Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Authors help
Years help

Results found: 26

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  sąsiedztwo
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
PL
W artykule przedstawiono problem sąsiedztwa jako znaczącego wymiaru organizacji społecznej wielkiego miasta. Przedmiotem zainteresowania są płaszczyzny, typy i uwarunkowania relacji sąsiedzkich mieszkańców Łodzi. Uzyskane wyniki pokazują, iż sąsiedztwo jest nadal istotną formą integracji mieszkańców miasta. Skonstruowane typy były odzwierciedleniem różnych konfiguracji preferowanych wzorów relacji z sąsiadami i realizowanych kontaktów w miejscu zamieszkania. Dominującym typem relacji sąsiedzkiej jest sąsiedztwo sentymentalno-rytualne. Najważniejszymi korelatami zjawiska okazały się zmienne społecznego położenia jednostki.
2
Publication available in full text mode
Content available

Wymyślanie muzeum relacyjnego

100%
PL
Artykuł stanowi recenzję książki Janusza Byszewskiego i Beaty Nessel-Łukasik Muzeum relacyjne. Przed progiem / za progiem, inaugurującej serię „Muzeologia – nowe miejsca”. Przybliża tytułowy projekt i postulat muzeum relacyjnego, które w zamyśle twórców wyróżnia koncentracja na relacjach muzeum jako instytucji ze społecznością lokalną, opartych na bogatym programie społecznym, współtworzonym na równościowych zasadach z aktorami zewnętrznymi wobec samego muzeum. Omówiona zostaje zarówno zawartość treściowa, jak i eksperymentalna forma podawcza tomu, ze szczególnym uwzględnieniem jego projektu graficznego.
PL
Punktem wyjścia analiz jest teza T. Parsonsa o strukturalnej izolacji osób w wieku emerytalnym od więzi zawodowych, lokalnych i rodzinnych. Zjawisko należy do najpoważniejszych zagrożeń dla jakości życia ludzi starszych. W części teoretycznej tekstu analizowany jest wpływ relacji z rodziną i przyjaciółmi na jakość życia ludzi starszych. Relacje społeczne są ujmowane jako źródło wsparcia w trudnych sytuacjach życiowych. Autor przytacza wyniki badań psychologicznych, gerontologicznych i epidemiologicznych, by wyeksponować potencjał jaki tkwi w sieciach relacji społecznych seniorów. W świetle badań psycho-gerontologicznych silnymi predykatorami jakości życia w wieku starszym są relacje z rodziną i przyjaciółmi. Podstawą analiz empirycznych są wyniki dwóch badań realizowanych na Śląsku (Polsenior i projekt realizowany w osiedlu patronackim Zandka w Zabrzu), które dowodzą, że seniorzy obawiają się izolacji w swoim środowisku zamieszkania, że dużą wagę przywiązują do dobrego sąsiedztwa i oczekują wsparcia od swoich rodzin.
PL
Punktem wyjścia analiz jest teza T. Parsonsa o strukturalnej izolacji osób w wieku emerytalnym od więzi zawodowych, lokalnych i rodzinnych. Zjawisko należy do najpoważniejszych zagrożeń dla jakości życia ludzi starszych. W części teoretycznej tekstu analizowany jest wpływ relacji z rodziną i przyjaciółmi na jakość życia ludzi starszych. Relacje społeczne są ujmowane jako źródło wsparcia w trudnych sytuacjach życiowych. Autor przytacza wyniki badań psychologicznych, gerontologicznych i epidemiologicznych, by wyeksponować potencjał jaki tkwi w sieciach relacji społecznych seniorów. W świetle badań psycho-gerontologicznych silnymi predykatorami jakości życia w wieku starszym są relacje z rodziną i przyjaciółmi. Podstawą analiz empirycznych są wyniki dwóch badań realizowanych na Śląsku (Polsenior i projekt realizowany w osiedlu patronackim Zandka w Zabrzu), które dowodzą, że seniorzy obawiają się izolacji w swoim środowisku zamieszkania, że dużą wagę przywiązują do dobrego sąsiedztwa i oczekują wsparcia od swoich rodzin.
