Search results

1

Women Under Siege. The Shakespearean Ethics of Violence

100%

Percec D., Şerban A.

Gender Studies

|

2012

|

vol. 11

|

issue 1

86-99

EN

This paper discusses notions of physical violence, domestic violence, and sexual assault and the ways in which these were socially and legally perceived in early modern Europe. Special attention will be paid to a number of Shakespearean plays, such as Titus Andronicus and Edward III, but also to the narrative poem The Rape of Lucrece (whose motifs were later adopted in Cymbeline), where the consumption of the female body as a work of art is combined with verbal and physical abuse.

2

Sources for the history of the siege of Kamieniec Podolski in 1672

100%

WAGNER M.

Historia i Świat

|

2017

|

issue 6

225-227

EN

The siege of Kamieniec Podolski in August 1672 was one of the crucial military events of Polish-Turkish war of 1672-1676. As a result of this event Osman Empire captured Podole together with Kamieniec Podolski and large part of right-bank Ukraine.

3

Kodikologická analýza rukopisů popisujících pruské obležení Olomouce v roce 1758

72%

Petřík R.

Studie o rukopisech (Manuscript Studies)

|

2023

|

vol. 53

|

issue 1-2

59-85

EN

The article presents a set of eight narrative historiographical sources from the time of the Prussian siege of the Olomouc fortress during the Seven Years‘ War in 1758, which has been little used by historians so far. The authors of these sources, preserved in the State District Archive in Olomouc, were mostly religious, but also municipal officials or townspeople, whose motivation was to capture the events experienced and thus preserve the testimony for future generations. The newly classified diary of the fortress commander Ernst Dietrich Marschall is an exception in this collection. The study presents a codicological analysis of the sources and attempts to anchor them terminologically.

4

Wojny napoleońskie na Dolnym Śląsku w latach 1806-1807 oraz 1813-1814

58%

Szalkiewicz M.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2014

|

issue 4

448-454

PL

W artykule zaprezentowano działania armii francuskiej na obszarze Dolnego Śląska, które wydarzyły się w latach 1806-1814. Omówiono poszczególne wydarzenia, łącznie z najważniejszymi bitwami i oblężeniami. Przedstawiono także skutki zawarcia traktatu pokojowego w Tylży oraz sytuację w rejonie, w okresie pomiędzy kampaniami. Na końcu tekstu opisano skutki wojen oraz postanowienia Kongresu Wiedeńskiego dotyczące Dolnego Śląska.

EN

This article presents the operations of the French army in Lower Silesia, which happened from 1806 to 1814. Discussed the various events, including the most important battles and sieges. It Introduces also the consequences of the peace treaty in Tylża, and the situation in the region in the period between campaigns. Finally it includes the contents of the effects of war and the resolutions of the Congress of Vienna , which involved Lower Silesia.

5

THE GREEK CATHOLIC CHURCH AND THE PROBLEM OF RUTHENIAN DESERTION IN PRZEMYŚL, JANUARY 1915: DOCUMENTS FROM THE KRIEGSARCHIV, VIENNA

51%

Watson A.

Rocznik Przemyski

|

2018

|

vol. 54

|

issue 1(21): Historia

287-301

PL

W artykule autor omawia problem dezercji Rusinów w Twierdzy Przemyśl w czasie II oblężenia na przełomie lat 1914 i 1915. W garnizonie znajdowały się dziesiątki tysięcy ukraińskojęzycznych żołnierzy, na których dowódcy patrzyli z głęboką nieufnością. Kiedy po listopadzie 1914 r. wzrosły przypadki dezercji, dowództwo Twierdzy zwróciło się o pomoc do Kościoła greckokatolickiego. Autor analizuje wysiłki lokalnego biskupa na rzecz wzmocnienia lojalności, ale i motywy stojące za dezercją. Okazuje się, że to nie rusofilskie sympatie – jak się obawiało dowództwo Twierdzy – ale raczej prześladowania ze strony władz państwowych i surowe warunki oblężenia wyalienowały Ukraińców. Korespondencja między dowództwem a biskupem, zachowana Kriegsarchiv w Wiedniu, przytoczna w języku oryginalnym, tj. niemieckim i prztłumaczona na język angielski.

6

Oblężenie i kapitulacja twierdzy Kokenhauzen (2–7 X 1700)

51%

Trąbski M.

