Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 10

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  rynek międzybankowy
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

EURIBOR JAKO KLUCZOWY WSKAŹNIK REFERENCYJNY EUROPEJSKIEGO RYNKU FINANSOWEGO

100%
Kruszka M.
Unia Europejska.pl
|
2017
|
issue 5
24-36
PL
Rozwój rynków finansowych w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat wskazuje na bardzo ważną rolę wskaźników referencyjnych, które służą do wyceny instrumentów rynku kapitałowego lub określenia płatności odsetkowych. Globalny kryzys finansowy ujawnił jednak podatność wskaźników stopy procentowej na manipulacje, jak też pozwolił zaobserwować bardzo istotne zmniejszenie się znaczenia niezabezpieczonych transakcji międzybankowych. Oba zjawiska obniżają wiarygodność dotąd stosowanych wskaźników. Ze względu na dbałość o stabilność finansową Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej wprowadziły w 2016 r. rozporządzenie w sprawie wskaźników referencyjnych (BMR). Głównym celem artykułu jest poddanie przepisów tego rozporządzenia krytycznej analizie oraz wskazanie skutków wdrożenia tych regulacji na przykładzie stawki EURIBOR. Rezultaty przeprowadzonej analizy wskazują na konieczność bardzo daleko posuniętej reformy kluczowego dla strefy euro wskaźnika stopy procentowej. Najistotniejszym elementem tej reformy jest wypracowanie całkowicie nowego mechanizmu wyliczania EURIBOR.
EN
The development of financial markets over the past several decades pointed out a very important role of financial benchmarks which are used as a reference price for financial instruments or to determine interest payments. However, after the global financial crisis, allegations emerged that interbank interest rate benchmarks had been manipulated. A significant decrease in the size and importance of unsecured interbank transactions was observed as well. Both elements lower the credibility of the interest rate benchmarks used so far. Taking into account the responsibility for financial stability, the European Parliament and the Council of the European Union adopted a regulation on benchmarks (BMR) in 2016. The main purpose of this paper is to provide a critical analysis of this piece of legislation and to indicate the practical effects of the BMR implementation on the example of the EURIBOR rate. The results of the analysis showed the need for a very deep reform of the critical interest rate benchmark of the euro area. The most important element of this process is the development of a completely new mechanism for calculating EURIBOR.
2
Publication available in full text mode
Content available

