Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  rytuały przejścia
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

Obrzędy przejścia. Refleksja etnologiczna o przekraczaniu granic

100%
Dziura M.
Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL
|
2012-2013
|
vol. 8-9
|
issue 1: Prawo
65-80
PL
Granica to obszar, który jednocześnie łączy i rozdziela. Jest to pas ziemi między przyległymi terenami, który zabezpiecza to, co jest wewnątrz i jednocześnie pozwala na zetknięcie się z tym, co jest na zewnątrz. Przekraczaniu granic zawsze towarzyszyły i towarzyszą emocje, ponieważ obszar ten ma specyficzne cechy. By zmniejszyć poczucie lęku, obawy związanej ze zmianą obszarów, tworzono obrzędy i rytuały przejścia. Niniejszy artykuł przedstawia formalne wymogi stawiane przekraczającym granice, ale też pokazuje magiczno-religijne sposoby ochrony przed niebezpieczeństwami czyhającymi na granicy. Wyjaśnia postrzeganie granic w kulturze tradycyjnej i przybliża współczesną wizję granic. Przedstawia rytuał przekraczania granicy polsko-ukraińskiej.
EN
A border protects what is inside – orbis interior but simultaneously it lets to adjoin what is outside – orbis exterior. A border does not belong to anybody, it is the area “between”, so on one side it prompts to stop and on the other side it prompts to communication and connectivity. Borders were and are being crossed. Crossing them is connected with the change of the area but also with the experience of difference, alterity, outrangeness. To reduce the fear and anxiety about “the world abroad” and the demilitarised zone itself, there were always the rituals of border crossing. This article presents formal necessities connected with border crossing and it shows magical-religious ways of protection against the dangers lurking in the zone area. in a nowadays globalised world where the borders are wearing away and the countries welcome the comers, the rituals of crossing wither. But there are still places where you can experience these rituals. At the airports and exterior frontiers of the European Union the activities were multiplied to make travellers aware of the meaning of the border crossing. the description of the Polish-Ukrainian border controlling lets us educe the ritual of it and to capture – maybe at the last gasp – the activities performed in the demiliterised zone area. If the borders still exist, people will need the rituals of crossing them because these rituals give the feeling of safety. They are somehow connected with a kind of necessity but they also reduce the feeling of lost and fear.
2
Publication available in full text mode
Content available

Brides for the afterlife? Some considerations on female burials from West Lithuania in the third century AD

