Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 11

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  rzetelny proces
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

ROZSTRZYGANIE SPORÓW POMIĘDZY JEDNOSTKĄ I ADMINISTRACJA˛ W SYSTEMACH COMMON LAW (REFLEKSJE NA KANWIE KSIĄŻKI SARY BLAKE ADMINISTRATIVE LAW IN CANADA)

100%
Kmieciak Z.
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
|
2012
|
vol. 74
|
issue 4
275-289
PL
.
2
Publication available in full text mode
Content available

Rzetelny proces w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej

75%
Napierkowska S.
Zeszyty Naukowe Zbliżenia Cywilizacyjne
|
2019
|
vol. 15
|
issue 3
52-65
EN
The right to a fair trial is a basic and important guarantees in a democratic state of law. The leading role in its interpretation is played by art. 6 of the European Convention on Human Rights and standards developed on its bases in the case law of the European Court of Human Rights. The Charter of Fundamental Rights of the European Union is one of the legal acts inspired by human rights guaranteed in the European Convention on Human Rights. The Charter has become an act that comprehensively captures the subjective rights in in the legal order of the European Union, including the discussed right to a fair trial. The purpose of the publication is to establish the extent of guaranteed legal protection at the European level in two acts – European Convention on Human Rights and the Charter of Fundamental Rights of the European Union. The analysis of the two above-mentioned acts is preceded by a discussion of the principle of procedural justice.
PL
Prawo do rzetelnego procesu stanowi podstawową i ważną gwarancję w demokratycznym państwie prawa. Wiodącą rolę w interpretacji tego pojęcia odgrywa art. 6 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności oraz wypracowane na jego podstawie standardy w orzecznictwie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej jest jednym z aktów prawnych inspirowanych prawami człowieka gwarantowanymi w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Karta stała się aktem ujmującym w sposób kompleksowy prawa podmiotowe występujące w porządku prawnym Unii Europejskiej, w tym omawiane prawo do rzetelnego procesu. Celem publikacji jest ustalenie w jakim zakresie gwarantowana jest ochrona sądowa na poziomie europejskim w dwóch aktach – Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności oraz Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej. Analizę dwóch wyżej wymienionych aktów poprzedza omówienie zasady sprawiedliwości proceduralnej.
3
Publication available in full text mode
Content available

Skuteczność skargi na przewlekłość postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (w świetle orzecznictwa)

75%
Szwast M.
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
|
2021
|
vol. 83
|
issue 4
49-64
EN
The article analyses the practical functioning of a complaint against excessive length of proceedings before the Polish Supreme Administrative Court. The author analysed the case law of the Supreme Administrative Court in this regard in 2015–2019 as well as statistics relating to complaints and the duration of proceedings before the Court. This analysis leads to the conclusion that such complaints are an ineffective means of protecting the infringed right to be heard within a reasonable time, which is provided for in Article 6 of the European Convention on Human Rights. The problem of long-lasting proceedings before the Supreme Administrative Court is of a systemic and structural nature, and is primarily related to the insufficient number of judges and clerks at the Supreme Administrative Court. The argumentation presented in the stabilized jurisprudence of the Supreme Administrative Court – which dismisses complaints and refers both to the fact that a given case is awaiting examination in the order of the receipt of cases by the Supreme Administrative Court and to the large number of cassation complaints submitted to this court – is not justified in the light of the standards resulting from the jurisprudence of the ECtHR. This is because such arguments lead to the consequences of the organizational and financial shortcomings of the judiciary being transferred to the individual.
PL
Artykuł analizuje funkcjonowanie w praktyce skargi na przewlekłość postępowania przed polskim Naczelnym Sądem Administracyjnym (NSA). Autor przeanalizował orzecznictwo NSA w tym zakresie w latach 2015–2019, także pod kątem statystyki uwzględnianych skarg oraz długości trwania postępowania przed NSA. Badania te prowadzą do wniosku, że skarga ta jest nieefektywnym środkiem ochrony naruszonego prawa do rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie, wynikającego z art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Problem długotrwałości postępowania przed NSA ma charakter systemowy i strukturalny, przy czym jest związany przede wszystkim z niewystarczającą liczbą etatów sędziowskich i urzędniczych w NSA. Argumentacja prezentowana w ustabilizowanym orzecznictwie NSA oddalającym skargi na przewlekłość, powołująca się na oczekiwanie danej sprawy na rozpoznanie zgodnie z kolejnością wpływu spraw do NSA i dużą liczbę skarg kasacyjnych wpływających do tego sądu, nie znajduje uzasadnienia w świetle standardów wynikających z orzecznictwa ETPC. Prowadzi bowiem do przerzucenia na jednostkę skutków niewydolności organizacyjnej, kadrowej i finansowej sądownictwa.
4
Publication available in full text mode
Content available

