Search results

1

Możliwość wykorzystania klauzuli rebus sic stantibus dla ochrony stron stosunków zobowiązaniowych dotkniętych skutkami pandemii wirusa SARS-COV-2

100%

Barylska M., Deka M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2021

|

vol. 97

143-156

EN

This article deals with the problem of application of rebus sic stantibus clause, set forth in Art. 357(1) of the Civil Code, in conjunction with announcing by the Minister of Health a state of epidemiological emergency in the territory of the Republic of Poland, and, subsequently, the state of SARS-CoV-2 epidemic. This article aims to determine whether it is permissible to apply the foregoing clause in order to mitigate the effects of the pandemic that may affect a party to contractual relationships and also in relation to which contracts the foregoing clause shall be applicable. The authors analyse, under what circumstances it shall be possible to apply to a court the amount of performance or with a motion to terminate a contract. Attention was drawn to the necessity to have a narrow interpretation of the norm set forth in Art. 357(1) of the Civil Code. An opinion has been presented in this article that the effectiveness of rebus sic stantibus clause may be affected by an admissibility to formulate a claim in pursuance of Art. 357(1) of the Civil Code. of law with a motion to determine a manner of performing anobligation, with a motion to change the amount of performance or with a motion to terminate a contract. Attention was drawn to the necessity to have a narrow interpretation of the norm set forth in Art. 357(1) of the Civil Code. An opinion has been presented in this article that the effectiveness of rebus sic stantibus clause may be affected by an admissibility to formulate a claim in pursuance of Art. 357(1) of the Civil Code.

PL

Artykuł podejmuje problem stosowania klauzuli rebus sic stantibus, wyrażonej w art. 357(1) k.c., w związku z wprowadzeniem przez Ministra Zdrowia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego, a następnie stanu epidemii wirusa SARS-CoV-2. Celem niniejszego artykułu jest ustalenie, czy dopuszczalne jest zastosowanie klauzuli w celu łagodzenia skutków pandemii, które dotykają strony stosunków zobowiązaniowych oraz w stosunku do jakich umów klauzula znajdzie zastosowanie. Autorzy analizują, w jakich okolicznościach możliwe jest zwrócenie się do sądu z żądaniem oznaczenia sposobu wykonania zobowiązania, zmiany wysokości świadczenia czy orzeczenia o rozwiązaniu umowy. Zwrócono także uwagę na konieczność ścisłej wykładni normy z art. 357(1) k.c. W artykule zaprezentowano pogląd, że na efektywność klauzuli rebus sic stantibus może wpłynąć dopuszczenie możliwości formułowania zarzutu na podstawie art. 357(1) k.c.

2

The Right to Choose or Having No Choice: Retirement or Employment. Dilemmas Related to Old Age (Remarks Based on Polish Legal Regulations)

100%

WROCŁAWSKA T., Paradowska M., Platje J. J., Słodczyk J.

Economic and Environmental Studies

|

2017

|

vol. 17

|

issue 44

947-968

EN

In the title of this work, one may notice a nod towards Shakespearean drama. Here the tragedy of the situation relates to making a choice on whether people at the age of retirement should be left with an unequivocal choice: either work and receive remuneration for it, or retire. However, would it not also be justified to undertake such activities which support pensioners in work and thus create an opportunity for people who receive a retirement pension to work as long as possible? The discussion on this matter is significant, as the lowering of the retirement age is happening in Poland. Postponement of retirement and continuing in work after reaching retirement age may significantly increase retirement income. Therefore, this is decisive when making decisions about whether to take retirement or continue in employment. The legal regulations may considerably affect this process. Hence, the discussion about the adequacy of the legal instruments which allow a choice to be made is particularly important and topical. The presented analyses allowed this author to provide some assessments with relation to the ongoing issue of the lowering of the retirement age, determined - as politicians claim – to give people a choice. The presented topic fits into the framework of making work sustainable over a lifetime, which is a key facet of the promotion of longer and healthier working lives, as it is inextricably linked with the well-being of society.

