W artykule omówiono kwestię profesjonalizacji organizacji pozarządowych. Po zagadnieniach wstępnych, w drugim punkcie artykułu zdefiniowano zagadnienie profesjonalizacji organizacji pozarządowych i wskazano na jej trzy główne wymiary: organizacyjny, związany z adaptacją technik zarządzania, w tym również tych ukierunkowanych na pozyskiwanie środków finansowych, społeczny, wyrażający się zatrudnianiem płatnych pracowników, w taki sposób, że staje się on istotną częścią personelu oraz kulturowy, przejawiający upowszechnianiem reguł sprzyjających poprawie efektywności działania, m.in. takich, jak: racjonalizm, pragmatyzm, ale również propagowaniem wartości i norm etycznego działania. W trzecim punkcie artykułu wskazano na znaczenie profesjonalizacji w poprawie efektywności omawianych organizacji, zarówno w aspekcie ekonomicznym, jak i społecznym. Profesjonalizacja wiąże się także z pewnymi zagrożeniami: standaryzacją działania, biurokratyzacja i formalizacją, dewolontaryzacją. Jednak w przypadku polskich organizacji pozarządowych może ona stanowić szansę dalszego ich rozwoju. Jak pokazują badania podmioty non profit w Polsce mają istotne problemy z pozyskiwaniem środków finansowych, adaptacją technik zarządzania, pozyskiwaniem personelu. Część tych problemów jest efektem niskich kompetencji, a także braku świadomości tego faktu wśród kierowników omawianych organizacji. Z tego względu w artykule zwrócono uwagę na znaczenie instytucjonalnego wsparcia dla sektora non profit.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.