100%
Banytė-Rowell R.
Wiadomości Archeologiczne
|
2022
|
vol. LXXIII
|
issue 73
109-130
PL
Artykuł poświęcony jest kobiecemu strojowi grobowemu z fazy C1b–C2, tj. ok. 220–300 n.e., z cmentarzysk z obudowami kamiennymi (północna część tzw. Memelkultur w ujęciu C. Engla) z dzisiejszej Litwy Zachodniej (Ryc. 1). Szczególną uwagę zwracają dwa inhumacyjne pochówki – groby 10 i 22 – z cmentarzyska w Šernai (dawn. Schernen) w rej. kłajpedzkim, rozkopanego przez A. Bezzenbergera w 1891 roku i opublikowanego przezeń rok później. Szczątki szkieletów z obu grobów Bezzenberge opisał jako należące do dzieci w wieku infans II (7–15 lat). Groby te są dobrze znane przede wszystkim z uwagi na wspaniałe nakrycia głowy zdobione drobnymi aplikacjami z brązu – guzkami z dwoma zaczepami (tzw. Bronzebuckelchen grupy IIID (wg Z. Blumbergs 1982) oraz płaskimi brązowymi zawieszkami binoklowatymi (Ryc. 2). Oba groby z Šernai zawierały też bogate zestawy ozdób i części stroju – naszyjniki, zapinki kuszowate, rozetowe szpile tutulusowe i zapinkęi tutulusową, sznury paciorków z żelaznymi zawieszkami dzwoneczkowatymi, spiralne bransolety typ kłajpedzkiego (wg M. Michelbertasa 1986) oraz bransolety mankietowe i pierścienie (Ryc. 3, 4). Podobne pochówki kobiece odkryto na cmentarzysku w Baitai (dziś. Baičiai, dawn. Baiten) położonym na tym samym lewym brzegu rzeki Miniji, ok. czterech kilometrów na północny wschód od Šernai. Do kobiecego stroju z grobu 18 z Baitai również należało nakrycie głowy (opaska lub kaptur) zdobione tak samo, jak czepki z grobów 10 i 22 z Šernai (Ryc. 5:1, 6:1.2). Podobny, choć mniej liczny był też zestaw biżuterii: srebrny naszyjnik, para rozetowych szpil tutulusowych połączonych łańcuszkiem, paciorki szklane i bursztynowe, spiralna bransoleta typu kłajpedzkiego i brązowe pierścienie (Ryc. 5:2–4, 6:3–13.14–18). Badania pozostałości zębów odkrytych w grobie 18 w Baitai wykazały, że należały one do osoby młodocianej w wieku iuvenis. Dziewczyna pochowana w grobie 8 w Baitai nie miała okazałego nakrycia głowy, ale była wyposażona w podobny zestaw ozdób jak omówione wyżej: dwie rozetowe szpile tutulusowe połączone sznurem szklanych i bursztynowych paciorków z żelaznymi zawieszkami dzwoneczkowatymi, dwie brązowe bransolety z lekko pogrubionymi zakończeniami, trzy brązowe pierścionki (jeden z oczkiem z niebieskiego szkła) (Ryc. 7:1.4–45). Analiza antropologiczna kości palców zachowanych w tym grobie pozwoliła stwierdzić, że należały one do osoby poniżej 16 roku życia – a więc dziecka w wieku infans II lub przejściowym do wieku iuvenis. Wszystkie omawiane tu pochówki były bogato wyposażone w biżuterię, niemniej, na tle innych pochówków z połowy i drugiej połowy III wieku n.e. z Litwy Zachodniej nie są wyjątkami. Podobne nakrycia głowy znamy z innych nekropoli Memelkultur (m.in. z Kurmaičiai, Dauglaukis i Tylży). Niemal na każdym cmentarzysku z tego okresu występowały też szpile tutulusowe czy sznury paciorków z żelaznymi zawieszkami dzwoneczkowatymi. Bogactwo wyposażeń omawianych pochówków nie musi więc być wyłącznie skutkiem wyższego statusu rodzin zmarłych. Możliwe, że odzwierciedlało ono status kobiet wynikający z ich młodego wieku. Omawiane tu elementy stroju należy łączyć z ceremonialnym strojem, który mógł być stosowany podczas ceremonii ślubnych. Prezentacja zmarłej młodej kobiety jako panny młodej mogła wynikać z konieczności zapewnienia jej odpowiedniego statusu podczas przejścia w zaświaty. Motyw zaślubin czytelny jest również w męskich grobach z tego okresu, zawierających pojemniki/pudełka z typowo kobiecą biżuterią – Ch. Reich (2013) zinterpretowała ją jako „dary dla narzeczonych” z zaświatów. Zestaw biżuterii i strój ceremonialny przygotowany do obrzędów ślubnych był osobistą własnością konkretnej dziewczyny i w wypadku jej przedwczesnej śmierci nie mógł być dziedziczone przez innych członków rodziny. Pochówek dziewczyny lub młodej kobiety w stroju takim, jak tutaj omawiane, byłby zatem formą przekazania jej na życie pozagrobowe własności, której nie mogła wykorzystać za życia. Obrzędy takie zapewniały dziewczynie status kobiety zamężnej, a tym samym uzyskanie stosownej pozycji wśród przodków w zaświatach. W różnych kulturach elementy zwyczajów pogrzebowych i ceremonii ślubnych splatają się ze sobą, a motyw pożegnania i rozstania z ukochaną osobą jest w nich szczególnie wyraźny. Te archaiczne tradycje nie są związane z konkretnymi etnosami, ale najprawdopodobniej odzwierciedlają pewne ogólnoludzkie archetypy kulturowe.
EN
The article is devoted to the female costume of graves in West Lithuania (area of cemeteries with stone-enclosures, the northern part of so called Memelkultur acc. C. Engel), which belongs to the third cent. AD (interregional phases C1b-C2, ca 220-300AD)(Fig. 1). Particular attention is drawn to two burials from Šernai (DE – Schernen) cemetery in Klaipėda rajonas which was excavated by A. Bezzenberger in 1891 (published by him in 1892). The skeletal remains of Šernai graves 10 and 22 were described by Bezzenberger as belonging to individuals of child age which may be connected with category of infans II (7-14,9 years) (see footnote 90). These two burials are widely known foremost because of the splendid headdress decorated with tiny bronze details – studs with two legs (Group III D of Bronzebuckelchen acc. Blumbergs 1982) and bronze