Wojna depozytowa w polskim sektorze bankowym

84%
Mokrogulski M.
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
|
2014
|
vol. 272
|
issue 4
79-99
EN
The article delves into what the author terms a deposit war in the Polish banking sector, a process that has been under way since 2008, according to Mokrogulski. The author analyzes the causes and outcomes of the process. The research is mainly quantitative and incorporates a single­‑equation econometric model. However, the analysis is also comparative in nature, Mokrogulski says, because the Polish banking sector is evaluated against its counterparts in other EU member states. The analysis is supplemented with institutional issues related to financial supervision in Poland. The author’s calculations show that the “deposit war” mostly applies to deposits with maturities ranging from one to six months. Due to interest rate rises, banks reported a significant increase in their short­‑term deposit volumes, the author says. His models show that an increase in interest on deposits by 1 percentage point led to an average growth of the deposit volume by 2.7 % on a monthly basis. In the case of deposits with original maturities of over 1M up to 3M the growth was 5.4 %, the author says. Moreover, despite higher interest costs at the time of the deposit war, the financial condition of Polish banks did not deteriorate compared with their counterparts in other countries in Europe, according to Mokrogulski. Liquidity measures introduced by the Polish Financial Supervision Authority (KNF) additionally encouraged banks to maintain liquid assets and funds at sufficiently high levels. In the future, providing long­‑term funding to banks could help prevent further deposit wars, the author concludes.
PL
Celem artykułu jest ukazanie zjawiska wojny depozytowej w polskim sektorze bankowym od roku 2008 wraz z podaniem genezy zjawiska oraz próbą oceny skutków. Badanie koncentruje się na ilościowym opisie zachodzących procesów i zawiera jednorównaniowy model ekonometryczny. W pracy dokonano również oceny sektora bankowego w Polsce na tle innych krajów Unii Europejskiej. Analiza ma zatem również charakter porównawczy. Całość uzupełniono o wątek instytucjonalny związany z działalnością nadzoru nad rynkiem finansowym w Polsce. Z przeprowadzonych obliczeń wynika, że wojna depozytowa dotyczyła przede wszystkim terminów pierwotnych powyżej 1 miesiąca do 3 miesięcy oraz powyżej 3 miesięcy do 6 miesięcy. W związku z podwyżką oprocentowania, banki zanotowały znaczący wzrost wolumenu lokat dla ww. tenorów. Wyniki modelowania pokazały, że wzrost oprocentowania depozytów o 1 pp. implikował zwiększenie wolumenu depozytów przeciętnie o 2,7 % w skali miesiąca. W przypadku depozytów o terminie pierwotnym (1M; 3M> ów wzrost wynosił 5,4 %. Ponadto, pomimo zwiększenia kosztów odsetkowych w okresie wojny depozytowej, banki w Polsce nie odnotowały spadku wyników finansowych na tle banków europejskich. Dodatkowym czynnikiem zachęcającym banki do utrzymywania odpowiednio wysokiego poziomu płynnych środków są normy płynnościowe Komisji Nadzoru Finansowego (KNF), wprowadzone w 2008 r. W przyszłości powstawaniu wojen depozytowych może zapobiegać pozyskanie przez banki finansowania długoterminowego.
3

Oddziaływanie rynku walutowego na poziom stóp procentowych rynku międzybankowego oraz aktywność kredytową węgierskich gospodarstw domowych

84%
Bednarz J., Gędek S.
Roczniki Ekonomii i Zarządzania
|
2018
|
vol. 10(46)
|
issue 4
7-26
PL
W artykule podjęto próbę oszacowania wpływu zjawisk zachodzących na rynku forinta na poziom stóp procentowych węgierskiego rynku międzybankowego i obserwowaną aktywność kredytową sektora gospodarstw domowych. Przeprowadzona analiza jednoznacznie wykazała przepływ przyczynowości w sensie Grangera w obrębie mechanizmu transmisji monetarnej od rynku walutowego do aktywności kredytowej węgierskich gospodarstw domowych, zwłaszcza w okresach umownych powyżej jednego roku oraz powyżej pięciu lat. Jednocześnie transmisja informacji między rynkiem walutowym forinta (EUR/HUF) a węgierskim rynkiem międzybankowym wykazywała dwukierunkowość oddziaływania impulsów.
EN
The study attempts to assess the impact of developments in the forint exchange rate against euro on the level of interest rates on the Hungarian interbank market and the observed credit activity of the household sector. The analysis showed the flow of Granger causality sense within the mechanism of monetary transmission from the currency market to the credit activity of Hungarian households, especially in contract periods of more than one year and five years. At the same time, the transmission of information between the forint exchange rate (EUR/HUF) and the Hungarian interbank market showed the bidirectional impact of impulses.
4
Publication available in full text mode
Content available

