Search results

1

Right to the City as a New Paradigm within the Concept of Human Security

100%

Szpak A.

Polish Political Science Yearbook

|

2016

|

vol. 45

367–381

EN

Cities have been researched mostly in terms of its economic, technological, and social value and significance. Despite some changes in this respect, there is still a need to research cities as a fascinating phenomenon, also in respect of its capabilities to increase human security on a local and global scale. In this context, the article examines the new paradigm of urban development within the human security, namely the right to the city. The author indicates to the growing role of cities for human security and to mutual relations between the right to the city and the concept of human security. The subject matter is indeed as fascinating as fascinating are cities themselves. They are dynamic, energetic, innovative and constantly evolving. The general thesis of the article is that cities adopting the adequate model of urban development such as the one envisioned in the right to the city may and do greatly contribute to human security.

2

RIGHT TO THE CITY AND RIGHT TO THE NON-CITY: NEO-EXTRACTIVISM AND SOCIAL MOVEMENTS IN SOUTHERN EUROPE

88%

PANICO C.

Society Register

|

2020

|

vol. 4

|

issue 4

151-166

EN

This text aims to propose a reflection on the phenomenon of so-called touristification within the geographical area of Southern Europe concerning two points: how the processes of production of space that go under this name can be placed inside of the framework of the neo-extractive processes and how social movements against tourism may eventually resonate with the perspective of political ecology. The hypothesis is that this typology of accumulation processes responds to certain colonial rationality of capitalist exploitation within a specific area of the Global North – Southern Europe – starting from the global economic crisis of 2008, which I assume as a historical period characterized by specific forms of production of space (Lefebvre 1974) and specific social movements – the anti-tourism movements and the environmental struggles.

3

RIGHT TO THE MAP? COUNTER-MAPPING PRACTICES OF SMOG ALERTS AND URBAN GREENERY MOVEMENTS IN POLAND

88%

PUTKOWSKA-SMOTER R., FRANKOWSKI J.

Society Register

|

2020

|

vol. 4

|

issue 4

129-150

EN

Data production is becoming an emerging trend in critical urban activism. Precise and reliable public information, including spatial and environmental information, serves individual and collective ‘right to the city’ beliefs. One of the common strategies adopted by contemporary urban movements to ensure the accuracy and inclusiveness of urban data production processes are various forms of counter-mapping, which we introduce in this paper as a perspective aimed in critical evaluation of urban environmental conditions in Polish cities. By process tracing of smog alerts and urban greenery movements, we investigate the main strategies of using such tools and their effects for both particular social actors, and general urban environmental policy. We argue that the core idea of a citizen-driven collection of geographical data is strongly supported by its other features – social involvement and collective production of visualizations illustrating the scale and dynamics of particular environmental problems. In this sense, counter-mapping is aimed rather at repoliticizing urban environmental data in order to critically evaluate existing urban policy, than just to ensure greater citizen involvement in environmental decision-making.

4

E-Access to the City? Mapping Applications for People with Disabilities

75%

Pankau J.

Ethics in Progress

|

2019

|

vol. 10

|

issue 2

118-134

EN

The article focuses on the socio-spatial accessibility of the city, taking into account the phenomenon of a digitally expanding urban environment: new-media mobility conditions, intermedia dataflow, hybrid space. Therefore, turning to the problem of access and to urban mobile applications complements the problem of access to the city itself. Particular attention is focused on mapping applications, considering mapping as an expression of active city exploration “from the inside” and the process of cooperative spatial knowledge production, characterized by a critical approach. Urban mapping applications dedicated to people with disabilities can be not only a form of support when they move around the city, but also a kind of tool for co-shaping urban space – exposing inequalities and seeking ways to deconstruct socio-spatial “normalization”. In this perspective, people with disabilities, taking advantage of the new spaces of mobile accessibility, place themselves in the role of political subjects, co-creators of space, “mapping citizens” fighting for their rights as urban citizens.

5

Młoda demokracja a neoliberalna polityka miejska

75%

Sagan I.

