Search results

1

Dobry Pasterz (J 10, 1-21)

100%

Stachowiak L.

The Biblical Annals

|

1975

|

vol. 22

|

issue 1

75-84

PL

Der Hirtenrede des Johannes wird in der Exegese der Gegenwart immerfort Aufmerksamkeit geschenkt. Der vorliegende Artikel machte sich zur Aufgabe eine eingehende Erforschung des Hauptabschnitts der Rede und zwar nach der literarischen Struktur, nach der Gattung der Rede und nach dem Leitgedanken. Die Struktur der Rede weist auf eine Benutzung der Quellen durch den Redaktor hin ohne dass die Vorgeschichte des jetzigen Textes eindeutig bestimmt werden kann. Dies kompliziert auch äusserst die Bestimmung der literarischen Gattung; diese kann werden als Parabel noch als Allegorie bezeichnet werden. Jedenfalls wurden diese traditionellen Ausdrucksformen in den Dienst der Offenbarungsrede gestellt. Dabei darf die spezifisch johanneische Redewendug „ich bin…“ nicht ausser Acht gelassen werden. Es wäre aber verfehlt lediglich von einem Hirten-Motiv zu sprechen, das von den Evangelisten frei bearbeitet worden ist. Doch ist der alttestamentliche (und darüber hinaus der alt-orientalische) Hintergrund des verwendeten Bildmaterials unerkennbar, ebenso wie die haggadische Tendenz. Der Leitgedanke des Abschnitts ist christlogisch und christozentrisch. Inwieweit die Situation der johanneischen Gemeinden zur Zeit der Abfassung des vierten Evangeliums die Blutige Prägung von Joh 10, 1-21 mitbestimmt hat, kann man nur vermuten. Der Streit mit dem Judentum des ausgehenden I. Jahrhunderts scheint in der Erwähnung der „Räuber und Diebe” mitzuklingen. Auch die Betonung der Unmöglichkeit, einen wahrhaft Glaubenden dem Guten Hirten zu entreissen, muss von Kampfsituation der Gemeinde her verstanden werden. Endlich wird auf den Einfluss von J 10, 1ff auf die frühchristliche Literatur (Hirt des Hermas, Aberkiosinschrift) hingewiesen.

2

Sługa Boży biskup Ignacy Świrski (1885-1968)

80%

Matwiejuk K.

Teologiczne Studia Siedleckie

|

2020

|

issue XVII/17

155-172

EN

Bishop Ignacy Świrski was a shepherd of the Roman Catholic Diocese of Siedlce from 1946 to 1968. His religious ministry was carried out in difficult times after World War II. He worried about deepening faith and morality of Christians. His ministry bore a profound Marian character. He devoted special attention to the preparation of celebrating the millennium of the baptism of Poland. He worried about the development of an ecclesial community, especially about presbyters and their seminar formation. Serving poor people was his distinctive feature.

PL

Biskup Ignacy Świrski był pasterzem Kościoła siedleckiego w latach 1946 – 1968. Jego posługa przypadła w trudnych czasach po II wojnie światowej. Jego troską było pogłębienie wiary i moralności chrześcijańskiej. Jego posługa miała charakter maryjny. Była realizowana w klimacie przygotowań do obchodów tysiąclecia chrztu Polski. Troszczył się o rozwój wspólnoty eklezjalnej, zwłaszcza o prezbiterów i ich seminaryjną formację. Cechą charakterystyczną duchowości biskupa I. Świrskiego była posługa ubogim.

3

„Idź i pracuj w mojej winnicy” (Mt 21,28). Praca w przypowieściach Ewangelii synoptycznych

80%

Podeszwa P.

Verbum Vitae

|

2014

|

vol. 25

105-126

EN

Parables occupy a significant place in Jesus’ prophesizing and teachings about the Kingdom of God. One of their characteristic traits, as a literary genre, are references to Jesus’ and His listeners’ daily lives. The article presents the analysis of the synoptic parables focused on human work. The material has been divided into two major parts. The first one analyzes the occupations referred to in the parables and the type of work they involve. The second one reflects on the elements of labor law, in particular the employment contracts and related remuneration. The analyzed parables constitute a unique kaleidoscope of occupations existing in the society of the time. Among them, of particular prominence are those connected with land cultivation and farming, such as farmer, sower, harvester, gardener, vineyard keeper and shepherd. Moreover, Jesus’ parables include other occupations such as fisherman, manager, judge, merchant, and banker. Jesus also refers to jobs and tasks such as : guarding and opening the doors (doorkeeper), preparing a feast, waiting tables, taking care of the house, making bread dough, tower building, playing dance music at weddings, wailing and lamenting at funerals. Drawing on Jesus’ parables, one can also notice a wide range of different categories of people who performed particular jobs and tasks. A reference is made to a field owner, vineyard owner, house owner, manager who on behalf of the host administers goods, lease holders, hired and seasonal workers and servants (slaves). The parables also show us the ways of providing reward for work. Servants often performed their duties in exchange for accommodation and food; lease holders in exchange for profit sharing, whereas hired and seasonal workers in exchange for a fixed remuneration. Should the Bible be seen as a specific album presenting photographs of working people, then Jesus’ parables are undoubtedly of particular interest.

