) retributivism in the spirit of natural law. Moreover, the reinterpretation takes into account the critical comments formulated by scholars from the so called radical criminology, abolitionism, and penal minimalism.
PL
Celem artykułu jest zarysowanie koncepcji odpowiedzialności karnej wyłaniającej się z prawnonaturalnej filozofii Johna Finnisa. Finnis przyjmuje retrybutywny punkt widzenia kary, odrzucając wszelkie idee resocjalizacji czy rehabilitacji społecznej. Kara ma przywracać równowagę społeczną zachwianą wskutek przestępstwa. Kluczowe dla ujęcia Finnisa jest jednak to, że zarówno przestępstwo, odpowiedzialność, jak i sprawiedliwość kary pojmuje on w kategoriach tradycji prawa natury. Koncepcja Finnisa stanowi punkt wyjścia do reinterpretacji retrybutywizmu w duchu prawnonaturalnym, uwzględniającej krytykę kierowaną przeciw klasycznym teoriom karania przez te wszystkie nurty w nauce prawa karnego, które dążą do radykalnych reform czy rewolucji tej gałęzi prawa (czy systemu prawa karnego).
2

Bogusława Wolniewicza polemika z abolicjonizmem naturalistycznym

80%
Mirosławski M.
Edukacja Filozoficzna
|
2018
|
issue 66
65-83
PL
Tekst ma na celu omówienie polemiki Bogusława Wolniewicza z abolicjonizmem naturalistycznym. Na początku omówiony zostaje podział stanowisk wobec kary głównej, a następnie argumenty abolicjonistów naturalistycznych. Głównymi cechami tych ostatnich są utylitaryzm, antropologiczny melioryzm i antynatywizm. Zupełnie w innym duchu są argumenty Wolniewicza: uznaje on koncepcję równej odpłaty jako jedyną możliwą do konsekwentnej obrony koncepcję sprawiedliwości (rygoryzm). Jego stanowisko cechuje pejoryzm i natywizm. Na końcu podjęty zostaje problem utrzymania koncepcji wolności i odpowiedzialności na gruncie radykalnego antropologicznego natywizmu. W celu naświetlenia problemu zostaje przywołana koncepcja tragizmu Henryka Elzenberga.
EN
The paper aims at discussing Wolniewicz’s polemics with naturalistic abolitionism. At first, the division of positions regarding the main punishment and then the arguments of naturalistic abolitionists are discussed. The main features of the latter are utilitarianism, anthropological meliorism and anti-nativism. Wolniewicz’s arguments are completely different: he recognizes the concept of equal repayment as the only concept of justice (rigoristic one) possible to be defended. His position is characterized by anti-meliorism and nativism. Finally, the problem of maintaining the concept of freedom and responsibility on the ground of radical anthropological nativism is taken up. The author evokes Elzenberg’s theory of tragedy to highlight the problem
3
Publication available in full text mode
Content available

Is the Rothbardian Theory of Punishment Retributive?

80%
Dominiak Ł.
Roczniki Filozoficzne
|
2023
|
vol. 71
|
issue 3
5-23
PL
Murray Rothbard twierdzi, że „jest oczywistym, że nasza teoria proporcjonalnej kary-iż ludzie mogą być ukarani przez utratę swoich praw do poziomu, do którego sami pogwałcili prawa innych -jest, szczerze mówiąc, retrybutywną teorią kary, teorią ‘ząb (lub dwa zęby) za ząb’”. Niniejszy artykuł argumentuje, że tak nie jest. Rola, jaką Rothbard przypisuje ofiarom w określaniu kary, uzasadnia zaklasyfikowanie jego teorii kary jako teorii korekcyjnej raczej niż retrybutywnej, ponieważ przyznanie ofiarom praw decydowania o karze podważa wymóg sprawiedliwości retrybutywnej, aby przestępcy byli karani wyłącznie dlatego, że na to zasługują i dokładnie w tej mierze, w jakiej na to zasługują. Zamiast dawać przestępcom to, na co obiektywnie zasługują, rothbardowska teoria kary pozwala ofiarom zamienić wymierzenie kary na uzyskanie odszkodowania lub zadośćuczynienia, również w formie zemsty.
EN
Murray Rothbard claims that it is “evident that our theory of proportional punishment-that people may be punished by losing their rights to the extent that they have invaded the rights of others-is frankly a retributive theory of punishment, a ‘tooth (or two teeth) for a tooth’ theory.” The present paper argues that it is not. The role that Rothbard assigns for victims in determining punishment justifies classifying his theory of punishment as corrective rather than retributive, for vesting victims with rights over punishment defeats the retributive justice requirement that criminals are punished solely because they deserve it and in accordance with their respective deserts. Instead of giving offenders what they objectively deserve, the Rothbardian theory of punishment allows victims to seek compensation in various forms, including revenge.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.