Search results

1

Man in the “Splendour of Divinity.” The Hagiological Interpretation of “spousal love” in line with John Paul II’s Theology of the Body

100%

Parzych-Blakiewicz K.

Teologia w Polsce

|

2020

|

vol. 14

|

issue 1

89-102

EN

The article presents the theological interpretation of the phenomenon of spousal love in terms of examining its correlations with the call to holiness. This study belongs to the field of hagiological research aiming at developing a new concept that defines arguments in the Church’s strategy concerning the defence of every human life. The analysis concerns the statements and philosophical writings of Karol Wojtyła and then John Paul II on spousal love and the dependence of the person and his actions on the Truth and Good. The Christological-soteriological aspect of spousal love as conditioning the sanctification of the person has been indicated. The axiological conditions related to the Christological assumption have been termed as “the Splendour of Divinity,” identifying it with the space of the salvific influence on a person, sanctified by Christ’s spousal love and called to develop an ethos based on this love.

2

Santi Cirillo e Metodio. Una santità alla misura d’uomo e per il nostro tempo

86%

Kijas OFMConv Z. J.

Studia Oecumenica

|

2016

|

vol. 16

37-48

EN

Rebellion and meeting are the most intense and the most original signs of holiness and at the same time of the holiness of Cyril and Methodius. They were the real experts of these attitudes, courageous in proposing the Gospel values, despite of the hostility of some, and having ability to get into a polyphonic encounter with others. The way they enter into dialogue with the locals were very manifold. It was about the encounter in the plurality of existential expression of each person: spiritual and religious, cultural and linguistic, economic and geographical. Their approach to local populations then appeared dangerous to those who claimed to take possession of this territory. Our Holy brothers have been traveling to the spiritual and cultural spaces, first strange for them. A problem for the Saints Cyril and Methodius was not to go to other people, despite the great difficulties, which were not only travel difficulties (there were certainly those too, in the 9th century), but to turn to people who were not of Greek or Latin culture but the Slavic one. The two brothers, moved by sincere and disinterested love, turned to people of less education or life culture than the refined Byzantine civilization offered. They left their land to meet the new culture and confront the new challenges.

PL

Sprzeciw i spotkanie są najbardziej oryginalnymi aspektami świętości jako takiej, i zarazem świętości Cyryla i Metodego. Oni byli rzeczywistymi specjalistami tych postaw; odważni w proponowaniu wartości ewangelicznych, pomimo trudności, wrogości ze strony innych. Posiadali umiejętność nawiązywania dialogu z innymi, z ludźmi, których spotykali po raz pierwszy lub do których się udawali. Nasi święci Bracia podróżowali poprzez przestrzenie duchowe i kulturowe początkowo obce dla nich. Rzeczywistym problemem dla nich nie były jednak podróże, spotkania z innymi ludźmi, lecz nawiązanie rozmowy z ludźmi, którzy nie należeli do kultury greckiej, czy łacińskiej, ale słowiańskiej. Bracia Cyryl i Metody, kierowani bezinteresowną miłością, zwracali się do ludzi o niższej kulturze wykształcenia, czy życia, niż ich własna. Pozostawili swój kraj, swoją kulturę, aby stanąć przed nowymi wyzwaniami, nową kulturą.

3

Sztuka miejscem „hierofanii”

86%

Bartoszek S.

Teologia w Polsce

|

2013

|

issue 2

115-124

PL

Sztuka miejscem świętości − temat, który przedstawia relację między sacrum a profanum. Kształtowana jest przez człowieka i niekoniecznie musi wypływać z przynależności religijnej. Nawet ludzie areligijni posiadają własne sacrum, którego troskliwie strzegą.

EN

Art is a place where sanctity resides, a subject which presents a relation between sacrum and profanum. The relation is created by man and it does not have to come from religious affiliation. Even irreligious people have their own sacrum which is guarded protectively.

4

ЛЕКСИКОГРАФИЧЕСКОЕ ОПИСАНИЕ СЛОВА „СВЯТОЙ”

86%

Smirnova S.

