Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  sociology of family
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

„Hikikomori” – o syndromie wycofania społecznego młodych ludzi

100%
Beata Lucyna Szluz B. L.
Seminare. Poszukiwania naukowe
|
2018
|
vol. 39
|
issue 1
81-90
PL
Artykuł dotyczy hikikomori, które jest zjawiskiem azjatyckim. Jest to forma wycofania społecznego, opisana w Japonii, która występuje u młodzieży i młodych dorosłych, którzy stają się domownikami w domach rodziców, niezdolnymi do uczęszczania do pracy lub do szkoły, przez miesiące lub lata. Część badanych przypadków, osób wycofanych z relacji społecznych, nie spełnia kryteriów istniejącego zaburzenia psychicznego. Ponadto niniejszy artykuł opisuje niektóre cechy hikikomori, jak również pochodzenie zjawiska. Hikikomori można uznać za zespół związany z kontekstem kulturowym, zasługuje na dalsze badania nad tym, czy można je uznać za nowe zaburzenie psychiczne.
EN
A form of severe social withdrawal, called hikikomori, has been frequently described in Japan and it refers to a phenomenon of adolescents and young adults becoming recluses in their parents’ homes, unable to work or go to school for months or years. However, a notable subset of cases with substantial psychopathology do not meet the criteria for any existing psychiatric disorder. This article concerns hikikomori, which is an Asian phenomenon. It discusses this issue from different angles. In addition, this paper describes certain features of hikikomori as well as the phenomenon’s origin. I suggest that hikikomori may be considered as a culture-bound syndrome and it is worth conducting further research to find out whether it meets the accepted criteria as a new psychiatric disorder.
2
Publication available in full text mode
Content available

Urlopy „tacierzyńskie” w Polsce – silny trend czy chwilowa moda? Rozważania w kontekście przemian ról w rodzinie

84%
Bierca M.
Studia Socjologiczne
|
2014
|
issue 4(215)
41–58
PL
Artykuł porusza zagadnienie zmieniających się ról w rodzinie z naciskiem na przemiany ojcostwa. Inspiracją do podjęcia tematyki są niedawne zmiany w prawie, regulujące urlopy ojcowskie w Polsce (17 czerwiec 2013), a także obserwowany narastający trend poruszania tematyki ojcostwa i męskości w mediach. Podstawowa hipoteza brzmi: polskie społeczeństwo jest na etapie redefiniowania ról w rodzinie, lecz poziom deklaratywny wyprzedza praktykę. Ponadto, kobiety zdają się być propagatorem zmian, a mężczyźni dopiero zaczynają się konfrontować ze stawianymi im wyzwaniami. Artykuł omawia najnowsze wyniki przeprowadzonych przez autorkę badań ilościowych, na ogólnopolskiej próbie reprezentatywnej. Dyskusji poddany jest pozytywny odbiór społeczny urlopów ojcowskich w zderzeniu z wolniej postępującą redefinicją roli kobiety i mężczyzny na poziomie codziennych praktyk opiekuńczo-wychowawczych. Omówione są przypuszczalne powody, dla których zmiany w obrębie rodziny następują w takim właśnie tempie.
EN
The article discusses the issue of changing roles in the family with an emphasis on the transformation of fatherhood . The inspiration to raise this subject are the recent changes in the law regulating paternity leave in Poland (17th June 2013) and also a growing trend to discuss the subject of fatherhood and masculinity in the media. The key hypothesis is: Polish society is in the process of redefining the family roles, but the declarative level is ahead of practice. Moreover, women seem to be the promoters of change, while men are just beginning to confront themselves with the challenges they face. The article discusses the recent results of the author’s quantitative research on a representative nationwide sample. The discussion concerns the positive social perception of paternity leave juxtaposed with the more slowly progressing redefinition of the role of a woman and a man at the level of everyday care and education practices . Finally, the most likely reasons for the fact that the changes progress at a low pace are discussed.
3
Publication available in full text mode
Content available

Doświadczanie choroby Parkinsona (ujęcie socjologiczne)