flat spirals-pendants (Fig. 2). Both Šernai graves contained a rich set of ornaments – neckrings, crossbow brooches, rosette tutulus pins or tutulus brooch, strings of beads with iron bell-shaped pendants, spiral bracelets of Klaipėda type acc. Michelbertas and sash-like bracelets, finger rings (Figs 3-7). The similar female burials were unearthed in the neighbourhood to Šernai Cemetery on the same left bank of Minija river, some four kilometres to the North-East – in Baitai Cemetery (now Baičiai, Klaipėda rajonas, DE – Baiten). The part of a female‘s outfit from Baitai Grave 18 also was a headdress (headband or front part of the hood) decorated with the same type elements like in Šernai graves 10 and 22 (Fig. 8). The set of jewellry was similar despite being less numerous: a silver neckring, a pair of rosette tutulus pins linked with a chain, glass and amber beads, spiral bracelet of Klaipėda type, bronze finger rings (Figs 9-12). The remains of teeth belonging to the deceased from Baitai Grave 18 were examined by Associate Professor Ž. Miliauskienė and it was concluded that they belong to an individual of adolescent age between 15 and 19 years of category juvenis (15-19,9 years). The female from Baitai Grave 8 contained no remains of splendid headdress but she was provided with a set of ornaments similar to the burials discussed above: two rosette tutulus pins linked with string of glass and amber beads and iron bell-shaped pendants, two bronze bracelets with slightly thickened terminals, three bronze finger rings (one with blue glass inlay) (Fig. 13). The anthropological investigation of finger bones preserved in Baitai Grave 8 allowed us to conclude that the burial belonged to a child under the age of 16 (this investigation was performed by Dr J. Kozakaitė). The deceased belongs to the age category of infans II (7-14,9 years) or to the transitional age towards category of juvenis (15-19,9 years). It seems that a headdress with bronze decoration, tutulus-shaped ornaments, strings of beads and iron bell-shaped pendants, spiral bracelets of Klaipėda type and sash-like bracelets with a concave cross-section were elements of a ‘uniform’ for the burials of girls and young females. The grave-set from Lazdininkai Grave 23 (1996) has such components and according to anthropological investigations this burial belonged to to an adultus individual of 20-30 years. Another female burial from Lazdininkai Grave 63 (2000) contained the remains of a headdress decorated with bronze details. The deceased belonged to the category of age juvenis/adultus (age of 15-25 years) (Bliujienė, Bračiulienė 2018, Table 25). It is noticeable that the remains of a headdress or other dress decorated with bronze details of Group III D of Bronzebuckelchen acc. Blumbergs and flat spiral pendants were also found in other burials in Šernai (graves 54, 67) and Baitai (graves 2, 24) cemeteries. Šernai Grave 54 was attributed to a ‘grown up child’ and recent anthropological investigations of teeth from Baitai Grave 2 proved that they belonged to the individual of age ca 18-25 years old. Thus, it seems that age of females provided with headdress vary between category of infans II and early adultus. All the burials discussed here were richly equipped with jewellery. Nevertheless, they were not exeptional in the context of the mid-third century – second half of third century in West Lithuania. Similar headdresses occured in other cemeteries of Memelkultur (such like Kurmaičiai, Dauglaukis, Tilsit). Tutulus pins also occured almost in every cemetery containing burials of this chronological period. The same may be stated on the occurrence of strings with iron-bell shaped pendants. Thus such richness may be caused not only by higher status of families of deceased. It is argued in the article that this may have been caused by the status of females based on their young age. The elements of outfit discussed in the article should be associated with ceremonial dress which could be used during wedding ceremonies. The preparation of young female deceased as a bride might be caused by the need to ensure her special status for the entering the Other World. The wedding motif is also represented in the male graves of that period containing containers/boxes with female types of jewellry. These grave-goods were interpreted by C. Reich (2013) as ‘gifts for brides‘ in the Afterlife. The set of jewellery and ceremonial costume prepared for the wedding rites were closely personally tied to the particular girl and in the case of premature death these items could not be inherited by other family members. The burial of a girl or young female with an outfit such as those discussed here was a custom related to giving back her property for the Afterlife that could not be used during her lifetime. Such rites ensured that the girl would be initiated into the status of married woman to ensure her position among her ancestors in the Other World. The elements of burials customs and wedding ceremonies have many common features in various cultures and a motif of farewell and parting with the beloved one is strongly intertwinned in them. Such archaic traditions are not specifically related to ethnic inheritance but most probably represent archetypes of human thinking.
3
Publication available in full text mode
Content available