Przegląd Socjologiczny

|

2016

|

vol. LXV (65)

|

issue 1

9-26

PL

Polityka miejska najsilniej kształtowana jest przez dwa wymiary po-transformacyjnej sytuacji społeczno-ekonomicznej w kraju: młodą i relatywnie słabą demokrację oraz silny, w znikomym stopniu neutralizowany polityką społeczną, neoliberalizm przemian gospodarczych. Globalna tendencja do neoliberalizacji systemów gospodarczo-społecznych spowodowała, że w polityce miasto zaczęło być postrzegane przede wszystkim jako obszar zintensyfikowanej aktywności ekonomicznej, a nie zbiorowej konsumpcji. W nadganiających ekonomiczne zapóźnienie gospodarkach postsocjalistycznych neoliberalizacja celów polityki miejskiej doprowadziła do zdominowania jej przez problemy ekonomiczne. Wycofywanie się ze społecznej polityki redystrybucji intensyfikuje procesy polaryzacji przestrzeni miast. Niezrównoważony rynek mieszkaniowy, inicjowane programami rewitalizacji procesy gentryfikacji, powszechność grodzonych osiedli, komercjalizacja przestrzeni publicznych spowodowały mobilizację opozycji społecznej w formie ruchów miejskich walczących o prawo do miasta. Przygotowywane na szczeblu krajowym ustawy dotyczące krajowej polityki miejskiej, polityki rewitalizacyjnej, partycypacyjnych procedur w planowaniu miejskim są reakcją na budzące się postawy obywatelskie dojrzewającej w kraju demokracji. Jej relatywna młodość osłabia możliwości równoważenia rozwoju całego systemu społeczno-gospodarczego kraju.

EN

In a post-transformational socio-economic situation, urban policy is mainly shaped by two dimensions: a young and relatively weak democracy; and a strong, economically- driven neoliberal policy, which is not balanced by a social welfare policy. Global neoliberal tendencies resulted in a shift of urban policy objectives from collective consumption to economic growth. This dominance of economic aims in urban policy is particularly visible in post-socialist countries, which are struggling to catch up with economically developed countries. The growing social polarisation of urban spaces is a result of the withdrawal of state policy from social welfare tasks. An unstable housing market, gentrification processes initiated by the state-led revitalization, the spread of gated communities, and commercialization of public spaces have given rise to social resistance. Mobilized urban movements are fighting for their rights to their cities. As a reaction to the growing demands from civil society for a more democratic policy, new national legislative proposals relating to urban policy, revitalization policy, and participation procedures have begun to be prepared by the state government.

6

The ‘Right to the City’ and the New Urban Agenda Habitat III

63%

Kielin-Maziarz J.

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

|

2021

|

vol. 13

|

issue 4

119-137

PL

Prawo do miasta jest koncepcją, którą można rozpatrywać w kontekście praw człowieka trzeciej generacji. Prawo do miasta służy również jako narzędzie skutecznego wypełniania i poszanowania praw człowieka istniejących na poziomie międzynarodowym oraz realizacji Celów Zrównoważonego Rozwoju wyrażonych w Agendzie 2030. Jest to niewątpliwie nowy paradygmat rozwoju miast, który zapewnia alternatywne ramy dla ponownego przemyślenia pojęcia miasta i urbanizacji. Jego celem jest sprostanie głównym wyzwaniom, z jakimi stykają się miasta. Celem artykułu jest przedstawienie rozumienia prawa do miasta poprzez analizę jego struktury i odpowiedź na pytanie, czy w istocie jest to prawo trzeciej generacji.

EN

The right to the city is a solution that can be considered in terms of third-generation human rights. The right to the city also serves as a tool for the effective fulfilment and respect of human rights agreed at the international level as well as the Sustainable Development Goals expressed in the 2030 Agenda. This is undoubtedly a new paradigm for urban development, which provides an alternative framework for rethinking cities and urbanisation. It aims to address the main challenges in cities and human settlements. The purpose of the article is to present an understanding of the right to the city by the analysis of its structure and the answer to the question of whether it is in fact a third-generation human right.

