Search results

1

Ja-chłopka, ja-miastowa. Doświadczenie migracji ze wsi do miast w pamiętnikarskich relacjach kobiet w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej

100%

Gospodarczyk M.

Studia Humanistyczne AGH

|

2020

|

vol. 19

|

issue 4

81-98

EN

This article aims to describe the processes of identity changes of rural-urban women migrants in the 1950s and 60's Poland. Based on an analysis of diaries, two ways of creating one's identity in the context of social images of the rural and the urban, as well as social constructs of femininity in urban and rural settings will be described. Two models of migration process will be presented based on two diaristic narrations, analyzed with tools associated with the biographical method. Diaries will be examined in the context of contemporary modernization discourse, in opposition to conventional binary images of the rural (“backward”, traditional) and the urban (modern, active), as well as femininity models associated with rural and urban spaces. The article aims to present the female experience of migration and ways of adapting to a new lifestyle.

PL

W artykule opisane zostaną procesy przemian tożsamościowych kobiet migrujących ze wsi do miast w latach 50. i 60. w Polsce. Na podstawie analizy danych zastanych – pamiętników – opisane zostaną dwa sposoby kreowania własnej tożsamości w stosunku do społecznego obrazu "wiejskości" i "miejskości", oraz społecznego konstruktu kobiecości w kontekście wiejskim i miejskim. Dwa modele migracji zostaną przedstawione na przykładzie dwóch narracji pamiętnikarskich zanalizowanych za pomocą narzędzi właściwych dla metody biograficznej. Pamiętniki analizowane są w kontekście ówczesnego dyskursu modernizacyjnego, w opozycji do powszechnego binarnego sposobu postrzegania miasta (jako przestrzeni modernizującej się, aktywnej, nowoczesnej) i wsi („zacofanej”, tradycyjnej), a także modeli kobiecości właściwych dla tych dwóch przestrzeni. Zadaniem artykułu jest zwrócenie uwagi na specyfikę kobiecego doświadczenia migracji i opisanie sposobów adaptacji do nowego stylu życia.

2

REFUGEES AND EXPELLEES IN RURAL SAXONY: LIFE AFTER 1945

100%

Friedreich S., Spieker I.

Rocznik Lubuski

|

2016

|

vol. 42

|

issue 2a

35-53

EN

As a consequence of the Second World War unleashed by Germany, millions of people were forced to stream into the areas that subsequently became the two successor states of the German Reich. The acceptance and integration of the refugees and displaced persons presented the society and the political leadership of the GDR (German Democratic Republic) with an enormous challenge. This article will analyze the contradictory processes of the refugees’ arrival that was marked by diverse conflicts, not only at the political level, but also in everyday practice. As the official files of the years up to 1952 show – and the testimony of eyewitnesses’ accounts confirm – it was, in particular, the conflicts over such issues as scarce resources (livable housing, furniture, work materials, etc.), attempts to return to the home territories, as well as the state’s intervention (land reform, collectivization) that were the decisive factors in the transformation of rural society. Furthermore, the theme of the ‘resettlers’ was made officially taboo in the GDR which only rendered the new start under socialist auspices, as well as the public dealings with the neighboring states of Poland and Czechoslovakia, even more difficult. This article comes out of the research project “Strangers – Homeland – Saxony. Expellees as New Farmers. State Integration Measures and Individual Adaption Strategies” (“Fremde – Heimat – Sachsen. Vertriebene als Neubauern. Staatliche Integrationsmasnahmen und individuelle Adaptionsstrategien“.) lead by the Institut fur Sachsische Geschichte und Volkskunde (Institute for Saxon History and Cultural Anthropology). Within this project, the collections of several state archives as well as community archives have been analyzed. Furthermore, sixty interviews with contemporary witnesses were conducted and carefully assessed.

PL

Po rozpętanej przez Niemcy II wojnie światowej, miliony ludzi zostały zmuszone do przemieszczenia się, ludność niemiecka na obszary, dwóch państw niemieckich, które powstały po upadku Rzeszy Niemieckiej. Przyjęcie, integracja i ulokowanie uchodźców i wysiedleńców było dla społeczeństwa i przywódców politycznych NRD ogromnym wyzwaniem. W artykule przedstawiono procesy towarzyszące przybyciu uchodźców, które przybierały kształt różnorodnych konfliktów, nie tylko tych, do których dochodziło na poziomie politycznym, ale także takich, które zaznaczały się w zwykłym codziennym funkcjonowaniu. Jak pokazują oficjalne materiały pochodzące sprzed 1952 – a także potwierdzają to zeznania naocznych świadków – konflikty te dotyczyły w szczególności: dostępu do ograniczonych zasobów (nadających się do zamieszkania lokali, mebli, materiałów do pracy, etc.), prób powrotu do własnego terytorium, interwencji państwa (reformy rolnej, kolektywizacji). Te procesy były istotnymi czynnikami towarzyszącymi transformacji społeczności wiejskich. Sytuacji nie ułatwiało także to, że kwestia "przesiedleńców" stała się oficjalnym tabu w NRD, sprawiło to, że początek nowego życia pod auspicjami socjalistycznego kraju, a także społeczne relacje z sąsiednimi państwami czyli Polską i Czechosłowacją stały się nawet trudniejsze. Artykuł zawiera informacje pochodzące z projektu badawczego "Obcy - Ojczyzna - Saksonia. Wypędzeni jak nowi rolnicy. Działania integracyjne państwa i indywidualne strategie adaptacyjne”. (“Fremde – Heimat – Sachsen. Vertriebene als Neubauern. Staatliche Integrationsmaßnahmen und individuelle Adaptionsstrategien“). Projekt był realizowany przez Instytut Saksońskiej Historii i Antropologii Kulturowej (Institut für Geschichte und Sächsische Volkskunde). W ramach tego projektu poddano analizie zbiory kilku archiwów państwowych oraz lokalnych. Ponadto zrealizowano i przeanalizowano sześćdziesiąt wywiadów ze świadkami tamtych czasów.