Acta Neophilologica

|

2008

|

vol. X

79-89

EN

The article introduces description of extension and intension of the Russian lexeme SAINT basing upon its definitions presented in the diachronic and modern defining dictionaries (11 dictionaries were reviewed). The lexicographical data had been compared to reveal the difference between the core of the concept in the modern language and the same periods. The dictionaries treat the word SAINT (either noun or adjective) as polysemous; up until the 18th century all the meanings of the word were covered by the religious semantic structure included the following interconnected components: (1) source of saintliness; (2) guides to saintliness; (3) embodiment of saintliness; (4) manifestation of saintliness; (5) path leading to saintliness; (6) the men of God. The above semantic system may be treated as hierarchy made up along the axis ‘GOD - MAN’, and the sole and ultimate apex of such hierarchy is the Divinity. In the modern defining dictionaries, the meanings of the word in question (reflecting the religious knowledge about the universe and the reality of the human creative work) are not matching with above semantic system. Moreover, ‘the quintessence of the saintliness’ is no more God, but man. This is the indication of the fact that the idea of the Ecclesia of Heaven and of Earth (that had been formed under influence of the early ethnical and Christian traditions and theological and philosophical conceptualization of human being) is distorted in the mind of the modern Russian native-speakers.

5

Sztuka miejscem "hierofanii"

86%

Bartoszek S.

Teologia w Polsce

|

2013

|

vol. 7

|

issue 2

115-124

EN

Art is a place where sanctity resides, a subject which presents a relation between sacrum and profanum. The relation is created by man and it does not have to come from religious affiliation. Even irreligious people have their own sacrum which is guarded protectively.

PL

Sztuka miejscem świętości − temat, który przedstawia relację między sacrum a profanum. Kształtowana jest przez człowieka i niekoniecznie musi wypływać z przynależności religijnej. Nawet ludzie areligijni posiadają własne sacrum, którego troskliwie strzegą.

6

Sakrament pokuty pomocą w drodze do małżeńskiej świętości

81%

Pryba A.

Teologia i Moralność

|

2015

|

vol. 10

|

issue 2(18)

153-165

EN

The call to holiness is for the baptized the gift and task. It is a marvelous gift of God's infinite love, by which Christ gave Himself as a sacrifice of expiation for people's sins. Though Him the Church becomes holy. This is manifested in the sanctification of its members. The Church of sinners becomes the Church of saints by the persistent undertaking of conversion.In a particular way, sacramental spouses are participants in the love of Christ. They are invited to participate in this „great mystery". If you truly love and „to the end" - they participate in it and what they become as intended by the Creator himself. The help they get on their way is regular experience of the sacrament of penance combined with spiritual direction.

PL

Powołanie do świętości jest dla ochrzczonych darem i zadaniem. Jest to wspaniały dar nieskończonej miłości Boga, poprzez które Chrystus dał samego siebie jako ofiarę przebłagalną za grzechy ludzi. W Nim Kościół staje się święty. Przejawia się to w uświęceniu jego członków. Kościół grzeszników staje się Kościółem świętych.W sposób szczególny, sakramentalni małżonkowie uczestniczą w miłości Chrystusa. Są Oni zaproszeni do wzięcia udziału w tej "wielkiej tajemnicy" miłości "aż do końca". Uczestniczą w nim i co stają się one w sposób zamierzony przez samego Stwórcę. Pomocą na ich drodze jest regularne doświadczenie sakramentu pokuty w połączeniu z kierownictwem duchowym.

7

O przedstawieniach natury w średniowiecznych żywotach św. Wojciecha

72%

Starowicz A.

Meluzyna. Dawna Literatura i Kultura

|

2015

|

vol. 2(3)

5-22

XX

The paper attempts to examine nature as a theme in the five oldest hagiographical texts on St. Adalbert: “The First Life of St. Adalbert” (Sancti Adalberti Pragensis episcopi et martyris vita prior), “The Second Life of St. Adalbert” (Vita et passio s. Adalberti altera), “The Martyrdom of St. Adalbert” (Pasio Sancti Adalperti martiris), the life on the “Tempore illo” incipit (De sancto Adalberto episcopo), and “The Miracles of St. Adalbert” (Miracula sancti Adalberti). A short introduction into the topic of the medieval perception of nature is followed by a characteristic of the texts. The core of the paper is an analysis of the fragments of the texts where nature is being described. In approximately 30,000 words, a couple of dozen uses of nature-related motifs are counted. Their metaphorical, symbolic, and rhetorical interpretation is discussed. The conclusion of the paper consists of the observation of the medieval concept of depicting sanctity: from relative realism to idealisation and conventionalisation.