PL

W ramach niniejszego opracowania Autorka podjęła próbę analizy prawnej sytuacji osób osiągających wiek emerytalny w kontekście kontynuowania pracy zarobkowej. Głównym celem, leżącym u podstaw opracowania naukowego była odpowiedź na pytanie dotyczące prawa wyboru ze strony osób w tym przedziale wiekowym. W celu jej udzielenia przeanalizowano wpływ wieku emerytalnego na kontynuowanie zatrudnienia, jak i wpływ otrzymywanej emerytury na decyzję o podjęciu pracy. Aktualność analizowanej problematyki zasługuje na szczególne podkreślenie ze względu na zmiany w zakresie wieku emerytalnego, prowadzące do jego obniżenia od 1.10.2017 r. W wielu komentarzach dotyczących wprowadzenia powyższej reformy pojawiały się wypowiedzi podkreślające potrzebę zapewnienia obywatelom prawa wyboru: pozostawania w pracy albo przejścia na emeryturę. Posłużyło to także do sformułowania przez Autorkę wniosków odnośnie do kształtu regulacji prawnej oraz uwag de lege ferenda. Nie ulega bowiem wątpliwości, że zasadniczy wpływ na realizację prawa wyboru ze strony obywateli mają regulacje prawne. Kształtują one zakres powyższego prawa. Prowadzić też mogą do sytuacji, kiedy pomimo patetycznych oraz donośnych haseł o prawie wyboru, w rzeczywistości będzie ono tylko pewną iluzją, prowadzącą do pogłębienia się niesprawiedliwego oraz nieakceptowanego międzypokoleniowego podziału ciężarów oraz korzyści. Prowadzone rozważania wpisują się także w liczne programy, agendy oraz badania bazujące na promowania jak najdłuższego pozostawania w zatrudnieniu.

3

Z problematyki wykładni aktów prawa Unii Europejskiej na przykładzie umowy dostawy produktów rolnych

100%

Okurowska A.

Przegląd Prawa Rolnego

|

2022

|

issue 2(31)

27-43

IT

L’articolo si propone di determinare se, alla luce delle disposizioni del diritto dell’UE, la clausola di risoluzione del contratto o di recesso debba essere obbligatoriamente contenuta nel contratto di fornitura di prodotti agricoli. Le considerazioni sono state svolte sulla base dei canoni interpretativi del diritto dell’UE. L’interpretazione grammaticale, comprensiva di diverse lingue ufficiali dell’UE, non ha portato a conclusioni univoche. Mentre i metodi interpretativi non linguistici hanno condotto a risultati assai sorprendenti, distanti dal significato letterale delle disposizioni che disciplinano la materia in questione. Nella parte conclusiva l’Autrice ha affermato che del contratto in oggetto devono necessariamente far parte le disposizioni di recesso, mentre quelle di risoluzione vanno obbligatoriamente inserite nei contratti a termine, nei quali le prestazioni del produttore agricolo hanno un carattere continuativo o periodico.

EN

The purpose of the deliberations was to determine whether, under the provisions of European Union law, the clause on termination or cancellation of a contract is a mandatory element of the contract for the supply of agricultural produce. The considerations were carried out pursuant to the canons of interpretation of EU law. While a grammatical interpretation, taking into account the official languages of the European Union, did not lead to a conclusive answer, extra-linguistic methods of interpretation have resulted in surprising conclusions, differing from the literal wording of the provision regulating the issue in question. In has been thus concluded that a contract for the supply of agricultural produce should contain a provision allowing its cancellation rather than termination, but such a provision ought to be mandatory only in the case of fixed-term contracts, where the performance of the agricultural producer is continuous or periodical.

PL

Celem artykułu jest ustalenie, czy w świetle przepisów prawa wspólnotowego obligatoryjnym elementem umowy dostawy produktów rolnych jest klauzula dotycząca rozwiązania lub wypowiedzenia kontraktu. Rozważania prowadzone są w oparciu o kanony wykładni prawa unijnego, z uwzględnieniem problemów różnych wersji językowych. Wykładnia gramatyczna przeprowadzona w różnych językach urzędowych Unii Europejskiej nie doprowadziła do jednoznacznych wniosków. Pozajęzykowe metody wykładni doprowadziły jednak do wniosków zaskakujących, bowiem odmiennych od literalnego brzmienia przepisu regulującego przedmiotową kwestię. W konkluzji Autorka stwierdza, że koniecznym elementem w umowach dostawy produktów rolnych winny być postanowienia dotyczące wypowiedzenia umowy, nie zaś jej rozwiązania. Klauzule te powinny być obligatoryjnie zawierane wyłącznie w przypadku umów terminowych, w których świadczenie producenta rolnego ma charakter ciągły lub okresowy.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

1 Economic and Environmental Studies

1 Przegląd Prawa Rolnego

1 Barylska M.

1 Deka M.

1 Okurowska A.

1 Paradowska M.

1 Platje J. J.

1 Słodczyk J.

1 WROCŁAWSKA T.

1 2023

1 2021

1 2017

Możliwość wykorzystania klauzuli rebus sic stantibus dla ochrony stron stosunków zobowiązaniowych dotkniętych skutkami pandemii wirusa SARS-COV-2

The Right to Choose or Having No Choice: Retirement or Employment. Dilemmas Related to Old Age (Remarks Based on Polish Legal Regulations)

Z problematyki wykładni aktów prawa Unii Europejskiej na przykładzie umowy dostawy produktów rolnych