Postępowanie dowodowe na rozprawie głównej bez udziału oskarżonego w świetle art. 378a Kodeksu postępowania karnego a standardy rzetelnego procesu

63%
Badowiec R.
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
|
2021
|
vol. 83
|
issue 4
93-105
EN
The aim of the article is to study a new regulation: the provision of Article 378a of the Code of Criminal Procedure (CCP), introduced with the amendment of 19 July 2019 in the context of fair trial standards. The right to defence, which is also an element of the fair trial standard, is vested in everyone from the moment when criminal proceedings are instituted against them until a final judgment is issued. It is important that the rights of defence must be procedural in order to be real and effective. The study refers to and discusses the following standards: constitutional, EU and Strasbourg, and then analyse the content of Article 378a of the CCP. The considerations lead to the conclusion that the possibility of taking evidence during the justified absence of the accused or his lawyer provided for in Article 378a of the CCP is incompatible with the current standards of a fair trial.
PL
Celem artykułu jest przestudiowanie nowej regulacji, tj. przepisu art. 378a k.p.k., wprowadzonego nowelizacją z 19 lipca 2019 r., w kontekście standardów rzetelnego procesu. Prawo do obrony, które jest także elementem standardu rzetelnego procesu, przysługuje każdemu od chwili wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego aż do wydania prawomocnego wyroku. Istotne jest, że prawo do obrony musi być zagwarantowane proceduralnie po to, aby miało charakter realny i efektywny. W opracowaniu powołane i omówione zostały standardy: konstytucyjny, unijny oraz strasburski, a następnie na ich podstawie przeanalizowano treść art. 378a k.p.k. Rozważania prowadzą do wniosku, że przewidziana w art. 378a k.p.k. możliwość przeprowadzenia czynności dowodowych podczas usprawiedliwionej nieobecności oskarżonego lub jego obrońcy jest nie do pogodzenia z obecnie obowiązującymi standardami rzetelnego procesu.
5
Content available remote

Racjonalna regulacja karnoprocesowej dopuszczalności dowodów uzyskanych z naruszeniem praw jednostki

63%
Jasiński W.
Przegląd Prawa i Administracji
|
2020
|
vol. 120
|
issue Tom 2
83 - 95
PL
W artykule poddano analizie cztery wymogi, jakie muszą zostać spełnione przy tworzeniu racjonalnej regulacji karnoprocesowej dopuszczalności dowodów uzyskanych z naruszeniem praw jednostki. Pierwszy zakłada, że musi zostać dokonana zarówno rzetelna analiza dotychczasowego dorobku rodzimej teorii i funkcjonowania praktyki w omawianej sferze, jak i analiza komparatystyczna dotycząca dopuszczalności dowodów uzyskanych z naruszeniem praw jednostki. W dalszej kolejności uwzględnienia wymagają standardy konstytucyjny i prawnomiędzynarodowy, które kształtują nieprzekraczalne granice swobody, w jakich musi zmieścić się ustawodawca. Niezbędne jest również wyraźne zdefiniowanie celu, jakiemu mają służyć regulacje determinujące dopuszczalność dowodów uzyskanych z naruszeniem praw jednostki. Wyznaczy on bowiem ramy dla rozwiązań szczegółowych, gwarantując ich spójność. Ostatnią istotną kwestią jest kształt mechanizmu sankcjonowania dowodów uzyskanych z naruszeniem praw jednostki, który powinien zapewnić stosowną równowagę w dystrybucji władzy decydowania o dopuszczalności poszczególnych środków dowodowych między prawodawcą a organami stosującymi prawo oraz niezbędną elastyczność i gwarancje przeciwdziałające nadmiernej uznaniowości tych ostatnich.
EN
The article focuses on four requirements that must be met when drafting regulations on the admissibility of evidence obtained in violation of human rights. The first one assumes that a thorough analysis of both the theory and practice of functioning of national regulations regarding admissibility of improperly obtained evidence, as well as comparative analysis regarding that topic has to be conducted. Further, what requires consideration are constitutional and international standards forming a framework within which the legislator must fit. It is also necessary to clearly define the purpose of the regulations determining the admissibility of evidence obtained in violation of individual rights. The latter will allow consistency in drafting detailed regulations on who, how, and to what extent should admit the discussed pieces of evidence. The last issue is the choice of the optimum shape of a mechanism for sanctioning evidence obtained in violation of human rights. It should ensure a right balance in the distribution of power to decide on the admissibility of evidence between the legislator and law enforcement bodies, as well as the necessary flexibility with safeguards against excessive discretion.
6
Publication available in full text mode
Content available