8

Doświadczenie świętych w dziejach Kościoła i nowa ewangelizacja

72%

Królikowski J.

Teologia w Polsce

|

2014

|

vol. 8

|

issue 1

5-18

EN

The experience of Church shows that saints played a vital role in its history, especially in the origin of evangelization. Therefore it is justified to ask a question about the specificity of evangelization throughout particular historical periods and saints’ contribution. According to the analysis of historical events, based on the theological key, certain images of sanctity were formed during the following ages. These models had distinctive features and developed in response to, both, ecclesial and cultural challenges. Models of : saint – prophet, saint – preacher and saint – patron should be particularly mentioned here. The synthesis of all these patterns may result in constructing the model of sanctity which is presented in the new evangelization.

PL

Doświadczenie Kościoła wyraźnie pokazuje, że kluczową rolę w jego dziejach, a zwłaszcza w dziejach ewangelizacji, odgrywali święci. Jest więc uzasadnione, by w kontekście nowej ewangelizacji zapytać się, na czym polegała specyfika tego dzieła w poszczególnych epokach i jaki wkład wnosili do niego najwybitniejsi święci. Prowadzona analiza doświadczeń historycznych w kluczu teologicznym pozwoliła wskazać, że w kolejnych epokach uformowały się pewne wyróżniające się modele świętości, stające się odpowiedzią na aktualne wyzwania eklezjalne i kulturowe. Można wyróżnić zwłaszcza modele: świętego-proroka, świętego-kaznodziei i świętego-patrona. Model świętości do zaproponowania w kontekście nowej ewangelizacji zdaje się oscylować w kierunku syntezy wskazanych tutaj modeli.

9

Starotestamentowi prorocy jako typ świętości w Kościele prawosławnym

72%

Charkiewicz J.

Rocznik Teologiczny

|

2015

|

vol. 57

|

issue 2

155-168

PL

Zgodnie z nauka Kościoła prawosławnego prorocy stanowią osobny typ starotestamentowych świętych, czczonych jako osoby natchnione Świętym Duchem, które głosiły ludowi wolę Bożą. To nie tyle osoby zapowiadające czy przepowiadające przyszłość, co ludzie będący „ustami” Boga na ziemi. W prawosławiu prorocy, obok praojców, traktowani są zasadniczo jako osobna kategoria świętych Starego Testamentu. Przedmiotem rozważań autora artykułu jest przedstawienie proroków jako osobnej kategorii świętości w Kościele ze szczególnym zaakcentowaniem ich wewnętrznej systematyki. Autor przedstawia również definicje terminów: „prorok” oraz innych używanych wobec proroków terminów. Omawia rozwój profetyzmu starotestamentowego w różnych okresach historycznych, poczynając od Mojżesza, zwanego „pierwszym z proroków”, poprzez proroków poszczególnych epok dziejów narodu wybranego, na ostatnim proroku Starego Testamentu i pierwszym Nowego Testamentu – św. Janie Chrzcicielu – kończąc.

EN

According to the teaching of the Orthodox Church prophets are the separate type of the Old Testament saints, venerated as persons inspired by the Holy Spirit, men announcing the will of God to the people. There were not so much persons foretelling the future as rather men fulfilling role of “the mouth of God” on the earth. In Orthodoxy, prophets as well as forefathers, are basically considered as a separate category of the Old Testament saints. In this article the author presents prophets as a separate category of sanctity in the Church, particularly accentuating their interior systematic. The author defines the term “prophet” as well as other words or expressions used when talking about prophets. He discusses the development of Old Testament prophetism in various historical periods, beginning with Moses – called “the first among prophets”, throughout the prophets of consecutive epochs in the history of the Chosen People, ending with the last of the Old Testament prophets being at the same time the firs of the New Testament – saint John the Baptist.

10

Kapłan ze znamieniem posługi

72%

Prijatelj E.

