Search results

1

Kanoniczne sankcje karne za przestępstwa majątkowe

100%

KALETA P.

Prawo Kanoniczne

|

2015

|

vol. 58

|

issue 3

117-135

EN

Financial malfeasance, both in the eld of administration and alienation of ecclesiastical goods might contribute to nancial losses, unnecessary scandal of the faithful, as well as the weakening of public trust. In order to prevent such malfeasance, the Church must seek eective methods which will allow to observe the canon law. e aim of this article was to show the penalties for the nancial malfeasance in the canonical legal system. Interestingly that ecclesiastical legislator does not use the concept of „nancial malfeasance”. However, we can nd nine examples of nancial malfeasances in Book VI of the 1983 Code. e following actions can be related to nancial malfeasances: 1) impeding the use of ecclesiastical goods (can.1375), 2) invalid alienation of ecclesiastical goods (can. 1377), 3) simony (can. 1380), 5) illegitimate prot from Mass oerings (can. 1385), 6) bribery (can. 1386), 7) abuse of authority and culpable negligence in performing act of ecclesiastical power or ministry or oce (can. 1389 §1-2), 8) production and use of false documents (can. 1391), 9) clerics carrying out commercial activities (can. 1392). For such oenses, the legislator determines penalties ferendae sententiae which may be imposed on the oender by judicial or administrative process. e legislator does not provide for penalties latae sententiae for nancial malfeasances. For simony and illegitimate prots from Mass oerings leg- islator provides for a penalty of imposing censure. In the case of simony is mandatory sanction (c. 1380), while for the oense of illegitimate prots from Mass oerings is optional one (can. 1385). It can be supposed that the most severe penal sanctions for nancial malfeasance is deprivation of oce that the judge may impose, depend- ing on the severity and harm done. is is an optional penal imposed for abusing of ecclesiastical power or an oce (can. 1389 § 1). In other cases, the ecclesiastical legislator provides for a just penalty ferendae sententiae. If penalties are indeterminate their imposition belongs to the Ordinary or judge. e particular law is to be observed which in place of indeterminate penalty ferendae sententiae it may establish a penalty determined or obli- gated (can. 1315 § 1). In accordance with can. 1317 particular law can not establish a penalty of dismissal from the clerical state.

2

KORUPCJA W BIZNESIE JAKO ZAGROŻENIE BEZPIECZEŃSTWA EKONOMICZNEGO PAŃSTWA

99%

Bil J.

Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje

|

2014

|

vol. 15(15)

28-39

PL

Niniejsze opracowanie poświęcone jest problemowi korupcji w sektorze prywatnym. Autor wskazuje zagrożenia płynące z tego rodzaju praktyk korupcyjnych, które powodują zachwianie podstaw świadczenia usług i dostaw towarów w biznesie. Dodatkowo przybliżono kierunki strategii antykorupcyjnej zmierzającej do ograniczenia wskazanych zachowań.

3

MIĘDZYNARODOWE PRZEMIESZCZANIE ODPADÓW POMIĘDZY KRAJAMI UNII EUROPEJSKIEJ — ASPEKT PRAWNOKARNY

99%

Zębek E., Chodorowska A.

Przegląd Policyjny

|

2020

|

vol. 137(1)

66-83

PL

Niniejszy artykuł przedstawia obecnie obowiązujące unijne oraz krajowe regulacje w zakresie międzynarodowego przemieszczania odpadów, jak rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów oraz ustawa z 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów w Polsce. Ważną rolę w tym obszarze odgrywają procedury, których przestrzeganie może zmniejszyć negatywny wpływ odpadów na środowisko, w szczególności podczas transportu odpadów niebezpiecznych. W przestrzeganiu tych procedur pomocny jest również system sankcji karnych, który pozwala zapobiegać nielegalnym działaniom w tym zakresie. Jednakże analiza statystyk Najwyższej Izby Kontroli i Policji wskazuje na niezbyt wysoką skuteczność instrumentów karnych, o czym świadczy niewielki odsetek prowadzonych postępowań z art. 183 ustawy z 6 czerwca 1997 r. — Kodeks karny oraz wykrywalności sprawców, a także, pomimo wzrostu liczby skazań przez sądy powszechne, zbyt niskie sankcje karne.