7

Kto rządzi? Grupy interesu w konflikcie ekologicznym w mieście

63%

Bartłomiejski R.

Acta Politica Polonica

|

2017

|

vol. 41

|

issue 3

85-92

EN

The article concerns the city and, from a theoretical point of view, is an attempt to link two themes: “the right to the city” and the environmental conflict in the city. The aim of the article is to try to answer the question: who governs the city? The first part presents a synthetic sketch, defining the environmental conflict, embedding it in urban sociology and politics. In the next section, the relationship between interest groups in urban environmental conflicts is presented. Subsequently, the focus was putted on the ideologies of urban movements, including “right to the city” and “urban citizenship”. In conclusion, the thesis is that the city is fragmented by a network of interest, which makes it impossible to govern the entire city by one interest group.

PL

Artykuł dotyczy problematyki miasta i, z teoretycznego punktu widzenia, stanowi próbę powiązania dwóch wątków: prawa do miasta oraz konfliktu ekologicznego w mieście. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie: kto rządzi miastem? W pierwszej części zaprezentowano syntetyczny szkic definiujący konflikt ekologiczny w mieście, osadzając go w literaturze miejskiej. W kolejnej części przedstawiono zależności relacyjne między grupami interesu biorącymi udział w miejskich konfliktach ekologicznych. Następnie skupiono się na ideologii ruchów miejskich, w tym „prawie do miasta” i „miejskiej obywatelskości”. Na zakończenie postawiono tezę, że miasto stanowi swoistą sieć powiązań, co sprawia, że rządzenie całym miastem przez jedną grupę interesu jest niemożliwe.

8

„Giełdy” robotnicze w Imperium Rosyjskim jako fenomen rewolucji 1905 roku

63%

Łaniewski A.

Dzieje Najnowsze

|

2019

|

vol. 51

|

issue 1

EN

W artykule po raz pierwszy w polskiej historiografii została poddana analizie kwestia „giełd” robotniczych w okresie rewolucji 1905 r. w zachodnich częściach Imperium Rosyjskiego. Na podstawie wspomnień, materiałów archiwalnych oraz opracowań autor opisuje praktykę polityczną rewolucjonistów w postaci masowych zgromadzeń miejskich oraz „okupacji” przestrzeni publicznej. Ponadto zwraca uwagę na lokalizacje oraz polityczne zabarwienie „giełd” robotniczych, których charakter oraz zasady funkcjonowania rozpatrywane są przez pryzmat badań nad nowoczesnymi ruchami społecznymi oraz koncepcję „prawo do miasta”. The article is the first analysis in historiography of the issue of workers’ “exchanges” (birzhas) during the revolution of 1905 in western parts of the Russian Empire. On the basis of memories, archival materials and studies, the author analyses the political practice of revolutionaries in the form of mass urban meetings and the “occupation” of public space. In addition, attention is paid to the location and political colouring of the “exchanges”, whose character and operating principles are examined through the prism of research into modern social movements and the concept of “the right to the city”.

9

Poza girl power: dziewczyński opór, kontrpubliczności i prawo do miasta

54%

Lisiak A.

Praktyka Teoretyczna

|

2019

|

vol. 32

|

issue 2

47-63

EN

Girlhood‟s political potential does not lie in the power of individual girls, however magnificent, but in acknowledging the commonalities and multiplicities of all girls‟ experiences. Rejecting the individualistic “girl power” paradigm opens up new, sometimes contradictory narrations and representations of contemporary girlhood. This non-heroic approach to girlhood reveals not only the intricate workings of exclusion mechanisms, but also the various inclusive tactics and resistance strategies at work. Engaging with the concepts of counterpublics, the gendered right to the city, and feminist theory more broadly, I look closely at selected examples of girl resistance from popular culture to demonstrate how girls‟ interventions in urban places usually coded as masculine can subvert cultural, gender, racial, and class codes, reappropriate narrations about themselves, and execute their right to the city. Even if some of the gestures and tactics I discuss in the paper may seem too mild to have any political power, I propose that it is exactly such unassuming forms of resistance that promise real change and deserve our urgent attention.