Studia Pastoralne

|

2010

|

vol. 6

46-55

EN

The relation of the priest to Jesus Christ, and in him to his Church, is found in the very being of the priest by virtue of his sacramental consecration and in his ministry. The priest, who reflects his Lord, Jesus Christ is the servant of Christ present in the Church as mystery, communion and mission. Thus, by his very nature and sacramental mission, the priest appears in the structure of the Church as a sign of the absolute priority and gratuitousness of the grace given to the Church by the risen Christ. Through the ministerial priesthood the Church becomes aware in faith that her being comes not from herself but from the grace of Christ in the Holy Spirit. Each priest, whether diocesan or religious, is united to the other members of this presbyterate on the basis of the sacrament of holy orders and by particular bonds of apostolic charity, ministry and fraternity All priests in fact, whether diocesan or religious, share in the one priesthood of Christ the head and shepherd. Finally, because their role and task within the Church do not replace but promote the baptismal priesthood of the entire People of God, leading it to its full ecclesial realization, priests have a positive and helping relationship to the whole community. They have to recognize and uphold the dignity of the ecclesial community serving the sacraments and helping faithfully the given people.

11

Biblijne i pastoralne ujęcie świętości

72%

Nowak J.

Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie

|

2013

|

issue 20

189-201

PL

Biblia ukazuje teofanię Boga, od którego pochodzi wszelka świętość. O niej mówią Arka Przymierza, miejsca święte, szaty, przedmioty kultu, czas i szabat. Świętość ma wymiar moralny, bo wzywa do odpowiedzi na miłość Boga, do życia zgodnie z Jego przykazaniami. Ewangelia o Chrystusie stanowi fundament świętości i działanie Kościoła przez sakramenty uświęcające każdego chrześcijanina, jeśli przyjmuje je z miłością. Bł. Jan Paweł II w liście Novo millenio ineunte podkreśla: prowadzenie do świętości pozostaje szczególnie pilnym zadaniem duszpasterskim. Podporządkowanie programu duszpasterskiego „świętości” oznacza, że człowiek mimo grzechu nie godzi się na własną małość, bo świętość Chrystusa wyzwala i doprowadza do głębokiej religijności.

EN

The Bible shows the theophany of God who is the source of all sacredness. Places, robes, cult objects, time and sabbath may reveal His holiness which has a moral dimension as it requires the response to God’s love and obedience to His commandments. The Gospel is at the core of holiness. Man can sanctify themselves thanks to sacraments. In his letter Novo millenio ineunte blessed John Paul II stresses the necessity of holiness in the life of the Church and pastoral activity. The man who aims to sanctify themselves cannot consent to sin and has to deepen their religious life. Their striving for sacredness in everyday life brings authentic freedom and allows them to stay in God’s presence.

12

Doświadczenie świętych w dziejach Kościoła i nowa ewangelizacja

72%

Królikowski J.

Teologia w Polsce

|

2014

|

vol. 8

|

issue 1

5-18

XX

Doświadczenie Kościoła wyraźnie pokazuje, że kluczową rolę w jego dziejach, a zwłaszcza w dziejach ewangelizacji odgrywali święci. Jest więc uzasadnione, by w kontekście nowej ewangelizacji zapytać się, na czym polegała specyfika tego dzieła w poszczególnych epokach i jaki wkład wnosili do niego najwybitniejsi święci. Prowadzona analiza doświadczeń historycznych prowadzona w kluczu teologicznym pozwoliła wskazać, że w kolejnych epokach uformowały się pewne wyróżniające się modele świętości, stające się odpowiedzią na aktualne wyzwania eklezjalne i kulturowe. Da się wyróżnić zwłaszcza model: świętego-proroka, świętego-kaznodziei i świętego-patrona. Model świętości do zaproponowania w kontekście nowej ewangelizacji zadaje się oscylować w kierunku syntezy wskazanych tutaj modeli.

EN

The experience of Church shows that saints played a vital role in its history, especially in the origin of evangelization. Therefore it is justified to ask a question about the specificity of evangelization throughout particular historical periods and saints’ contribution. According to the analysis of historical events, based on the theological key, certain images of sanctity were formed during the following ages. These models had distinctive features and developed in response to, both, ecclesial and cultural challenges. Models of : saint – prophet, saint – preacher and saint – patron should be particularly mentioned here. The synthesis of all these patterns may result in constructing the model of sanctity which is presented in the new evangelization.

13

Czy w Biblii istnieje zakaz czynienia tatuaży?

72%

Lemański J.