4

Prawny i instytucjonalny system ochrony interesów finansowych UE w Polsce

71%

Jędraszek-Karwasik M.

Unia Europejska.pl

|

2014

|

issue 4

43-48

PL

Polska i pozostałe państwa członkowskie UE mają obowiązek dbać o właściwe wykorzystanie środków unijnych oraz dostosowywać do standardów unijnych swój system prawny i instytucjonalny. Regulacją prawną nakładającą na państwa członkowskie obowiązek ochrony interesów finansowych Unii jest Konwencja o ochronie interesów finansowych Wspólnot Europejskich ustanowiona aktem Rady z 26 lipca 1995 r. Polskie prawo podatkowe i prawo karne zostały dostosowane do wymienionej Konwencji. Nielegalne działania podejmowane dla pozyskiwania środków unijnych narażają interesy finansowe Unii Europejskiej na wielomilionowe straty. Stąd bardzo ważna jest współpraca krajowych i unijnych instytucji w zakresie zabezpieczenia interesów finansowych UE. U progu nowego budżetu na lata 2014-2020 warto zatem przyjrzeć się systemowi prawnemu i instytucjonalnemu stworzonemu w celu ochrony polskich i unijnych interesów finansowych.

EN

Poland and other member states protect financial interests of the EU and harmonise their legal and institutional system with the European standards. The Convention on the protection of European Communities' financial interests drawn up by the Council Act of 26 July 1995 has imposed on member states the obligation to take care of EU financial interests. The Polish fiscal and criminal law has been bound with this Convention. Illegal actions undertaken in order to gain EU funds expose the EU financial interests at the multi-million dollar losses. Therefore cooperation between national and European institutions in this area is very important. At the beginning of the new budget for 2014-2020, it is worth looking into the legal and institutional systems created in order to protect the financial interests of the EU and Poland.

5

STOSOWANIA ŚRODKÓW ZABEZPIECZAJĄCYCH PO ORZECZENIU KARY I ŚRODKÓW KARNYCH

71%

Góralski P.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2012

|

vol. 74

|

issue 2

59-70

EN

The paper discusses the issue of admissibility and advisability of combining, within criminal code regulations, selected types of protective measures with penalties and punitive measures in a follow-up manner, i.e. after the application of penalties or punitive measures. The first issue considered is the application of protective measures after serving an imprisonment sentence. The author suggests that medicinal protective measures be systematically applied before the period of imprisonment in the case of sexual offenders. Following the imprisonment penalty, some other, non-medicinal protective measures should be applied. Another issue discussed in the paper is the possibility of applying non-isolation protective measures after the application of punitive measures and a proposed change within that area.

PL

W artykule autor omawia kwestię dopuszczalności i celowości łączenia w przepisach kodeksu karnego stosowania określonych rodzajów środków zabezpieczających z karami i środkami karnymi w sposób następczy, to jest po uprzednim wykonaniu kar lub środków karnych. W tym zakresie omówiono najpierw zagadnienie realizowania środków zabezpieczających po wykonaniu kary pozbawienia wolności. Autor proponuje, aby lecznicze środki zabezpieczające były konsekwentnie realizowane przed wykonaniem kary pozbawienia wolności – na przykład w przypadku sprawców przestępstw seksualnych. Po wykonaniu kary pozbawienia wolności powinny być realizowane nowe środki zabezpieczające o charakterze nieleczniczym. Drugim zagadnieniem omówionym w artykule jest możliwość stosowania nieizolacyjnych środków zabezpieczających po wykonaniu wobec sprawcy przestępstwa środków karnych i propozycje zmian w tym zakresie.

6

Sankcje podatkowe, a sankcje karne – kumulacja, czy alternatywa? Analiza porównawcza

71%

Gryziak B.