3

Family ties and intergenerational relationships in European families in the twentieth century

100%

MAREČKOVÁ M.

Wychowanie w Rodzinie

|

2014

|

vol. IX (1/2014)

15-21

PL

Na początku dwudziestego wieku międzypokoleniowe relacje rodzinne nadal pełniły ważną funkcję społeczną w społeczeństwach wiejskich Europy. Sytuacja rodziny czeskiej ilustruje współczesne problemy odnoszące się do więzów rodzinnych i relacji międzypokoleniowych. Problemy te pojawiły się w latach dziewięćdziesiątych XX wieku. Widoczne są negatywne tendencje rozwojowe, szczególnie w porównaniu z sytuacją rodziny w innych państwach europejskich. Przede wszystkim chodzi tu o starzenie się ludności i różnorodną aktywność seniorów. Luźniejsze relacje z ich rodzinami i spadek ich zaangażowania w opiekę nad wnukami oznaczają, że czescy dziadkowie plasują się obok tych w państwach bardziej społecznie rozwiniętych. Jednak w warunkach czeskich prowadzi to do dużych napięć związanych z aktywnymi rolami seniorów. Rosnąca liczba dorosłych potomków, szczególnie męskich, mieszkających z rodzicami nie mieści się w postępowych trendach społecznego i gospodarczego rozwoju. Przypomina raczej tradycje południowoeuropejskie. Preferowanie alternatywnych form kohabitacji, szczególnie przez partnerów z wykształceniem podstawowym, odkładanie w czasie narodzin pierwszego dziecka, wzrost liczby jednoosobowych gospodarstw domowych oraz, co może najważniejsze, ogromny wzrost liczby gospodarstw domowych składających się z ludzi młodych lub w średnim wieku (w wieku produkcyjnym) może, co prawda, plasować Czechy wśród państw rozwiniętych i w okolicach europejskiej średniej, jednak biorąc pod uwagę niekorzystne trendy demograficzne fundamentalna zmiana w systemie państwowego wsparcia dla małżeństw i rodzin wydaje się konieczna również w Czechach. Faktem jest, że ponad jedna trzecia rodzin z dziećmi zagrożona jest ubóstwem. Wniosek wyłaniający się z przeprowadzonych analiz wskazuje, że obecne problemy państwowej polityki społecznej i rodzinnej odbijają się na rodzinie, której wartość wzrasta i której nie mogą zastąpić instytucje państwowe. Pod koniec XX wieku rodzina ponownie staje się źródłem pewności i bezpieczeństwa materialnego, a solidarność międzypokoleniowa pozostaje ważną tradycyjną wartością.

EN

Intergenerational family relationships still performed an important social function in rural society in Europe at the beginning of the twentieth century. The situation within the Czech family illustrates the current problems in family ties and intergenerational relationships that have surfaced since the nineteen nineties. Negative developmental trends are being seen, particularly in comparison with family circumstances in other European countries, most significantly the continuing ageing of the population and the wide-ranging activities of seniors. Looser relationships with their families and a decline in their engagement in caring for their grandchildren mean that Czech grandparents tend to rank alongside more socially developed countries in this respect. Under Czech conditions, however, this can lead to great strain on the active roles played by seniors. The growing number of adult offspring, particularly men, living with their parents is a far from progressive trend in social and economic development, and corresponds more closely with southern European traditions. A preference for alternative forms of cohabitation, particularly among partners with primary education, the postponing of the birth of the first child, the growth in the number of single-person households and, perhaps most importantly, the enormous rise in the number of households comprised of young or middle-aged individuals in the economically productive age group may, it is true, rank the Czech Republic among socially developed countries and at around the European average, though in view of the unfavourable demographic trend a fundamental change in state support for marriage and the family is, however, also essential in the Czech Republic. The fact is that more than a third of families with children are threatened with poverty. The conclusion arising from the analyses performed indicates that the current problems in state social and family policy are reflected in the increasing importance of the family and the fact that it cannot be replaced by public institutions. At the end of the twentieth century, the family is again becoming the focus of certainty and material security, and intergenerational solidarity remains an important traditional value.

Refine search results

1 Rocznik Lubuski

1 Studia Humanistyczne AGH

1 Wychowanie w Rodzinie

1 Friedreich S.

1 Gospodarczyk M.

1 MAREČKOVÁ M.

1 Spieker I.

1 2020

1 2016

1 2014

Ja-chłopka, ja-miastowa. Doświadczenie migracji ze wsi do miast w pamiętnikarskich relacjach kobiet w Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej

REFUGEES AND EXPELLEES IN RURAL SAXONY: LIFE AFTER 1945

Family ties and intergenerational relationships in European families in the twentieth century