Studia Paradyskie

|

2018

|

issue 28

29-44

PL

Przedmiotem analizy w tym artykule są cztery teksty, które mają znaczenie w dyskusji nad kwestią zakazu czynienia tatuaży (Ez 44,20; Kpł 19,27-28; 21,5; Pwt 14,1). Z przeprowadzonej analizy wynika, że zakaz dotyczy wyłącznie dwóch ekstremalnych praktyk żałobnych (zbyt radykalne obcinanie włosów na całej głowie lub tylko jakiejś jej części oraz nacinania sobie ciała), które naruszały status świętości poprzez przedłużanie oznak, a tym samym stanu żałoby, poza granice wyznaczone na jej rzeżywanie (siedem dni). Nie ma w tych tekstach natomiast jakiegoś ogólnego zakazu czynienia sobie jakichkolwiek tatuaży.

EN

In this article, the subject of the analysis there are four texts (Ez 44,20; Lev 19,27-28; 21,5; Dt 14,1), that are important in the discussion of the issue of the prohibition of tattooing. The analysis shows that the prohibition applies only to two extreme funeral practices (too radical cutting hair over the whole head or just some part of it and cutting the body), that violated the status of sanctity by prolonging the signs and thus the state of mourning beyond the limits set for its survival (seven days). There is no general prohibition against doing any tattoos in these texts.

14

Idea licznych beatyfikacji i kanonizacji w pedagogii Jana Pawła II

72%

Ryszka Ł., Godawa G.

Studia Socialia Cracoviensia

|

2014

|

issue 1(10)

209-221

PL

Kościół od początku pielęgnował powołanie do świętości jako pełni życia chrześcijańskiego. Wychowanie do świętości może być realizowane na różne sposoby, wśród których osobisty przykład odgrywa wyjątkową rolę. Postacie świętych i błogosławionych są cenną pomocą w dojrzewaniu do pełni rozwoju człowieka. W nauczaniu Jana Pawła II pełnili oni bardzo ważną funkcje wychowawczą: przybliżali ideał świętości i stanowili zachętę do jego realizacji. Idea licznych beatyfikacji i kanonizacji realizowana przez świętego papieża ma więc znaczenie pedagogiczne. Realizacja zasad pedagogiki świętości jest zadaniem dla Kościoła, które warto przypomnieć w kontekście kanonizacji Jana Pawła II.

EN

From the very beginning the Church has been caring for the vocation to sanctity which is perceived as the core of Christian life. Teaching sanctity may have different forms. One of the most essential of them is presenting the example of one’s life. The figures of saints and blesseds are of great help during the process of becoming a mature person. They had a crucial educational function in John Paul II’s teaching as they encouraged to follow the ideal of sanctity. Therefore, the concept of numerous beatifications and canonizations in Pope’s teaching has pedagogical significance. Implementing the rules of the pedagogy of sanctity is the mission of the Church which should be recalled in the context of John Paul II’s canonization.

15

Pojęcie wiernych chrześcijan w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku

72%

Zalewska A.

Kościół i Prawo

|

2014

|

issue 3 (16) nr 1

29-47

EN

Believers are those who by the power of baptism were incorporated into Jesus Christ and established as People of God. Because of baptism they take part in clerical, prophetic and kings’ mission of Jesus. Each believer is obliged to serve this triple duty accordingly to the vocation given by God. There are two Codex states of life in Church: clerical and secular. Theology describes also a third group: consecrated one. Regardless of their state of life, all believers are equal in terms of dignity and deeds. However, the aforementioned rule of equality should be complemented by the rule of diversity. According to this rule, rights and duties of believers are dependent on their role in Church. Both rules are strictly correlated which leads to conclusion that capability of men to receive holy orders is directly derived from the rule of diversity. Whether their role is clerical, secular or consecrated, all believers are bound to aspire to sanctity. Dogmatic Constitution about Church Lumen gentium describes in details what this obligation for sanctity aspiration means.

16

Man in the “Splendour of Divinity.” The Hagiological Interpretation of “spousal love” in line with John Paul II’s Theology of the Body

72%

Parzych-Blakiewicz K.