Doradztwo Podatkowe Biuletyn Instytutu Studiów Podatkowych

|

2020

|

vol. 10(290)

13-21

EN

In Poland tax penalties are applied more and more often. However, there is no parallel process of decriminalisation of tax law. Hence, more and more often breaches of tax duties will fall under both tax and criminal penalties. Therefore, there is a question whether both these penalties could be applied jointly or, otherwise, one of them should preclude the other. The answer was sought through comparative analysis within the jurisdiction of ECHR. The result is that tax and criminal penalties pursue the same aim and, therefore, may not be applied jointly. Taking into consideration the principle of proportionality and the purposes of tax penalties it is desirable that tax penalties were preferred over criminal ones.

PL

W Polsce obserwuje się proces co raz częstszego ustanawiania sankcji podatkowych, chociaż nie jest skorelowany z nim postulowany w doktrynie proces depenalizacji prawa podatkowego. W konsekwencji co raz więcej uchybień obowiązkom prawnopodatkowym będzie jednocześnie wypełniać hipotezy sankcji podatkowej i karnej. Odpowiedzi na pytanie, czy obie te sankcje mogą być jednocześnie stosowane, poszukiwano poprzez analizę prawnoporównawczą w obszarze zastosowania Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Wynika z niej, że ze względu na tożsamość funkcji pełnionych przez sankcje podatkowe i karne, nie mogą być one stosowane równolegle. Zważywszy na zasadę proporcjonalności oraz funkcje sankcji podatkowych postuluje się preferowanie stosowania sankcji podatkowych zamiast sankcji karnych.

7

Problem wielości sankcji represyjnych za nieszczepienie dziecka z perspektywy skutecznego wykonania obowiązku szczepień

71%

Czechowicz S.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2021

|

vol. 83

|

issue 1

37-46

EN

The mandatory vaccination of children raises a lot of controversy in the public space. Anti-vaccination movements have been increasingly active in recent years. The aim of this article is to present the problem of sanctions with regard to mandatory vaccination of children, around which a lot of social and legal controversy has arisen. Sanctions used in connection with the evasion of the obligatory preventive vaccination of children in Poland are analysed. The essence of administrative sanctions in the case of mandatory vaccination of children is considered, as well as the transfer of the execution of this obligation to criminal courts. It is pointed out that absolute distinction has to be drawn between the scope of possibilities of applying administrative sanctions in the course of enforcement proceedings in administration and those provided for in the petty offences law. An analysis of normative acts and the literature on the subject as well as court decisions concerning the presented problem is made. Using a dogmatic-legal method and an analysis of court rulings, it is established that the aim of the application of administrative-law sanctions may only be to compel a person to fulfil an obligation. On the other hand, penalties on the grounds of the petty offences law will be administered for the evasion of obligatory preventive vaccination of children in Poland.

PL

Obowiązkowe szczepienia ochronne dzieci budzą wiele kontrowersji w przestrzeni publicznej. Szczególnie w ostatnich latach widoczna jest wzmożona aktywność ruchów antyszczepionkowych. Niniejszy artykuł ma na celu przybliżenie problematyki sankcji w odniesieniu do obowiązkowych szczepień ochronnych dzieci, wokół których narosło wiele kontrowersji natury społecznej i prawnej. Analizie poddane zostały sankcje stosowane w związku z uchylaniem się od obowiązkowych szczepień ochronnych dzieci w Polsce. Rozważano istotę sankcji administracyjnej w przypadku obowiązku szczepień ochronnych dzieci, a także przeniesienie egzekucji tego obowiązku na sądy karne. Wskazano na konieczność bezwzględnego rozróżnienia zakresu możliwości stosowania sankcji administracyjnych w toku postępowania egzekucyjnego w administracji od sankcji przewidzianych na gruncie prawa wykroczeń. Dokonano analizy aktów normatywnych i literatury przedmiotu oraz orzecznictwa sądowego dotykających prezentowanej problematyki. Przy wykorzystaniu metody dogmatycznoprawnej oraz analizy orzecznictwa sądowego ustalono, że celem stosowania sankcji administracyjnoprawnych może być jedynie przymuszenie do wykonania obowiązku. Natomiast sankcje na gruncie prawa wykroczeń wymierzane będą za uchylanie się od obowiązkowych szczepień ochronnych dzieci w Polsce.