PL

Polityczny potencjał siły dziewczyńskości nie tkwi w sile jednostki, ale w dostrzeżeniu wspólności i wielości dziewczyńskich doświadczeń. Odrzucenie postawy heroicznej i wyjście poza indywidualistyczny paradygmat girl power pozwalają na uwidocznienie różnych, nierzadko sprzecznych ze sobą narracji i reprezentacji składających się na współczesne dziewczyństwo, co z kolei pozwala nie tylko na identyfikację kompleksowych mechanizmów wykluczenia, ale też wytworzenie inkluzywnych taktyk i strategii oporu wobec nich. W oparciu o literaturę feministyczną oraz przykłady dziewczyńskiego oporu z kultury popularnej staram się pokazać, w jaki sposób dziewczyny, dokonując interwencji w miejscach zakodowanych jako męskie, łamią kody kulturowe, płciowe, rasowe i klasowe, stawiają opór, przechwytują narracje o sobie samych i egzekwują swoje prawo do miasta. Choć niektóre z omawianych przeze mnie gestów, taktyk i strategii mogą się wydawać zbyt łagodne, żeby mieć siłę polityczną, proponuję, że właśnie tym niepozornym formom wyrażania oporu warto się bliżej przyjrzeć, stosując w ich analizie kategorię kontrpubliczności i upłciowionego prawa do miasta.

10

Prawo do miasta

54%

Lefebvre H.

Praktyka Teoretyczna

|

2012

|

vol. 5

183-197

EN

The article provides a new proposition of thinking about such categoriesas a city, the urban, urban strategy and social practices connected with analyticalscience of the city, which is only at the outline stage, but also projected by Lefebvrehimself. This turn seems necessary due to the death of traditional city and oldhumanism. The article is also a passionate and utopian (in positive sense of term)manifesto for democratization of right to the city consisting of cry and demand ofthe dispossessed from such a prerogative. The author argues that an urban strategybased on a new science of the city needs social support and political force. They willbe provided by the working class, putting an end to the urban segregation.

PL

Artykuł stanowi propozycję nowego myślenia o mieście, miejskości, miejskiej strategii oraz praktykach społecznych powiązanych z istniejącą jedynie w zarysie, lecz projektowaną przez samego Lefebvre’a analityczną nauką o mieście. Zwrotten staje się koniecznością z uwagi na śmierć dawnego miasta oraz starego humanizmu. Prezentowany tekst to również żarliwy i utopijny (w pozytywnym tego słowa znaczeniu) manifest na rzecz demokratyzacji prawa do miasta łączącego w sobie płacz i żądania pozbawionych go do tej pory ludzi. Autor argumentuje, że strategia miejska oparta na nowej nauce o mieście potrzebuje społecznego wsparcia i sił politycznych. Zapewnić je może klasa robotnicza, kładąc kres miejskiej segregacji.

11

Revitalization as a process of social education

51%

Grzeszczuk-Brendel H.

Studia Pedagogiczne

|

2016

|

vol. LXIX

12

Dialog dla rozwoju, czyli o budżetach obywatelskich

51%

Bakalarski K.

Studia Bobolanum

|

2019

|

vol. 30

|

issue 2

93-117

EN

In the context of the crisis that representative democracy and especially neoliberal concepts of the functioning of local government authorities are experiencing in the world and in Europe, the tools of participatory democracy appear as an alternative that enables the growth of certain ideas that are gaining popularity- the so-called right to the city. The willingness to participate in the responsibility for co-governing and organising the space in which we live is reported by increasingly stronger informal organisations of residents called urban movements. They become the initiators of new ways of managing cities. One of such ideas is the so-called participatory budget, for the first time put into practice in the Brazilian city of Porto Alegre. The unquestionable success of these activities caused the popularity of this tool in the world. First as a curiosity, and then a specific fashion it also appeared in Poland. Unfortunately, in its implementation in our country the most important element of participation, that is civil dialogue, seems to have been forgotten. This often leads to negative social phenomena. Despite this, from the beginning of 2018, the participatory budget was introduced into the legal order of our country as an obligatory way of operating the largest Polish cities.