PL
Mieszkanie rozumiane jako przestrzeń posiadająca swoje materialne i niematerialne znaczniki definiowane jest m.in. przez społeczne i kulturowo uznawane standardy użytkowania i aranżacji przestrzeni, które zwykle są powielane, mediowane i redefiniowane w codziennych praktykach mieszkaniowych osób bezdomnych. Zatem, mimo że mieszkanie postrzegane jest jako dobro rzadkie, przywilej, z dostępu do którego osoby bezdomne są wyłączone, to stanowiąc istotny element ludzkiego życia, także w sytuacji bezdomności, jest ono pozyskiwane przez przestrzenne umiejscowienie, urządzenie zaadaptowanej – pierwotnie nie mieszkaniowej – przestrzeni czy sposoby praktykowania sąsiedztwa. W artykule omówiono czynniki czy też okoliczności, które w warunkach bezdomności konstytuują „dom – pomieszczenie”, „dom – przestrzeń aktywności mieszkaniowych”, „dom – przestrzeń relacji i sąsiadowania”, a które zostały ustalone przez odwołanie się do opinii i praktyk osób bezdomnych.
PL
W artykule podjęto temat wykluczenia społecznego nastolatków w przestrzeni miejskiej, w tym możliwości korzystania z tej przestrzeni i wpływania na nią. Dane z badań empirycznych na temat postaw młodych mieszkańców wobec trzech rodzajów przestrzeni miasta (miejsca zamieszkania, centrum miasta i galerii handlowej) zostały przeanalizowane w kontekście koncepcji obywatelskości, konsumpcjonizmu oraz konstruktywistycznych teorii przestrzeni. Próbę badawczą stanowiło 838 uczniów gimnazjów z Krakowa i Katowic ‒ miast porównywalnych pod względem wielkości i funkcji metropolitarnych, ale odmiennych pod względem struktury urbanistycznej i symboliki przestrzeni. Analiza danych umożliwia sformułowanie wniosku, że specyfika przestrzeni miast ma związek z postrzeganiem i waloryzowaniem poszczególnych miejsc oraz sposobem ich „używania”, ale nie ma ona związku z poczuciem sprawstwa u nastolatków. Miasto jest mechanizmem generującym postawy konsumpcyjne, ale nie stymuluje postaw aktywnych i zorientowanych na sprawy publiczne.
EN
The concept of urban amenities is an important but still not strongly expressed element of the discussion on the public dimension of housing. Amenities as a part of so called housing neighborhood are considered as public, because they form a source of externalities that affects the consumption utility of housing and urban living. In consequence, governing urban facilities can affect the efficiency of housing policy. From this point of view a key question is, which kind of amenities is considered as first and which as second‑tier by urban residents. Besides, in urban amenities studies, new approaches and tools identifying the interdependencies between housing stock and neighborhood, are implemented. The aim of this paper is an attempt to answer the question about the impact of urban amenities on the quality of housing stock. It attempts firstly to explain the notion of urban amenities, urban neighborhood effects, along with an identification of the key types and characteristics of these concepts. Secondly, it present the results of the study conducted in the city of Łódź, contributing to the identification of the scale of the impact of urban amenities on the level of living satisfaction reported by the respondents, as well as presenting the scale of the influence of these factors on the potential change of housing location. The results obtained are of an initial nature and may be the starting point for further in‑depth studies.