8

Kara pozbawienia wolności w świadomości społecznej oraz w świetle zasad sprawnego karania

70%

Kwaśniewski J.

Archiwum Kryminologii

|

2008

|

issue XXIX-XXX

692-701

9

Aborcja w perspektywie kanonicznoprawnej. Zaciągnięcie i zwolnienie z ekskomuniki

57%

Lewandowski P.

Teologia Praktyczna

|

2016

|

issue 17

269-281

EN

The article presents the crime of abortion in the canonical legal order. Abortion undoubtedly ranks among the gravest crimes against life as the Catholic Church maintains that each human being has the inviolable right to life from the very moment of conception. Violating this right entails criminal sanctions imposed upon those who were baptized or received in the Catholic Church and who committed the crime of abortion and remain obstinate. At the moment of aborting pregnancy, the penalty of legally-binding excommunication is applied. This type of penalty excludes the faithful and his/her partners from the possibility of receiving all the sacraments. Despite this fact, there are circumstances under which the legislator provides for the mitigation or lifting of this penalty. The excommunicated faithful may apply for the removal of the penalty before he/she receives absolution in the sacrament of Penance and Reconciliation.

PL

Artykuł prezentuje przestępstwo aborcji w kanonicznym porządku prawnym. Niewątpliwie należy ono do kategorii najcięższych przestępstw przeciwko życiu, albowiem Kościół katolicki stoi na stanowisku nienaruszalności prawa do życia każdego człowieka od chwili jego poczęcia. Naruszenie tego prawa pociąga za sobą sankcje karne, którym podlegają ochrzczeni w Kościele katolickim lub do niego przyjęci, którzy dopuścili się przestępstwa aborcji i trwają w uporze. W momencie przerwania ciąży dochodzi do zaciągnięcia kary ekskomuniki wiążącej mocą samego prawa. Kara tego typu wyłącza wiernego i jego wspólników z możliwości przyjmowania wszystkich sakramentów. Pomimo to, w pewnych okolicznościach ustawodawca przewiduje złagodzenie lub zwolnienie z tejże kary. Wierny który zaciągnął powyższą ekskomunikę może ubiegać się o zwolnienie z kary zanim otrzyma rozgrzeszenie w sakramencie pokuty i pojednania.

10

Sacramentorum sanctitatis tutela w aktualnie obowiązującym kanonicznym prawie karnym (sakrament spowiedzi i święceń kapłańskich)

57%

Borek D.

Sympozjum

|

2017

|

issue 1(32)