4

The Episcopal Ministry of Reverend Kazimierz Świątek (1914-2011)

71%

Królak S. M.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2017

|

vol. 16

|

issue 1

EN

This article details the pastoral ministry of Archbishop Kazimierz Świątek, who witnessed to Christ in Belarus as priest for fifty-two years and as an archbishop and cardinal for almost twenty years. After Soviet oppression in Belarus ceased and when Archbishop Kazimierz Świątek became canonically responsible for the Metropolitan Archdiocese of Mińsk-Mohilev and the Diocese of Pińsk, the institutional Church and faith of the people barely existed in these locations. By the time Archbishop Świątek retired from his episcopal ministry, however, the ecclesiastical province had all the institutions necessary to function normally, and the churches were filled with the faithful. Given the exponential growth of the faithful and institutional Church under Archbishop,Świątek’s care, his pastoral ministry as a bishop merits particular attention and Archbishop Świątek himself deserves to be included among the long list of zealous bishops of the Church of Christ. Fr. Świątek’s earlier ministry as a priest has been analyzed in a previous article

PL

W artykule przedstawiono zasadnicze wątki posługi pasterskiej ks. arcybiskupa Kazimierza Świątka, który przez pięćdziesiąt dwa lata świadczył o Chrystusie jako ksiądz, a przez następnych niemal dwadzieścia lat, jako arcybiskup i kardynał. Kiedy ksiądz Kazimierz Świątek po latach sowieckiego ucisku obejmował kanonicznie odpowiedzialność za metropolię mińsko-mohylewską i diecezję pińską Kościół instytucjonalny w nich niemal nie istniał. Niewiele lepiej było w wymiarze wiary ludu. Kiedy zakończył swoją posługę biskupią prowincja kościelna miała wszystkie instytucje niezbędne do normalnego funkcjonowania, a kościoły zapełniły się wiernymi. Ten Pasterz wpisuje się w długą listę gorliwych biskupów Kościoła Chrystusowego. Artykuł obejmuje okres posługi biskupiej księdza Kazimierza Świątka. Czas prezbiteratu przedstawiłem we wcześniejszej publikacji.

5

The Inspiration of Zechariah in the Gospel According to Matthew

71%

Jonczyk W.

Studia Bobolanum

|

2021

|

vol. 32

|

issue 1

193-213

PL

Artykuł koncentruje się na problematyce cytatów z Księgi Zachariasza obecnych w Ewangelii Mateusza oraz na głównych aluzjach, które nawiązują do proroctw Zachariasza. Wizje, które opisuje Zachariasz, i jego wezwania do nawrócenia i posłuszeństwa Bogu są ważnym elementem w nauczaniu Jezusa, który przypomina, że to grzech i nieposłuszeństwo Bogu sprowadzają nieszczęścia, a niepohamowane ambicje doprowadzają do rozlewu krwi niewinnych osób. Bóg chce cały czas wszystkich przyciągnąć do siebie z najbardziej oddalonych stron świata dzięki osobie Zbawiciela. W Ewangelii Mateusza Jezus wjeżdża do świątyni jak król, który przynosi pokój i harmonię, który sam jest cichy i pokorny. Mateusz opisuje tę scenę, wykorzystując fragment z Zachariasza, i przytacza go w tłumaczeniu, które jest bliższe Biblii Hebrajskiej niż Septuagincie. Jezus przynosi nowe prawo, które, wypływając z wiary, cechuje się miłością i miłosierdziem. Zapowiadając własną śmierć, Jezus przepowiada także rozproszenie uczniów. Będzie ono jednak tylko chwilowe, bo przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie Jezus znów ponownie przyciągnie wszystkich do siebie. Jezus ponownie stanie się pasterzem, który gromadzi rozproszone i zagubione owce. Obrazy, cytaty i aluzje zaczerpnięte z Zachariasza Ewangelista adaptuje i dostosowuje do konkretnej sytuacji, ale zachowuje przy tym idee przekazywane przez tekst hebrajski. Przez nawiązanie do Księgi Zachariasza Mateusz kładzie akcent na mesjańską, zbawczą i ponadczasową misję Jezusa.