PL
W dyskusji o publicznym wymiarze zasobów mieszkaniowych ważnym elementem są miejskie udogodnienia. Stanowią one istotną część tak zwanego sąsiedztwa mieszkaniowego i są publiczne w tym sensie, że są źródłem korzyści zewnętrznych wpływających na użyteczność mieszkań i jakość zamieszkania w mieście. W konsekwencji kształtowanie miejskich udogodnień może wpływać pozytywnie na skuteczność prowadzonej polityki mieszkaniowej. Z punktu widzenia badań nad udogodnieniami miejskimi wyzwaniem pozostaje jednak stwierdzenie, które udogodnienia są pierwszoplanowe, a które drugorzędne w ocenie jakości zasobów mieszkaniowych. Ponadto w badaniach tych stosowane są nowe podejścia i narzędzia, pozwalające analizować zależności między zasobami mieszkaniowymi a udogodnieniami miejskimi. Niniejszy artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie o wpływ udogodnień miejskich na jakość zasobów mieszkaniowych. W pierwszej kolejności podejmuje próbę wyjaśnienia pojęć „udogodnienia miejskie” i „sąsiedztwo mieszkaniowe” oraz wskazania ich kluczowych typów i cech charakterystycznych. W dalszej części artykułu zaprezentowano wyniki badania zrealizowanego w Łodzi, prezentującego czynniki satysfakcji z zamieszkania w poszczególnych częściach miasta. Wyniki te pośrednio przyczyniają się do oceny skali wpływu udogodnień miejskich na postrzeganą jakość zamieszkania, jak również potencjalną zmianę miejsca zamieszkania. Otrzymane rezultaty mają charakter inicjalny i mogą stanowić punkt wyjścia do kolejnych, pogłębionych studiów.
PL
Celem artykułu jest ukazanie, w jakim stopniu mieszkańcy pogranicza polsko- niemieckiego wykorzystują możliwości związane z bliskością granicy z Niemcami. W artykule analizowane są dane empiryczne pochodzące z cyklicznego badania realizowanego w Instytucie Socjologii UZ: Lubuski Sondaż Społeczny. Poruszana problematyka lokuje się w obszarze zainteresowań socjologii pogranicza oraz zagadnień związanych z dyfuzją kultury.
EN
The aim of this paper is to present the characteristic of behavior of the inhabitants of the Polish-German borderland associated with the proximity of the border with Germany. The empirical base for this study are data from longitudinal studies conducted in the Institute of Sociology (University of Zielona Gora) called Lubus Social Survey. The analyzed issues are located in the area of interest of sociology of borderlands and the diffusion of culture.
PL
Celem tekstu jest zarysowanie problemu rozrywania związku wiejskiej przestrzeni społecznej z funkcjonowaniem i lokalizacją w niej instytucji społecznych regulujących porządek społeczny oraz zaspokajających potrzeby mieszkańców wsi. W artykule dokonano analizy zmian funkcji spełnianych przez wybrane instytucje w społeczności wiejskiej w odniesieniu do miasta, takie jak: rodzina, sąsiedztwo, ochrona zdrowia, konsumpcja, edukacja, kultura oraz religia w okresie transformacji systemowej w porównaniu do ostatnich lat socjalizmu
EN
Otherness, alienation, the requirement to establish a neighbourly relationship with everything that is not mine – these are the main themes of Michel Houellebecq’s novel. The main character invented by the French writer is a nihilist who cannot relate to anything, not even to himself, and every contact with otherness arouses his fear, opposition and aggression. The unpleasant and unbearable proximity of others, however, allows him to define himself: in Submission he defines himself in opposition to the Muslim tradition, in Serotonin he despises the Dutch and his own Asian fiancée, in Aneantir he fights as a carnivore over the ingredients in the household fridge. His environs intensify his sense of loneliness, and observing other cultures, nations, traditions and habits leads to one bitter reflection – I don’t belong anywhere, therefore I am completely alone. What kind of neighbour can a total misanthrope be? And why did Houellebecq, in an age of openness, tolerance, praise of beauty and self-perfection, choose this particular kind of self-creation?
PL
Inność, obcość, wymóg sąsiadowania ze wszystkim, co nie moje – to główne tematy powieści Michela Houellebecqa. Główny bohater wykreowany przez francuskiego pisarza jest nihilistą, który nie potrafi utożsamić się z niczym, nawet z samym sobą, a każdy kontakt z innością budzi jego lęk, sprzeciw i agresję. Przykre i nieznośne sąsiedztwo innych pozwala mu jednak definiować siebie: w Uległości definiuje się w kontrze do tradycji muzułmańskiej, w Serotoninie pogardza Holendrami i własną azjatycką narzeczoną, w Unicestwianiu jako mięsożerca prowadzi walki o zawartość domowej lodówki. Sąsiedztwo wzmaga u niego poczucie samotności, a obserwowanie innych kultur, narodów, tradycji, przyzwyczajeń prowadzi do jednej, gorzkiej refleksji – nie należę nigdzie, dlatego jestem zupełnie sam. Jakim sąsiadem może być mizantrop totalny? I dlaczego Houellebecq w epoce otwartości, tolerancji, pochwały piękna i samodoskonalenia się wybrał właśnie ten rodzaj autokreacji?