163-193

PL

Papież Jan Paweł II w motu proprio Sacramentorum sanctitatis tutela z 30 kwietnia 2001 roku promulgował normy dotyczące najcięższych przestępstw zarezerwowanych dla Kongregacji Nauki Wiary. Tego rodzaju działanie Kościoła, jak wyjaśnił papież, było spowodowane koniecznością ochrony świętości sakramentów, szczególnie Najświętszej Eucharystii oraz sakramentu pokuty i pojednania, a także utrzymaniem czystości obyczajów w odniesieniu do szóstego przykazania Dekalogu. Kościół, kierujący się duszpasterską troską i mający przed oczyma ostateczny cel własnego prawa, którym jest salus animarum, reaguje w celu zapobiegania jakiemukolwiek naruszeniu tak poważnej i delikatnej materii, jaką stanowią sakramenty. Kongregacja Nauki Wiary wydała 18 maja 2001 roku list do wyświęconych i hierarchów Kościoła rzymskokatolickiego, w którym podaje listę nowych wykroczeń zarezerwowanych dla tejże kongregacji wraz z normami proceduralnymi dotyczącymi poszczególnych przypadków. Dziewięć lat po promulgowaniu norm De gravioribus delictis wspomniana kongregacja zmodyfikowała je i uaktualniła w celu uproszczenia procedur. Dzięki temu stały się one bardziej efektywne w rozwiązywaniu współczesnych problemów. Zmodyfikowane normy dotyczące przestępstw zarezerwowanych dla Kongregacji Nauki Wiary zostały zaprezentowane papieżowi Benedyktowi XVI, który zaaprobował je 21 maja 2010 roku i zadecydował o ich promulgacji. Normy zawarte w De delictis reservatis są podzielone na dwie części: pierwsza Normae substantiales (art. 1-7) oraz druga (art. 8-31). Pierwsza część opisuje kompetencje Kongregacji Nauki Wiary, przestępstwa należące do kategorii delicta reservata oraz normy dotyczące przepisu actio criminalis w przypadku delicta reservata. Końcowa część definiuje procedury w przypadku delicta reservata, dla których Kongregacja jest Najwyższym Trybunałem Apostolskim. Artykuł analizuje jedynie te przestępstwa zarezerwowane dla Kongregacji Nauki Wiary, które odnoszą się do sakramentu pokuty i pojednania oraz święceń. Należy stwierdzić, iż zarówno istniejące, jak i nowe normy dotyczące delicta reservata pokazują wielką troskę Kościoła w celu ochrony tych sakramentów. Z drugiej strony, co wydaje się rzeczą alarmującą, konieczność uaktualnienia norm dotyczących ochrony tychże sakramentów wskazuje na ich względnie częste naruszanie. Na przykład wprowadzenie „usiłowania wyświęcenia kobiety” do kategorii delicta reservata było konsekwencją potrzeby ochrony natury i znaczenia święceń kapłańskich w czasie, gdy zaczęto kwestionować nauczanie Kościoła w tej materii. W kontekście możliwości naruszenia godności i ważności sprawowania sakramentów, zwłaszcza Eucharystii, pokuty i pojednania oraz święceń, wiedza oraz prawidłowa interpretacja kościelnych norm służących ich ochronie jest niezbędna.

EN

Pope John Paul II in the Motu Proprio Sacramentorum sanctitatis tutela on 30 April 2001 promulgated the norms concerning the gravest crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith. Such an intervention of the Church, as the Pope explained, was required by the necessity to protect the sanctity of the sacraments, especially those of the Most Holy Sacrament and Sacrifice of the Eucharist and Sacrament of Penance, as well as the need to keep the purity of morality in regard to the sixth commandment of the Decalogue. The Church, driven by pastoral concern and keeping in mind the ultimate goal of any Church law, which should be salus animarum, intervenes to prevent any violation in such serious and delicate matter as the sacraments. The Congregation for the Doctrine of the Faith issued on 18 May 2001 a letter to the Ordinaries and Hierarchs of the Roman Catholic Church describing the new crimes reserved to the Congregation and the procedural norms to be followed in these cases. Nine years after the promulgation of De gravioribus delictis norms, the Congregation for the Doctrine of the Faith modified them, integrating and updating them in order to simplify the procedures, so that they could become more effective in solving contemporary problems. The modified norms concerning the crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith were presented to Pope Benedict XVI who approved of them on 21 May 2010 and ordered to promulgate them. De delictis reservatis norms of 2010 consist of two parts: the first one, Normae substantiales, from article 1 to 7, and the second one including articles 8-31. The first part describes the competence of the Congregation, the crimes belonging to the delicta reservata category, and the norms concerning the prescription of actio criminalis in case of delicta reservata. The latter part defines the procedures in case of delicta reservata for which the Congregation for the Doctrine of the Faith is the Supreme Apostolic Tribunal. This article analyses only those of the crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith which refer to the sacraments of the Penance and the Priestly Ordinations. It should be stated that both existing and new norms concerning delicta reservata show great concern of the Church for the protection of the sacraments. On the other hand, which seems alarming, the necessity to update the norms protecting the sacraments indicates their relatively frequent violation. For instance, the introduction of an attempt to ordain a woman to the category of delicta reservata was the consequence of the need to protect the nature and significance of priestly ordinations in the times of questioning the Church’s teaching in that matter. In the context of possible violations of dignified and valid administration of the sacraments, especially the Eucharist, penance and priestly ordinations, the knowledge and right interpretation of the Church norms promulgated to protect these sacraments seem vital.