PL

W kontekście kryzysu, jaki w świecie i w Europie przeżywa demokracja przedstawicielska, a zwłaszcza neoliberalne koncepcje funkcjonowania władz samorządowych, narzędzia demokracji partycypacyjnej jawią się jako alternatywa pozwalająca urzeczywistnić zyskujące coraz większą popularność idee tzw. prawa do miasta. Chęć uczestniczenia w odpowiedzialności za współrządzenie i organizację przestrzeni, w której żyjemy, zgłaszają coraz silniejsze nieformalne organizacje mieszkańców nazywane ruchami miejskimi. Stają się one inicjatorami nowych sposobów zarządzania miastami. Jedną z takich idei jest tzw. budżet partycypacyjny, po raz pierwszy zastosowany w brazylijskim mieście Porto Alegre. Niewątpliwy sukces tych działań spowodował ogromną popularność tego narzędzia w świecie. Najpierw jako ciekawostka, a następnie swoista moda pojawił się także w Polsce. Niestety, wdrażając go w naszym kraju, zapomina się o najistotniejszym elemencie partycypacji, jakim jest dialog obywatelski. Prowadzi to często do negatywnych zjawisk społecznych. Mimo tego od początku 2018 r. budżet partycypacyjny został wprowadzony do porządku prawnego, jako obligatoryjny sposób działania największych polskich miast.

13

The Right to the City, the Right to Heritage – Material and Non-Material Traces of Scheibler’s ‘New Weaving Mill’ in Łódź

51%

Piotrowska A., Kuźma I. B.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Archaeologica

|

2019

|

issue 34

191-204

PL

W artykule przybliżamy przypadek przestrzeni postindustrialnej Nowej Tkalni przy ul. Kilińskiego w Łodzi, będącej częścią dawnego imperium Karola Scheiblera, który posłuży nam do zaprezentowania napięć pomiędzy aktorami życia miejskiego i związanego z tym prawa do miasta, w tym także dziedzictwa. Jednocześnie wskażemy na istotności włączania różnorodnych aktorów w proces kształtowania narracji (również tych wpływających na rozszerzanie pola badawczego) o nim. W swoich rozważaniach wykorzystałyśmy przede wszystkim perspektywę spojrzenia na tę przestrzeń jako na przestrzeń codzienności – pracy, która została naznaczona wydarzeniem niecodziennym – wizytą Jana Pawła II w 1987 r. Zastanawiamy się więc nad praktykami i strategiami upamiętniającymi/zapominającymi w kontekście praktyk miejskich związanych z konstruowaniem dziedzictwa oraz prawa do niego.

EN

The paper presents the case of post-industrial space of the New Weaving Mill in Kilińskiego Street in Łódź, which was a part of Karol Scheibler’s empire. We use it to illustrate the tensions between actors of the city life and the related right to the city including the right to heritage. At the same time, we indicate the significance of involving different actors in the process of creating narratives (also those contributing to the extension of the research field) of it. In our discussion, we mostly perceive this space as everyday space – space of work that was marked with an unusual event: the visit of John Paul II in 1987. Thus, we consider the practices and strategies for commemorating/forgetting in the context of urban practices connected with the construction of heritage and the right to it.

14

„Układ limfatyczny demokratycznej metropolii”: Seksualność a przestrzeń miejska w Nowym Jorku ery AIDS

51%

Dybska A.