Teologia w Polsce

|

2020

|

vol. 14

|

issue 1

89-102

PL

W artykule przedstawiono teologiczną interpretację fenomenu miłości oblubieńczej pod kątem zbadania korelacji z tematyką dotyczącą powołania do świętości. Opracowanie należy do obszaru badań hagiologicznych, którego celem jest przedstawienie argumentuw kościelnej strategii obrony życia ludzkiego. Analizie poddano wypowiedzi papieskie i pisma filozoficzne Jana Pawła II/ Karola Wojtyły na temat miłości oblubieńczej oraz zależności osoby i czynu od Prawdy i Dobra. Wskazano na chrystologiczno-soteriologicznyaspekt miłości oblubieńczej jako warunkujący uświęcenie osoby. Uwarunkowania aksjologiczne powiązane z założeniem chrystologicznym nazwano Blaskiem Bóstwa, utożsamiając to z przestrzenią oddziaływania zbawczego na człowieka, który zostaje uświęconymiłością oblubieńczą Chrystusa i powołany do rozwijania etosu opartego na tej miłości.

EN

The article presents the theological interpretation of the phenomenon of spousal love in terms of examining its correlations with the call to holiness. This study belongs to the field of hagiological research aiming at developing a new concept that defines arguments in the Church’s strategy concerning the defence of every human life. The analysis concerns the statements and philosophical writings of Karol Wojtyła and then John Paul II on spousal love and the dependence of the person and his actions on the Truth and Good. The Christological-soteriological aspect of spousal love as conditioning the sanctification of the person has been indicated. The axiological conditions related to the Christological assumption have been termed as “the Splendour of Divinity,” identifying it with the space of the salvific influence on a person, sanctified by Christ’s spousal love and called to develop an ethos based on this love.

17

Idea licznych beatyfikacji i kanonizacji w pedagogii Jana Pawła II

72%

Ryszka; Godawa Ł. G.

Studia Socialia Cracoviensia

|

2014

|

vol. 6

|

issue 1

EN

From the very beginning the Church has been caring for the vocation to sanctity which is perceived as the core of Christian life. Teaching sanctity may have different forms. One of the most essential of them is presenting the example of one’s life. The figures of saints and blesseds are of great help during the process of becoming a mature person. They had a crucial educational function in John Paul II’s teaching as they encouraged to follow the ideal of sanctity. Therefore, the concept of numerous beatifications and canonizations in Pope’s teaching has pedagogical significance. Implementing the rules of the pedagogy of sanctity is the mission of the Church which should be recalled in the context of John Paul II’s canonization.

18

(Nie)Aktualność wezwania Jana Pawła II do świętości małżeńskiej wobec współczesnego indywidualizmu

72%

Tykarski S.

Studia Gdańskie

|

2020

|

vol. 47

67-81

EN

Summary: In the last few decades, an increase in disintegrating marriages is noticeable. There are probably many reasons for this. One of these is the spread of individualism, which consequences affect a marriage. This study aims to discuss the threats that individualistic culture poses to fulfilling the summons to the sanctity of spouses. These are, for example, selfishness, hedonism, consumerism, utilitarianism, permissiveness, and the broadly understood abuse of freedom. The issue will be analyzed from the perspective of Pope John Paul II's teaching, trying to answer the question of whether it is still valid in the context of contemporary cultural changes.

PL

Streszczenie: W ostatnich kilku dekadach można zauważyć wzrost rozpadających się związków małżeńskich. Zapewne przyczyn takiego stanu jest wiele. Jedną z nich jest szerzenie się indywidualizmu, którego konsekwencje uderzają w małżeństwo. Niniejsze opracowanie ma na celu omówienie zagrożeń, które niesie kultura indywidualistyczna w wypełnianiu przez małżonków powołania do świętości. Są nimi na przykład egoizm, hedonizm, konsumpcjonizm, utylitaryzm, permisywizm oraz szeroko pojęte nadużywanie wolności. Analizy poruszanego zagadnienia dokona się z perspektywy nauczania papieża Jana Pawła II, starając się również odpowiedzieć na pytanie czy w kontekście współczesnych przemian kulturowych jest ono jeszcze aktualne.

19

NAUCZANIE DUSZPASTERSKO-WYCHOWAWCZE W BIOGRAFII PEDAGOGICZNEJ ORAZ KAZANIACH KSIĘDZA JULIANA MICHALCA (XX WIEK)

72%

RYSZARD M.