EN

This article, dealing in parallel with The Book of Zechariah and The Gospel of Mathew, is focused on the similarity of ideas and expressions common to both books. It concentrates on an analysis of the biblical text and the most significant allusions, highlighting the connection between the prophesies of Zechariah and their use in Matthew. In the Gospel, that which comes from Zechariah is focused upon Jesus, who is depicted as a humble king who redeems his people and is presented like an abandoned shepherd. The language and concepts through which Jesus is described are closer to the Hebrew thoughts than to Greek concepts.

6

Dobry Pasterz a pasterze Kościoła w Sermo 46 św. Augustyna

71%

Mejzner M.

Ruch Biblijny i Liturgiczny

|

2010

|

vol. 63

|

issue 3

EN

Sermo 46 of St. Augustine’s, offered for meditation in the 24th and 25th week of the Liturgy of the Hours, is entitled De pastoribus. The scriptural basis is constituted by the reading of Ez 34 : 1–16 where the prophet criticizes the shepherds of Israel who feed themselves and not their sheep, and announced the Lord’s promise to feed his people himself. Augustine, by using an actualizing, allegorical exegesis, develops his homily to describe a true Christian shepherd distinct from a mercenary. The latter only searches for his own interest and honour, symbolized by the sheep’s milk and wool. His selfish attitude causes damage: the strong sheep become weak, then sick and in the end are lost. For Augustine the scattering of the sheep signifies approaching heretic and schismatic groups. The bishop of Hippo disputes especially with the donatists. He emphasizes that Christ is the foundation of our salvation, the only Good Shepherd whose sheepfold is the Catholic Church throughout the world. The shepherds are good when they belong to that sheepfold, and following Christ they accomplish their mission to feed the sheep. The meaning of priesthood is indeed to serve God’s people by proclaiming the Word, distributing the Sacraments and promoting unity. The priest accomplishes Christ’s work and not his own. Therefore his responsibility is immense, since it deals with the eternal life to which God will welcome all those who faithfully served him.

PL

Sermo 46 of St. Augustine’s, offered for meditation in the 24th and 25th week of the Liturgy of the Hours, is entitled De pastoribus. The scriptural basis is constituted by the reading of Ez 34 : 1–16 where the prophet criticizes the shepherds of Israel who feed themselves and not their sheep, and announced the Lord’s promise to feed his people himself. Augustine, by using an actualizing, allegorical exegesis, develops his homily to describe a true Christian shepherd distinct from a mercenary. The latter only searches for his own interest and honour, symbolized by the sheep’s milk and wool. His selfish attitude causes damage: the strong sheep become weak, then sick and in the end are lost. For Augustine the scattering of the sheep signifies approaching heretic and schismatic groups. The bishop of Hippo disputes especially with the donatists. He emphasizes that Christ is the foundation of our salvation, the only Good Shepherd whose sheepfold is the Catholic Church throughout the world. The shepherds are good when they belong to that sheepfold, and following Christ they accomplish their mission to feed the sheep. The meaning of priesthood is indeed to serve God’s people by proclaiming the Word, distributing the Sacraments and promoting unity. The priest accomplishes Christ’s work and not his own. Therefore his responsibility is immense, since it deals with the eternal life to which God will welcome all those who faithfully served him.

Refine search results

1 Rocznik Teologii Katolickiej

1 Ruch Biblijny i Liturgiczny

1 Studia Bobolanum

1 Teologiczne Studia Siedleckie

1 The Biblical Annals

1 Verbum Vitae

1 Jonczyk W.

1 Królak S. M.

1 Matwiejuk K.

1 Mejzner M.

1 Podeszwa P.

1 Stachowiak L.

2 2021

1 2017

1 2014

1 2010

1 1975

Dobry Pasterz (J 10, 1-21)

Sługa Boży biskup Ignacy Świrski (1885-1968)

„Idź i pracuj w mojej winnicy” (Mt 21,28). Praca w przypowieściach Ewangelii synoptycznych

The Episcopal Ministry of Reverend Kazimierz Świątek (1914-2011)

The Inspiration of Zechariah in the Gospel According to Matthew

Dobry Pasterz a pasterze Kościoła w Sermo 46 św. Augustyna