Wyłączenie sędziego w polskim procesie cywilnym na tle europejskich standardów prawa do sądu

63%
Sekuła-Leleno M.
Studia Prawnicze KUL
|
2020
|
issue 1
311-344
EN
The institution of excluding a judge from the legal dispute should be regarded as a guarantee of the impartiality of the court. A party’s motion may relate only to a member of the bench adjudicating in a given case. Theoretically, it is possible to file a motion for exclusion of all the judges of the bench. However, in order to achieve that the individual motions in regard to every judge must be argued separately. It is unacceptable to abuse the institution of judge exclusion by the judge himself or by the parties to the trial.
PL
Instytucję wyłączenia sędziego od rozpoznania sporu należy postrzegać jako gwarancję bezstronności sądu. Wniosek strony może dotyczyć jedynie członka składu orzekającego w danej sprawie. Oczywiście możliwe jest żądanie wyłączenia wszystkich sędziów danego sądu. W tym celu należy jednak uzasadniać indywidualnie wnioski dotyczące każdego sędziego osobno. Niedopuszczalne jest nadużywanie instytucji wyłączenia sędziego tak przez samego sędziego, jak i strony procesu.
7
Publication available in full text mode
Content available

Zakaz ekscesywnego formalizmu a praktyka sądowa – uwagi na tle orzeczeń polskich sądów w sprawach cywilnych w świetle art. 6 EKPC

54%
Łazarska A.
Ius Novum
|
2020
|
vol. 14
|
issue 4
EN
The guarantee of the right to a fair trial (Article 6 ECHR) in the light of the Strasbourg case law implies the need for the court to fulfil all disclosure obligations that have a guarantee significance in terms of the right to a court and the prohibition of excessive formalism. The Strasbourg Court in the ECtHR judgments of 11 October 2018 in the case of Parol v. Poland, and of 28 March 2019 in the case of Adamkowski v. Poland, on the background of concurrent facts, stated that the rejection by civil courts of appeals of the applicants, persons deprived of liberty, was a manifestation of excessive formalism inadmissible under Article 6 ECHR. This decision was influenced by the fact that the applicants were not duly instructed by the court about the formal requirements related to lodging an appeal. These judgments are a clear signal to the courts that, when applying procedural law, one must make its interpretation friendly in terms of substance and in line with Convention on Human Rights so as not to violate the fair trial guarantee. Perhaps these judgments will become an important contribution to a wider discussion on the interpretation of procedural law and effective judicial protection. The problem lies not only in the law itself, but also in the lack of sufficient guarantees of its pro-Convention interpretation by the courts. Despite the upgrading of court buildings and their adaptation to the needs of clients, a meticulous attachment to the mechanical and routine application of procedural rules often prevails in courts.
PL
Z gwarancji prawa do rzetelnego procesu (art. 6 EKPC) na tle orzecznictwa strasburskiego wynika konieczność dopełnienia przez sąd wszelkich obowiązków informacyjnych, które mają gwarancyjne znaczenie w aspekcie prawa do sądu, oraz zakaz ekscesywnego formalizmu. Trybunał strasburski w wyrokach ETPCz z 11 października 2018 r. w sprawie Parol przeciwko Polsce, z 28 marca 2019 r. w sprawie Adamkowski przeciwko Polsce na tle zbieżnego stanu faktycznego stwierdził, że odrzucenie przez sądy cywilne apelacji skarżących, osób pozbawionych wolności, stanowiło przejaw niedopuszczalnego na gruncie art. 6 EKPC nadmiernego formalizmu. Na takim rozstrzygnięciu zaważył fakt, że skarżący nie zostali należycie pouczeni przez sąd o wymogach formalnych związanych z wnoszeniem apelacji. Wyroki te stanowią wyraźny sygnał dla sądów, że stosując prawo procesowe, trzeba dokonywać jego materialnoprzyjaznej, prokonwencyjnej wykładni, aby nie naruszyć gwarancji fair trial. Być może orzeczenia te staną się ważnym przyczynkiem do szerszej dyskusji na temat wykładni prawa procesowego oraz efektywnej ochrony sądowej. Problem leży bowiem nie tylko w samym prawie, lecz także w braku dostatecznych gwarancji jego prokonwencyjnej wykładni przez sądy. Mimo unowocześnienia budynków sądowych i przystosowania ich dla potrzeb interesantów, w sądach nierzadko dominuje skrupulatne przywiązanie do mechanicznego i rutynowego stosowania przepisów proceduralnych.
8
Publication available in full text mode
Content available