PL
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie znaczenia przestrzeni rekreacyjnej Poznania w aktywności fizycznej mieszkańców miasta. Pod uwagę wzięto ocenę płatnych i bezpłatnych możliwości po- dejmowania aktywności fizycznej, ocenę dostępności terenów zieleni, ulubione miejsca aktywności fizycznej oraz rolę sąsiedztwa i przepływów w tym aspekcie. Artykuł prezentuje wyniki badania przeprowadzonego wśród 1 244 mieszkańców Poznania w 2017 roku. Ocena możliwości podejmowania aktywności fizycznej pod względem oferty jaką daje przestrzeń była pozytywna. Ocena możliwości uprawiania różnych sportów była zasadniczo dobra, lepiej jednak zostały ocenione możliwości odpłatnego niż bezpłatnego uprawiania aktywności fizycznej. Dostępność do terenów zielonych w pobliżu miejsca zamieszkania otrzymała wysoką ocenę. Dwie lokalizacje, Park Cytadela oraz Jezioro Malta wraz z otaczającymi terenami zielonymi, zostały uznane za najlepsze pod kątem uprawiania aktywności fizycznej.
EN
The aim of this paper is to present the significance of the recreational space in Poznań for the physical activity of the city’s residents. The factors considered in the study were the following: the range of possibilities for engagement in paid-for and free-of-charge physical activities, the perceived availability of green areas, the favourite places for physical activity and the role of the neighbourhood and flows in this aspect. The paper presents the results of a survey conducted among 1,244 inhabitants of Poznań in 2017. The respondents positively assessed the possibilities of undertaking physical activity in the context of the city/ space offer. The access to various sports was rated positive, among it the paid activities offered were rated higher than free-of-charge ones. The availability of green areas near the place of residence was assessed as good. Two locations, Cytadela Park and Lake Malta with the surrounding green areas, were the most popular for pursuing physical activity.
PL
Autorka, omawiając paradygmat zrównoważonego rozwoju, odnosi go do specyfiki małego miasta. W konsekwencji, zestawiając charakterystyczne czynniki, mające wpływ na rozwój małego miasta w duchu zrównoważonego rozwoju, podejmuje próbę zbudowania modelu takiego miasta, proponując narzędzie do jego sterowania i monitorowania w postaci zestawu kryteriów do spełnienia. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na dwa zasadnicze pytania badawcze: po pierwsze – co oznacza zrównoważony rozwój, po drugie – jak zrównoważony rozwój małego miasta różni się od ogólnie pojętego zrównoważonego rozwoju dużego miasta?
EN
The author, discussing the paradigm of sustainable development, refers it to the specificity of a small town. As a consequence, comparing distinctive factors influencing the development of a small town in a spirit of sustainable development, attempts to build a model of such a city, offering a tool for its controlling and monitoring in the form of a set of criteria. The article also attempts to answer two fundamental questions: first – what is the meaning of sustainable development, second – how the sustainable development of a small town differs from a broad sense of big city sustainable development?