Polska polityka pieniężna w latach 2020–2021 – niezborne zmiany

67%
Michalski R.
Społeczeństwo i Polityka
|
2022
|
issue 4(73)
107-126
EN
The article aims to provide an analysis of the causes and consequences of changes in Poland’s monetary policy in 2020–2021. It offers a detailed description of three major changes: the purchases of state-issued and guaranteed bonds on the secondary market starting in March/April 2020, the central bank’s interest rates cuts in spring 2020 and their hikes cycle starting in autumn 2032, as well as foreign exchange interventions in December 2020. The primary objective of the bond purchases was to finance the expansion of government spending. A primary motive for NBP’s foreign exchange interventions at the end of 2020 that weakened the zloty exchange rate was to maximize its profits from positive exchange differences. Poland’s new monetary policy brought significant benefits to the government, which was able to increase its tax revenue and reduce the cost of servicing its public debt. Increased inflation has resulted from this, which spurs the question as to whether Poland’s monetary authorities are fulfilling their constitutional mandate because the Polish zloty has been losing its purchasing power relative to foreign currencies and domestically lately. The main problem with Poland’s monetary policy is the overliquidity of the banking system, which negatively impacts NBP’s ability to use its financial instruments. Poland’s monetary authorities have not been able to handle the overliquidity for years, which results in decreasing importance of its monetary policy. In recent months, increasing inflationary pressure has posed a new challenge to NBP. Resolving these dilemmas would require not only institutional changes, but also a reevaluation of its monetary policy and its main purpose.
PL
Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie o przyczyny i skutki różnokierunkowych zmian w polskiej polityce pieniężnej lat 2020–2021. Autor szczegółowo omawia trzy zasadnicze, choć nie do końca konsekwentne zwroty tej polityki: rozpoczęty w marcu/kwietniu 2020 r. skup na rynku wtórnym obligacji emitowanych albo gwarantowanych przez Skarb Państwa; obniżki stóp procentowych banku centralnego dokonane wiosną tego roku oraz ich podwyżki, których cykl zaczął się jesienią 2021 r.; interwencje walutowe z grudnia 2020 r. Głównym celem skupu obligacji było sfinansowanie ekspansji wydatków rządowych. Podstawowym powodem interwencji walutowych, osłabiających kurs złotego, była chęć wypracowania jak najwyższego zysku NBP z tytułu dodatnich różnic kursowych. Zmiany w polityce pieniężnej znacząco wspomagały rząd, ułatwiając mu wzrost dochodów podatkowych i obniżkę kosztów obsługi długu publicznego. Wszystkie prowadziły do nasilenia procesów inflacyjnych. Głównym od lat dylematem polskiej polityki pieniężnej jest nadpłynność systemu bankowego, która wpływa negatywnie na efektywność instrumentarium stosowanego przez NBP. Władze monetarne nie potrafią sobie z nią poradzić, co prowadzi do spadku znaczenia polityki pieniężnej w ramach policy mix. Przezwyciężenie nierozwiązanych dotąd dylematów wymagałoby nie tylko zmian instytucjonalnych, ale także przewartościowania samej koncepcji polityki monetarnej i jej głównego celu.
5
Publication available in full text mode
Content available

Polska polityka pieniężna w 2016 roku – obrona starych szańców

67%
Michalski R.
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
|
2017
|
issue 56(5) Ekonomia XV
14-23
PL
Dzięki dużej redukcji deficytu sektora finansów publicznych, głównie za sprawą ograniczenia wydatków budżetowych, Polsce w połowie 2015 roku udało się zakończyć procedurę nadmiernego deficytu po sześciu latach jej obowiązywania. W związku z tym oraz wskutek zmiany ekipy rządzącej w Polsce w 2016 roku nastąpiło wyraźne odejście od polityki konsolidacji fiskalnej i poluzowanie polityki monetarnej. W ostatnich latach zarysowuje się tendencja do spadku znaczenia polityki pieniężnej, która mocno traci na efektywności, tak ze względu na ewidentne błędy jej autorów, jak i na fakt, że od wielu lat nie potrafi sobie poradzić z sytuacją ogólnej nadpłynności systemu bankowego. Wymaga to nie tylko zmian instytucjonalnych, ale i przewartościowania samej koncepcji polityki monetarnej i jej głównego celu. Ostatnie pięć lat to okres stopniowej poprawy sytuacji na rynku międzybankowym w warunkach utrzymywania się nadpłynności sektora bankowego jako całości. Dla polskich finansów, w tym systemu pieniężnego, po 2015 roku największe zagrożenia rysują się nie tyle ze strony niestabilnych czynników zewnętrznych, ile wynikają z ekspansywnej polityki wydatków publicznych.
EN
Thanks to the fall in budgetary deficit, mainly due to expenditures cuts, Poland managed in the mid-2015 to close the Excessive Deficit Procedure, having been valid for previous six years. Owing to this and to the political change in Poland we observed in 2016 a reversal of fiscal consolidation and easing of monetary policy. In last years, the role of Polish monetary policy has evidently diminished. It has lost its efficacy not only because of obvious mistakes of policy makers but also because they are not able to overcome the over-liquidity in the home banking system. It requires not only institutional changes but also an essential reorientation of the monetary policy’s concept and its main objective. The last five years led to gradual improvement of situation in the interbank market; however, still under over-liquidity conditions of the whole banking sector. After 2015, the greatest threat for Polish finances, including the monetary system, comes not from the unstable external environment but from expansionary policy of public expenditures.
6
Publication available in full text mode
Content available