Scientific Bulletin of Chełm - Section of Pedagogy

|

2017

|

issue 1

161-184

EN

The Reverend Julian Michalec was born in 1922 in Binarowa, a village in Lwów Voivodeship of interwar Poland (former South-Eastern Borderlands). He died on July 18, 1988. Starting with methodological considerations on biography and its historical precursors and successors, this article mainly examines the Father’s life as well as pastoral and educational work. It is therefore the biography teaching of Christian inspiration and contributing to the Polish historiography and Catholic biography. Having arrived, after the Second World War, at recovered by Poland in 1945 “The Western Borderlands”, the Reverend Julian Michalec continued the given mission. Despite the antagonism of the socialist state and social “independence” movement (mainly Catholic paradigm), he defended Christian values by creating an active group of religious and patriotic intelligence of Catholic youth in the 1950s to 1980s. In general opinion, he was one of the greatest persons of the Roman Catholic Church of his time and one “of the most outstanding contemporary Polish preachers” and priests-educators. He was buried in the graveyard of St. Otto Lawrence in Bujwida Street, Wroclaw.

20

Święta Monika – wzór chrześcijańskiej żony i matki

72%

Majkrzak H.

Sympozjum

|

2017

|

issue 1(32)

253-264

PL

Święta Monika jest dla nas przykładem chrześcijańskiej żony i matki. Obecnie ludzka rodzina boryka się z różnymi problemami i dlatego potrzebujemy przykładów świętych kobiet. Jedną z nich jest św. Monika, która żyła w IV wieku. Była osobą pokorną, cierpliwą i pełną nabożeństwa do Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła. Jej mąż Patrycjusz był poganinem, a syn Augustyn opuścił Kościół i wstąpił do sekty manichejczyków. Monika modliła się za nich, była cierpliwa i towarzyszyła im. Nawrócili się, przyjęli chrzest i całkowicie zmienili swoje życie. Augustyn został kapłanem, a następnie biskupem. Misja Moniki skończyła się i wówczas mogła już odejść. Jej śmierć była budująca dla rodziny. Prosiła bliskich o modlitwę za nią w czasie Mszy świętej i obiecała, że będzie wstawiała się za nimi u Boga.

EN

Saint Monica is for us an example of the Christian wife and the mother. The human family struggles now with the different difficulties and we do need a good examples of saint women. One of them is the saint Monica who lived in fourth century. She was a person very humble, patient and full of the devotion towards Jesus Christ and His Church. Her husband Patricius was a pagan and her son Augustin abandoned the Church and joined to the Manicheans. Monica prayed for them, was very patient with them and accompanied them. They converted and changed totally their life and received the sacrament of baptism. Augustin became a priest and then a bishop. The mission of saint Monica was over. This saint woman triumphed and she could finish her life. The Monica’s death was a good example for her family. She asked them to pray for her during the Holy Mass and promise them to be very closed to them even after her death.

Refine search results

Man in the “Splendour of Divinity.” The Hagiological Interpretation of “spousal love” in line with John Paul II’s Theology of the Body

Santi Cirillo e Metodio. Una santità alla misura d’uomo e per il nostro tempo

Sztuka miejscem „hierofanii”

ЛЕКСИКОГРАФИЧЕСКОЕ ОПИСАНИЕ СЛОВА „СВЯТОЙ”

Sztuka miejscem "hierofanii"

Sakrament pokuty pomocą w drodze do małżeńskiej świętości

O przedstawieniach natury w średniowiecznych żywotach św. Wojciecha

Doświadczenie świętych w dziejach Kościoła i nowa ewangelizacja

Starotestamentowi prorocy jako typ świętości w Kościele prawosławnym

Kapłan ze znamieniem posługi

Biblijne i pastoralne ujęcie świętości

Doświadczenie świętych w dziejach Kościoła i nowa ewangelizacja

Czy w Biblii istnieje zakaz czynienia tatuaży?

Idea licznych beatyfikacji i kanonizacji w pedagogii Jana Pawła II

Pojęcie wiernych chrześcijan w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku

Man in the “Splendour of Divinity.” The Hagiological Interpretation of “spousal love” in line with John Paul II’s Theology of the Body

Idea licznych beatyfikacji i kanonizacji w pedagogii Jana Pawła II

(Nie)Aktualność wezwania Jana Pawła II do świętości małżeńskiej wobec współczesnego indywidualizmu

NAUCZANIE DUSZPASTERSKO-WYCHOWAWCZE W BIOGRAFII PEDAGOGICZNEJ ORAZ KAZANIACH KSIĘDZA JULIANA MICHALCA (XX WIEK)

Święta Monika – wzór chrześcijańskiej żony i matki