PL
W obliczu zmian cywilizacyjnych i społecznych sąsiedzkość, rozumiana w kategoriach więzi pomiędzy osobami zamieszkującymi daną społeczność polegającej na codziennym, bezpośrednim, życzliwym kontakcie opartym na zaufaniu i współpracy, ulega atrofii. Tymczasem doświadczenie bliskości, jaką daje dobrze zorganizowana społeczność lokalna, wydaje się niezwykle ważne z punktu widzenia kształtowania się społeczeństwa obywatelskiego. Wiedzą o tym socjologowie i urbaniści, którzy od lat zajmują się kwestiami mieszkalnictwa i sąsiedztwa, natomiast w pedagogice społecznej tematyka ta jest często marginalizowana. Lukę tę wypełnia animacja społeczna, która działając w ramach stowarzyszeń, podejmuje wiele inicjatyw na rzecz tworzenia sąsiedzkich więzi. Charakteryzując sąsiedzkość, wyszczególniając jej cechy i wyodrębniając kategorie sprzyjające jej tworzeniu, ale również zagrożenia, które ją unicestwiają, można by pokusić się o jeszcze skuteczniejsze działania animacyjne w tym obszarze.
EN
In the face of civilisation and social changes, neighborhood understood in terms of relationships between people living in a given community, consisting of everyday, direct, friendly contact based on trust and cooperation, is atrophy. Whereas, the experience of closeness that is given by a well-organised local community seems extremely important from the point of view of creating civil society. This is known to sociologists and urban planners who have been dealing with housing and neighborhood issues for years, however, in social pedagogy these topics are often marginalised. This gap is filled by social animation, which, acting as part of associations, undertakes a number of initiatives to create community bonds. By characterising the neighborhood in terms of community, specifying its features and distinguishing categories favoring its creation, as well as threats that annihilate it, one could be tempted by even more effective animation activities in this area.
PL
Własność była jednym z najważniejszych i najlepiej chronionych uprawnień obywateli rzymskich w prawie prywatnym. To, niezwykle szerokie pod względem treści prawo, doznawało jednak pewnych ograniczeń, które wynikały m.in. ze stosunków sąsiedzkich. Typowym przykładem ograniczenia prawa własności nieruchomości w ramach stosunków sąsiedzkich były immisje. Tym terminem określano wszelkiego rodzaju ludzkie działania powodujące ingerencję w cudzą własność. Tak jak i współcześnie, polegały one na tym, że jeden właściciel wykonując pewne czynności na swojej nieruchomości (facere in suo), do czego miał prawo z racji przysługującej mu własności, dopuszczał się ingerencji w cudze prawo własności (immittere in alieno), a więc zakłócał swobodne korzystanie z innej nieruchomości przez właściciela tejże. Prawo rzymskie nie przewidywało kategorycznego zakazu immisji, co w sposób oczywisty wynikało z samej istoty sąsiedztwa nieruchomości. Podobnie jak współcześnie uważano, iż dopóki oddziaływanie na cudzy grunt nie powoduje dla niego szkody, a przede wszystkim, jeżeli wynika ono z normalnego i naturalnego korzystania z nieruchomości, takiego działania nie uważa się za immisję, a tym samym, nie jest ono zabronione.
EN
The property was one of the most important and best protected citizens' rights in the private law. This right, extremely broad, in respect of the contents, however, incurred certain limitations which resulted, among others, from neighbourly relations. A typical example of a restriction of the right of real estate ownership in the neighbourly relations were immissions. With the use of this term all kinds of human activities causing interference in someone else's property were defined. Likewise today, they relied on the fact that one owner by performing certain actions on his property (facere in suo), allowed interference in someone else's ownership of the property (immittere in alieno), and thus disturbed the free use of another real estate by the owner of that. The roman law did not stipulate any categorical prohibition of immissions, which obviously resulted from the character of the same neighborhood of the real estate. Likewise these days, also the Romans considered that as long as the impact on someone else's land does not cause the injury there and if it follows from a normal and, above all, natural use of the immovable property, such action shall not be regarded as immission, and thus, shall not be prohibited.
RU
Собственность была одним из основных и наиболее защищенных прав римских граждан в частном праве. Это, чрезвычайно широкое право в отношении к его содержанию, прошло через определенные ограничения, которые вытекали, между прочим, из соседских отношений. Типичным примером ограничения права собственности на недвижимость в пределах соседских отношений были иммисие. Этим понятием определяли всякого вида человеческие действия вызывающие вмешательство в чужую собственность. Так как и в настоящее время, состояли они в этом, что один владелец выполняя определенные действия на своей недвижимости (facere in suo), к чему он имел право в связи с принадлежащей ему собственности, допустился вмешательства в чужуе право собственности (immittere in alieno), итак нарушыл свободное пользование другой недвижимости владельцем той же. Римское право не предусматривало категорического запрещения иммисий, что очевидно было связано с существования соседний неподвижности. Аналогично как и в настоящее время думали, что пока воздействование на чужой грунт не провоцирует для него вреда, а прежде всего, если является оно результатом нормального и природного пользования недвижимостью, такого действия не рассматривается как иммисии, и тем самым, не является оно запрещенным.