RYTUAŁY PRZEJŚCIA, NADANIA I ZATWIERDZANIA W SPOŁECZNEJ PRZESTRZENI RODZINY (Z BADAŃ NAD MŁODZIEŻĄ)

100%
Sroczyńska M.
Zeszyty Naukowe KUL
|
2015
|
vol. 58
|
issue 4
51-75
EN
Rituals are the social strategies focused on what is “sacred”, which function is consecrating the difference, as well in the religious, as social and cultural field. In this article had been taken the reflection on presence of celebrating rituals in the social area of family, taking into consideration (in the context of author´s researches) the opinions of youth on the threshold of adulthood and their life expectations. Young people have real or anticipated experiences of participation in actions may be recognized as religious rites de passage and these, with reference to conception of Pierre Bourdieu, which accept the forms of the rituals of granting (eg. “eighteen”), or corresponding with the rituals of endorsement (pre-graduation ball, secondary school-leaving examination). These three categories of rituals, although meet in social space of family, overcome it, entering under the influence of different socialization environments. This is an important ability of polish families to transmitting these values and patterns of activity, which testify a kind of generational continuity, as also create the ritual competitions allowing celebration what is included in sacrum sphere.
PL
Rytuały to społeczne strategie ukierunkowane na to, co „święte”, których funkcją jest konsekrowanie różnicy zarówno w polu religijnym, jak i społecznym oraz kulturowym. W artykule podjęto refleksję nad obecnością rytuałów świętowania w przestrzeni społecznej rodziny, przy uwzględnieniu (w kontekście badań własnych) poglądów młodzieży u progu dorosłości i jej oczekiwań życiowych. Młodzi ludzie posiadają realne lub antycypowane doświadczenia uczestnictwa w aktach, które można uznać za religijne rites de passage, jak i tych które zgodnie z koncepcją P. Bourdieu przyjmują postać rytuałów nadania (np. „osiemnastka”) czy korespondujących z nimi rytuałów zatwierdzania (studniówka, matura). Te trzy kategorie rytuałów choć spotykają się w społecznej przestrzeni rodziny, to jednocześnie przekraczają ją, wchodząc w zakres oddziaływań różnych środowisk socjalizacyjnych. We współczesnym społeczeństwie polskim ważna jest zdolność do transmitowania w życiu rodzinnym tych wartości i wzorów zachowań, które zaświadczają o pewnej formie ciągłości pokoleniowej, a zarazem tworzą kompetencje rytualne umożliwiające celebrowanie tego, co przynależy do sfery sacrum.
4
Publication available in full text mode
Content available

Bierzmowanie versus rytuały przejścia

100%
Walulik A.
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
|
2017
|
issue 24
289-298
PL
Celem artykułu jest pokazanie podstaw zapotrzebowania na obrzędy społeczne i uwrażliwienie na niebezpieczeństwo łączenia ich z inicjacją chrześcijańską zawartą w sakramencie bierzmowania. Odżywające w postmodernistycznym społeczeństwie zapotrzebowanie na rytuały motywuje do refleksji nad inicjacyjnym charakterem sakramentu bierzmowania, który uzewnętrznia się w ceremonii jego udzielania i przyjmowania. Odpowiednie wprowadzanie młodych chrześcijan w rozumienie istoty sakramentu bierzmowania i towarzyszących mu obrzędów może zaspokoić potrzebę uczestnictwa w rytuałach w ogóle. Jednakże, wprowadzenie to nie powinno być rozumiane jako alternatywa dla kulturowych rytów przejścia czy rytuałów inicjacji, ale przede wszystkim ma być doświadczeniem Bożej obecności na wszystkich etapach życia człowieka i zaproszeniem Boga do przyjaźni z Nim poprzez życie w Kościele. Przygotowanie do bierzmowania powinno uświadamiać młodym, że bycie chrześcijaninem wymaga świadomego zaangażowania w przymierze z Bogiem, a chrześcijaństwo jest szansą na udane życie.
EN
The aim of the article is to describe the grounding for the need for social rites and to emphasize the dangers of associating them with Christian initiation included in the sacrament of confirmation. The need for rituals, which is a tendency more and more revived in the postmodern society, inspires to rethink the initiation character of the sacrament of confirmation, which is expressed in the very rite of its distribution and reception. Proper introduction of young Christians into the understanding of the essence of the sacrament of confirmation and into the rite itself can satisfy the need for the participation in rituals in general. However, this introduction should not be understood as an alternative to various cultural rites of passage, or to the rituals of initiation, but, first of all, it must be grasped as the experience of God’s presence in all stages of human life and of God’s invitation to friendship through the Church. Preparation for confirmation should help youth to realize that being a Christian demands the conscious involvement in the covenant with God, and Christianity is a chance for a successful life.
5
Publication available in full text mode
Content available