84%
Szluz B.
Seminare. Poszukiwania naukowe
|
2019
|
vol. 40
|
issue 2
51-60
EN
Parkinson’s disease is one of the most frequent neurodegenerative disorders typically affecting people over the age of 50. The core symptoms of Parkinson disease are bradykinesia, tremor and plastic rigidity. Social scientific research on experiencing chronic illness focuses directly on pivotal players in health care – people who are sick. Health researchers, practitioners, and policy makers may claim to represent patients’ concerns. However, they seldom obtain systematic “in-depth” views of patients’ experience of health care, much less of what it means to live with continued illness. The research on experiencing chronic illness emphasizes how people come to view themselves as chronically ill, and how illness affects their lives.
PL
Choroba Parkinsona jest jedną z najczęstszych chorób neurozwyrodnieniowych i dotyczy przede wszystkim pacjentów po 50. roku życia. Społeczne badania naukowe nad doświadczaniem chorób przewlekłych koncentrują się bezpośrednio na kluczowych graczach w służbie zdrowia – ludziach chorych. Badacze zdrowia, praktycy i decydenci mogą twierdzić, że reprezentują obawy pacjentów. Jednak rzadko uwypuklają opinie na temat doświadczenia pacjentów w zakresie opieki zdrowotnej, a tym bardziej w odniesieniu do tego, co oznacza życie z chorobą przewlekłą. Badania nad chorobą przewlekłą ukazują, jak ludzie postrzegają siebie jako osoby przewlekle chore i jak choroba wpływa na ich życie.
4
Publication available in full text mode
Content available

Przemoc domowa w Polsce: zaproszenie do podjęcia socjologicznej analizy zjawiska

84%
Zielińska-Poćwiardowska I., Sosnowska-Buxton P.
Studia Socjologiczne
|
2023
|
issue 2(249)
131-154
PL
Przemoc domowa jest problemem społecznym istotnym ze względu na dotkliwe koszty społeczne i indywidualne. Na podstawie przeglądu czołowych czasopism socjologicznych z ostatnich 10 lat oraz programów Zjazdów Socjologicznych od 2013 do 2022 roku, autorki stawiają tezę, że problem przemocy domowej jest niemal nieobecny we współczesnej socjologii polskojęzycznej. Badaczki, używając perspektywy feministycznej wyobraźni socjologicznej, proponują trzy prowokujące do dyskusji hipotezy wyjaśniające tę sytuację. Pierwsza z nich dotyczy procesu demokratyzacji Polski po 1989, druga – wpływu Kościoła katolickiego, a trzecia – specyficznego podejścia socjologów/żek do nauk o rodzinie. Autorki konkludują, że brak dyskursu socjologicznego dotyczącego przemocy domowej może przyczyniać się do tabuizacji przemocy. W zakończeniu artykułu autorki wskazują, dlaczego socjologia przemocy domowej jest ważna i potrzebna. Scharakteryzowane zostały również możliwe obszary badań socjologicznych oraz podkreślono konieczność uwzględnienia specyfiki polskiej i wprowadzenia tematu przemocy domowej do badań socjologicznych.
EN
Domestic violence is an important societal problem because it carries significant social and individual costs, yet it is relatively absent in sociology. Drawing on the review of leading sociological journals from the last decade and the programmes of Polish Sociological Congresses from 2013 to 2022, in this essay, the authors argue that domestic violence is practically absent in contemporary Polish-language sociology. Through the lens of feminist sociological imagination, the authors suggest three thought-provoking hypotheses as to why this might be the case: (1) democratization of Poland since 1989, (2) the influence of the Polish Catholic Church, and (3) a particular approach of sociologists to family studies. The authors conclude that the lack of sociological discourse on violence may contribute to keeping domestic violence a taboo topic.
5
Publication available in full text mode
Content available