PL
Nie jest tajemnicą, że po 22 latach niepodległości Ukrainy wciąż istnieje wiele scentralizowanych dysproporcji regionalnych. Obecnie powstały różne inicjatywy europejskie, które współpracują z regionami, zwłaszcza przygranicznymi pomagającym im w rozwoju. Wartykule analizujemy działania projektów i instrumentów Unii Europejskiej, które wpływają bezpośrednio na gospodarkę regionu przygranicznego Ukrainy. Analiza obejmuje w szczególności elementy polityki sąsiedztwa, działalność euroregionów.
EN
The aim of the article is to describe the relationship between neighboring social capital and problem behaviors of young people, which one of the manifestations is the use of psychoactive substances. Theoretical part of article is a review of the literature on social capital and its understanding by the authors presenting different scientific approaches. Then it describes the importance of neighborly relations in the modern world. Article also includes the epidemiological analysis of psychoactive substances consumption by young people. Theoretical considerations are summarized by presentation of the Jessor’s Problem Behavior Theory, which contains the neighborly relations as a protecting factor against the occurrence of risky behavior among young people. The empirical part of the article presents the results of research conducted on a group of young people from Lublin province. This part shows the relationship between owned neighboring relations and the use of legal and illegal psychoactive substances.
PL
Celem artykułu jest opis związku pomiędzy sąsiedzkim kapitałem społecznym a zachowaniami problemowymi młodzieży, których jednym z przejawów jest używanie substancji psychoaktywnych. W części teoretycznej dokonano przeglądu literatury dotyczącej kapitału społecznego i jego rozumienia przez autorów prezentujących różne podejścia naukowe. Następnie opisano znaczenie relacji sąsiedzkich we współczesnym świecie. Dokonano również analizy epidemiologicznej spożywania przez młodzież substancji psychoaktywnych – alkoholu oraz narkotyków. Rozważania teoretyczne podsumowano prezentacją Teorii Zachowań Problemowych R. i S. Jessorów, która ujmuje relacje sąsiedzkie jako czynnik chroniący przed wystąpieniem zachowań ryzykownych u młodzieży. W części empirycznej artykułu zaprezentowane zostały wyniki badań przeprowadzonych na grupie młodzieży z terenu województwa lubelskiego. Oceniono w nich związek zachodzący pomiędzy posiadanymi relacjami sąsiedzkimi a używaniem legalnych oraz nielegalnych substancji psychoaktywnych.
17
63%
PL
Celem artykułu jest wykazanie, że teksty recenzji naukowych, zwłaszcza oceniające tak zwane „prace na stopień”, można wykorzystać jako istotne źródło badań empirycznych z zakresu socjologii wiedzy naukowej. Ich względna dostępność publiczna oraz skonwencjonalizowana forma ułatwiają dostęp do tego źródła. Zastosowanie strategii interpretacyjnej wynikać musi ze struktury problemu badawczego. Materiały te można z pożytkiem badać pod kątem mikroprocesów społecznych regulujących dostęp do stopni naukowych, mezoprocesów instytucjonalnych, takich jak szkoły naukowe itp., a także makroprocesów kulturowych i społecznych skutkujących przesuwaniem się priorytetów w ocenach, zacieraniem granic dyscyplinowych czy modami w nauce. Niniejsze opracowanie ukazuje wartość tekstów recenzji dla potrzeb analizy, głównie fenomenologiczno- -etnometodologicznej: takie ukierunkowanie pozwala odsłaniać związki perspektywy naukowej (tu: socjologicznej) ze strukturami rozumowań potocznych, ale też z kontekstami ideologicznymi, perspektywami innych profesji i dyscyplin naukowych.