11

Kodeksowe i pozakodeksowe określenie sankcji karnych związanych z penalizacją przestępstw korupcyjnych

57%

Samuel P.

Studenckie Prace Prawnicze, Administratywistyczne i Ekonomiczne

|

2014

|

vol. 16

125 - 137

EN

Al things considered, an attempt to solve this problem would be to postulate de lege ferenda creating a uniform system of anti-corruption legislation, introducing consistency in the regulations relating to corruption offenses. Dispersal of the regulations in different acts shows the weakness of Polish anti-corruption law and this is caused by legislative level. So there is a necessity for radical and fast improvement. It seems that the best way to achieve this goal is to create an act which would comprehensively fight corruption on each level of public authorities. This act should be aimed clearly at corruption offences and stigmatize them. The present anti-corruption Polish system of law is totally devoid of transparency and this causes that perpetrators measure the profitability of their acting by the size of the sanction. Penalty should be ruled relatively to the offence. There appears a necessity to create a project of one anti-corruption act. There is a necessity for a comprehensive strategy to fight corruption. Therefore, the role of the criminal law should be emphasized as the ultima ratio, which does not result in the disintegration of the system or violate its consistency.

12

Wymiar kar kościelnych w kontekście salus animarum

50%

Wroceński J.

Sympozjum

|

2016

|

issue 2(31)

9-40

EN

In his paper, the author considers the question of the dimension of ecclesiastical penalties in the context of the salvation of souls. He reaches the conclusion that the law of the Church and the power of punishment are closely associated with the same nature and mission of the Church which was established by Christ, not only as a spiritual community linked by supernatural bonds but also as a visible community, which, for the realization of its salvific mission (salus animarum), has at its disposal various means, including the power to inflict penalties. Ecclesiastical penalty always entails some diminution or even deprivation of rights that belonged to a person because of the state of life in the Church. The Church and, more precisely, those who stand at the head of communities apply penalties under the authority of Christ. The infliction of ecclesiastical penalties is effectuated within the triple function of the power of governance, i.e. legislative, executive, and judicial. However, criminal sanctions are inflicted on condition of external violation and it must be a violation of some penal statute, general or particular, or penal regulation. In addition, there must be significant sanity as a result of intentional or unintentional guilt. If it lacks any of the above-mentioned elements, it is not possible to impose of a criminal sanction in the Church in a particular case. Although this principle is absolute, still it permits an exception. Namely, the legislator allows punishment also for exceeding the legal provision that is not backed by a criminal sanction under two conditions: if the special gravity of the offense demands punishing and if, at the same time, the need to avoid scandal or to repair it is urgent. This is always done in the context of the salus animarum.

13

Sacramentorum sanctitatis tutela w aktualnie obowiązującym kanonicznym prawie karnym (Eucharystia)

50%

Borek D.

Sympozjum

|

2016

|

issue 2(31)