InterAlia: Pismo poświęcone studiom queer

|

2016

|

issue 11b

155 - 169

PL

Artykuł analizuje zmieniający się charakter przestrzeni miejskiej Nowego Jorku w latach 80. I 90. XX w. przez pryzmat lefebvrowskiej idei prawa do miasta. Poświecony jest on zanikaniu kultury seksu publicznego w kon¬tek¬ście działań rewitalizacyjnych miasta. Te zakorzenione w neoliberalnym paradygmacie działania, w połą¬cze¬¬niu z wybuchem epidemii AIDS, falą bezdomności i intensyfikacją nastojów homofobicznych, godziły w postulaty sprawiedliwości społecznej wysuwane przez ruch na rzecz emancypacji osób homoseksualnych. Władze miasta stopniowo delegitymizowały nienormatywne formy pożądania, zamykając dostęp do łaźni, nabrzeżnych mol, czy likwidację lokali wokół Times Square oferujących usługi seksualne. Wywłaszczanie osób nieheteronormatywnych i nosicieli HIV szło w parze z zanikaniem miejsc kluczowych dla artykulacji alter¬na¬tywnych kontrpubliczności, prowadząc do napięć i konfliktów w obrębie lokalnej społeczności. Wprawdzie straty, jakie poniosła kultura publicznego seksu, są nieodwracalne, lecz niedawne oddolne działania mło¬dzie¬ży LGBTQ, odwołującej się do idei prawa do miasta, wpłynęły mobilizująco na członków rozproszonej kontr¬publiczności queerowej, a ich działania przełożyły się na korzystne rozstrzygnięcia w sprawie korzystania ze zrewitalizowanych przestrzeni publicznych.

EN

This paper examines the contested nature of New York’s public spaces in the 1980s and 1990s through the lens of Lefebvre’s notion of „the right to the city.” With particular attention to the loss of public sex culture to gentrification and neoliberal policies of urban growth, this paper points to the interplay of such factors as the AIDS epidemic, homophobia, and homelessness, which inhibit the achievement social justice for sexual minorities. When the New York authorities closed down spaces crucial for the articulation of urban counterpublics – such as bath houses, piers, and Times Square sexual establishments – they delegitimized queer forms of desire and displaced various urban subjects already marginalized by race, class, homelessness, and AIDS. While the past destruction is irreversible, more recent grassroots initiatives relying on the right to the city rhetoric have been able to mobilize fragmented urban counterpublics in a successful bid for certain contested spaces.

15

Miejskie przestrzenie we władaniu prywatnym (hybrydowe przestrzenie publiczne) i ich funkcje w mieście

45%

Gałkowski M., Antosz P.

Przegląd Socjologiczny

|

2018

|

vol. LXVII (67)

|

issue 1

119-138

PL

Celem artykułu jest ukazanie specyfiki hybrydowych przestrzeni miejskich. Zwiększenie się liczby takich obszarów ma bezpośredni związek ze stopniowym wzrostem dominacji modelu relacji społecznych opartych na konsumpcji [Bauman 2006; Ritzer 2001]. W wyniku tych zmian przestrzeń miejska, w tym otwarte przestrzenie piesze, zmieniają się w towar wykorzystywany do pomnażania i gromadzenia kapitału. Zmiana ta prowadzi do powstawania nowego typu przestrzeni miejskich, stanowiących konglomerat elementów charakterystycznych dla przestrzeni prywatnych i publicznych. To właśnie takie obszary wielu autorów nazywa hybrydowymi [Kohn 2004; Nissen 2008]. W dalszym ciągu mogą być one wykorzystywane jako miejsca rozrywki i socjalizacji, jednak komodyfikacja mocno zmienia ich funkcje w porównaniu z tradycyjnie rozumianą przestrzenią publiczną. Efektem jest tworzenie obszarów miasta zdominowanych wyłącznie przez rozrywkę, których użytkownicy są segregowani, a scenariusz podejmowanych na nich działań jest z góry określony. Co więcej, dochodzi tam do ograniczenia aktywności obywatelskich [Harvey 2012; Kohn 2004; Lofland 2007; Low, Smith 2006; Mitchell 2003; Sorkin, 1992]. Skomodyfikowana przestrzeń nie wspiera bowiem głębszych funkcji społecznych, takich jak: niesymulowane spotkania z „innymi” i „obcymi”, publiczne zgromadzenia i pikiety czy obywatelskie protesty. Utowarowieniu towarzyszy też homogenizacja przestrzeni śródmiejskich, zarówno w warstwie wizualnej, jak i funkcjonalnej. Wspomniane ograniczenia oraz redukcja fizycznego dostępu do hybrydowych obszarów miejskich mogą stać się źródłem poważnych konfliktów społecznych. By lepiej zidentyfikować powyższe zagadnienia, w prezentowanym tekście dokładniej omówiono przykład Centrum Handlowego „Manufaktura” w Ł odzi. Centralne miejsce tego złożonego kompleksu zajmuje plac, który (według niektórych źródeł) jest największym prywatnym placem miejskim w E uropie. Analiza hybrydowej natury tej przestrzeni jasno pokazuje również brak skutecznej metodologii pozwalającej na systemowy opis i porównywanie przestrzeni miejskich w warstwie ich społecznej użyteczności. Autorzy starają się wypełnić istniejącą lukę, proponując podejście mieszane.