Zapiski Historyczne

|

2018

|

vol. 83

|

issue 3

59-82

EN

The conquest of the Kokenhausen Fortress in October 1700 was the last act of an eight-month campaign conducted by the army of August II in the territory of Swedish Livonia. After the disgrace related to the premature abandonment of the siege of Riga (the main target of this campaign), it was a significant military and political success. Kokenhausen could have been a convenient bridgehead for the Saxon troops on the right bank of the Daugava River and a potential operational base to launch military operations in the Swedish province in the spring of the following year. At the same time, the conquest of this fortress made it possible to use the Daugava River to transport heavy cannons and ammunition from the Russian border to Riga. In addition, this success could be used for propaganda purposes. Tsar Peter I received the confirmation that August II had maintained the anti-Swedish alliance, thanks to which in Warsaw it was possible to strive for Poland’s joining the war against Sweden. In the publications devoted to the Great Northern War the information on this event is mostly scarce, and often contradictory, making the image of the siege and capitulation of the Kokenhausen Fortress look unclear and raise doubts. The reason seems to be the lack of information from a direct source, and the authors’ reliance on indirect sources (e.g. press coverage). Below, a new attempt to present the circumstances of the conquest of Kokenhausen by the army of August II will be presented; it was prepared primarily on the basis of a letter written in the Saxon army camp on 9 October 1700, probably by the court treasurer Atanazy Miączyński, and works of two French historians: Pierre Massuet – Histoire des rois de Pologne, et du gouvernement de ce Royaume […] and Jean-Baptiste de Parthenay – History of the reign of the Polish king Frederic August II […], which come from the 1730s.

DE

Die Eroberung der Festung Kokenhausen im Oktober 1700 war der letzte Akt in der achtmonatigen Kriegskampagne der Heere Augusts II. auf dem Gebiet des schwedischen Livlands. Nach der Blamage beim verfrühten Abbruch der Belagerung von Riga (des Hauptziels dieser Kampagne) war dies ein wichtiger militärischer und politischer Erfolg. Kokenhausen konnte für die sächsischen Armeen einen bequemen Brückenkopf auf den rechten Ufer der Düna und eine potenzielle Operationsbasis bilden, um im Frühjahr des folgenden Jahres die Operationen in der Tiefe der schwedischen Provinz wieder aufzunehmen. Zugleich ermöglichte die Herrschaft über diese Festung die Benutzung der Düna für den Transport schwerer Geschütze und von Munition von der Grenze zu Russland bis Riga. Außerdem konnte man diesen Erfolg propagandistisch ausnutzen. Zar Peter I. Erhielt die Bestätigung, dass August II. an dem antischwedischen Bündnis festhielt, und in Warschau konnte man sich deshalb darum bemühen, dass die polnische Republik sich dem Krieg gegen Schweden anschloss. In den Arbeiten zum Großen Nordischen Krieg sind die Informationen zu diesem Ereignis meistens spärlich und zudem oft widersprüchlich, wodurch das Bild der Belagerung und Kapitulation von Kokenhausen unklar ist und Zweifel weckt. Der Grund scheint darin z liegen, dass es an Informationen aus unmittelbaren Quellen mangelt und die Autoren sich auf mittelbare Quellen (z. B. Presseberichte) stützen. Hier wird ein neuer Versuch unternommen, die Umstände der Eroberung Kokenhausens durch die Truppen von August II. darzustellen, der sich vor allem auf einen Brief stützt, der am 9. Oktober 1700 im Lager der sächsischen Armee geschrieben wurde, wahrscheinlich von dem Unterhofkämmerer der Krone Atanazy Miączyński, sowie auf die Werke von zwei französischen Historikern: Pierre Massuet: Histoire des rois de Pologne, et du gouvernement de ce Royaume […] und Jean-Baptiste de Parthenay: Dzieje panowania Fryderyka Augusta II króla polskiego […], aus den dreißiger Jahren des 18. Jahrhunderts.

7

Siege activities during the Thirty Years’ War and their impact on the construction of modern fortresses in Pommern, Neumark and Schlesien

51%

Podruczny G.

Przegląd Zachodniopomorski

|

2019

|

issue 4

189-222

EN

The bastion fortification was born between the fifteenth and sixteenth century in Italy and spread very quickly throughout Europe. In Pommern, today’s Lubusz Land and Schlesien, bastion strongholds appeared as early as in the mid-16th century, however, at the outbreak of the Thirty Years’ War, bastion strongholds were still a rarity in this part of the continent. After the Thirty Years’ War, the situation changed dramatically. The bastion was fortified with 45 more towns. This was due to very intensive siege operations in the area. In the period between 1625 and 1648, there were 121 occupations. Cities were captured by fire, proximity attack, assault and mines or a combination of these techniques. Of the bastion fortified towns during the war, 21 lost their importance just after the conflict, 15 disappeared within a century after the war and 9 remained important until the 19th century. Of the latter, three were small and insignificant strongholds (Damm, Stettin and Penemünde), while the others – Brieg, Neiße, Glogau, Stettin, Kolberg and Stralsund – retained their importance as important strongholds until the 19th and sometimes until the mid-20th century.