Dopuszczalność dowodu z podsłuchu w postępowaniu karnym w świetle konstytucyjnej wolności i ochrony tajemnicy komunikowania się

51%
Dyś I.
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
|
2016
|
issue 1 (29)
81-99
PL
Wolność komunikowania i ochrona tajemnicy korespondencji, zaliczana do kategorii klasycznych wolności obywatelskich, odgrywa we współczesnych państwach demokratycznych doniosłą rolę. Nie jest ona jednak wolnością absolutną i doznaje pewnych ograniczeń. Niniejsze opracowanie ma na celu przedstawienie najważniejszych z nich, zawartych w polskiej ustawie karnoprocesowej. Po pierwsze, wskazuję na kontrolę rozmów telefonicznych stosowaną przez organy procesowe i warunki jej dopuszczalności. Następnie analizie poddaję podsłuch stosowany przez osoby prywatne i możliwość wykorzystania go jako dowód w postępowaniu karnym. W tym zakresie przedstawiam regulację obowiązującą do 1 lipca 2015 r. i wskazuję na jej wady i niedociągnięcia oraz poddaję ocenie wprowadzenie nowego art. 168a kpk, implementującego do polskiego porządku prawnego doktrynę owoców zatrutego drzewa. Postaram się wykazać, że takie działanie ustawodawcy zwiększa przymiot rzetelności procesu i jest zgodne z zasadą demokratycznego państwa prawa.
EN
The freedom of communication and the secrecy of correspondence is one of the basic civil freedoms and they play crucial roles in the democratical states. Of course, the already mentioned freedom and secrecy cannot be unlimitted. The article is focused on underlining the main limitations of the freedom and secrecy, which are a part of the polish penal proceeding. First of all, the article analyses the admissibility of control of telephone conversations, which is applied by national authorities. Secondly, the issue of illega phone tapping by private person and admissibility of using the obtained informations as an evidence in the penal procedure are presented and analysed. The new aspect of penal procedure, which came into force on 1st July 2015, is presented in this context and its disadvantages are underlined. Finally, the article presents the new regulation – article 168a of the Penal Proceeding Code, which implements „the fruit of the poisonous tree doctrine”. The author intends to prove the fact, that this amendment has significant impact on the rule of fair trail and is compliant with the principles of democratical state.
9
Publication available in full text mode
Content available

Wadliwe opinie biegłych jako przyczyna pomyłek sądowych w polskim procesie karnym. Sygnalizacje możliwości naprawczych

51%
Szaplonczay A.
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
|
2019
|
issue 1(24)
221-240
EN
The author of the article attempts to organize and summarize the postulates put forward by the representatives of the doctrine regarding necessary reforms of the currently applicable model of functioning court expert witnesses in Poland. First of all, the article points out problems related to the appointment of expert witnesses, lack of mechanisms of controlling and evaluating them. In particular, the negative consequences of the current lack of appropriate legal regulations were highlighted – ie the risk of restricting the right of parties to a fair trial by admitting evidence from a flawed expert opinion and acknowledging it as a reliable evidence, which in the case of criminal proceedings may lead to conviction for an innocent crime. The next part of the article presents reflections on possible solutions to the problem, including corrective methods, on the example of solutions functioning successfully in Great Britain.
PL
Autor artykułu podejmuje próbę uporządkowania i podsumowania wysuwanych przez przedstawicieli doktryny postulatów w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia reform aktualnie obowiązującego modelu funkcjonowania biegłych sądowych w Polsce. W pierwszej kolejności wskazano na problemy związane z powoływaniem biegłych oraz brakiem mechanizmów umożliwiających ich kontrolowanie i ocenianie. W szczególności podkreślono negatywne konsekwencje aktualnego braku stosownych uregulowań prawnych – tj. ryzyko ograniczenia prawa stron do rzetelnego procesu poprzez dopuszczenie dowodu z wadliwej opinii biegłego i uznanie go za dowód wiarygodny, co w przypadku postępowania karnego prowadzić może do skazania osoby niewinnej. W dalszej części artykułu zaprezentowano refl eksje dotyczące możliwych rozwiązań problemu, w tym metod naprawczych, na przykładzie rozwiązań funkcjonujących z powodzeniem w Wielkiej Brytanii.
10
Publication available in full text mode
Content available