Rytuały wchodzenia w dorosłość w przestrzeni religijnej i świeckiej (refleksje socjologiczne)

100%
Sroczyńska M.
Studia z Teorii Wychowania
|
2021
|
vol. XII(2 (35))
57-70
EN
The text deals with the rituals of passage, granting and approval accompanying entering adulthood. These considerations refer to both theoretical issues, taking into account the typology of rituals proposed by Pierre Bourdieu, and to selected results of own research (quantitative and qualitative) carried out at the end of the first decade of the 21st century among high school graduates of the Świętokrzyskie region. The ritual practices that are still important for young people (confirmation, "eighteenth" and high school graduation) were taken into account, although the manner of their celebration and the functions performed are subject to more or less significant transformations.
PL
W tekście podjęto problematykę rytuałów przejścia, nadania i zatwierdzania towarzyszących wchodzeniu w dorosłość. W rozważaniach tych odniesiono się zarówno do kwestii teoretycznych, uwzględniając typologię rytuałów zaproponowaną przez Pierreʹa Bourdieu, jak i do wybranych rezultatów badań własnych (ilościowych i jakościowych), przeprowadzonych pod koniec pierwszej dekady XXI wieku wśród maturzystów regionu świętokrzyskiego. Pod uwagę wzięto te praktyki rytualne, które nadal posiadają znaczenie dla młodzieży (bierzmowanie, „osiemnastka” i matura), choć sposób ich celebracji oraz pełnione funkcje podlegają mniej lub bardziej istotnym przeobrażeniom.
6
Publication available in full text mode
Content available

Wilno – Kraków – Wilno. Podróże królowej Barbary Radziwiłłówny (1523–1551)

80%
Januszek-Sieradzka A.
Perspektywy Kultury
|
2022
|
vol. 39
|
issue 4
111-126
EN
The article addresses the issue of the journey made by Queen Barbara Radziwiłł (152–1551, crowned on 7 December 1550), the second wife of King Sigismund II Augustus (1520–1572, ruled from 1548). Polish historiography raises the question of queens’ journeys only incidentally, and it is a rare approach to see journeys not only as traversing space and crossing geographical and political borders, but also in their symbolic dimension. The most important, and requiring the crossing of the greatest number of real and symbolic boundaries, was the “honeymoon” journey to her husband’s fatherland. The itinerary from Vilnius to Cracow, even though it was made not by a fiancée, but a wife, and although it was prolonged and required additional and long stops for Barbara on her way (Radom, Nowe Miasto Korczyn), includes some usual stages marked by a set of rites of passage. During her stay in Cracow, Barbara and her husband undertook numerous trips to nearby Niepołomice, which were a clear escape from difficulties and rigours of living in the Wawel castle. On the one hand, the royal couple – unlike the majority of monarchs – could spend their time almost in private. On the other hand though, the visits to Niepołomice increased Radziwiłłówna’s adaptation difficulties, and exposed the king to reproaches about neglecting his duties. Sigismund Augustus authenticated his wife’s final journey from Cracow to Vilnius as a posthumous triumph, where – in accordance with her wishes – she was laid to rest.
PL
W artykule poruszono kwestię podróży królowej Barbary Radziwiłłówny (1523–1551, koronowana 7 XII 1550), drugiej żony króla Zygmunta II Augusta (1520–1572, panował od 1548 r.). W polskiej historiografii zagadnienie podróży królowych podejmowane było incydentalnie, a do rzadkości należą ujęcia, które widzą podróż nie tylko jako przemierzanie przestrzeni i przekraczanie granic geograficznych i politycznych, ale w wymiarze symbolicznym. Podróże podejmowane przez Radziwiłłównę uznać należy z jednej strony za odbiegające od europejskiego i polskiego standardu ze względu na nierówność stanową małżonków i powszechną niechęć do królowej oraz z uwagi na silne uczucie, które żywił do niej Zygmunt August, a także krótki okres, jaki spędziła u jego boku. Z drugiej strony, mimo tych charakterystycznych okoliczności, swoją warstwą symboliczną jak najbardziej wpisują się w europejską tradycję i obyczaj. Najważniejszą i wymagającą przekroczenia największej liczby rzeczywistych i symbolicznych granic, bogatą w rytuały przejścia (rites de passage), była podróż „ślubna” do ojczyzny męża. Ta podróż z Wilna do Krakowa, mimo że odbyła ją nie narzeczona, ale żona, i mimo że była rozciągnięta w czasie i wymagała dodatkowych, długich postojów Barbary w drodze (Radom, Nowe Miasto Korczyn), zawiera zwyczajowe etapy podróży ślubnej, znaczone szeregiem rytuałów przejścia. W czasie pobytu w Krakowie Barbara przedsiębrała wraz z mężem liczne podróże do nieodległych Niepołomic, które stanowiły wyraźną ucieczkę przed trudnościami i rygorami życia na Wawelu. Z jednej strony królewska para, inaczej niż większość koronowanych głów, mogła spędzać czas niemal prywatny. Z drugiej, pobyty w Niepołomicach potęgowały trudności adaptacyjne Radziwiłłówny, a króla narażały na zarzut zaniedbywania obowiązków. Charakter pośmiertnego triumfu Zygmunt August nadał ostatniej podróży żony z Krakowa do Wilna, gdzie – zgodnie z własnym życzeniem – spoczęła po śmierci.
7