EN
This paper presents academic reviews as a special sort of research material, with unique value for the sociology of scientific knowledge. They are relatively easily available and conventionalized to large extent, which makes them a very effective source of data in terms of their use. Of course the strategy of interpretation of the data included in reviews depends on the structure of the research problem. The material may be usefully analyzed in terms of micro processes that regulate the access to academic degrees; it may be interpreted in terms of cultural and institutional mezzo processes, such as, e.g., scientific educational institutions; and last but not least, it may be used as data for studying macro processes that affect shifting research priorities or blurred boundaries among disciplines. My aim is to illustrate a ‘density’ of texts of reviews, mainly for phenomenological and ethnomethodological analysis. Such a direction makes it possible to explore empirically not only practical relations between scientific (here: sociological) perspectives and structures of everyday reasoning, but their connections with ideological contexts, other professional perspectives and scientific disciplines as well.
PL
Osiedle Solidarita zostało wzniesione w latach 1946-1951 jako jedno z pierwszych powojennych osiedli w Pradze. Architekci, inspirowani skandynawskimi standardami urbanistycznymi, zaprojektowali je jako eksperyment, który łączył innowacyjne strategie urbanistyczne, nowe technologie, zasady mieszkalnictwa zbiorowego z finansowaniem społecznym. W pierwotnym kształcie osiedla uwidacznia się też wpływ ideologii socjalizmu państwowego, opierającego się na centralnie planowanym systemie ekonomicznym oraz własności społecznej. W chwili swego powstania Solidarita miała być miejscem oddziałującym na mieszkańców poprzez swą formę przestrzenną oraz samowystarczalność, co miało przyczyniać się do rozwoju więzi sąsiedzkich oraz związania się mieszkańców z miejscem. Wydarzenia po 1989 roku, którym towarzyszyły procesy prywatyzacji i komercjalizacji, stały się powodem stopniowej transformacji społeczno-przestrzennych cech sąsiedztwa. Niektóre z pierwotnych elementów osiedla utraciły swoją funkcję, co wraz z postępującą indywidualizacją przyczyniło się do osłabienia wspólnotowego charakteru osiedla. W artykule oparto się na teoretycznej koncepcji przywiązania do miejsca (place attachment) oraz społecznego tworzenia miejsca (social production of space). Celem artykułu jest sprawdzenie, czy i w jaki sposób mieszkańcy Solidarity są związani z miejscem i jak owo przywiązanie do miejsca ulega re/konceptualizacji w kontekście postsocjalistycznej, społeczno-przestrzennej transformacji osiedla.
EN
The Solidarita housing estate was built during the years 1946–1951 as one of the first post-war housing estates in Prague, former Czechoslovakia. Inspired by Scandinavian urban standards, architects designed Solidarita as an urban architectural experiment that combined innovative urban strategies, new technologies, collective approach, and cooperative financing. The socio-spatial structure of Solidarita was influenced by the ideology of socialism – the production of an egalitarian society through a centrally planned economy and collective ownership. As a result, the estate was self-sufficient and conducive to neighborly meetings, and it strengthened their relations through its form. The political transformation, commercialization, and privatization in the 1990s caused a gradual change of the socio-spatial image of the neighborhood. Some elements of the housing complex started to lose their original function and the community character of Solidarita could be jeopardized. Using the theoretical concept of place attachment and the concept of social production of place, the aim of this paper is to show how residents of the Solidarita housing estate in Prague are attached to the place of their home and neighborhood and how this attachment is reconceptualized through the post-socialist socio-spatial changes of the place.
