Search results

1

Karnoprocesowa ochrona małoletniego pokrzywdzonego w sprawach o przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności — kilka uwag na tle nowelizacji wprowadzonej ustawą z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy — Kodeks karny oraz ustawy — Kodeks postępowania karnego

100%

Żylińska J.

Nowa kodyfikacja prawa karnego

|

2016

|

vol. 39

85-105

EN

The article discusses issues linked with the protection of a minor victim in cases against sexual freedom and morality in the context of amendments introduced by the Act dated 13 June, 2013 Amending the Act — The Penal Code and the Act —The Criminal Procedure Code which took effect on 27 January, 2014 and introduced major amendments into the Criminal Procedure Code including the content of Art. 185a of the Criminal Procedure Code regulating the manner of examination of a minor victim who at the moment of the hearing is under 15 in proceedings concerning crimes referred to therein, among other things in the proceedings against sexual freedom and morality. Subject to analysis, particularly in the context of the aforesaid amendments, are the following issues: — scope of application of the regulations of Art. 185 a of The Criminal Procedure Code, — principle of single time examination of a minor victim in cases concerning crimes against sexual freedom and morality, — authority with a legal entitlement to interview a minor victim and other entities participating in the examination, — strategy for interviewing a minor victim in light of the Regulation of the Minister of Justice dated 18 December 2013 on the Preparation of the Interview Carried out in the Manner Referred to in Art. 185a–185c of the Criminal Procedure Code and the rules for recording the examination.

2

The Enforceability of the Victim – Offender Mediation Settlement in the Context of the Idea of Restorative Justice

63%

Pawlak B. J.

Studia Iuridica Lublinensia

|

2018

|

vol. 27

|

issue 3

EN

The European Union is committed to protect and establish minimum standards with regard to victims of crime. Directive 2012/29/EU of the European Parliament and of the Council of 25 October 2012 establishing minimum standards on the rights, support and protection of victims of crime. The Directive builds upon the key principle of the ‘role of the victim in the relevant criminal justice system’, so that any victim can rely on the same basic level of rights, regardless of their nationality and country in the EU in which the crime took place. The core objective of this Directive is to assume an individual approach to victims’ needs and to offer protection for victims of certain crimes, in particular, due to the risk of secondary victimisation. In this text, I am going to concentrate on the problem of enforcement of settlements reached in the presence of a mediator and to show samples of the results from qualitative and quantitative studies conducted in Łódź. The research aim is to show that the idea of restorative justice, in the light of the victim’s right to remedy of damage, when the settlement reached in the presence of a mediator is not performed, is fiction because it is only the perpetrator who benefits from the beneficial procedural effects of the settlement while the victim may be subject to secondary victimisation. I’d like to show a few important facts that should be taken into consideration when referring a case to mediation and when conducting a restorative justice process and current practice it in Poland.

PL

Unia Europejska zobowiązała się do ochrony i ustanawiania minimalnych standardów odnoszących się do ofiar przestępstw. Dyrektywa 2012/29/EU Parlamentu Europejskiego i Rady z 2012 r. ustanowiła minimalne normy w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw. Dyrektywa opiera się na kluczowej zasadzie „roli ofiary w odpowiednim systemie wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych”, tak aby każda ofiara mogła mieć dostęp do tego samego podstawowego poziomu praw, niezależnie od narodowości i kraju UE, w którym przestępstwo miało miejsce. Głównym celem dyrektywy jest przyjęcie indywidualnego podejścia do potrzeb ofiar oraz zapewnienie specjalnej ochrony ofiarom niektórych przestępstw, w szczególności ze względu na ryzyko wtórnej wiktymizacji. Niniejsze opracowanie jest skoncentrowane na problemie wykonalności ugody mediacyjnej oraz przedstawieniu wyników badań jakościowych i ilościowych przeprowadzonych w apelacji łódzkiej. Celem artykułu jest zaprezentowanie kilku ważnych faktów, które należy wziąć pod uwagę, kierując sprawę do mediacji i przeprowadzając proces sprawiedliwości naprawczej.

3

ROLA OSÓB BIORĄCYCH UDZIAŁ W PRZESŁUCHANIU POKRZYWDZONEGO MAŁOLETNIEGO W TRYBIE ART. 185A K.P.K.

38%

Osiak K.

Zeszyty Prawnicze

|

2018

|

vol. 18

|

issue 3

87-113

EN

Art. 185a of the Polish Code of Criminal Procedure has introduced a special institution into the Polish legal order for the hearing of a child to provide greater protection for juvenile victims against secondary victimisation. One of the most important aspects of this regulation is the issue of persons who may take part in the hearing of a juvenile victim. At first sight it may seem that it does not matter who participates in such a hearing. However, practice shows that there are limits to who may participate, and this applies chieﬂy to the suspect/accused. In addition, every person whom the law allows to be present during the hearing of a child has specific tasks, duties and rights. In the article I describe a dispute which has cropped up between lawyers, especially judges and psychologists, on who should question the child to obtain as much information from the child as possible without exposing it to secondary victimisation. I refer to statements made by experts on the doctrine and on the jurisprudence regarding this issue.

PL

Przesłuchanie dziecka w trybie art. 185a k.p.k. jest instytucją, która została wprowadzona do polskiego porządku prawnego w celu zagwarantowania większej ochrony małoletniemu pokrzywdzonemu przed wtórną wiktymizacją. Jednym z najważniejszych elementów tej regulacji jest problematyka osób, które mogą wziąć udział w przesłuchaniu małoletniego pokrzywdzonego. Na pozór może sie wydawać, że nie ma znaczenia, kto bierze udział w przesłuchaniu. Jednakże, jak pokazuje praktyka, nie wszyscy mogą w tym przesłuchaniu uczestniczyć; chodzi tu przede wszystkim o podejrzanego/oskarżonego. Ponadto każda osoba, której prawo zezwala na obecność podczas przesłuchania, ma określone zadania, obowiązki, a także prawa. Jak zostało opisane w artykule, w odniesieniu do przesłuchania pojawił się również spór między prawnikami, zwłaszcza sędziami, a psychologami, który podmiot powinien przesłuchiwać dziecko, aby uzyskać od dziecka jak najwięcej informacji, nie narażając go na wtórną wiktymizację. Opisując poszczególne kwestie, autorka powołuje się na wypowiedzi przedstawicieli doktryny oraz orzecznictwa mające ścisły związek z zagadnieniami.

Refine search results

1 Nowa kodyfikacja prawa karnego

1 Studia Iuridica Lublinensia

1 Zeszyty Prawnicze

1 Osiak K.

1 Pawlak B. J.

1 Żylińska J.

2 2018

1 2016

Karnoprocesowa ochrona małoletniego pokrzywdzonego w sprawach o przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności — kilka uwag na tle nowelizacji wprowadzonej ustawą z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustawy — Kodeks karny oraz ustawy — Kodeks postępowania karnego

The Enforceability of the Victim – Offender Mediation Settlement in the Context of the Idea of Restorative Justice

ROLA OSÓB BIORĄCYCH UDZIAŁ W PRZESŁUCHANIU POKRZYWDZONEGO MAŁOLETNIEGO W TRYBIE ART. 185A K.P.K.