Search results

1

Bogusława Wolniewicza rozumienie fenomenu śmierci

100%

Smakulska J.

Kultura i Wartości

|

2012

|

issue 4

19-32

EN

The phenomenon of death is one of the most essential issues in Bogusław Wolniewicz’s philosophical deliberations. The philosopher discusses it within a context related to religion, euthanasia and capital punishment. The issue of religion is crucial because, according to Wolniewicz, religiosity is inseparably linked with the phenomenon of death, as death is the source of every religion. Death is something sacred which evokes both respect and trepidation. Death is a mystery; it indicates the existence of a dark side of reality. Religiosity emerges from the realization that we are subjected to the unchan geable laws of nature. We are both rational and mortal, a combination that is the essence of human nature. In addition to this, rationality and mortality linked together make our position in the world tragic. However, the human being does not want to die, does not want to come to terms with his own mortality. We possess a strong desire to influence our fate or at least delay our end. That is why progress which is taking place in the medical sciences gives us a deceptive hope that we will be able to live for ever, and that human death will be soon overcome. According to Wolniewicz, scientific progress is changing human awareness of our own tragic fate. As a result, we are becoming less and less sensitive to our tragic position in the world.

PL

W rozważaniach filozoficznych i bioetycznych Bogusława Wolniewicza jednym z najistotniejszych problemów jest fenomen śmierci rozpatrywany w kontekście tematyki związanej z religią, eutanazją i karą śmierci. Kwestia religii jest tu kluczowa, bowiem, zdaniem filozofa, jej źródłem jest właśnie fenomen śmierci. Śmierć to sacrum, zjawisko budzące szacunek i trwogę, a zetknięcie ze śmiercią to zetknięcie z ciemną i tajemniczą stroną rzeczywistości. Śmierć wskazuje na naszą podległość wobec nieubłaganych praw przyrody. Filozof uważa, że połączenie rozumności i śmiertelności stanowiące o istocie ludzkiej natury, czyninaszą pozycję w świecie tragiczną. Jesteśmy bowiem świadomi, że śmierć jest nieunikniona. Jednak człowiek nie chce umierać, nie chce pogodzić się ze swoją śmiertelnością, pragnie wpłynąć na swój los, aby przynajmniej o późnić nadejście śmierci. Rozwój nauk medycznych sprawił, że ludzie zaczęli ulegać złudzeniom na temat rychłej możliwości bezkresnego przedłużania życia. Zdaniem filozofa, są to nierealne mrzonki, a ów postęp naukowy powoduje zmianę w naszym odczuwaniu świ ata, a mianowicie staje się ono corazmniej wrażliwe na tragizm ludzkiego bytowania. Celem artykułu jest prezentacja głównej tezy Bogusława Wolniewicza o nierozerwalnym połączeniu religijności i zjawiska śmierci.

2

O racjonalną krytykę racjonalizmu krytycznego - teoria postępu naukowego w ujęciu Popperowskiego racjonalizmu krytycznego

86%

Hanuszewicz S.

Zagadnienia Filozoficzne w Nauce

|

2011

|

issue 48

95-110

PL

We analyse the position of David C. Stove who accuses Popper, Kuhn, Feyerabend and Lakatos of being irrationalists. We concentrate on the subject whether this accusation is correct as far as Popper is concerned. In Stove's opinion, putting some words - like 'knowledge', 'discovery' or 'solution of a problem' - into quotation marks is irrational because our knowledge constantly grows, and we know more and more. Stove's position should be qualified as a foundationalism. He refuses Popper's fallibilism and, for this reason, cannot accept the view that all our knowledge is tentative and hypothetical. From the critical rationalism point of view, although our knowledge progresses, we are not justified in believing that we possess safe foundations for our knowledge, just because there are no such foundations. This position justifies our putting some success-words into quotation marks. If we accept fallibilism, formulated within framework of critical rationalism, there are good reasons for the neutralization procedure.

3

Transhumanizm jako wyzwanie dla teologii. Kilka pytań

58%

Machinek M.

Teologia i Moralność

|

2022

|

vol. 17

|

issue 1(31)

73-88

EN

The aim of this article is to analyze the points of contact (and conflict) between transhumanist thought and theology. Four ideas will be addressed. The fi rst is the idea of progress. Theology indicates that progress, which is strongly emphasized in the publications of transhumanist authors, can nevertheless be ambivalent. Its value turns out only within the framework of analyzing the goals, and thus also the effects of changes proposed by transhumanists in the area of human nature – which is the second idea analyzed in the article. The third concerns the very concept of man, which in transhumanism, unlike theology, does not carry any normative potential. Finally, the last idea is the reference to the Creator. By rejecting the Creator, but also religion as a historical brake and source of ignorance, transhumanism takes on the characteristics of religion itself. Even if one cannot deny transhumanists the noble intention of improving human existence and making humans happy, theology is critical of both the premises on which their visions are based and the methods by which they intend to realize them.

PL

Celem artykułu jest analiza punktów styku (i konfliktu) między myślą transhumanistyczną a teologią. Poruszone zostaną cztery idee. Pierwszą jest idea postępu. Teologia wskazuje, że postęp, który jest mocno akcentowany w publikacjach autorów transhumanistycznych, może być jednak ambiwalentny. Jego wartość okazuje się dopiero w ramach analizy celów, a więc także skutków proponowanych przez transhumanistów zmian w obszarze ludzkiej natury, co jest drugą analizowaną w artykule ideą. Trzecia dotyczy samej koncepcji człowieka, która w transhumanizmie, w odróżnieniu od teologii, nie niesie w sobie żadnego potencjału normatywnego. Wreszcie ostatnią ideą jest odniesienie do Stwórcy. Odrzucając Stwórcę, ale także religię jako dziejowy hamulec i źródłociemnoty, transhumanizm pretenduje jednocześnie do zajęcia miejsca Boga i tym samym sam nabiera cech religii. Jeżeli nawet nie można odmówić transhumanistom szlachetnego zamiaru poprawienia bytu człowieka i uszczęśliwienia go, teologia odnosi się krytycznie zarówno do przesłanek, na których bazują ich wizje, jak też do metod, za pomocą których zamierzają je zrealizować.

Refine search results

1 Kultura i Wartości

1 Teologia i Moralność

1 Zagadnienia Filozoficzne w Nauce

1 Hanuszewicz S.

1 Machinek M.

1 Smakulska J.

1 2022

1 2012

1 2011

Bogusława Wolniewicza rozumienie fenomenu śmierci

O racjonalną krytykę racjonalizmu krytycznego - teoria postępu naukowego w ujęciu Popperowskiego racjonalizmu krytycznego

Transhumanizm jako wyzwanie dla teologii. Kilka pytań