EN

The purpose of this paper is to allow for a better understanding of the specificity of hybrid spaces present in cities. The number of these particular city spaces is increasing, as the model of social relationships based on consumption becomes dominant [Bauman 2006; Ritzer 2001]. As a result of these changes, urban spaces, including pedestrian open spaces, are becoming a commodity used for the accumulation and reproduction of capital. The pressure of private capital quickly leads to the creation of a new type of city space that is an amalgamation of features found in private and public spaces. Several authors have labelled them hybrid spaces [Kohn 2004; Nissen 2008]. These areas can still be used for socializing, but commodification has strongly changed their function, compared to the traditionally understood idea of a public space. The commodification process usually leads to the homogenization of city spaces, both functionally and visually. The result is the formation of areas of the city dominated by entertainment, in which users are segregated, and the scenario of their possible actions is predetermined. What is more, there is also a limitation of any civic activities [Harvey 2012; Kohn 2004; Lofland 2007; Low, Smith 2006; Mitchell 2003; Sorkin, 1992]. The commodified space does not support deeper social functions: from unbalanced, natural encounters with “others” and “strangers”, through public gatherings, to the expression of civic protests. These processes usually also lead to the homogenization of inner-city spaces, both in the visual and functional layers. These limitations and the reduction of physical access to hybrid urban areas can become a source of serious social conflicts. To better describe the issues outlined above, the privatized pedestrian space of the “Manufaktura” shopping center in Lodz (Central Poland) is analysed. This retail complex consists of several buildings, which are located around a privately-owned square, which (according to some sources) is the largest private city plaza in Europe. The discussion about the functions of this area as a hybrid space leads to the conclusion that a methodology of systematic description, which also allows for comparisons between such spaces (at the functional layer), is lacking. Therefore, the authors outline a mixed-methods approach which fills the existing gap.

Refine search results

Right to the City as a New Paradigm within the Concept of Human Security

RIGHT TO THE CITY AND RIGHT TO THE NON-CITY: NEO-EXTRACTIVISM AND SOCIAL MOVEMENTS IN SOUTHERN EUROPE

RIGHT TO THE MAP? COUNTER-MAPPING PRACTICES OF SMOG ALERTS AND URBAN GREENERY MOVEMENTS IN POLAND

E-Access to the City? Mapping Applications for People with Disabilities

Młoda demokracja a neoliberalna polityka miejska

The ‘Right to the City’ and the New Urban Agenda Habitat III

Kto rządzi? Grupy interesu w konflikcie ekologicznym w mieście

„Giełdy” robotnicze w Imperium Rosyjskim jako fenomen rewolucji 1905 roku

Poza girl power: dziewczyński opór, kontrpubliczności i prawo do miasta

Prawo do miasta

Revitalization as a process of social education

Dialog dla rozwoju, czyli o budżetach obywatelskich

The Right to the City, the Right to Heritage – Material and Non-Material Traces of Scheibler’s ‘New Weaving Mill’ in Łódź

„Układ limfatyczny demokratycznej metropolii”: Seksualność a przestrzeń miejska w Nowym Jorku ery AIDS

Miejskie przestrzenie we władaniu prywatnym (hybrydowe przestrzenie publiczne) i ich funkcje w mieście