19
51%
EN
The presence of foreigners in Poland is yet a relatively unexplored phenomenon and an interesting research area. There has been an upward trend towards an increase of their population recently (within the last couple of years). It is self-evident that vast majority of migration is into cities. Therefore, the activityof foreigners contributes both to the social and structural changes and raises several questions about their socio-spatial assimilation. The attitudes of Poles towards aliens seem to be particularlyinteresting as well as ambiguous. Research and studies suggest that in large part the attitudes of Poles towards foreigners result from ethnic stereotypes and ignorance of other cultures. Hence, the signs of xenophobia are sometimes observed. However, more and more powerful process of globalization have been decreasing the importance of these stereotypes. There is an increasing interest in the problem of migration in Poland as well as a greater awareness and “openness to the world” shaped byper sonal experience, travels and media. This article aims to present a studyon the opinions and attitudes of the residents of the cityof Poznan (Poland) towards foreigners. The issues of the relationship in the direct vicinityand dayto dayhuman intercourse with foreigners in the Polish societyis going to be examined (e.g., the respondents were asked to identifythe characteristics associated with the selected groups of foreigners). Moreover, the research aims to indicate and assess factors that maycause aversion to foreigners. The data and information gathered with the use of the questionnaire will be presented in the conference speech. This will show the extent to which residents of Poznań are willing to accept foreigners in their own environment, including the question of their integration and isolation.
PL
Od kilkunastu lat obserwowana jest znacząca tendencja wzrostowa ruchów migracyjnych do Polski. Mimo, że obecność obcokrajowców w naszym kraju jest zjawiskiem coraz bardziej powszechnym, to jednak wciąż stosunkowo nieznanym i niezbadanym. Szczególnie ciekawe wydają się postawy Polaków wobec cudzoziemców. Celem niniejszej pracy jest prezentacja wyników badań dotyczących opinii na temat obecności obcokrajowców w Poznaniu, przeprowadzonych w Poznaniu w 2011 r.
PL
Artykuł podejmuje kwestię narzędzi teoretycznych w studiach nad współczesnymi wielkomiejskimi osiedlami. Wychodzimy od własnych doświadczeń stosowania w badaniach kategorii więzi sąsiedzkich i kapitału społecznego, wskazując na ich ograniczone możliwości opisywania i wyjaśniania procesów strukturyzacji na poziomie lokalnym. Następnie omawiamy potencjał teorii praktyk społecznych w badaniach nad osiedlami oraz prezentujemy sposób zaaplikowania tego ujęcia w badaniach terenowych prowadzonych przez nas w trzech miastach: Krakowie, Tychach i Lublinie w latach 2015–2017. Rezultaty przyjętej perspektywy pokazujemy na przykładzie dwóch praktyk społecznych, które określamy jako parkingowanie i praktyki troski. Pierwsza wynika przede wszystkim z trudnych lub niemożliwych do pogodzenia interesów wykorzystywania przestrzeni osiedlowej. Praktyki troski zakorzenione są w strukturach emocji i przekonań praktykujących. Wykorzystanie w badaniach teorii praktyk doprowadziło nas między innymi do odkrycia, że poprzez parkowanie wytwarzają się trwałe wzory relacji o charakterze organizacyjnym, normatywnym i klasowo-warstwowym, które prowadzą do powstawania wspólnot parkowania w ramach osiedli. Z kolei praktyki troski, choć mniej widoczne, skutecznie wiążą praktykujących ze sobą i z otoczeniem, umożliwiając wymianę zasobów o nieekonomicznej wartości.
EN
The article is based on two different research experiences and describes the theoretical tools that were used in the analysis of large urban neighbourhoods. By reflecting on those experiences, we want to show the limitations of the notions of neighbourhood bonds and social capital in the investigation of structuration processes on the local level. Against this background, we describe the theory of social practices and explain its fitness for the investigation of urban neighbourhoods. This is based on a research project conducted in three Polish cities, Cracow, Tychy and Lublin, between 2015 and 2017. The article concentrates on car parking and care as two examples of social practices. The prominence of the former results from contradictory interests in the uses of urban space. The latter, in turn, is rooted in the emotional structures and attitudes of practicing actors. The use of the theory of social practices helped us to discover that car parking creates stable patterns of relationships that have an organizational, normative and class-structuring character. These relationships play an important role in the emergence of parkinghoods (i.e. neighbourhoods based on car parking). Practices of care, although less evident, efficiently bind people with each other and with their surroundings, and enable an exchange of non-economic resources.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.