Search results

1

Artyści żydowscy w Krakowie 1873-1939 (Katalog wystawy), opr. Natasza Styrna, Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, Kraków 2008, ss. 248

100%

Cześniak-Zielińska M.

Facta Simonidis

|

2010

|

vol. 3

|

issue 1

289-295

2

Idea państwa żydowskiego Alfreda Nossiga na tle kształtowania się doktryny syjonizmu politycznego

100%

Śliwa M.

Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

|

2018

|

vol. 58

20-40

EN

The Polish Jewish milieus in the Galicia and the Polish Kingdom regions participated to a significant extent in the development of the international Zionist movement and its political doctrine. A key contributing figure in this respect was Alfred Nossig (1864–1943), a writer, artist, politician and thinker, originating from Lvov’s assimilationist intelligentsia. At a time of intensified nation-building processes, the awakening of national aspirations of Jews in Central and Eastern Europe, and the development of the Zionist movement, in 1887 he published a collection of essays – which in the previous year originated as a series of articles in Lvov’s “Przegląd Społeczny” (“The Social Review”) – entitled Próba rozwiązania kwestii żydowskiej [An Attempt to Resolve the Jewish Question]. In the publication, he presented a programme of re-building the Jewish state in Palestine by settlers from Central and Eastern Europe, outlining the doctrinal underpinnings of the emerging Jewish movement. However, as a result of a range of circumstances, his ideas did not become the doctrinal basis of the international Zionist movement, but instead published a decade later Theodor Herzl’s oeuvre, Państwo żydowskie [The Jewish State], became one.

PL

Znaczący udział w tworzeniu międzynarodowego ruchu syjonistycznego i jego doktryny politycznej miały polskie środowiska żydowskie z terenu Galicji i Królestwa Polskiego. Reprezentatywną dla nich postacią był Alfred Nossig (1864–1943), literat, artysta, myśliciel, polityk, wywodzący się z lwowskiej inteligencji asymilatorskiej. W obliczu nasilających się procesów narodowotwórczych, rozbudzenia aspiracji narodowych Żydów w Europie Środkowo-Wschodniej i postępów ruchu syjonistycznego ogłosił on w 1887 roku rozprawę pt. Próba rozwiązania kwestii żydowskiej, będącą przedrukiem cyklu artykułów z poprzedniego roku, zamieszczonych w lwowskim „Przeglądzie Społecznym”. Przedstawił w niej projekt odbudowy państwa żydowskiego w Palestynie przez osadników z Europy Środkowo-Wschodniej, stanowiący założenia doktrynalne tworzącego się nowego ruchu żydowskiego. Jednakże w wyniku różnych uwarunkowań podstawą doktrynalną międzynarodowego ruchu syjonistycznego nie stało się jego opracowanie, lecz dzieło Teodora Herzla Państwo żydowskie.

3

Polityka oświatowa władz polskich wobec mniejszości żydowskiej w II Rzeczpospolitej

71%

Romantsov R.

Studia Żydowskie. Almanach

|

2013

|

vol. 3

|

issue 3

95-137

EN

The Polish Government Policy in 1918-1939 towards Jewish schools was diverse. Describing policy regarding Jewish schools, we can divide it into three periods. In the first period – from 1918 to 1926, Polish authorities implemented a loyal policy towards the three types of Jewish schools – Polish-Jewish schools, religious schools and schools with instruc-tion in Hebrew. A disloyal policy was towards schools with Yiddish as a teaching language. In the period from 1926 to 1932 the Polish government actively supported the Zionist move-ment and party „Agudat Israel”. One could deserve developing a network of „Tarbut” schools in Hebrew, which was subordinated to Zionist movement. Religious schools were rather developed, too. At the same time increased the number of schools in Yiddish, which were strongly pursued by local authorities and were illegal. In the second period increases the number of bilingual schools with Polish and Hebrew, Polish and Yiddish, Hebrew and Yiddish as teaching languages. The years 1932-1939 are characterized by further policy of loyalty to the Hebrew schools, religious schools, and bilingual schools. Policy of Polish Government towards Jewish schools was determined by general policy towards different Jewish parties and political movement.