WŁASNY OJCIEC AUTORYTET CZY ANTYWZÓR? O RODZICIELSKICH WZORCACH WŚRÓD MŁODYCH OJCÓW

84%
Bierca M.
Rocznik Lubuski
|
2016
|
vol. 42
|
issue 1
353-366
EN
The article deals with the problem of parental authorities as understood by young men who become fathers themselves and define themselves as committed parents. The inspiration to undertake this subject emerged from the theme of the reserved, cool, strict or even totally absent father, which appears in the biographical discourse of respondents. Key research questions were as follows: Do modern fathers have a strong model of fatherhood? And if not, does this disadvantage result in the loss of the role and the necessity of its individual clarification? The analytical axis of the text is a twofold understanding of fatherhood, based on notions of parenthood and parenting, defining “old” and “new” dimensions of fatherhood. The “old” pattern is discussed as an important reference point for young fathers. The article presents the impact of the old pattern upon the present one, which is perceived as modern and caring. The data comes from individual interviews with fathers of young children, representing different social classes and coming from cities of different sizes. The research was based on the biographical method.
PL
Artykuł porusza kwestię rodzicielskich autorytetów w rozumieniu młodych mężczyzn, którzy sami zostają ojcami i definiują się jako zaangażowani w nową rolę rodzice. Inspiracją do podjęcia tematyki jest motyw zdystansowanego, chłodnego, surowego lub nawet zupełnie nieobecnego ojca pojawiający się w dyskursach biograficznych respondentów. Kluczowe pytania badawcze sformułowano następująco: czy współcześni młodzi ojcowie mają silny wzorzec ojcostwa? A jeśli nie, czy skutkiem jego braku jest zagubienie w roli i konieczność indywidualnego jej doprecyzowania? Oś analityczną tekstu stanowi dwojakie rozumienie ojcostwa zbudowane wokół pojęć parenthood i parenting definiujących jego „stary” i „nowy” wymiar. Dyskusji poddany jest „stary” wzorzec jako ważny punkt odniesienia dla młodych ojców. Omówiony został wpływ przeszłego wzorca na ten obecny, postrzegany jako nowoczesny i zaangażowany. Źródło danych stanowią wywiady indywidualne przeprowadzone. Wywiady oparte zostały na metodzie biograficznej i przeprowadzone z ojcami małych dzieci reprezentujących różne klasy społeczne, pochodzącymi z i miejscowości różnej wielkości.
6
Publication available in full text mode
Content available

Prywatne jest polityczne: strategie emancypacyjne rodzin z wyboru w Polsce. Studium wybranych przypadków

67%
Mizielińska J., Stasińska A.
Studia Socjologiczne
|
2014
|
issue 4(215)
111–140
PL
Tekst ten prezentuje wyniki analizy studium przypadków sądowych i medialnych najistotniejszych dla dyskursu publicznego na temat rodzin nieheteroseksualnych ostatniej dekady. Fakt ich zaistnienia, jak również sposób ich przedstawienia i opisywania w dyskursie stanowi przyczynek do analizy przemian w obrazie rodziny w dyskursie publicznym. Świadczy również o przemianach w obrębie strategii emancypacyjnych społeczności nieheteroseksualnych w Polsce. W pierwszej części tekstu autorki prezentują dominujący dyskurs konserwatywny mediów głównego nurtu (re)prezentujący i reprodukujący tradycyjną wizję rodziny. W drugiej zaś odtworzone zostają sposoby, za pomocą których bohaterowie i bohaterki omawianych tu przypadków reagują na próby ich marginalizowania oraz brak rozpoznania charakteru ich relacji w sferze publicznej. Opisane zostają podejmowane przez nich subwersywne i emancypacyjne strategie działania, mające na celu legitymizację ich rodzin. Rozważania zaprezentowane w niniejszym tekście usytuowane są w kontekście socjologii seksualności i płci, codzienności, przemian dyskursu, ruchów społecznych. Wpisują się w analizę przemian rodziny oraz praktyk „wystawiania” własnej rodziny na pokaz, pokazywania własnych relacji jako rodzinnych, szukanie ich uznania w oczach innych (displaying families).
EN
This article analyses the most significant judicial and media cases about LGBT families in the last decade. Their existence in the mainstream discourse shows the changes in the image of the family in the public sphere, as well as changes within the emancipatory strategies of the LGBT communities in Poland. Firstly, the dominant, conservative and mainstream media discourse is examined; it (re)presents and (re)produces the traditional vision of the family at the heart of a society. Then, authors move to analyse responses to the marginalization and lack of recognition in the public sphere faced by the LGBT families. They propose to read them as wilful and subversive, the emancipatory strategies of legitimization of ‘queer kinship’ in the public sphere. The article is rooted within sociology of gender and sexuality, sociology of family and everyday life, social movements, and transformation discourse. It calls for the attentive analysis of processes of “displaying families” and the social changes of family forms.
7
Publication available in full text mode
Content available

