Results found: 1

Search results

Search:
in the keywords: rodzinne strategie akulturacyjne

Sort By:

Limit search:

„Doing the family”. Analiza problemów nieefektywnych strategii akulturacyjnych, związanych z wzorcami samoorganizacji rodziny emigracyjnej

100%

Tuszyńska-Bogucka W.

Studia nad Rodziną

2015

vol. 37

289-310

The aim of this paper is to provide an insight into the specificity of emigrational family functioning as a important factor for its positive adaptation in the new culture. The Theory of “Third Culture Kid” by R.H. Useem and acculturation related problems, the role of social support net and psychology of “Place-No place” by M. Augé are introduced as a possible explanation of ways of self-organizing Polish emigrational families at USA, with using the terms of family organization by S. Minuchin: cohesive-disengaged-enmeshed family systems. Information, collected by FGI method and analyzed by qualitative methods (48 Polish parents, living at the USA) show that three types of families can be responsible for some ineffective acculturation strategies: “family- magnet” (high level of family cohesion, high level of group anxiety and consistent patterns of external relations, causing place’s relativism), “family-anchor” (low level of cohesion, inconsistent patterns of external relations, causing the problems of no location and mirage anchor at children and assimilation at parents) and “family-repellent” (low level of cohesion, inconsistent patterns of external relations, making problem of alienation in mother and negative assimilation in daughter).

Wobec zwiększającej się liczby ruchów ludnościowych zasadne wydaje się podejmowanie badań nad różnorakimi skutkami migracji, zarówno w sensie jednostkowym, jak i społecznym. Celem pracy jest wgląd w mechanizmy samoorganizacji polskiej rodziny emigracyjnej, z wykorzystaniem systemowej perspektywy rozumienia rodziny migracyjnej, inspirowaną podejściem S. Minuchina i takich ram teoretycznych, jak koncepcja „dzieci trzeciej kultury” R. H. Ussem oraz problemów akulturacji, roli sieci społecznego wsparcia a także psychologii miejsca – nie-miejsca M. Augé. Dzięki zebranym metodą wywiadu zogniskowanego oraz rozmów indywidualnych, jakościowo przeanalizowanym w grupie 48 rodziców (przy uwzględnieniu zmiennych: bliskości międzypokoleniowej, wzorców relacji zewnętrznych oraz unikatowej dla rodziny emigracyjnej zmiennej relacji z miejscem pobytu) informacjom przyporządkowano trzy modele funkcjonowania rodziny emigracyjnej, wyjaśniające problemy nieefektywnych strategii akulturacyjnych na emigracji. Modele te odpowiadają rodzinom spójnym – uwikłanym – splątanym wg S. Minuchina: „rodzina-magnes” (o dużej bliskości międzypokoleniowej, wysokim poziomie lęku grupowego i spójnych wzorcach kontaktów zewnętrznych, wytwarzająca w efekcie relatywizm miejsca), „rodzina-kotwica (o niskiej bliskości międzypokoleniowej, niespójnych wzorcach kontaktów zewnętrznych, wytwarzająca problem nieumiejscowienia oraz fatamorganę kotwicy u dzieci i separacji u rodziców) oraz „rodzina-repelent” (o niskiej bliskości międzypokoleniowej, niespójnych wzorcach kontaktów zewnętrznych, wytwarzająca alienację u matki i asymilację u córki).

Refine search results

1 Studia nad Rodziną

1 Tuszyńska-Bogucka W.

1 2015

Search results

„Doing the family”. Analiza problemów nieefektywnych strategii akulturacyjnych, związanych z wzorcami samoorganizacji rodziny emigracyjnej