PL

Polityka rządu polskiego w latach 1918-1939 wobec szkół żydowskich była zróżnicowana. Opisując politykę wobec szkół żydowskich, można ją podzielić na trzy okresy. W pierwszym okresie – od 1918 do 1926 roku – władze polskie prowadziły lojalną politykę wobec trzech typów szkół żydowskich – polsko-żydowskich, religijnych i z nauczaniem w języku hebrajskim. Nielojalna polityka dotyczyła szkół z językiem jidysz jako językiem nauczania. W latach 1926-1932 rząd polski aktywnie wspierał ruch syjonistyczny i partię "Agudat Israel". Na uwagę zasługuje rozwój sieci szkół "Tarbut" w języku hebrajskim, która była podporządkowana ruchowi syjonistycznemu. Rozwijały się też szkoły religijne. W tym samym czasie wzrosła liczba szkół w języku jidysz, które były ostro ścigane przez władze lokalne i były nielegalne. W drugim okresie wzrasta liczba szkół dwujęzycznych z językiem polskim i hebrajskim, polskim i jidysz, hebrajskim i jidysz jako językami nauczania. Lata 1932-1939 charakteryzują się dalszą polityką lojalności wobec szkół hebrajskich, wyznaniowych i dwujęzycznych. Polityka rządu polskiego wobec szkół żydowskich była zdeterminowana ogólną polityką wobec różnych partii i ruchów politycznych żydowskich.

4

Shimon Samet and the Gap in the Story

61%

Ecker Y. S.

Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

|

2020

|

vol. 14

|

issue 1

47-73

EN

This article offers a close reading of personal memoirs about coming of age in Żółkiew in Eastern Galicia and about transitions on the way to immigration to Mandatory Palestine before WWII. It focuses on gaps in the fragmentary autobiographical texts written by Shimon Samet, a native of the town, who became an accomplished professional journalist in Israel, and reconstructs missing pieces of narrative about Samet’s brother and about the Zionist micro universe of transition and training sites in Galicia of the early 1920’s. It points to significant explanatory possibilities gained by identifying such gaps in personal and commemorative narratives.

PL

Niniejszy artykuł analizuje teksty pamiętnikarskie o życiu młodych Żydów w Żółkwi we wschodniej Galicji przed II wojną światową, ich dojrzewaniu oraz przemianach osobistych i politycznych, prowadzących ich do imigracji do Palestyny. Skupia uwagę przede wszystkim na lukach w często fragmentarycznych tekstach autobiograficznych napisanych przez Szymona Sameta, pochodzącego z tego miasta, który został uznanym zawodowym dziennikarzem w Izraelu. Rekonstruuje brakujące elementy rodzinnej narracji o bracie Sameta i specyfice ośrodków, w których młodzi ludzie przygotowywali się do wyjazdu na początku lat 20. XX wieku. Artykuł pokazuje, jak ważne dla interpretacji autobiografii i tekstów pamiątkowych może być wskazanie takich luk.

Refine search results

1 Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne

1 Autobiografia. Literatura. Kultura. Media

1 Facta Simonidis

1 Studia Żydowskie. Almanach

1 Cześniak-Zielińska M.

1 Ecker Y. S.

1 Romantsov R.

1 Śliwa M.

1 2020

1 2018

1 2013

1 2010

Artyści żydowscy w Krakowie 1873-1939 (Katalog wystawy), opr. Natasza Styrna, Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, Kraków 2008, ss. 248

Idea państwa żydowskiego Alfreda Nossiga na tle kształtowania się doktryny syjonizmu politycznego

Polityka oświatowa władz polskich wobec mniejszości żydowskiej w II Rzeczpospolitej

Shimon Samet and the Gap in the Story