Polska polityka pieniężna w roku 2014 – déjà vue

67%
Michalski R.
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
|
2015
|
issue 43(5) Ekonomia VIII. Raport o stanie finansowym państwa 2014-2015
45-56
PL
Rok 2014, podobnie jak poprzednie lata, trudno zaliczyć do udanych dla polskiej polityki pieniężnej tak ze względu na jej niską skuteczność, jak i zwłaszcza z racji nikłego pozytywnego wpływu na procesy gospodarcze kraju. Realizowane w ostatnich latach przez polski bank centralny najpierw zbędne zacieśnianie polityki pieniężnej, a później jej mocno spóźnione, w dodatku symboliczne i rozciągnięte w czasie stopniowe luzowanie, stoją w ostrej sprzeczności z potrzebą wspierania wzrostu gospodarczego oraz konsolidacji finansów publicznych i przyspieszenia procesu catching-up – konwergencji realnej z państwami rozwiniętymi. Inaczej niż wiodące banki centralne krajów rozwiniętych, które utrzymywały i utrzymują swe stopy procentowe poniżej stóp inflacji, kontynuując luźną politykę monetarną, polska Rada Polityki pieniężnej prowadziła w ostatnich kwartałach politykę dodatnich realnych stóp procentowych, które od lipca 2013 roku wyraźnie rosną, w ostatnich kilkunastu miesiącach także ze względu na utrzymującą się deflację. Zasadniczą przesłanką prowadzonej w Polsce twardej polityki monetarnej jest nie rzekoma groźba przyszłej inflacji, ale kwestia prestiżu – próba zwiększenia wpływu na gospodarkę przez bank centralny. Lata 2012-2014 to okres dalszej, stopniowej poprawy sytuacji na rynku międzybankowym w warunkach utrzymywania się nadpłynności sektora bankowego jako całości. Dla polskich finansów, w tym systemu pieniężnego, w okresie po globalnym kryzysie finansowo-gospodarczym i perturbacjach w strefie euro największe zagrożenie rysuje się ze strony niestabilnej sytuacji zewnętrznej.
EN
The year 2014, as the previous years, can hardly be considered as successful for the Polish monetary policy both for its low efficacy and, particularly, for barely perceptible positive impact on the country’s economic processes. The implemented in the recent years by the Polish central bank, first, needless tightening of the monetary policy, and, then, its seriously delayed and, additionally, a symbolic and spread over time gradual easing thereof, stand in stark contrast with the need to save economic growth and consolidation of public finance and acceleration of the process of catching-up – the real convergence with developed countries. Otherwise than the leading central banks of developed countries, which kept and still have been keeping their interest rates below the rates of inflation, continuing their ease monetary policy, the Polish Monetary Policy Council was carrying in the recent quarters the policy of positive real interest rates which, since June 2013, have been apparently growing, in the recent dozen months or so also due to the persisting deflation. The basic premise of the carried out in Poland tough monetary policy is not an alleged threat of future inflation but the matter of prestige – an attempt to increase the influence on the economy by the central bank. The years 2012-2014 are the period of further, gradual improvement of the situation in the interbank market under the conditions of persisting of over-liquidity of the bank sector as a whole. For Polish finance, including the monetary system, in the period after the global financial and economic crisis and commotions in the euro zone, the greatest threat appears to come from external imbalance.
7
Publication available in full text mode
Content available