Ks. Aleksander Wóycicki jako prekursor socjologii pracy i przemysłu

67%
Szkoła A.
Roczniki Nauk Społecznych
|
2006
|
vol. 34
|
issue 1
205-216
EN
In the article the figure of Rev. Aleksander Wóycicki (1878-1954) as well as his researchscientific and organization-social achievements have been presented. He studied social sciences in the most renowned West-European universities, where he gained sound education. It may be said that he was a professional sociologist, the first one among Polish priests. This is why in 1905 he was offered the first sociology chair in the history of Polish education – in the Imperial-Catholic Church Academy. Rev. Wóycicki initiated Polish sociological research into the workers’ class and family, in the development of industry and its social problems. He was an especially active member of parliament, concentrated on social problems of the poor layers of society. He also assumed some important positions in academic institutions, especially ones having a sociological profile. Wóycicki was interested in social-economic problems of the working class, in organization of higher education institutions and other issues concerning working people. His publications considerably enrich the achievements of Polish sociology of labor and industry as well as of the family and social policies. This is why he deserves more attention from researchers, and his achievements should be more precisely analyzed and adequately assessed by historians of social and economic thought, including researchers in the history of Polish political science.
8
Publication available in full text mode
Content available

Czy joga może być „sztuką życia”? Przegląd badań na temat jogi jako zjawiska społecznego

51%
Stasińska A.
Przegląd Socjologii Jakościowej
|
2020
|
vol. 16
|
issue 4
170-190
EN
Yoga practice is an increasingly popular form of physical activity both in Poland and in the world. It has a positive effect on health, but it is also an element of personal development as well as, quite often, a spiritual practice. However, research on yoga practice is dominated by health sciences, while in social sciences it exists mainly through psychological research based on quantitative techniques, which often finds it difficult to grasp the nuanced mind-body relationship present in the experience of yoga practice. It is rare that attempts are made to examine the relationship between yoga practice and building social relationships by an individual. This article aims at familiarizing Polish readers with those research fields where yoga practice is being investigated as a social phenomenon. I consider yoga as a historical and social phenomenon. Most of all, however, I recognize research on the impact of yoga practice on an individual as well as that which offers a critical analysis of yoga communities. I then conclude with studies on the relationship between yoga practice and interpersonal relations. To complete my review, I also present recommendations for future research on yoga practice. The article might be an inspiration for future researchers interested in the practice of yoga as a social phenomenon, e.g. sociologists representing various fields of sociology, such as the sociology of family, intimacy and couples, as well as sports, medicine, and religion.  
PL
Praktyka jogi jest coraz bardziej popularną formą aktywności fizycznej zarówno w Polsce, jak i na świecie. Wpływa na poprawę stanu zdrowia, ale i stanowi element rozwoju osobistego i często także praktykę duchową. Badania na temat praktyki jogi zdominowane są jednak przez nauki o zdrowiu, zaś w naukach społecznych głównie przez psychologiczne badania oparte o techniki ilościowe, które często mają trudność w uchwyceniu zniuansowanej relacji ciało–umysł, obecnej w doświadczeniu praktyki jogi. Rzadko podejmuje się także próby zbadania związku praktyki jogi z budowaniem relacji społecznych przed jednostkę. Celem artykułu jest przybliżenie polskim czytelnikom i czytelniczkom pól badawczych, gdzie obecnie zgłębia się praktykę jogi jako zjawiska społecznego. Przyglądam się jodze jako fenomenowi historyczno-społecznemu. Przede wszystkim jednak przyglądam się badaniom na temat wpływu praktyki jogi na jednostkę, jak i podejmujących się krytycznego oglądu społeczności jogicznych, by zakończyć na studiach podejmujących temat związku praktyki jogi z relacjami interpersonalnymi. Podsumowując swój przegląd, przedstawiam także rekomendacje dla przyszłych badań na temat praktyki jogi. Artykuł może stanowić inspirację dla przyszłych badaczy i badaczek zainteresowanych praktyką jogi jako zjawiskiem społecznym, na przykład socjologów i socjolożek reprezentujących zróżnicowane dziedziny socjologii, takie jak socjologia rodziny, intymności i pary, ale także sportu, medycyny czy religii.  
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.