Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  rozwój cyfrowy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
100%
EN
The aim of the article is to assess the degree of differentiation of digital development in the European Union countries and to determine the factors that differentiate them. The research is based on data from Eurostat databases. The analysis included 20 indicators describing individual aspects of the digital development of countries, i.e. the use of digital technologies by individuals and households, activities of individuals in the field of e-administration, Internet use, ICT usage in enterprises and the information and communication technologies (ICT) sector. The study was conducted for all European Union countries, except for Malta, for which the data was found to be too deficient. In order to comprehensively present the problem of differentiation in the digital development of the studied European Union countries, the methods of linear and non-linear ordering were used. Linear ordering made it possible to indicate the position of individual countries in relation to the  others due to digital development and its individual elements, while non-linear ordering allowed for their grouping into homogeneous groups using the full set of diagnostic variables. The conducted research confirmed the existence of significant disproportions in the digital development of the European Union countries and the still large spatial differentiation in the level of digital development between the southern and northern parts of the community. The analysis of inequalities within individual areas showed that the disproportions in access to the Internet and the necessary equipment are much smaller than the level of inequality related to the use of digital technologies in enterprises or in the public space. This implies efforts to strengthen digital skills.
PL
Celem artykułu jest ocena stopnia zróżnicowania rozwoju cyfrowego krajów Unii Europejskiej, a także określenie czynników je różnicujących. Podstawą prowadzonych badań są dane pochodzące z baz danych Eurostatu. W analizie uwzględniono 20 wskaźników opisujących poszczególne aspekty rozwoju cyfrowego krajów, tj. korzystanie z technologii cyfrowych przez osoby i gospodarstwa domowe, działania osób fizycznych w zakresie administracji elektronicznej za pośrednictwem witryn internetowych, aktywność w Internecie, korzystanie z technologii cyfrowych w przedsiębiorstwach oraz sektor technologii komunikacyjno-informacyjnych. Badanie przeprowadzono dla wszystkich krajów Unii Europejskiej z wyjątkiem Malty, dla której stwierdzono zbyt duże braki danych.W celu całościowego ujęcia problemu zróżnicowania w rozwoju cyfrowym badanych państw Unii Europejskiej wykorzystano metody porządkowania liniowego i nieliniowego. Porządkowanie liniowe umożliwiło wskazanie pozycji poszczególnych państw w odniesieniu do innych ze względu na rozwój cyfrowy i jego poszczególne elementy, natomiast porządkowanie nieliniowe pozwoliło na ich pogrupowanie w jednorodne grupy przy wykorzystaniu pełnego zbioru zmiennych diagnostycznych.Przeprowadzone badania potwierdziły występowanie znacznych dysproporcji w rozwoju cyfrowym krajów Unii Europejskiej i utrzymujące się nadal duże przestrzenne zróżnicowanie poziomu rozwoju cyfrowego pomiędzy południową i północną częścią Wspólnoty. Analiza nierówności w ramach poszczególnych obszarów wykazała, że dysproporcje w dostępie do Internetu i niezbędnego sprzętu są znacznie mniejsze niż poziom nierówności związany z korzystaniem z technologii cyfrowych w przedsiębiorstwach czy w przestrzeni publicznej. Oznacza to konieczność podejmowania wysiłków w zakresie wzmacniania umiejętności cyfrowych.
PL
Grupa Wyszehradzka (V4) jest jednym z najbardziej intrygujących przykładów współpracy państw w Europie Środkowej. Skupia ona Czechy, Węgry, Polskę i Słowację. Państwa te tworzą razem użyteczne ramy, które ułatwiają koordynację polityki na poziomie regionalnym. Wdrażają one również programy UE poprzez tworzenie sieci współpracy z państwami sąsiadującymi. Sieci te opierają się na wzajemnej geografii bezpieczeństwa i wspólnej kulturze strategicznej. Gdy w 2014 roku najważniejsze cele polityczne zostały osiągnięte, pojawiła się potrzeba wyznaczenia nowego kierunku wzajemnej współpracy. Okazało się, że wiele kwestii z zakresu polityki publicznej, takich jak infrastruktura transportowa, środowisko naturalne, turystyka, migracje, kultura czy edukacja, mogą być skutecznie realizowane na poziomie V4. Ponadto współpraca w dziedzinie wspólnej polityki bezpieczeństwa cybernetycznego jest obecnie szansą na pogłębienie współpracy między czterema krajami. Jednak zmiany w wykorzystaniu i rozpowszechnianiu cybertechnologii w przestrzeni publicznej zaczęły nabierać tempa dopiero w pierwszej dekadzie XXI wieku. Tym samym proces cyberrewolucji był zwiastunem zmian w zarządzaniu państwem. Niniejsze opracowanie zawiera analizę polityki cyberbezpieczeństwa państw Grupy Wyszehradzkiej w latach 2011–2022 zarówno w aspekcie militarnym, jak i pozamilitarnym.
EN
The Visegrad Group (V4) is one of the most intriguing examples of cooperation among countries in Central Europe. It unites the Czech Republic, Hungary, Poland and Slovakia. Together, these countries form a useful framework which facilitates policy coordination at the regional level. They also implement EU agendas by creating networks of cooperation with neighbouring countries. These networks are based on the countries’ mutual security geography and a common strategic culture. When, in 2014, the most important political goals were achieved, there emerged a need to set a new direction for cooperation. It turned out that many issues in the field of public policy, such as transport infrastructure, natural environment, tourism, migration, culture or education, can be effectively implemented at the V4 level. Moreover, cooperation in a common cybersecurity policy is now a chance for deeper cooperation between the four countries. However, changes in the use and dissemination of cybertechnology in the public space began to gather momentum only in the first decade of the 21st century. Thus, the process of cyberrevolution was a harbinger of changes in state management. This study analyses the cybersecurity policy of the Visegrad Group countries from 2011–2022 from both military and non-military aspects.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.