Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: samowspółczucie

Sort By:

Limit search:

Samowspółczucie a style radzenia sobie ze stresem i samostygmatyzacją związana z poszukiwaniem pomocy psychologicznej u adolescentów

100%

Stasiorowska M., Rydz E.

Polskie Forum Psychologiczne

2022

vol. XXVII

issue 2

182-201

Celem przeprowadzonych badań była psychologiczna analiza stylów radzenia sobie ze stresem oraz zjawiska samostygmatyzacji związanej z poszukiwaniem i korzystaniem z pomocy psychologicznej (self-stigma associated with seeking psychological help) u młodzieży licealnej oraz ich powiązań z poziomem współczucia/troski skierowanej do siebie (self-compassion). Teoretyczną podstawą badań są koncepcje: stylów radzenia sobie ze stresem autorstwa Endlera i Parkera (1990), samostygmatyzacji związanej z poszukiwaniem pomocy psychologicznej Vogela, Wade’a i Haake’a (2006), a także koncepcja samowspółczucia (troski o siebie, self-compassion) autorstwa Neff (Neff, Hsieh, Dejitterat, 2005; Neff, 2012). Dotychczasowe badania prowadzone wśród osób dorosłych wykazały występowanie związków pomiędzy stylami radzenia sobie ze stresem i samowspółczuciem (Neff, 2004; Neff, Hsieh, Dejitterat, 2005; Sirois, Molnar, Hirsch, 2015; Chishima i in., 2018; Daniel-Sielańczyk, Życińska, Bąk-Sosnowska, 2019), a także powiązania pomiędzy samostygmatyzacją w poszukiwaniu pomocy psychologicznej i samowspółczuciem (Heath i in., 2018; Booth i in., 2019). W niniejszym badaniu podjęto próbę sprawdzenia, czy takie związki uwidocznią się wśród osób w okresie adolescencji. Do weryfikacji hipotez użyto Kwestionariusza radzenia sobie w stresujących sytuacjach (The Coping Inventory for Stressful Situations – CISS, Endler, Parker, 1990), Skali samostygmatyzacji związanej z poszukiwaniem pomocy psychologicznej (Self-Stigma Associated With Seeking Psychological Help autorstwa Vogela, Wade’a, Haake’a (2006) i Skróconej skali współczucia wobec siebie autorstwa Neff (Self-Compassion Scale – Short Form, SCS-SF) (Raes i in., 2011). Badaniami objęto 281osób. Była to młodzież ucząca się w liceach ogólnokształcących, w wieku od 16 do 19 lat. Uzyskano istotne pozytywne korelacje pomiędzy samowspółczuciem a stylem skoncentrowanym na zadaniu r = ,28, p < ,001, negatywne korelacje między samowspółczuciem a stylem radzenia sobie skoncentrowanym na emocjach r = –,58, p < ,001 oraz samowspółczuciem a samostygmatyzacją r = –,25, p < ,001.

Znaczenie autoempatii (self-compassion) w cierpieniu związanym z terminalną fazą choroby. Analiza teoretyczna w ujęciu tanatopedagogicznym

63%

Zemełka A.

Family Forum

2023

vol. 13

419-445

The purpose of this theoretical study was to better understand the thanatopedagogical aspects of self-compassion experienced and developed in the context of the terminal phase of illness experienced among loved ones. An additional goal was to draw the attention of formal and informal witnesses of suffering to the fact that their care and self-directed kindness is the foundation for competent accompaniment of loved ones experiencing the final stage of life. The relevance of the issue taken up proved to be no less important than its dichotomous potential - benefiting both those experiencing illness and the loved ones caring for them, co-creating with the sick the environment of living and dying - which is still too poorly explored by researchers developing contemporary collective consciousness. In order to achieve the intended goal, a targeted analysis of the available literature was carried out, especially current studies related to self-compassion prepared by Kristin Neff - the doyenne of research related to self-compassion. The analysis controlling the current state of knowledge regarding self-compassion does not allow the conclusion that this phenomenon is a fully discovered, understood and used for the benefit of the individual and the public. Such a conclusion can be drawn only on the basis of fragmentary analyses. Therefore, one of the most significant conclusions turned out to be the one revealing the necessity of further reflection on the intersubjectively important subjective space that is self-compassion.

Celem niniejszego opracowania teoretycznego było lepsze zrozumienie tanatopedagogicznych aspektów autoempatii doświadczanej i rozwijanej w kontekście terminalnej fazy choroby przeżywanej wśród bliskich. Dodatkowym celem było zwrócenie uwagi formalnych i nieformalnych świadków cierpienia na fakt, że ich troska oraz życzliwość ukierunkowana na samych siebie jest fundamentem kompetentnego towarzyszenia bliskim przeżywającym ostatni etap życia. Istotność podjętej problematyki okazała się ważna nie mniej niż jej dychotomiczny potencjał – przynoszący korzyść zarówno osobom doświadczającym choroby, jak i troszczącym się o nich bliskim, współtworzącym wraz z chorymi środowisko życia i umierania – który wciąż zbyt słabo jest eksplorowany przez badaczy rozwijających współczesną świadomość kolektywną. Aby zamierzony cel osiągnąć dokonano ukierunkowanej analizy dostępnej literatury, w szczególności aktualnych opracowań związanych z samowspółczuciem przygotowanych przez Kristin Neff – nestorkę badań związanych z autoempatią. Analiza kontrolująca obecny stan wiedzy dotyczącej autoempatii nie pozwala na stwierdzenie, że zjawisko to jest w pełni odkrytą, zrozumianą i wykorzystaną dla dobra jednostki i ogółu możliwością. Wniosek taki można wyciągnąć tylko na podstawie analiz fragmentarycznych. Dlatego też jednym z najistotniejszych wniosków okazał się ten odsłaniający konieczność dalszej refleksji nad intersubiektywnie ważną przestrzenią subiektywną, jaką jest autoempatia.

Refine search results

1 Family Forum

1 Polskie Forum Psychologiczne

1 Rydz E.

1 Stasiorowska M.

1 Zemełka A.

1 2023

1 2022

Search results

Samowspółczucie a style radzenia sobie ze stresem i samostygmatyzacją związana z poszukiwaniem pomocy psychologicznej u adolescentów

Znaczenie autoempatii (self-compassion) w cierpieniu związanym z terminalną fazą choroby. Analiza teoretyczna w ujęciu tanatopedagogicznym