Polska polityka pieniężna w latach 2012-2013 – więcej restrykcyjności niż akomodacji

67%
Michalski R.
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
|
2013
|
issue 33/2013 Ekonomia IV
38-47
PL
Inaczej niż wiodące banki centralne krajów rozwiniętych, które utrzymywały i utrzymują swe stopy procentowe poniżej stóp inflacji, kontynuując luźną politykę monetarną, polska Rada Polityki Pieniężnej prowadziła w ostatnich kwartałach politykę dodatnich realnych stóp procentowych i to rosnących aż do lipca 2013 r., pozostawiając rządowi troskę o utrzymywanie i utrwalanie wzrostu gospodarczego. Zasadniczą przesłanką prowadzonej w Polsce twardej polityki antyinflacyjnej jest nie wyolbrzymiane zagrożenie przyspieszeniem inflacji, ale kwestia prestiżu – próba zwiększenia wpływu na gospodarkę przez bank centralny. Lata 2012-2013 to okres dalszej, stopniowej poprawy sytuacji na rynku międzybankowym w warunkach narastania nadpłynności sektora bankowego jako całości. Dla polskich finansów, w tym systemu pieniężnego, w okresie po globalnym kryzysie finansowo-gospodarczym największe zagrożenie rysuje się ze strony pogarszającej się nierównowagi zewnętrznej, mimo że dane dotyczące bilansu obrotów bieżących, w tym handlu zagranicznego, w I połowie 2013 r. przedstawiają się dość optymistycznie. Tak np. saldo obrotów handlowych z zagranicą w II kwartale tego roku zamknęło się nienotowaną od początku lat 90. nadwyżką w wysokości 1,2 mld euro. Powstaje jednak pytanie, czy nie jest to sytuacja wyjątkowa, związana przede wszystkim z osłabieniem popytu wewnętrznego.
EN
Otherwise than the leading central banks in advanced economies, which kept and have been keeping their interest rates below the prevailing low rates of inflation and followed quantitative easing, during the recent quarters, the Polish Monetary Policy Council conducted policy of positive real rates which were on the rise till July of 2013, leaving to the government all endeavours to keep and sustain economic growth. The basic premise of the restrictive anti-inflationary policy in Poland is not a strongly exaggerated danger of speeding up inflation but a question of prestige – an attempt to increase influence over economy by the central bank. The years 2012-2013 mean a further, gradual improvement of the situation on the interbank market; however, under raising over-liquidity conditions of the whole banking sector. After the global financial and economic crisis, the greatest threat for the Polish finances, including the monetary system, comes from a worsening external disequilibrium although data on the current account, including trade balance, look in the first half of 2013 pretty optimistic. For example, in the second quarter of 2013, Polish foreign trade achieved a surplus of 1.2 billion EUR, unprecedented since the beginning of the nineties. However, a question arises whether it is not an extraordinary situation connected with slowing down of domestic demand.
8
Publication available in full text mode
Content available