PL

Fortyfikacja bastionowa narodziła się na przełomie XV i XVI wieku we Włoszech i bardzo szybko rozpowszechniła się w całej Europie. Na terenie Pomorza, obecnej Ziemi Lubuskiej i Śląska pojawiły się już w połowie XVI wieku, jednak, u zarania wojny trzydziestoletniej twierdze bastionowe nadal były rzadkością w tej części kontynentu. Po wojnie trzydziestoletniej sytuacja zmieniła się diametralnie. Bastionowo ufortyfikowano 45 kolejnych miejscowości. Stało się to na skutek bardzo intensywnych działań oblężniczych na tym terenie. W okresie między 1625 a 1648 rokiem, doszło do 121 oblężeń. Miasta zdobywano ostrzałem, atakiem zbliżeniowym, szturmem i minami lub też kombinacją tych technik. Spośród miejscowości bastionowo ufortyfikowanych w czasie tej wojny 21 straciło znaczenie tuż po tym konflikcie, 15 zanikło w ciągu stulecia po wojnie a 9 zachowało znaczenie aż po XIX wiek. Spośród tych ostatnich trzy było niewielkimi i mało istotnymi warowniami (Dąbie, Szczecin i Penemünde), pozostałe – Brzeg, Nysa, Głogów, Szczecin, Kołobrzeg i Stralsund zachowały znaczenie jako istotne warownie aż po XIX, a niekiedy aż po połowę XX wieku.

8

Nieznane źródło do dziejów oblężenia i kapitulacji Twierdzy Kokenhauzen z 1700 roku

51%

Trąbski M.

Przegląd Historyczno-Wojskowy

|

2017

|

vol. XVIII (LXIX)

|

issue 3 (261)

183-193

EN

The capture of the Stronghold of Kokenhausen in October 1700 was the last act of the 8-month-long campaign of August II’s army on the area of Swedish Inflanty Voivodeship. After the disgrace of the premature abandoning of the siege of Riga (the main aim of this campaign), it was a vital military and political success. However, in the literature concerning the Great Northern War the pieces of information on this event are mostly scarce and when confronting them with each other one can see many contradictions and oblique statements. It causes the picture of the siege and surrender of the Kokenhausen Stronghold to be unclear and bring doubts to mind. The only way out of this situation is referring to a first-hand source of information – i.e. to a description given by a witness of the events. Such a source is undoubtedly the letter written on 9th October 1900 in the camp of the Saxon army near Kokenhausen, presented herein. Its author was probably a court treasurer of the Crown, Atanazy Miączyński (1639–1723), experienced commander of John III Sobieski’s times, as well as a faithful supporter of August II.

RU

Захват крепости Кокенгаузена в октябре 1700 года стал последним актом восьмимесячной кампании, проводимой армией Августа II на территории шведской Ливонии. После преждевременного отказа от осады Риги (главной цели этой кампании) это был существенный военный и политический успех. Однако в работах, посвященных Великой Северной войне, сведения об этом событии преимущественно скудны, а при сопоставлении фактов можно обнаружить множество недосказанностей и противоречий. Вследствие этого образ осады и капитуляции крепости в Кокенгаузене неясен и вызывает сомнения. Единственный выход из этой ситуации – обращение к непосредственному источнику информации, т.е. описанию, составленному свидетелем событий. Им, без сомнений, является письмо, датированное 9 октября 1700, написанный в лагере саксонской армии под Кокенаузеном. Вероятнее всего, его автором был подскарбий надворный коронный Афанасий Миончинский (1639–1723), опытный командир времен Яна III Собеского и верный сторонник Августа II.

PL

Zdobycie Twierdzy Kokenhausen w październiku 1700 r. było ostatnim aktem ośmiomiesięcznej kampanii prowadzonej przez wojska Augusta II na terenie szwedzkich Inflant. Po blamażu związanym z przedwczesnym porzuceniem oblężenia Rygi (głównego celu tej kampanii) był to istotny sukces militarny i polityczny. Jednakże w opracowaniach poświęconych wielkiej wojnie północnej informacje na temat tego wydarzenia w większości są skąpe, a konfrontując je ze sobą, zauważyć można liczne sprzeczności i niedomówienia. Powoduje to, że obraz oblężenia i kapitulacji Twierdzy Kokenhauzen jest niejasny i nasuwa wątpliwości. Jedynym wyjściem z tej sytuacji jest sięgnięcie do bezpośredniego źródła informacji – tj. opisu przedstawionego przez świadka wydarzeń. Takim jest bez wątpienia prezentowany powyżej list z 9 października 1700 r., napisany w obozie armii saskiej pod Kokenhausen. Jego autorem był prawdopodobnie podskarbi nadworny koronny Atanazy Miączyński (1639–1723), doświadczony dowódca z czasów Jana III Sobieskiego oraz wierny stronnik Augusta II.

Refine search results

1 Gender Studies

1 Historia i Świat

1 Ogrody Nauk i Sztuk

1 Przegląd Historyczno-Wojskowy

1 Przegląd Zachodniopomorski

1 Rocznik Przemyski

1 Studie o rukopisech (Manuscript Studies)

1 Zapiski Historyczne

2 Trąbski M.

1 Percec D.

1 Petřík R.

1 Podruczny G.

1 Szalkiewicz M.

1 WAGNER M.

1 Watson A.

1 Şerban A.

1 2023

1 2019

2 2018

2 2017

1 2014

1 2012