41-72

EN

Pope John Paul II in the Motu Proprio Sacramentorum sanctitatis tutela on 30 April 2001 promulgated the norms concerning the gravest crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith. Such an intervention of the Church, as the Pope explained, was required by the necessity to protect the sanctity of the sacraments, especially those of the Most Holy Sacrament and Sacrifice of the Eucharist and Sacrament of Penance, as well as the need to keep the purity of morality in regard to the sixth commandment of the Decalogue. The Church, driven by pastoral concern and keeping in mind the ultimate goal of any Church law, which should be salus animarum, intervenes to prevent any violation in such serious and delicate matter as the sacraments. The Congregation for the Doctrine of the Faith issued on 18 May 2001 a letter to the Ordinaries and Hierarchs of the Roman Catholic Church describing the new crimes reserved to the Congregation and the procedural norms to be followed in these cases. Nine years after the promulgation of De gravioribus delictis norms, the Congregation for the Doctrine of the Faith modified them, integrating and updating them in order to simplify the procedures, so that they could become more effective in solving contemporary problems. The modified norms concerning the crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith were presented to Pope Benedict XVI who approved of them on 21 May 2010 and ordered to promulgate them. De delictis reservatis norms of 2010 consist of two parts: the first one, Normae substantiales, from article 1 to 7, and the second one including articles 8-31. The first part describes the competence of the Congregation, the crimes belonging to the delicta reservata category, and the norms concerning the prescription of actio criminalis in case of delicta reservata. The latter part defines the procedures in case of delicta reservata for which the Congregation for the Doctrine of the Faith is the Supreme Apostolic Tribunal. This article analyses only those of the crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith which refer to the sacraments of the Eucharist. It should be stated that both existing and new norms concerning delicta graviora show great concern of the Church for the protection of the sacraments. On the other hand, which seems alarming, the necessity to update the norms protecting the sacraments indicates their relatively frequent violation. In the context of possible violations of dignified and valid administration of the sacraments, especially the Eucharist, the knowledge and right interpretation of the Church norms promulgated to protect these sacraments seem vital.

14

Pełnomocnik do spraw kontroli przetwarzania danych osobowych w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym i jego funkcja gwarancyjna

50%

Wierzchowski T.

Journal of Modern Science

|

2018

|

issue 2(37)

191-202

EN

The Central Anticorruption Bureau as a special service of the Polish state, constitutes a new quality in public life. His actions may pose a threat to the constitutional rights of the individual. In order to monitor the process of protection of personal data in this institution, he was appointed in the Office of the Plenipotentiary for control of processing of personal data at the CBA. None of the Polish special services has such an institution.

PL

Centralne Biuro Antykorupcyjne (CBA) jako służba specjalna państwa polskiego stanowi nową jakość w życiu publicznym. Jego działania mogą stanowić zagrożenie dla konstytucyjnych praw jednostki. W celu monitorowania procesu ochrony danych osobowych w tej instytucji powołany został w CBA pełnomocnik ds. kontroli przetwarzania danych osobowych. Żadna z polskich służb specjalnych nie posiada takiej instytucji.

Refine search results

Kanoniczne sankcje karne za przestępstwa majątkowe

KORUPCJA W BIZNESIE JAKO ZAGROŻENIE BEZPIECZEŃSTWA EKONOMICZNEGO PAŃSTWA

MIĘDZYNARODOWE PRZEMIESZCZANIE ODPADÓW POMIĘDZY KRAJAMI UNII EUROPEJSKIEJ — ASPEKT PRAWNOKARNY

Prawny i instytucjonalny system ochrony interesów finansowych UE w Polsce

STOSOWANIA ŚRODKÓW ZABEZPIECZAJĄCYCH PO ORZECZENIU KARY I ŚRODKÓW KARNYCH

Sankcje podatkowe, a sankcje karne – kumulacja, czy alternatywa? Analiza porównawcza

Problem wielości sankcji represyjnych za nieszczepienie dziecka z perspektywy skutecznego wykonania obowiązku szczepień

Kara pozbawienia wolności w świadomości społecznej oraz w świetle zasad sprawnego karania

Aborcja w perspektywie kanonicznoprawnej. Zaciągnięcie i zwolnienie z ekskomuniki

Sacramentorum sanctitatis tutela w aktualnie obowiązującym kanonicznym prawie karnym (sakrament spowiedzi i święceń kapłańskich)

Kodeksowe i pozakodeksowe określenie sankcji karnych związanych z penalizacją przestępstw korupcyjnych

Wymiar kar kościelnych w kontekście salus animarum

Sacramentorum sanctitatis tutela w aktualnie obowiązującym kanonicznym prawie karnym (Eucharystia)

Pełnomocnik do spraw kontroli przetwarzania danych osobowych w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym i jego funkcja gwarancyjna