Transmisja koniunktury za pośrednictwem banków

67%
Lubiński M.
Prace i Materiały Instytutu Rozwoju Gospodarczego SGH
|
2013
|
vol. 92: Polityka gospodarcza w poszukiwaniu nowego paradygmatu
23-47
PL
Obecny kryzys ujawnił ograniczenia tradycyjnych modeli, które abstrahowały od znaczenia banków i innych pośredników finansowych w przekazywaniu impulsów koniunkturalnych. Kryzys ten naświetlił kluczową rolę instytucji finansowych w rozprzestrzenianiu i pogłębieniu wahań koniunkturalnych nie tylko w poszczególnych krajach, co było dostrzegane już wcześniej, ale również w skali międzynarodowej. Dla transmisji impulsów koniunkturalnych za pośrednictwem banków kluczowe znaczenie mają ich bilanse. Dzieje się tak przynajmniej z trzech powodów. Po pierwsze, z bilansami banków związane jest działanie mnożnika kredytowego. Po drugie, bilans wpływa na wykorzystywanie przez banki dźwigni finansowej. Po trzecie, stan bilansu wpływa na funkcjonowanie rynku międzybankowego. Banki uczestniczą również w dwóch formach w klasycznym procesie zarażenia. Pierwszą z nich są zachowania stadne, druga natomiast jest związana z instytucją wspólnego kredytodawcy. Wszystkie te kwestie oraz znaczenie banków prowadzących operacje transgraniczne dla transmisji koniunktury zostały omówione w niniejszym tekście.
EN
The current crisis has disclosed constraints to traditional models that neglected the importance of banks and other financial intermediaries in transmission of business situation impulses the crisis has confirmed the key role of financial institutions in proliferating and deepening business situation fluctuations not only in individual countries, which was observed previously, but also in international scale. It is balance sheets of banks that are of major significance for the transmission of business situation impulses. There are at least three reasons for the above. Firstly, the balance sheets of banks are influenced by the credit multiplier. Secondly, the balance sheet has an impact on the use of financial leverage by banks. Thirdly, the state of the balance sheet influences the functioning of interbank market. Moreover, banks are also involved dually in a classic process of infection. One of the ways refers to flock-like behavior, and the other is connected with the institution of the common creditor. All these issues as well as the importance of banks operating across-the-borders for business situation transmission have been discussed in this paper.
9
Publication available in full text mode
Content available

Polska polityka pieniężna w 2017 roku – w martwym punkcie

67%
Michalski R.
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
|
2018
|
issue 63(6) Ekonomia XVII
15-24
PL
W związku ze zmianą ekipy rządzącej w Polsce, w wyniku wyborów z końca 2015 r., w latach 2016-2017 wyraźnie odrzucono konsolidację fiskalną, rozwijano politykę ekspansji finansowej bez powrotu i zamrożono politykę monetarną. W ostatnich latach zarysowuje się w Polsce tendencja do spadku znaczenia polityki pieniężnej, która mocno traci na efektywności tak ze względu na błędy jej autorów, jak i na fakt, że od wielu lat nie potrafi sobie poradzić z sytuacją ogólnej nadpłynności systemu bankowego. Wymaga to nie tylko zmian instytucjonalnych, ale i przewartościowania samej koncepcji polityki monetarnej i jej głównego celu. Ostatnie lata to okres uspokojenia sytuacji na rynku międzybankowym, mimo utrzymywania się nadpłynności sektora bankowego jako całości. O utrzymującej się nadpłynności świadczą: coraz niższe wykorzystanie kredytu lombardowego przez banki, zwiększone stany ich depozytów w banku centralnym i wyraźna przewaga w ciągu kilku ostatnich lat okresów kształtowania się stawki POLONIA poniżej obowiązującej stopy referencyjnej NBP. Dla polskich finansów, w tym systemu pieniężnego, po 2015 r. największe zagrożenia rysują się nie tyle ze strony niestabilnych czynników zewnętrznych, ile wynikają z ekspansywnej polityki wydatków publicznych.
EN
Due to the political change in Poland in the second half of 2015, during the years 2016-2017 we were observing a reversal of fiscal consolidation and freezing of monetary policy. In last years, the role of Polish monetary policy has evidently diminished. It has lost its efficacy not only because of obvious mistakes of policy makers, but also they are not able to overcome the over-liquidity in the home banking system. It requires not only institutional changes but also essential reorientation of the monetary policy’s concept and its main objective. The last five years have led to mitigation of the situation in the interbank market; however, still under over-liquidity conditions of the whole banking sector. The persistent excess liquidity is evidenced by the lesser and lesser use of marginal lending funds by banks, their higher deposits with the central bank, and keeping the POLONIA rate below the pending reference rate of the NBP through majority of time during maintenance periods. After 2015, the greatest threat for Polish finances, including the monetary system, comes not from an unstable external environment but from expansionary policy of public expenditures.
10
Publication available in full text mode
Content available