Obrzędy inicjacji chłopców u Ludu Luguru we wschodniej Tanzanii

71%
Skiba A.
Roczniki Teologiczne
|
2015
|
vol. 62
|
issue 9: Teologia fundamentalna i religiologia
211-224
EN
The article presents boys' initiation ritual among the Luguru people of eastern Tanzania. The author's goal is to show the importance of traditional education in shaping tribal values, gained by young men during this ritual. The development of this problem was based on the literature of authors such as P. Pels, J.L. Brain, T.O. Beidelman and others, and from my own ethnographic fieldwork conducted among the Luguru people on the rituals of passage from 30 March 2003 to 30 April 2003. Boys' initiation was presented by Arnold van Genneps' model. According to this theory, rites of passage are divided into three phases: separation, transition and incorporation. During the Separation phase, the young men disconnect from the community in order to prepare for Transition which will be in the next phase. The Transition phase is a time of symbolic death, the loss of the old name or language. It often includes fulfilment of circumcision, sacrifice, and fasting. This phase can sometimes offer severe trials and tests, during which the novice acquires knowledge related to his sexual, social and religious life. During the last phase, Incorporation, he returns to the community as a new person, a man responsible for his actions and having a higher social status.
PL
Artykuł przedstawia obrzędy inicjacji chłopców u ludu Luguru we wschodniej Tanzanii. Autor postawił sobie za cel ukazanie znaczenia tradycyjnej edukacji w kształtowaniu wartości plemiennych, jaką zdobywali młodzieńcy podczas tego obrzędu. Opracowanie tego zagadnienia zostało dokonane na podstawie literatury takich autorów, jak: P. Pels, J.L. Brain, T.O. Beidelman i innych oraz własnych etnograficznych badań terenowych prowadzonych wśród ludu Luguru nad rytuałami przejścia w dniach 30.03.2003-30.04.2003. Inicjacja chłopców została zaprezentowana według modelu Arnolda van Gennepa. Według tej teorii rytuały przejścia dzielą się na trzy fazy: oddzielenia, przejścia i włączenia. Faza separacji charakteryzuje się odłączeniem od społeczności w celu przygotowania do przemiany mającej nastąpić w kolejnej fazie. Faza przejścia to czas symbolicznej śmierci, utraty starego imienia czy języka. Często zawiera dopełnienie obrzezania, ofiarę, post, może być czasem ciężkich prób i testów, podczas których nowicjusz zdobywa wiedzę związaną z życiem seksualnym, socjalnym i religijnym. Ostatnia faza to czas powrotu do społeczności, ale już jako nowa osoba, jako mężczyzna odpowiedzialny za swoje postępowanie i mający wyższy status społeczny.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.