Instytucja zgłaszania zastrzeżeń do protokołu po nowelizacji Kodeksu postępowania cywilnego

51%
Partyk A.
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
|
2020
|
issue 2(27)
107-124
PL
Zgodnie z obecnym brzmieniem art. 162 k.p.c. strony reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników co do zasady mają obowiązek zgłaszania zastrzeżeń do protokołu celem odnotowania dostrzeżonych uchybień procesowych sądu – pod rygorem utraty prawa powoływania się na te uchybienia w czasie późniejszym. Owy rygor stosowany jest nawet jeśli następczo strona wypowie lub cofnie pełnomocnictwo. W artykule analizie poddano instytucję art. 162 k.p.c. zarówno w nowym, jak i w poprzednim kształcie. Zwrócono uwagę, iż aktualna treść art. 162 k.p.c. może budzić szereg wątpliwości interpretacyjnych, skoro odmiennie traktuje się zgłaszanie zastrzeżeń przez strony występujące w procesie samodzielnie w odróżnieniu od tych, które są reprezentowane przez zawodowych pełnomocników. W artykule zaakcentowano potrzebę wprowadzenia określonych zmian legislacyjnych – celem łagodzenia nadmiernego rygoryzmu tej regulacji.
EN
In accordance with the current wording of Article 162 of Code of Civil Procedure, the parties represented by professional proxies are, as a rule, obliged to raise objections that are recorded to the minutes in order to note the court’s observed procedural deficiencies - on pain of losing the right to invoke these deficiencies at a later date. This rigour applies even if subsequently a party terminates or withdraws the power of attorney. The article analyses the institution of Article 162 of the Civil Procedure Code in both its new and previous form. It was pointed out that the current content of Article 162 of the Code of Civil Procedure may give way to a number of doubts concerning interpretation, since the objections raised by the parties acting independently in the civil case are treated differently then those represented by proxies. In the article it was stated that there is a need to consider introducing certain legislative changes - in order to mitigate the excessive rigour of the current provisions.
11
Publication available in full text mode
Content available

The Rule of Law in Turkey: Some Procedural Aspects in Criminal Cases

45%
Yenisey F.
Studia Iuridica
|
2019
|
vol. 79
117-130
EN
Nadrzędność prawa, zasady legalności, pewność prawa i sprawiedliwy proces uznający prawa podejrzanego i oskarżonego są podstawowymi aspektami państwa prawnego. Trybunał ustanowiony przez prawo, dostępny dla obywateli, składający się z bezstronnych i niezawisłych sędziów, którzy swoje decyzje opierają na zasadach będących rdzeniem „demokratycznego państwa świeckiego i socjalnego, rządzonego przez prawo”, jak stanowi Konstytucja Turcji z 1982 r., ma długą historię w Turcji. Prawa stanowiące o rzetelnym procesie, takie jak ustanowienie obowiązkowego obrońcy przez podejrzanego na wczesnym etapie dochodzenia, prawo do przesłuchiwania świadków zeznających na niekorzyść podejrzanego i ochrona „wrażliwych” pokrzywdzonych, rozwinęły się w Turcji w ramach parlamentarnego systemu demokratycznego, który obowiązywał do 2018 r. Regulacje dotyczące postępowania w przypadku aktów terroryzmu, wprowadzone po okresie stanu wyjątkowego przypadającego na lata 2016-2018, są aktualnie pod nadzorem sędziów i obowiązywać będą przez trzy lata. Nowo wprowadzony reżim demokracji prezydenckiej z pewnością wzmocni rozwój państwa prawa.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.