Polska polityka pieniężna w roku 2015 – czekanie na Godota

67%
Michalski R.
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
|
2016
|
issue 50(5) Ekonomia XII. Raport o stanie finansowym państwa 2014-2015. Raport o stanie majątku gospodarstw domowych w Polsce 2014-2015
49-58
PL
Rok 2015, podobnie jak wiele poprzednich lat, oznaczał dla polskiej polityki pieniężnej niską skuteczność stosowanych instrumentów w odniesieniu do stanu nierównowagi monetarnej oraz nikły pozytywny wpływ na procesy gospodarcze kraju. Realizowane w ostatnich kilku latach przez polski bank centralny najpierw zbędne zacieśnianie polityki pieniężnej a później jej mocno spóźnione, w dodatku symboliczne i rozciągnięte w czasie stopniowe luzowanie nie sprzyjały wspieraniu wzrostu gospodarczego oraz nie ułatwiały konsolidacji finansów publicznych i przyspieszenia procesu catching-up – konwergencji realnej z państwami rozwiniętymi. Inaczej niż wiodące banki centralne krajów rozwiniętych, które utrzymywały i utrzymują swe stopy procentowe poniżej stóp inflacji, kontynuując luźną politykę monetarną, polska Rada Polityki Pieniężnej prowadziła w ostatnich kwartałach politykę dodatnich realnych stóp procentowych, które od lipca 2013 roku wyraźnie rosną, w ostatnich 24 miesiącach także ze względu na utrzymującą się deflację. Zasadniczą przesłanką prowadzonej w Polsce twardej polityki monetarnej jest nie tyle rzekoma groźba przyszłej inflacji, ile kwestia prestiżu – próba zwiększenia wpływu na gospodarkę przez bank centralny – oraz obrona partykularnych interesów banków. Lata 2012-2015 to okres dalszej, stopniowej poprawy sytuacji na rynku międzybankowym w warunkach utrzymywania się nadpłynności sektora bankowego jako całości. Dla polskich finansów, w tym systemu pieniężnego, w okresie po globalnym kryzysie finansowo-gospodarczym i perturbacjach w strefie euro największe zagrożenie rysuje się nie ze strony czynników wewnętrznych, ale płynie z niestabilnej sytuacji zewnętrznej.
EN
The year 2015 like previous ones meant for the Polish monetary policy low efficacy of applied instruments with regard to monetary disequilibrium and its minimal positive impact on country’s economic processes. The policy executed during a few last years by the National Bank of Poland firstly led to excessive monetary repression and then to its strongly belated easing, additionally quite symbolic and very protracted one. It stood in sharp opposition to the needs of fostering economic growth and of public finance consolidation as well as speeding up the process of catching-up – real convergence with the advanced economies. Otherwise than leading central banks in developed countries, which have kept their interest rates below prevailing low rates of inflation and followed loose monetary policy, during recent quarters the Polish MPC has conducted policy of positive real rates, which have been on the rise since July of 2013, during last 24 months also due to lasting deflation. The basic premise of restrictive monetary policy in Poland is not an alleged danger of future inflation, but the question of prestige – an attempt by the central bank to increase its influence over economy – as well as preservation of banks’ interests. The years 2012-2015 led to a further, gradual improvement of situation in the interbank market, however still under over-liquidity conditions of the whole banking sector. After the global financial and economic crisis and turbulences in the Eurozone, the greatest threat for Polish finances, including the monetary system, comes not from domestic factors but from unstable external environment.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.